Bölüm 11

BÖLÜM 11-

Saray 

Elinde dürbünüyle camdan Karlo ormanına doğru bakıyordu Alisha. Kızını merak ediyordu. Ne yaptığını, öldü mü yoksa yaşıyor mu merak ediyordu. Kral Rowan, karsının yanına gelmişti.

“Ah, Alisha. Her gün buradan onları göremeyeceğini bile bile neden hala bakıyorsun?” diye sordu Kral Rowan.

Kraliçe Alisha’dan cevap gelmedi.

“Onları buradan görmen imkansız. O eski dürbünle görmen daha da imkansız.” Diyerek bir kahkaha patlattı Kral.

“Onu bu göreve sen zorladın. Kızımızın orman fobisi olduğunu bile bile bunu ona zorla yaptırdın!” diyerek bağırdı Alisha. Evet, konuşabiliyordu. Sadece bunu kızlardan saklıyorlardı. Ve herkesten.

“Sakin ol Alisha. Ben ne yaptıysam onun iyiliği için yaptım. Bir gün fobilerinin üstüne gitmesi gerekiyordu ve bunun zamanıydı. Ayrıca gideli 4 hafta olmak üzere. Alışmış olmalı.” Dedi kral büyük bir sakinlikle.

Bu sözler, Kraliçenin sinirini geçirmeye yetmemişti.

“Eğer ona bir şey olursa yaptıklarını herkese açıklarım!” diye bağırarak elindeki dürbünü hızla yere attı Alisha. Dürbün kırılmış, paramparça olmuştu.

“Renny, şuraları topla.” Diyerek Alisha’nın peşinden gitmişti. Hizmetçileri Renny ise kırılan parçaları toplamaya başlamıştı.

Alisha hızla odaya girdi ve kapıyı sertçe kapattı. Ellerini saçlarında buluşturdu. Onları geriye doğru attı. Ağlıyordu. Regina’ya bir şey olmasından deli gibi korkuyordu. 4 hafta önce karar alınırken hiçbir şey dememişti. Çok pişmandı. Görev bitince Regina’nın sarayı terk etmesinden ve ondan nefret etmesinden çok korkuyordu.

Kral hızla merdivenleri çıktı ve kraliçenin bulunduğu odaya girdi.

“Bana bak Alisha” dedi sakince.

Alisha bakmamıştı.

“Bana bak Alisha!” diye bağırdı bu sefer.

Alisha bakmak zorunda kaldı.

“Regina saraya geri dönünce, sağ ya da ölü olarak. Yaptıklarımızdan kimseye bahsetmeyeceksin!” diye bağırdı.

Kral, Riley’i çocuk esirgeme kurumuna bırakmaktan bahsediyordu. Riley, Regina daha 3 yaşındayken doğmuştu. Fakat Riley’in doğduğu zaman kral ve kraliçenin durumu iyi değildi. kızlara zor bakıyorlardı. Bir çocuğa daha bakamayacaklarını düşünerek kimse bir şey hatırlamadan ya da bilmeden Riley, çocuk esirgeme kurumuna bırakılmıştı. Riley’in kral ve kraliçenin çocuğu olduğunu bilen hizmetçilere ise yemin ettirilmişti. Kimseye söylememeleri için.

“Bunu senden ve benden başka kimse bilmeyecek.” Dedi ve odadan çıktı kral. Alisha ise gözyaşlarını elinin tersiyle sildi ve masaya doğru ilerledi. Artık bunu kızlara söylemenin vakti gelmişti. Eline tüyünü aldı ve ucunu mürekkebe batırarak yazmaya başladı.

29.12.2024

Sevgili kızlarım, Regina ve Ellie. Bu mektubu size çok önemli bir şey söylemek için yazıyorum. Regina’dan 3 yıl sonra bir erkek kardeşiniz oldu. Fakat o zamanlar durumumuz iyi değildi. Bir çocuğa daha bakamazdık. Hatta Regina’yı bile çocuk esirgeme kurumuna bırakacaktık fakat sonrasında vazgeçtik. Ellie’nin tek kalmaması için. Bu yüzden… bunu yazmak bile çok zor olsa da kardeşinizi bir çocuk esirgeme kurumuna bıraktık. Şuanda nerede ne yapıyor bilmiyorum. İsmi Riley. Eğer bana bir şey olursa onu bulun ve sahip çıkın. Yıllarca sizi kandırdığımız için çok özür dilerim. Daha bilmediğiniz çok şey var ki… umarım bütün olan bütün şeyleri size anlatabilirim.

Kraliçe Alisha. Anneniz.

Yazarak mektubu bitirdi Alisha. Gözyaşları kağıdı ıslatmış, yazıların üstü benek benek olmuştu. Kağıdı ikiye katlayıp bir zarfın içine koymuştu mektubu. Kırmızı bir mum yaktı ve bir damlayla zarfı kapattı. Mühürle kuruttu. Mektubu bağrına bastı ve sonrasında ise bir çekmeceye koydu.