3. Bölüm

3. Bölüm

Zeynep Elif
elif_2435

Sabah Ela ablanın beni uyandırmasıyla kalktım. “ Elfida kalk hadi daha çarşıya gidicez” “ Tamam abla kalktım.” Ela abla kahvaltı hazırlamıştı. Kahvaltı yapıp “ Abla ben eve geçip üstümü değiştiriyim bi de duş alıyım.” “ Tamam Elfida dikkat et” Aşağı inip duş alıp üstüme kalın şeyler giydim çünkü hava soğuktu. Saçlarımı tarıyordum. Siyah saçlarım Ela gözlerim ve beyaz tenim ile dikkat çekiyordum. Saçlarım belimi geçiyordu. Kafama bere takıp atkımı ve montumu giyip Ela ablalara geçtim. Kapıyı tıkladığımda Ela ablada hazırdı. “ Hadi gidelim Elfida üşümüyorsun dimi” “ yok abla iyiyim üşümüyorum” aşağı inip Ela ablanın arabasına bindik. Yolda Ela ablaya hayat hikayemi anlattım. O da hayatını ve eşini anlattı. Eşi özel kuvvetler askeriymiş. Tim askeriymiş. Timi de Barut timiymiş. Eşi üsteğmenmiş. “ Yüzbaşı Barlas Yılmaz var tim komutanı bekar yaşı 26 eşim geliyor sonra Teğmen Ali Gül var evli yaşı 33 eşi çok tatlı bir kadın hastanede hemşire. Astsubay başçavuş Umut Kara bekar 24 yaşında timin en komiğidir. Astsubay başçavuş Serkan Korkmaz var timin en sessizidir ama bi o kadar da zekisidir 25 yaşında o da bekar. Astsubay kıdemli üstçavuş Emek Yürümez var 23 yaşında timin en küçüğü çok masum bir çocuktur bekar o da. Hem zaten hepsi ile aynı apartmandayız” “ Oha abla o kadar bi ben orda küçük kalmışım” “ Üzülme demek ki kaderinde bu varmış ablam ama bak en azından Allah sana bir can bağış etti onu düşün bir canın her şeyi olucan” elimle karnımı sevip “ Öyle abla ona annemin yapmadığı anneliği yapıcam o benim her şeyim artık ondan başka kimsem yok artık yakında annemgilde beni reddetme kağıdı gönderirler” “ Ne demek kimsem yok ben varım tim var biz sana yardımcı oluruz” “ Abla ben o geceden sonra her erkekten tiksindim. Abla o kadar ki o adamın bana yaptıkları aklımdan çıkmıyor abla ben artık erkeklerden korkuyorum abla korkuyorum bu Sefer bebeğime bir şey yaparlarsa çok korkuyorum abla o da giderse ben artık ölürüm abla” “ Şşşş tamam Elfida demek ki hamilelik boyunca bol ağlamalı geçicek şimdi kendine yeni hayat çizdin onu düşün artık yeni bir Elfida ol güçlü cesur ol geçmiş gitmez ama Bırak artık bebeğinle yeni hayatın olucak” Ela ablayla konuşa konuşa yol bitti eksik olan her şeyimi aldım ve eve geçtik. Bana evi temizlememde ve eşyalarımı halletmemde yardımcı oldu. “ Teşekkür ederim abla çok sağol yemek hazırlıcam beraber yemek yeriz” “ Yok canım saol ben daha evi geçeyim hem Mehmet de geliyor zaten görevi bitti.” “ Teşekkür ederim abla tekrardan” “ Bi şey olursa Elfida hemen ara ha bu arada bi ara Keman çalmanı ve bağlama çalmanı dinlerim söyliyim” “ Tamam abla her zaman” Ela abla gittikten sonra bende yemek hazırladım. Yemeğimi yiyip yatağıma geçtim ve hemen yattım. Sabah olunca yatağımı toparladım bugün günlerden pazartesiydi. Hafta içi doktora gitmem lazım duş alıp saçlarımı kuruttum. Bi anda başım dönünce bi yere tutundum. Baş dönmesinin geçmesi gidince kahvaltı hazırladım. Telefonum çalınca baktım. Ela ablaydı. “ Elfida akşam tim bizde toplanıyor sende geliyorsun tamam mı akşam 7 de bizde ol” “ Tamam abla bi şey lazım mı” “ Yok kuzum sen gelsen yeter” “ Tamam abla” diyip kapattım. Akşam için tatlı hazırladım. Akşam 7 olunca yukarı çıkmak için kapıyı açtım karşı dairemde boyu uzun kaslı 1.95 boylarında bir adamla göz göze geldik gözleri kömür karasıydı. Gözlerimi çekip yukarı çıktım. O da yukarı çıkınca anladım ki Mehmet abinin timinden birisiydi. Kapıyı çaldım Ela abla yüzünde gülümseme ile bana baktı “ Hoşgeldin Elfida aaa sende hoşgeldin Barlas” Barlas “ Hoşbulduk Ela abla” “ Hadi içeri geçin” elimdeki tatlıyı Ela ablaya uzattım o da teşekkür etti. İçeri geçince içeride bi tim vardı. Hepsi de uzundu ve kaslıydı. Ela abla “ Bak Elfida bu eşim Mehmet” “ Memnun oldum Mehmet bey” “ Bende memnun oldum Elfida ama abi desen daha iyi” ona baş salladım. “ Ali bende memnum oldum Elfida bu da eşim Zeynep” “ Memnun oldum” “ Serkan bende” “ Memnun oldum” “Umut bende ama sen bana umutsuz vaka deme sakın herkes öyle diyor” dediği ile gülümsedim. “ Memnun oldum” “ Emek bende” “ Memnun oldum” son olarak o kalmıştı. “ Feda etme” “ Efendim” “İsminin anlamı feda etme” “ Haaa evet” “ Barlas” “ Elfida” dedim. Ela abla “ Hadi yemeklere burda iki canlı olan insanlar var” “ Hamile misin güzelim” Mehmet abi heyecanla “ Yok hayatım Elfida hamile” herkes şok bir şekilde bana bakmıştı. Mehmet abi “ Elfida sen küçük değil misin kaç yaşındasın” “ 18” “ 18 yaşındasın ve hamile misin” gözlerim dolmuştu başımı evet anlamında salladım. “ Peki babası” diyince lanet gün geldi aklıma bi anda başım dönünce Barlas kolumu tuttu. Ela abla hemen yanıma gelip “ Elfida iyi misin ablam” ses etmedim baş dönmem bitince Ela ablaya “ Abla her şey için teşekkür ederim ben evime geçmem lazım” Ela abla bir şey demeden onlardan çıktım ve eve geçip kapıyı kapattım ve yere çökdüm. Gözlerimden yaşlar akıyordu. Hıçkırıklara dönüştü ağlamam karnımda kasılma oldu. Derin nefes aldım. Elimi karnıma koyup “ İyiyim sakinim annecim” diyip derin nefes aldım.

