Bölüm 15

BÖLÜM 15

2 gün sonra

Sabah kahvaltı da askerler vardı. Babam yoktu. Bir işi çıktığı için acilen çıkmak zorunda kalmıştı. Kahvaltıyı da kendim hazırlamak zorunda kalmıştım. Çünkü artık hizmetçilerimiz yoktu. Hepsi ölmüştü. Penny hariç. O bana yardım etmişti.

“Büyük bir iş çıkardık.” Dedi Victor.

“Katillerden birinin ablam olması çok kalbimi kırıyor.” Dedim. Ortam sessizleşmişti.

“Birde… Riley’in öz ablası olduğumu öğrendim. Bunu bu kadar geç öğrenmem de çok büyük bir hataydı.” Dedim ve ağzıma bir lokma daha attım. Hepsi çok şaşırmıştı. Daxton ortamı biraz olsun neşelendirmek için “Ben demiştim. Çok benziyordunuz. Kaçak kardeş olabilirsiniz demiştim.” Dedi. Gülümsedim. Haklıydı. Demişti.

***************

Kahvaltı bittikten sonra mezarlığa gittim. Önce annemin, sonra Axl’In, sonra ise Riley’in mezarına uğradım.

“Riley, biliyor musun? Sen benim öz kardeşimmişsin. Zaten belliydi. Çok benziyorduk. Kimsesiz biri değilmişsin.” Dedim gözyaşlarım yavaşça yere doğru düşerken.

“Katilleri yakaladık. Katiller Ellie ve Erica’ymış. Yani ablamız. Ellie. Seni ve annemizi öldürmüş. Şuan cezasını çekiyor. Bu arada ela gözlü, kısa ve sarı saçlı birini görürsen. O bizim annemiz. Ona iyi davran. Olur mu?” diye sordum.

Cevap gelmedi.

“Çok canın acıdı mı?” diye sordum.

Yine cevap gelmedi.

“Neyse, ben gidiyorum. Sonra tekrar gelirim.” Dedim ve gözümdeki yaşları elimle sildim.

Ellie’e sormam gereken bir sürü hesap vardı. Ellie’nin tutulduğu zindana doğru yola çıktım. 10 dakika sonra Ellie’nin yanındaydım. Aramızda demir parmaklıklar vardı.

“Regina ben çok özür dileri-“ diyordu ki sözünü kestim.

“Oyunculuğun güzelmiş, Ellie. Katillerin iki tane olduklarını söyleyince gerçekten şaşırmış gibi yapmak için kaç gün çalıştın? Çok uğraştın mı? Öğretmenini öldürdün. Senden küçük, masum birini öldürdün. Öz kardeşini öldürdün. En önemlisi de anneni öldürdün. Halktan birilerini öldürdün!” dedim tek nefeste.

“Öz kardeş mi?” diye sordu.

“Evet, öz kardeşimiz. Ama sen onu öldürdün!” diye bağırdım. Konuşmasına fırsat vermedim. “Ben ne yaptım?” dermiş gibi bir surat ifadesi vardı.

“Seninle bundan sonra güzel bir abla, kardeş ilişkisi yaşarız diye düşünüyordum. Yanılmışım.”

Ağzını konuşmak için açtı fakat geri kapamak zorunda kaldı. İzin vermemiştim.

“Ben göreve gitmeden senden korkmamam için mi bana ayıcık verdin?” diye sordum. Cevap vermedi.

“Anneme nasıl kıydın? O sana ne yaptı?”

“Onu ben yapmadım! Erica yaptı!” diye bağırdı.

“Bu suçunu hafifletti mi sence?” diye bağırdım.

“Sonuçta sadece annemi öldürmedin. Riley’i, Axl’ı, Bay Axel’i ve daha birçok kişiyi öldürdün.”

Cevap vermedi.

“Yazık, çok yazık. Hayatının en güzel yıllarını burada 4 duvar arasında geçireceksin.” Dedim ve odadan çıktım. Arkamdan “Regina dur! Bekle!” diyen sesi umursamadım.

Erica’nın yanına girmeyecektim. Ona soracak bir hesabım yoktu ama ona da çok kızgındım. Saraya geri döndüğümde babam beni kapıda karşıladı.

“Regina. Görevini layığıyla yerine getirdiğin için çok teşekkür ederim.” Dedi ve bana sarıldı. Sarılmamalıydım fakat kendimi tutamadım.

“Bir tek ikimiz mi kaldık?” diye sordum.

“Evet, ama üzüme annen hep bizimle olacaktır.” Dedi. Öyleydi.

“Peki Ellie ve Erica’ya ne cezası verilecek?”

“Ellie ömür boyu hapiste kalacak. Çok büyük bir suç işledi. Erica’nın cezasını ailesi belirleyecek.” Dedi. Tekrardan sarıldık.