Bölüm 7

Marinette Dupain-Cheng

Yetiştirmem gereken son elbiseyi de yetiştirdim. Yüzümde büyük bir gülümseme oluştu. Yavaşça ayağa kalktım ve elbiseyi üzerime tuttum. Daha giymemiştim ama şimdiden çok güzel görünüyordu.

Koyu kırmızı tonlarında bir elbiseydi. Etrafında siyah benekler ve göğüs dekoltesi vardı.

Atölye kapısından gelen küçük zil sesine döndü bakışlarım. O kapı açıldığı an o zil çalardı. Yeni taktırmıştım.

"Marinette. Biraz konuşabilir miyiz?"

Alya, Nino ve sarışın çocuk. Felix'e fazlasıyla benziyordu. O olabilir miydi ki?

Elbiseyi masaya bıraktım. Onlara doğru yürüdüm.

"Konuşalım. Buyrun oturun."

​​​​​​Masaya oturdum. Onlar da koltuklara oturdu.

"Bu kadar elbiseyi kim için hazırlıyorsun?"

"Bay Agreste için hazırlıyorum."

Sarışın çocuğun gözleri büyüdü.

"B-bay Agreste derken?"

Bu tepkisine moralim bozulsa konuşmaya devam ettim.

"Gabriel Agreste. Hatta yeğeninin adı Felix Fathom. Bu elbiseleri onlar için hazırlıyorum."

Alya kafasını yavaşça yere eğdi ve derin bir nefes verdi.

"Marinette. Sen o adamla bir şeyler yaşadın mı?"

"Ne?"

Neden burda olduklarını az çok anlamıştım. Luka ve benim hakkımda konuşmak için gelmiş olmalılardı.

"Öptü sadece. Hem siz bunu nerden öğrendiniz?"

"Luka anlattı. Seni o şerefsizle öpüşürken görmüş."

Sarışın oğlanın söylediği laf ile birlikte hızla ayaklandım.

"Ona şerefsiz demeyi bırak. Beni o gün orda bırakan kişiye şerefsiz demelisin."

Sinirle soludu. Diğerleri ise ikimizi dinliyordu.

"Bana o şerefsizi mi savunuyorsun? Hemde birkaç günlük bir tanışmayla."

"Ama ben seni de tanımıyorum."

İkimiz bir süre sessiz kaldık ve birbirimize sinirli bakışlar attık.

"O gün orda bırakma derken neyi kastediyorsun Mari?"

"6 sene öncesine kadar sevgiliydik. O zaman sen hayatımda değildin Alya. Birbirimizi deliler gibi seviyorduk. Ta ki o askere gitmek zorunda kalana kadar."

Alya beni ilgiyle dinledi. O an gözlerimden birkaç damla yaşın aktığını hissettim.

"Bir gün onu ziyarete gittim. O gün onu orada göremedim. Öldüğünü düşündüm. Sonradan anladım müzik grubu işlerine girdiğini."

Alya ayağa kalktı ve bana sarıldı. Onun omzuna kafamı koyup ağladım.

O an kısa bir anlığına. Sadece kısa bir anlığına bir fısıltı duydum.

"Luka yeni biriyle mi olmuş?"

Kafamı hızla kaldırdım. Bakışlarım Nino'ya döndü. Nino söylediğinden bin pişman şekilde bakışlarını kaçırdı.

Anlamıştım. O beni sevmeyi bırakmıştı.

(...)

Bölüm Sonu.