Eladan Hemen Mehmet e dönüp “ Keşke öyle sormasaydın Elfida çok kötü şeyler yaşamış birisi” Umut dönüp “ Ne yaşamış olabilir ki” “ Elfida tacize uğramış o tacizden hamile ve sırf bebek ona tutundu diye ailesini sildi” herkes şoktaydı. Zeynep yanımda ağlıyordu. Barlas yumruklarını sıkıyordu. “ Nasıl yapmışlar küçücük kıza kim bilir psikolojisi ne halde polise gitmemiş mi” Ela tüm olayı baştan sona anlattı. “ Benim Elfida ya bakmam lazım” Mehmet “ Dur beraber gidelim” hepsi aşağı indiler.

Elfida dan Kapım çalmıştı gözlerimi silip açtım. Ela ablagil gelmişlerdi. “ Elfida ablam iyi misin” Ela ablaya başımı salladım. Tim bana acıklı bakıyordu onlara dönüp “ Öyle bakmayın kendimi aciz hissediyorum” Mehmet abi gelip bana sarıldı. “ Abicim özür dilerim Elfida patavatsızlık ettim kusura bakma abicim” “ Önemli değil abi herkes 18 yaşında hamile bir kadının hayatını merak eder” “ Bundan sonra biz senin aileniz bir şey olursa çekinmeden söyleyebilirsin tamam mı abicim” hepsine minnet dolu bakışlar attım. “ Teşekkür ederim ailem oldunuz” Hepsi bana bakarak gülümsedi ama benim dikkatimi sadece bir gülümseme çekti. Barlas bana çok güzel gülümsüyordu. Ela abla “ Hadi bakalım yukarı yemek yemeye miniğimizin yemek yemesi lazım” “ Bi dakika bekler misiniz” kemanım ile sazımı aldım. Barlas a dönerek “ Rica etsem sazımı yukarı taşımama yardım eder misin” “ Tabiii” dedi. Yukarı çıktık ve yemek yedik. Yemekten sonra oturduk. Bende kemanımı alıp Elfida yı çalmaya ve söylemeye başladım.

Yüzün geçmişten kalan, aşka tarif yazdıran
Bir alaturka hüzün, yüzün kıyıma vuran
Anne karnı huzuru, çocukluğumun sesi
Senden bana şimdi zamanı sızdıran

Şımartılmamış aşkın sessizliğe yakın
Kim bilir kaç yüzyıldır sarılmamış kolların
Sisliydi kirpiklerin ve gözlerin yağmurlu
Yorulmuşsun, hakkını almış yılların

Elfida, bir belalı başımsın
Elfida, beni fark etme sakın
Omzumda iz bırakma, yüküm dünyaya yakın
Elfida, hep aklımda kalacaksın” Barlasın hayran dolu bakışları üstümdeydi. Bende ona bakarak bitirdim. Birkaç şarkı ve türkü söyleyip bitirdim. Herkes evlere dağıldı. Tam eve geçecekken Barlas bana “ Elfida bir şey olursa kapımı çalabilirsin her zaman” “ Teşekkür ederim Barlas bey” “ Sadece Barlas demen yeter” kafa sallayıp içeri girdim. Pijamalarımı giyip yatağa geçtim. Gözlerimi kapatırken sadece barlas ı düşündüm.

Canlarım bunlar olur mu sizce peki Barlas ın Elfidaya hayran dolu bakışlar atması. Bize de şöyle endamlı rütbesi farketmez bir asker gelmez mi beeee🦋🤍

               

Bölüm : 09.03.2025 19:33 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
İçindekiler
Hikayeyi Paylaş
Loading...