16.bölüm
★ "Fırtına öncesi sessizlik gibiydi ne zaman başlayacağı belirsiz..."
Oturduğum yerden kalkıp kapıya doğru yöneldim.Kapıyı açıp merdivenlere doğru yürüdüm aşağıya indiğimde annemgilin yemek masasında yemek yediklerini gördüm masaya doğru ilerleyip oturdum ve tabağıma yemek koyup yemeye başladım. Acıkmıştım ortama bir sessizlik hakimdi nedense bu garibime gitmişti ama neyse şimdi bunu düşünemezdim yemeye devam ettim.
Şimdi yemeğimi yemistim artık gidebilirdim sofradan tam kalkıcakken düşüncelerimi ve gitme eylemini durduran şey babamın sertçe elini masaya vurmasıydı.
Demiştim demi garip diye Allah bilir yine ne oldu ya.
Nereye gidiyorsun hiç bı yere gidemezsin diyecekdi evet garip gelebilir ama benim babam bazen kafası attığında nereye gittiğimi sorardı aslında gittiğim yerin onun için hiç bi anlami olmadığını biliyordum sonuçta ölsem bile umrunda olmayacak birinden bahsediyoruz bazen evden bile çıkmama izin vermediği günler olurdu ya da önceden olduğu gibi yemeği begenmemisti tuzu falan eksik diye kavga çıkardığı hatta annemi dövdüğü bilene olmuştu işte öyle bı insandı babam tabi insan denilirse.
Derin düşüncelere dalmıştım ki babamın yine nereye gidiyosun diye sormasıyla kendime geldim.
Valla bı rahat yok keşke babamdan kurtulabilseydim keşke yaptıklarının cezasını ona ödetebilseydim.
"Dışarı çıkıp biraz hava alıyım demiştim" dedim.
Gerçekten de nereye gittiğimi bu yüzden mi sormuştu bunu demek için mi hadi ama sormadan da söyleyebilirdi.
Hiç bişey demeden ordan ayrılıp yukarı çıktım odama girdim ve çantamı elime alıp tekrar aşağıya indim kapıya yöneldim ve ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.
Ardından kapıyı kapattım yürümeye başladım çantamdan kulaklığımı çıkarıp kulağıma takdim telefonun ekranını açıp şarkı bölümüne girdim her hangi bir şarkıya tıkladım.
I can try to pretend ı can try to forget
But its driving me mad going out of my head
Şarkının bu kısmı beni hep derinden etkilemiştir.
Şu anda bu şarkının çalıyor olması kalbime adeta bir bıçak darbesi yer gibi hissetirmişti.
Bazen ingilizce şarkıda dinlediğim oluyordu ve bazıları gerçekden içinde derin duygular taşıyordu.
Elim telefonun ekranında biraz oyalandıkdan sonra mesajlara girdim yabancıyla olan mesajlarimiza tıkladım ve yazışmaları baştan sona kadar okudum galiba ona yazıcakdım.
Genelde hep o bana yazmıştı ama bu seferlik ben yazmaya karar verdim bu sırada yürümeye devam ediyordum.İlk actigim şarkı çoktan bitmis bir başkasi başlamıştı şarkıyı degistirme gereği duymadım telefonla uğraşırken çok dalmış olmaliydim ki korna sesiyle irkildim ne ara yolun ortasına gelmiştim dikkatsizlik yüzünden başıma bir gün bişey gelicek ama ne zaman hızlıca karşıya geçtim arabayı kullanan adam sinirlenmişe benziyordu.
Telefonumun ekranini kapatıp yürümeye devam ettim en iyisi sahile gidince yabancıya yazmakdi yürürken etrafıma baktım çok sakindi başımı gökyüzüne çevirip kararmaya başlayan havaya bakdım daha sonra tekrar önüme dönüp yürümeye devam ettim temiz hava iyi gelmişti yinede biraz kafam dağılmıştı sahile gelmiştim kulağımdan kulakligi çıkarıp çantama attım daha sonra biraz daha yürüdüm suya biraz yaklaşıp ayaklarımı suya degdirdim bu hep hoşuma giderdi ama ayağımda spor ayakkabilarim varken pekde keyifli olduğunu söyleyemezdim kendimi kumların üstüne attım ve suya yansıyan güneşin batışını izledim burdayken güneşin doğuşunu ya da batışını izlemek çok güzel oluyordu.
★ "Canım acısa da babamın dediklerini ya da şimdiye kadar yaptıklarıni düşünmemeye çalışıyordum çünkü düşünürsem dayanamazdım o yüzden hiç düşünmemek başka şeyler düşünmek her zaman bı kaçış yoluydu benim için."
Telefonumu açıp ona mesaj atmak için tekrar mesajlara girdim.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
