8. Bölüm

8. Bölüm: DAVETSİZ MİSAFİRLER

Elif Koçan
eliff.4_

 

Huzurlu bir uykunun ardından aşağıdan gelen seslerle uyandım yan tarafıma baktığımda kerem kolunu belime sarmış uyuyordu. Onu uyandırmamaya dikkat ederek kalktım ve banyoya girdim, rutin işlerimi halledip odaya geri döndüğümde keremin de yeni uyanmaya başladığını gördüm.

 

"Günaydın"

 

"Günaydın karıcım da bu aşağıdan gelen sesler ne böyle sabah sabah"

 

"Hiç bir fikrim yok bende az önce uyandım. Hadi sende kalkta hazırlan aşağı inelim" gülümseyerek yataktan kalkıp kıyafetlerini aldı ve banyoya girmeden önce kulağıma eğilip "Emredersin karıcım" diyerek yanağıma hızlıca bir öpücük bırakıp banyoya girdi

 

Bende yanaklarıma doğru hücum eden kızarma ve yüzümde aptal bir sırıtışla aynanın karşısına geçip saçlarımı düzellttim ardından dudaklarıma nemlendirici sürüp aynada kendime bakarken kerem banyodan çıkıp yanıma geldi ve el ele odadan çıkıp aşağı indik.

 

Mutfaktan gelen yabancı sesler ile birlikte oraya yöneldik içeri girince karşımda anne kız olduğunu düşündüğüm iki kişiyi gördüm kaşlarımı çatmış onlara bakarken kereme döndüm o da kaşlarını çatmış karşımızdaki ikiliye bakıyordu ama benim aksime onları tanıyor gibiydi.

 

"Teyze?" konuşmasıyla beraber teyzesi olduğunu anladığım kadın bize döndü öncelikle beni baştan aşağı memnuniyetsiz bir şekilde süzdü sonra da benden gözlerini çekip az önceki ifadesinin aksine gülümseyerek kereme döndü.

 

"Kerem oğlum teyzene bir hoş geldin yok mu?"

 

Kerem elimi bırakmadan teyzesine doğru adımlayıp önünde durdu ve eğilip elini öperek "Hoş geldin teyze" dedi onun ardından kadın bana dönerek sert yüz ifadesiyle elini uzattı aynı şekilde bende elini öpüp "Hoş geldiniz" dedikten sonra keremle beraber karşıdaki koltuğa geçip oturduk.

 

"Bana hoş geldin yok mu keremcim" Keremcim? pardon bu kız kim oluyordu da benim kocamla bu şekilde konuşuyordu kaşlarımı çatarak ona bakarken kerem yarım ağız "Sende hoş geldin" diyince kız bozulsa da belli etmedi hareketlenip tam karşımıza oturdu ve hala birleşik duran ellerimize bakmaya başladı.

 

Sofraya oturmuş kahvaltımızı yaparken isminin sevda olduğunu öğrendiğim kız kahvaltısını yemek yerine keremi gözleriyle yedi. Tabi o kadar dalmıştı ki benim ona sinirle baktığımın farkında bile değildi kerem kahvaltılıklardan benim tabağıma koyarken gözlerimi sevdadan çekip ona odaklandım resmen bütün masayı tabağıma yığmıştı.

 

"Kerem ben bu kadar şeyi nasıl yiyicem ya yeter"

 

"Yersin yersin kuş kadarsın zaten o tabaktakiler bitecek ona göre" itiraz istemeyen ses tonuyla beraber oflayarak önüme döndüm

 

"Kocaya oflanmaz" dediğiyle beraber ona göz devirip zorla da olsa önümdekileri yemeye başladım tabi üzerimde olan kıskanç bakışların da farkındaydım.

 

Yemekten sonra keremle mehmet amca işe gidince bizde gamze ablayla beraber çay koyduk ve diğerlerinin yanına salona geçtik herkese çaylarını dağıtırken ayfer teyze, kardeşi yani seher teyze ve sevdanın memnuniyetsiz bakışlarına maruz kalsam da umursamadan geçip gamze ablanın yanına oturdum.

