14 Özel Bölüm Emir

Emir Karatepe

Gittiğimiz bir barda hayatımız değişti, o gün asiyi ilk görüşümüzdü, alkan onu tanıdıktan sonra çok değişti hemde çok, herkese kök söktüren Alkan şimdi yumuş oldu.

Ama bazen asiyi iyiki tanıdım diyorum kavga ediyoruz ama yinede iyi kız, arkadaşıda çok iyi, özellikle burcu. Ah, o kız var ya beni bitiriyor o açık kumral saçları, bal rengin gözleri, uzun kirpikleri, dolgun dudakları varya içimi yakıyor.

Asinin böyle bir arkadaşı olması, böyle derken kibar, Nazik ve hassas. Asinin ilk o barda yaptığı hareket bütün İstanbul'un diline düşmüştü, ama asiyle Alkan neden birlikte yaşadığını bilmiyordum. Asiyle Alkan'ın samimiyetini sevmiyordum, alkanı paylaşmak istemiyordum.

O benim dostumdu, ailemi trafik kazasında kaybettikten sonra o benim yanımda oldu. Alkanla asi içeri girmişti kaanla binnurda salonda oturuyordu, ben burcuyla yalnızdım.

Burcuya baktım sandalyede oturmuş gülümseyerek izliyordu bal gözlüm. O etrafa ben onu izliyordum, onu izlediğimi fark etince bana baktı ve güldü. “Burcu” dedim, konuşmayı ben başlattım “efendim emir, bir sıkıntımı var?” diye sordu masum masum. “Ah, Burcu ben açık sözlü bir insanım ama senin yanında elim ayağıma giriyor, konuşmayı unutuyorum. Yani sana katşı bişey hissediyorum, liseli ergenler gibi benimle çıkarmisin diyemem, demem” hepsini tek seferde söyledim.

Burcu şaşırmıştı. Yutkundu. “emir ben öyle birşey beklemiyorum, hemde şu an gayet açıkça konuşa bildin. Bir şey hissetmek konusunds hisede bilirsin tabi ama ben biraz düşünmek istiyorum, hayır demiyorum ama evetde demiyorum” burcu benim aksine daha sakin ve yavaş konuştu.

Yutkundum “anlıyorum” dedim çaresizlikle, ayağı kalktım ve kapıya ilerledim, kenarda duran askılıktan siyah ceketimi aldım ve dışarı çıktım.

Elimi cebime atım motorun anahtarını aldım ve motorumu çalıştırdım. Kendi evime sürmeye başladım.

Evin önüne bıraktım moturu garajala uğraşmadım, eve girdim. Sinirle üzerimdeki ceketi çıkarıp fırlattım, hızla kazağımı çıkardım ve ceketimi fırlattığım yere fırlattım.

Aşağı kata indim kendim için tasarladım odaya indim elime bıçağı aldım sonra elimi çizik atım. Elimden çıkan kana baktım, parmağımla elimden kan gelen yerden ufak bir kan aldım.

Duvara sürdüm. Nefes almaya çalıştım, bunu hep yapardım yetimhanede öğrenmiştilerdi. Benim çocuğum böyle geçmişti üç yaşımdayken ailemi kaybettim altı yaşımda alkanla tanıştım onun yüzünden dışlandım on yaşımda ordan kaçtım.

On iki yaşında zorla oraya gönderildim ve o gece ölesiye dayak yedim, on yedide yeniden kaçtım kaçıktan sonra yetimhaneyi yaktım.

On dokuzumda aşık oldum kız beni İhbar etti. Yirmi iki yaşımda beni tanıyan herkesi katlettim Alkan dışında herkesi... yirmi yaşımda intihar etmeye çalıştım Alkan durdurdu beni.

Yirmi sekizimde asiyi tanıdım, orda Alkan'ın kafasına şişe geçirdiğinde onu korumadığım için beni dövdüler. Bu yaşıma kadar acı çektim ve çekmeye devam ediyorum.

Cebimde telefonumu çıkradım, burcuya mesaj attım.

Bal Gözlüm

burcu

efendim emir. Nerdesin evde seni bulamıyoruz bir yeremi gittin?

ara beni ve sorgulama.

Onu aramaya başladım bir kaç saniye sonra açtı “efendim emir” dedi o güzel sesiyle “attığım konuma gelirmisin, çok kötüyüm burcu” burcu durdu düşündü “tamam konum at” telefonu kapatım konum gönderdim.

Telefonu yere attım ve atığım yere uzandım, beklemeye başladım. Dakikalar geçmişti ve dışardan burcunun sesini duydum 'emir' diye bana sesleniyordu.

En sonunda ses kesildi ve bir yanıma uzandığının hissettim. “burcu, ben yapamıyorum dayanamıyorum, artık ikinci planda olamaktan yoruldum, herkesin arkasını toplamaktan yoruldum. Sana tek bir şey sorucam seni seviyorum sana aşığım ve benimle birlikte olurmusun, ya evet ya hayır başka cevap kabul etmiyorum” dedim.

Burcu konusunu konuşamaya başladı “emir sen hiç bir zaman İkinci planda değildin” bu sefer o hızlı hızlı konuştu. “ikinci plandayım ve kimsezizim” burcu sustu sanmıştım ama yaptığın hareket beni şaşırttı.

Burcu kalktı ben uzanmış haldeyken kucağıma oturdu, yüzümü ellerinin arasına aldı “diğerleri için ola bilirsin ama benim için hiç bir zaman ikinci planda olmadın ve kimsesiz falan değilsin” burcu durdu, boğazını temizledi “evet” dediğinde anlamadım “ne?” beynim durmuştu ve ne dediğini anlamadım “evet dedim” beni Alkan ve Kaan dışında ilk defa biri kabullenmiş.

Onu kendime çekerek sarıldım. Ayrıldık ve ayağı kalktık, burcu gülümsedi “sahilde dolaşalımı?” diye sordu. “olur” dedim. Beraber evden çıktık.

Motora bindik, burcu arkamdan sarıldıpını hissettiğimde içim huzur doldu, ben sürmeye başlayınca yanağını sırtıma koydu.

En sonunda bir sahile geldik motorda inip burcunun inmesine yardımcı oldum, elini tuttum beraber yürümeye başladık sahilde, güneş yavaş yavaş batmaya başlıyordu.

“burcu” ona baktım, oda bana baktı “beni hiç bırakma tamammı” dedim “tamam, sende beni hiç bırakma tamamı” ona yaklaştım yanağına öpücük kondurdum.

“tamam, bal gözlüm”