15🖤

"Son sözünü söyle bakalım küçük savaşçı" Korkmuyordum artık kaybetmekten, zaten ben çoktan kaybetmiştim, ben bu savaşı Gökçen öldüğünde kaybettim. Ama hayır onlara çöktüğümü belli etmemeliyim, bunu bilmemeliler.

"Korkuyorum beni vurma diyeceğimi düşünmüyorsundur umarım. Ben bu hayatta sırf onun için savaşmıştım ve uğruna savaştığım kişiyi kaybettim düşünsene bi ne kadar sinirli olduğumu, bence ben senden deil sen benden korkmalısın. Malûm insan uğruna savaştığı kişiyi kaybedince insanlar sinirden neler yapabilceğini bilmezler." Kahkahası duvarlara çarpıyordu ve en acı şekilde kulağıma geliyordu onun kahkaha çığlıkları Gökçen'in çığlık atarak çırpınması gibiydi.

~18 Ekim 2026 1.23~

Sadece çığlık vardı Gökçenin son çığlıkları ve yerde kıvranarak çektiği o acı. Maskeli kadın onu vurmuştu, sırf bir koruma öldü diye o kadın kızından vazgeçmişti gerçekten bir anne bu kadar vicdansız olur mu? "Gökçeennnnn" gine çığlık ama bu sefer susan o olmuştu sesi çıkaran kişi bendim o hareketsizdi ölmemişti deilmi o ölemezdi deil mi "Hastaneyi arayın yalvarırım böyle olmaz o acı bir şekilde bu hayata göz yumamaz onun çok fazla hayali vardı." Daha gerçekleştiremediği onlarca hayâl mezarda onun yanında çoktan yerini tutmuştu. "Uyannnnn" Siren sesi bu sefer herkes susmuştu sadece siren sesi onun haberini beren siren sesi, siren sesi, siren sesi, o ölmedi yaşayacak, O çok güçlü, o çok sağlıklı bir şekilde hayatına devam edecek. O ölmedi, O ölmedi, o ölmedi, "Sedye getirin acil ameliyat"

"Guatr hastalığı var kurtulması imkansız"

"O öluyor"

"Şok cihazını hazırlayın"

"Nefes almıyor"

"Deneyin biraz daha"

"Kurşun mide yakınında"

"Hastalığı yaşamasını engelliyor"

"Yaşaması bir mucize"

"Kalp masajı"

"Oksijen verin birşeyler yapın"

"Deniyoruz olmuyor"

"Hastayı kaybediyoruz"

"Hastanın kalbi durdu"

"Üstünü örtün"

"Hayııır yapma bunu Gökçen aç gözlerini bizim yaşayacağımız onlarca hikayeyi düşün"

~Gökçen~

Çığlıklarım acımı susturmaya yetmiyordu boğazımdan kan gelene kadar bağırdım canım çok yanıyordu dayanamıyordum, sesim çıkmıyordu, yardım isteyemiyordum, herkes öldürsün ama annem öldürmesin Kaan öldürsün akrabası öldürsün ama annem öldürmesin, benim kanım annemin eline bulaşmasın gözlerimi açmakta güçlük çekiyordum hayatım filim şeridi gibi gözümün önünden geçiyordu. Arkadaşım yok diye Timur'un benimle ip atlaması Annemin bana bağırması, Kaykay dan düşünce yanıma Timur'un koşması, ağladığında beni teselli etmek için yanıma gelmesi, bana kolye vermesi, onu bulduğum hastane odası ve en acısı, onun gazetesini yaptığım zaman. Bütün herşey bir anda gözümün önünde, artık gözüm tamamen kapanmıştı ve sadece ses vardı Kıvılcım ağlaması Hakancan'ın konuşmaları ve bağırışı Ateş'in Kıvılcımı teselli etmesi tek ağlamayan kişi vardım o kişi bendim yırtınmayan hareket edemeyen sesleri zor duyan bilinci kapanan acı çekmeyen tek kişi bendim çünkü artık veda ediyordum kulak çınlaması ardından veda.

Elveda Timur, kendine çok iyi bak ...