 

********

 

Bana hayatımın en sinir bozucu anını sorsanız şu an derdim saatlerdir burda oturuyoruz ama ayfer teyze,seher teyze ve sevdanın tek yaptığı şey bana laf sokmak tabi bende kendimi ezdirmeyip cevabımı veriyorum ama onlar asla susmuyor gamze abla da araya giriyor ama yok bugünümü zehir etmeye yemin etmişler. Allahım lütfen bir an önce akşam olsun diye dua ediyorum. Şimdi siz sorucaksınız kalk yanlarından diye bunu denemedim mi sanıyorsunuz? denedim tabi ki kaçıp bahçeye çıktım ama çok sevgili kayınvalideciğim beni dakka başı gel bunu yap gel şunu götür diye çağırdığı için hiç bir şekilde kaçamadım ve mecburen şu an burada oturuyorum.

Geçen saatlerin ardından kapının çalmasıyla yüzümde güller açarak kapıya koştum evet mecaz anlamda değil gerçekten koştum birazdan sonunda kurtuldum diye halay çekicem şurda.

Heyecanla kapıyı açınca karşımda bana gülümseyerek bakan bir kerem buldum hızla boynuna atlayıp sarıldım tabi benim bu ani hareketimi beklemediği için bir kaç adım sendelese de o da elini belime atıp sarılınca dengesini sağladı.

"Karıcım yavaş ya beni bu kadar özlediğini bilmiyordum"

"Ay şu an o kadar mutluyum ki sana anlatamam"

"Hayırdır inşallah nedir bu mutluluğun sebebi?"

"Şimdi ş-"

"Gelin hanım müsade edersen içeri geçelim ha donduk burda"

Mehmet amcanın konuşmasıyla onun orda olduğunu tamamen unuttuğum için kendime ufak bir küfür savurup utanarak kenarı çekildim onlar bu halime gülerek içeri geçerken içerdekilerin de -gamze abla hariç- sinirle bana baktıklarını gördüm. Onları umursamadan kapıyı kapatıp bende içeri geçtim.

Yemeğin ardından kerem müsade isteyerek ayağı kalktı ve benimde elimden tutarak odamıza çıkardı. İçeri girince rahat bir şeyler alıp banyoya girdi bende yatağın üzerinde oturarak onu beklemeye başladım.

Banyoda çıkınca yanıma gelip yüzü bana dönük bir şekilde yatağa oturdu.

"Evet anlat bakalım bugün ki heyecanını sebebi beni özlemen miydi yoksa başka bir şey mi?"

"Şimdi ilk olarak seni de özledim tabi ki ama asıl sebep başka"

"Nedir peki asıl sebep?"

Boğazımı temizleyerek bugün olanları ona baştan anlatmaya başladım.

"Böyle işte sabahtan beri bir rahat bırakmadılar beni bende akşam olmasını iple çektiğim için öyle birden kapı çalınca heyecanıma engel olamadım."

Anlattıklarımdan sonra kahkaha atarak konuşmaya başladı.

"Sen onları takma çok boşver bilerek yaptıklarını sende çok iyi biliyorsun, boş yere canını sıkma sen"

"Denerim" bir süre sessiz kaldık onun bir şeyler söylemek istediği belliydi ama cesaret edemiyor gibiydi. En sonunda cesaretini toplamış olacak ki dudaklarını araladı.

"Duru aslında benim sana bir şey söylemem lazım"

"Tabi dinliyorum"

"Ben çok düşündüm bunları sana anlatmalı mıyım anlatsam bana olan bakışın değişir mi diye ama ben senden bir şey saklamak istemiyorum"

Kaşlarımı çatarak ona baktığımda uzanıp ellerimi tuttu ve konuşmaya devam etti.

"Ben aslında seni, senin beni tanıdığından daha önce tanıyordum."

"Nasıl yani?"

