15. Bölüm : Soğuk savaş

Sensei

Maceramızın sonuna doğru ilerliyorduk.

Erifu ve Eruto uyuyordu.

Güneş dağların arkasından kendini gösteriyordu.

Kraliyetten nihayet kaçmayı başarmıştık artık rahat bir nefes alabilirdik.

Tren kılıç Ustaları bölgesinin altındaki kanyona yaklaşıyordu.

Erifu ve Eruto'yu yavaş yavaş uyandırmaya başladım.

İkiside uyandı ve yataklarını toplamaya başlarken bende çantalarımızı toplamaya başladım.

İşim bittikten sonra telefonumu çıkardım ve Kaze'yi aradım.

Kaze Ejder ateşi klanından rüzgar taşıyıcısı üst bir Sensei idi ayrıca benim en yakın dostlarımdan biriydi.

Sürekli kızları etrafına toplaması sinir bozucu olsada çok iyi bir dosttu.

Kaze telefonu açtı.

"Kaze kanyona yaklaşıyoruz bir zahmet geliver yaw" Dedim.

Kaze "Ben ne alaka lan" Dedi.

"Kanyonun altından bizi uçarak al " Dedim.

"Oo paşamıza bak başka emriniz varmıydı sen niye uçarak gelmiyorsun" Dedi.

Havada uçan kaykay niyetine yarattığım dev kılıcı kastediyordu.

"Hadii çok yorgunum" Diye kendimi acındırdım.

Kaze "off tamam geliyorum bekleyin" Dedi ve kapattı.

Çantaları yerden alıp belime taktım sonrada Erifu ve Eruto'ya "hadi kalkın" Diye seslendim.

İkiside ayağa kalktı. Atliyacağımız yere neredeyse varmıştık.

Kırık pencereyi açtım ve ikisininde ensesinden tutup trenden atladım.

Durduğumuz yer Kılıç Ustaları bölgesinin tam altındaydı.

Kaze birazdan burada olurdu.

Dev tren dağın arkasına doğru ilerledi ve sadece dumanı gözükecek şekilde kayboldu.

Oh be sonunda eve kazasız belasız dönmeyi başarmıştık.

Kaze havadan süzülerek aşağı doğru indi.

"Kaze! Seni ne özlemişim gel de bir sarılıyım " Dedim yalakalık niyetine.

Kaze "ıyy yaklaşma lan! " Dedi gerilereyerek.

Ardından Erifu ve Eruto'ya dönerek "hım Tuhaf çocuklar tek parça halinde " Dedi aşağılayıcı bir ses tonuyla.

Kaşlarımı çatıp Kaze'ye doğru baktım.

Kaze ürkerek "tamam tamam kızma la şaka yaptım gül diye " Dedi sırıtarak.

Lan eve gidelim ben sana yapacağımı biliyorum!

Kaze ellerini havaya kaldırdı ve hepimizi havalandırarak kanyonun tepesine doğru uçurdu.

Erifu ve Eruto hayranlıkla Kaze'yi izliyorlardı.

E amk bende yapardım bu kadar şaşıracaklarını bilsem alt tarafı uçuyoruz.

Kaze bizi alıp benim evimin terasına bıraktı.

Erifu ve Eruto'yu nazikçe yere bırakırken beni yere çarpmayı ihmal etmedi.

Havada süzülürken "Hadi gidip biraz dinlenin Daijin akşam sizi odasında bekliyor olucak " Dedi ve gitti.

Erifu ve Eruto her bir ağızdan "Ne kadar havalıı" Diyorlardı.

Off ya gene bütün ilgiyi üzerine çekmişti pislik.

Erifu ve Eruto'ya dönerek "hadi gelin biraz dinlenelim" dedim ve içeri girdik.

İkisini yatak odalarına yatırdıktan sonra kendimi odama attım.

Hihihihi şimdi güzel kız fotoğraflarına bakabilirdim.

Saatlerce güzel kız fotoğraflarına baktıktan sonra uykuya daldığımı fark edememişim.

Gözümü açtığımda tepemde Erifu ve Eruto durmuş beni izliyorlardı.

Yerimden sıçradım ve "Ne yapırsunuz lan tepemde " Dedim korkuyla.

Erifu "Sensei saat akşam 7.30 " Dedi.

NEEEE 7.30 MUU!????

"şaşkın balıklarr beni neden kaldırmadınız" dedim bağırarak.

Erifu " Sensei kaldırmaya çalıştık fakat bize saldırdın" dedi.

Nee saldırması la?

Eruto lafa girdi "Sensei seni uyandırmak için dürttük fakat bizi alıp karşı odaya fırlattınız" Dedi.

Ardından kırık kapı ve balkon korkuluğunu işaret etti.

Eruto"Uyur dövüşür gibi bişeydiniz resmen" dedi ve ardından Erifu'ya bakarak sırıttı.

Erifu " Sensei hangi sitelerde gezdiniz bilmiyorum ama sürekli yabancı numaralar sizi aradı bizde Eruto ile uçak moduna aldık" Dedi.

Lan bunların hepsi ben uyurken mi olduu!?

Yataktan fırladım ve "çabuk kalkın Daijin bizim ağzımıza sıçıcak" Dedim bağırarak.

Aynanın karşısına geçip tipime baktım ardından koşarak arabaya bindik.

Daijin çok kızgın olmalıydı hemen gitmeliydik.

Binanın önüne geldik ve asansöre binip yukarı çıkmaya başladık.

Lan bir binada neden 50 kat olurdu kii!!!!

On dakika sonra en üst kata çıkmayı başardık şanslıydık ki akşam üzeri olduğundan herkes evlerine dağılmıştı.

Koşup hemen odadan içeri girdik.

