"Çocuklar bazen, yaşadıkları korku ya da acıyı kelimelere dökemeyecek kadar yalnız hissederler. Ve bu yalnızlık, zamanla sessizliğe dönüşür."

Yutkundum.

(Ben de bazen aynı şeyi hissediyorum Ömer. Ama ben konuşabiliyorum. Sen… sen neyi susturuyorsun içinden?)

Etraf sessizdi. Aşağıdan gelen televizyon sesi bile kesilmişti.

Yalnızdım. Ama ilk defa biriyle aynı sessizlikte buluşuyordum.

Ömer’in sessizliği…

Ve benim sesimin içinde yankılanan, cevapsız sorular…