"Ben seni ilk kez sizin şirkette gördüm iki sene önceydi, babanların yanına gelmiştin aceleyle elindeki dosyaları bırakıp çıkmıştın, beni belki de farketmedin bile ama benim o günden beri aklımdan bir an olsun çıkmadın. Her gün uzaktan seni izliyordum. Mutlu olduğun zamanlarda da üzgün olduğun zamanlarda da sen bilmesen de ben hep seni izliyordum. Başlarda emin olmasam da sonradan emin oldum ben sana aşık olmuştum. Bu evlenme işi ortaya çıkınca aslında bir taraftan çok mutlu olmuştum ama diğer yandan da senin istemediğin bir evlilik olacağı için babamı vazgeçirmeye çalıştım, ama vazgeçmedi. Belki şu an benimle evlendiğin için pişmansındır ama ben aşık olduğum kadınla evlendiğim için çok mutluyum"

Anlattıklarını bir süre algılamaya çalıştım ne yani kerem beni iki senedir seviyor muydu ve bunun yanında sürekli beni uzaktan izliyordu. Ben nasıl farketmedim böyle bir şeyi Allahım şu an ne yaşıyorum ben

"Sende ona aşık değil misin al sana fırsat söylle kurtul işte"

"Sen niye hep böyle konularda ortaya çıkıyorsun acaba"

"İlgi alanım şekerim :)"

"Hem sen beni bırak da dediğimi yap çocuk senden cevap bekliyor sen benimle tartışıyorsun"

"Asıl benimle tartışan sensin"

"Ya he he"

İç sesime göz devirerek bana umutla bakan kereme döndüm evet iç sesim ilk kez bir konuda haklıydı ben kereme aşık olmuştum ama cesaret edip söyleyemiyordum belki o bana bugün bunları söylemese ben hiç söyleyemezdim.

"Ben ne diyiceğimi bilmiyorum yani çok şaşkınım. Peki neden bu zamana kadar benim karşıma hiç çıkmadın?"

"Ne tepki vereceğini bilmiyordum daha doğrusu olumsuz cevap vermenden de korktum denebilir"

"Anladım, aslında bende sana karşı bir süredir bir şeyler hissediyorum ama söylemeye cesaretim olmadığı için sana söyleyemedim. Belki sen şu an bunları bana söylemeseydin hiç söyleyemezdim"

"Ya-yani sende bana aşıksın doğru mu anladım?" gülümseyerek kafamı olumlu anlamda salladım

"Evet bende sana aşık oldum" birden ayağı kalkıp beni kucağına alıp kahkaha attı ve bağırarak dönmeye başladı.

"Kerem dur! başım döndü" dememle beni yere indirdi ikimizde gülümseyerek birbirimize bakıyorduk gözlerinin içi parlıyordu aynı şekilde benimde. Beni kendine çekip sıkıca sarılınca bende kollarımı beline sardım ve kokusunu içime çektim o da saçlarıma peş peşe öpücükler bırakıyordu.

Ayrıldığımızda beni elimden tutup yatağa yatırdı kendi de yanıma gelip yatınca başımı göğsüne çekti ve saçlarımla oynamaya başladı. Bu hareketiyle hemen mayıştım küçüklükten beri ne zaman biri saçlarımla oynasa hemen uykuya dalıyordum. Göğsüne biraz daha sokulup gözlerimi kapattım. Tam dalacakken önce konuşmasıyla hafif gözlerimi araladım.

"Seni seviyorum"

Uykulu bir sesle "Bende seni seviyorum" diyince saçlarımı öpüp oynamaya devam etti bende daha fazla dayanamadan uykuya yenik düştüm.

 

BÖLÜM SONU

NASIL BULDUNUZ BÖLÜMÜ?

GELEN İTİRAFLAR BELKİ ERKEN OLDU AMA ASIL OLAYLAR BUNDAN SONRA BAŞLAYACAK O YÜZDEN BU KISMI ÇOK UZATMAK İSTEMEDİM AÇIKÇASI

KEREMİN TEYZESİ VE KUZENİYLE İLGİLİ NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ?

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN

BİR DAHAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE

Bölüm : 26.12.2024 14:53 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...