klostrofobi

★siyah kalemle gökkuşağı çizmeye benzer bazı hayaller...

---‐--------------------------------------------------

herkes o kadar paniklemisti ki bir kaç kişi telefondan arama yapmaya çalışırken bazıları çıkış yolu bulmaya çalışıyordu.

ben ise..ben sadece paniklememeye çalışıyordum eğer paniklersem klostrofobim tutardı ve eğer bu olursa kesin bayılırdım.Tanrım sen bize merhamet et.

ben sakilesmeye çalışırken kızıl saçlı biri apartmanın sahibine ulaşabilmisti

minho:merhaba beni duyabiliyor musunuz beyefendi.

adam:evet merhaba bir sorun mu oldu acaba

minho:evet şuanda apartmanın asansöründe sekiz kişi mahsur kald-

telefon kesilmişti.

ışıklar sönmüstü...

duvarlar üstüme üstüme gelmeye başlamıştı.Terliyordum ve dengemi kaybedip yere oturmustum.O sırada sarı saçlı bir çocuk bana sesleniyordu ama ben sadece uğultudan başka bir şey duymuyordum.

felix:i-iyi misiniz,beni duyabiliyor musunuz?

o sırada kızıl saçlı çocuk

minho:biraz geri gider misiniz?

demişti ve onlar geri gittiklerinde biraz da olsa yer açılmıştı.İlk olarak suyu alıp eline döktü elinde kalan sularida yüzüme sürdü ve sonra bana sarılarak

minho:bak şimdi gözlerini kapat.

Onu dinleyip gözlerimi kapatmıştım.

minho: bir deniz hayal et.Sen ve yedi arkadaşın hafta sonu anlaşıp bir plaja gelmişsiniz.Denizin kumlarinda oturup serin serin şu içtiğini hayal et.Hava o kadar güzel ki havada güneş var ama serin serin seni rahatsız etmeyen bir rüzgar.Simdi derin bir nefes al serin rüzgarı içine çektiğini düşün ve biraz rahatla..

dediği gibide yaptım.Derin derin nefesler alıyordum bu beni bir nebzede olsa rahatlatiyordu.

adının chan olduğunu öğrendiğim kişi

chan:minho ben bir daha aramaya çalışıyım şu abiyi

dedi.Chan arama yaptığı an asansordeki isiklar açılmıştı.Isiklar açılınca bende gözlerimi açtım etrafa baktığımda kapı açılamaya zorlaniyordu.

galiba kurtuluyorduk..

bizi buradan çıkarmaya gelmişlerdi

★nasıldı arkadaşlar ilk bölüm

umarım hoşunuza gitmiştir...