Gökçe dansçı biriydi. Lise de bir sürü birinciliği grubu ile almıştı. Bazen şarkı söylüyorlar ama çoğunlukla streslerini dansta atıyorlardı. Anne ve babası kötü olsada abisi ile Gökçe evinde mutluydu. Takii gerçek ailesini öğrenen kadar. Sakladıkları şeyler vardı Tuğba ve Gökçe`nin . Ayrıyetten yeni şehre taşınan Gökçenin haberi olmadığı hayatında olan gerçekler onu yıkacekken bu yolda karşısına çıkacak bir çok sorunla karşı karşıya kalacaktır. Bu zorluklarda ona sahip çıkan kız arkadaşlarında sonra ona değerli hissettirecek bir grupla tanışacak. Gökçe nin savaşı ile baş başa kalın bakalım. HOŞGELDİNİZ Wattpadde yayınlanmaya başlanmıştır.

Son yirmi yedi saniye. Zaman gelmişti, kulaklıktaki ses son kez konuşacaktı. "Sonuna geldik, küçük hanım," Alacağı canları düşündükce duyduğu memnuniyet, gözlerini daha da büyütüyor, gülüşü dudaklarını aşmaya çalışıyordu. "Cana can!" Sesi sert, ancak bir o kadar da memnundu. "Kadına kadın!" Keskin nişancının parmağı yavaşça tetiğe baskı yapmaya başladı. "Kıza kız, Anıl!" Beş saniye... "İşini bitir!" "Onun gözleri, özgürlük bulduğum gökyüzü değil, boğulacağım denizdi. Ama artık boğulmaktan korkmuyordum, çünkü ben de onun yanmaktan korktuğu ateşe dönüşmüştüm." Bu kitapta bahsedilen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür; her ayrıntısı, sadece kurgusal bir dünya oluşturma amacını taşımaktadır.

18 yaşında olan Suna babası tarafından kumarda tanımadığı bir adama satılır ama bilmiyor ki o adam ona takıntılı bir mafyadır....

Bazen doğru sandığımız herşey yanlış, gerçek sandiklarimiz birer yalan olur...

Lâl ve hilâl`in ailesini bulması. (Not: gerçek ailem kurgusu değildir. Aile kızlarını sonradan buluyor ama gerçek ailem kurgusu değil) Diyip geçmeyelim. Buldular bulmasına da, mutlu olacaklar mı? Bu kitapta ikiz olan Lâl ve Hilâl`in ailesini bulmasından sonra yaşadığı olaylar konu alıyor. Hem mizahi olarak eglenceli, hem dram, hem de konusal olarak zevk alacağınız düşünüyorum. Umarım doğru düşünüyorumdur - Ben Hilâl. Kendi hâlinde ikiziyle yetimhanede yaşayan, klasik bir kızım. Hayır kendimi basit görmüyordum ama normal bir insandım işte. Hayatı yaşamayı seven, neşeli, mutlu, enerjik bir kızdım. Ailesiz, yetimhanede büyümem bir yanımı buruk yapsa da ben o yarayı ikizimle kapatmıştım. Birbirimizi sarmıştık. Takii onlar gelene kadar, ruhum sömürülene kadar. - İyi okumalar dilerim.

15 yaşında ailesinden hiç sevgi görmemiş aksine şiddet görmüş ve ihmalkarlık sonucu zihinsel engelli Sarya Aksel`in biyolojik ailesine alışma süreci Instagram hesabım Singularity_mybook