Daijin sinirli bir şekilde bizi bekliyordu.

Bizi görür görmez bağırmaya başladı.

"Oo Çok erken geldiniz keşke biraz daha geç gelseydiniz" Dedi.

Mahcup olmuş bir ifade ile kafamı kaşıdım.

Daijin bağırmayı bıraktı ve üzerindeki kıravatı düzeltip ellerini arkada birleştirdi.

Daha sonra oturmamız için koltukları işaret etti.

Koltuklara oturduk daha sonra Daijin cebinden bir kumanda çıkardı ve filmlerdeki gibi kırmızı tuşa bastı.

Saniyeler içinde dev camların ve kapının önünü demir parçalar kapattı.

Daijin önündeki bilgisayardan ışıkları açtı ve parmaklarını birbirine geçirip "Dökülün bakalım neler öğrendiniz? " Dedi.

Söze ilk ben girdim.

"Urashi efendinin gücü elmasmış" Dedim küçümseyerek aslında çok hayran kalmıştım.

Ardından Erifu başladı.

"Urashi'nin en büyük zaafı en sevdiği karısı olan " Kario" İdi"

"Odasına giremedim fakat giriş kısmında her yer onun resimleri ve heykelleriyle doluydu.

"Ayrıca sarayın duvarlarında Kario'ya yazılmış bir sürü şiir vardı"

"Geriye kalan çok az kısımlarda ise diğer karıları vardı"

"Urashi'nin benimle konuşurken bile hemen ilerisinde Kario'yu tutmasıda bu söylediğim bilginin arkasını destekliyor"dedi.

Daijin " Bu harika bu bilgi gerçekten çok işimize yarıyacak "dedi sinsi bir tebessümle.

Daijin Eruto'ya döndü.

Eruto "Öğrendiğim kadarıyla Urashi'nin herkesten sakladığı en güçlü şövalyeleri altı kişi"

"3 adet erkek ve 3 adet kız vardı"

"Aralarında bir hiyerarşi olucak ki omuzlarında numaralar yazıyordu"

"1,4 ve 6 numaralı şövalyeler erkek 2,3 ve 5 numaralı şövalyeler kızdı"

"Öğrenebildiğim tek güç 1 numaralı şövalyeninin ışınlanma gücü olduğu" Dedi.

Daijin şaşkınlıkla "demek 6 adet şövalye " Dedi kendi kendine konuşur gibi.

Daha sonra önündeki tuşa bastı ve her yer eski haline geldi.

Daijin "artık gidebilirsiniz bu söylediklerinizi yazılı dosyaya geçireceğim" Dedi.

Off amk ya bizi bir iki cümle duymak için mi çağırmıştı!?

İnsan bi kahve falan söyler demi yaw.

Ayağa kalktık ve Daijin'in odasından çıktık.

Aşağı inerken Erifu ve Eruto'ya dönerek "hadi gene iyisiniz akşam yemeği benden " Dedim.

Erifu ve Eruto tebessüm ederek bana baktı.

her katta durduğumuz içinasansörden bir saat sonra indik amk.

Acaba Senseilik işini bırakıp mimar mı olsam ilk önce şu binayı yıkardım!

En alt kata geldik ve arabaya binip gitmeye başladık.

Evime gelince arka bahçeye gidip havuzun yanındaki Çardağa yiyecekleri koymaya başladım.

Erifu ve Eruto'da bana yardım ediyordu.

Sofrayı kurduk ve karnımızı paşalar gibi doyurduk.

Masayı topladıktan sonra armut koltuklara uzanıp havuz keyfi yapmaya başladık.

Kapım bi anda deliler gibi çalmaya başladı.

Erifu ve Eruto ürkmüş gibiydiler.

Onlara eğlenmeye devam etmelerini söyledim ve kapıya bakmak için içeri girdim.

Kapının deliğinden baktım hiç kimse yoktu biri çalıp kaçmıştı.

Kesin hayranım olan güzel kızlar vurmuştur anlamadık sanki.

Kapıyı açıp etrafa baktım hiç bir şey yoktu kapınjn önündeki dev hediye paketi dışında.

Çok güzel süslenmiş dev bir hediye paketiydi.

Heyecanla paketi içeri aldım ve Erifu ve Eruto'nun yanına bahçeye koştum.

Paketi havaya kaldırarak "Bakın hayranlarımdan bana geldi" Dedim.

Erifu ve Eruto şaşkınlıkla yanıma koştu.

Paket çok büyüktü ne vardı lan bunun içinde?

Heyecanla paketi açtık ve içinden çıkan şey ile şoka girdik.

Kutunun içinden kraliyette evinde kaldığımız yaşlı kadının ve bize yardım eden kızın kafası duruyordu!

Kutu kan içindeydi.

Korkuyla kutudan uzaklaştık bu bir şaka mıydı?

Şaka olduğunu düşünerek gidip kutunun içindeki kafalardan birini havaya kaldırdım.

Hayır!!! Bunlar gerçekti!!

Korku ile kafayı yere attım.

Kutuda bir not yazıyordu notu alıp okumaya başladım.

Notta şöyle yazıyordu;

Küçük dostlarınızın sizden ayrılmasına gönlüm razı gelmedi.

Teslim olmayacaksanız sonunuz böyle sevimli bir hal olabilir. Tekrar görüşmek dileğiyle :)

Urashi

Amk bunee!!!

Bu adam kafayı yemiş!!

Oruspu çocuğu bide gülen yüz koymuş mektubuna!

Erifu ve Eruto dehşete düşmüş bir şekilde kutuya doğru bakıyorlardı.

Urashi bunun hesabını er yada geç ödeyecek. Onun kellesini alıp kıta kıta gezidireceğim!!

***