grup

★seni kim yenebilir artık,kendinle savaştın...

----------------------‐------‐------------------------

galiba kurtuluyorduk.

birisi bizi kurtarmaya gelmişti...

o kadar çok beklemistik ki asansörde aklımızdakileri unutmak için muhabbet etmeye başlamıştık Asansörde ki insanları çok sevmiştim hepsiyle hemen hemen aynı yastaydim.

onları size tanıtmak isterim.Felix var sarı saçlı çilli bir çocuk tam benim kafadan jeongin var felix gibi oda sarı saçlı ve seungmin onunda saçlarında hafif sarılar var.Ben insanlarını saçlarından tanirim o yüzden hep saçlarına dikkat ettim.

minho,chan,changbin ve hyunjin zaten birbirlerini taniyorlarmis.Bu dörtlü liseden beri arkadasmis zaten.

biz böyle konuşmaya devam ederken apartman yetkilileri gelip asansörü acmislardi ve kısa sürede bu kabustan kurtulmuştuk...

(yarım saat sonra)

şuan hepimiz de çardakta oturuyorduk.Kimse bir şey demiyor herkes etrafına bakıyordu.Aramizda bir kaç kişi ben dahil hala olanları sorguluyorduk.

minhoya teşekkür borçluyum.Eger o orda bana sarılıp beni sakinleştirmeye çalışmasaydı büyük ihtimalle orada bayılıp diğerlerine de yük olurdum.O yüzden herkes evlere dağılmadan minhoya teşekkür etmem lazımdı.

chan:arkadaslar ben kaçar

hyunjin:nereye

chan:eve gidip annem için yemek yapmam gerekiyordu ama malum olanları sizde biliyorsunuz.Daha fazla oyalanamam.

chan hyungun annesi hastaydı tedavi olabilmek için busandan seule kadar gelmişti ve şuan chan hyungun yanında kalıyordu.

han:c-chan hyung bekle

chan durmuştu.

chan:bir sey mi oldu jisung?

han:sey diyorum ki telefon numaralarınızı alıp bir grup mu yapsak,ne dersiniz.

Ben kendi fikrimi sunmuştum sonuçta baya bi kaynaşmıstık.

chan:tamam olur

hepsinin numaralarını almıştım ve bir grup oluşturmuştum.Biraz daha konuştuktan sonra herkes evlerine dağılmıştı ama benim minhoyu gitmeden durdurmam gerekiyordu.

han:minho bir dakika bekler misin?

★nasildiii

oy verip bana destek olmayı unutmayınnn