12.bölüm

~Hayır bu sefer hikaye mutlu sonla bitmeli.~

Ders bittikten sonra sınıfda tek başıma kalmıştım her zaman ki gibi tek başıma acaba dışarı çıkıp hava mı alsam neyse ya en iyisi oturmak.

Aklıma bir anda geçmişte yaşadığım bir olay geldi kendimi kötü hissettim.

Geçmiş:

6-7 yaşlarındayken bir keresinde annemle babam yine kavga ediyorlardı ben de odamda oturmuş bı şekilde sesleri dinliyordum sert bir şeyin patlama sesini duydum aşağıya inip inmemek konusunda tereddüte düştüm fakat çocuk aklı aşağıya indim keşke inmeseydim.

Babam annemi dövüyordu annemin yüzü çok kötüydü o patlama sesi ise masanın üzerinde bulunan sürahi'den çıkmış yerde sürahi'nin cam kırıkları vardı masanın üzerindeki yemek tabağını'da duvara fırlattı hem de içinde yemek varken ani olarak çığlık attım babamın hızla bana dönmesiyle arkama doğru adım attım ama nafile yanıma gelip kolumdan tutup yine beni kapıya doğru sürükledi elimden hiç bişey gelemezdi ben ne yaptım ki bu sefer hiç bişey yapmadım ki kapıyı açıp beni dışarı attı ve şunları söyledi :

"Sizden nefret ediyorum,anan yetmezmiş gibi başıma birde kızı çıktı" dedi.

Kapıyı suratıma sertçe kapadı yine sokak da kalacaktım yürümeye başladım ilk kez kavga etmiyorlardı hep ederlerdi.

Ne demek istemişti nefret ediyordu bunu biliyordum ama

"Niye anan yetmezmiş gibi başıma birde kızı çıktı" dedi.

Neden ne yaptım ben size niye bu kadar bu öfken,nefretin..

Şimdi:

Bir anda oturduğum yerden ayağa kalktım lavaboya gidecektim elimi yüzümü yıkasam iyi olacaktı.

Lavobaya girdiğimde boştu kimse yokdu.Aynanın karşısına geçip kendime baktım.

"Niye güzel bir hayatım yok ki" dedim.Ne yaptım ben size,suçum neydi. Beni sevmeyecek,nefret edecek kadar ne yaptım...

Suyu açıp yüzümü yıkadım daha sonra zil çaldı ve ben tekrar sınıfa girdim...

Son derste bitince eşyalarımı topladım tam gidiyordum ki sıranın altında bı hediye paketi gördüm.

Sıranın altından paketi aldım bunun benim sıramın altında ne işi vardı bana hiç kimse hediye almaz ki yoksa yine sınıftan birileri şaka mı yapıyor?

Paketi salladım garip

En iyisi açıp bakmaktı sonuçta benim sıramın altında olduğuna göre bana koyulmuştur değil mi?

Paketi açtım içinde bir kutu birde not vardı notu elime alıp ne yazdığına baktım üstünde benim adım yazıyordu hatta başka birşey daha yazıyordu :

~Seni o kadar çok seviyorum ki tüm hayatımı aydınlatıyorsun :)

Bunu kim koydu ki? diye düşünecekdim ki aklıma yabancı geldi tabi ki de o koymuştu başka kim koyabilirdi ki yani herhalde o koymuştur.

Kutuyu elime alıp içini açtım bir kolye vardı ilk kez biri bana hediye alıyordu ve istemsizce gülümsüyordum bu hoşuma gitmişti.

Kutuyu kapatıp yürümeye başladım eve gidince mesaj yazardım kendimi yorgun hissediyordum aslında eve gidince biraz uyuyup daha sonra da ona mesaj atabilirdim çünkü uykum da vardı.

15 dk sonra eve geldim ayakkabılarımı çıkarıp odama gittim çantamı kenara koydum elimdeki paketi masanın üstüne bıraktım ve üstümü değiştirdim daha sonra aynanın karşısına geçip kutudan kolyeyi alıp boynuma taktım bunu hiç çıkarmayacaktım.

Fark etmediğim birşey vardı ve ben bunu şu an farkediyordum.

Kolyenin kapağı açılıp kapanıyordu kapağı açmamla beraber orda yazan şeyle karşılaştım :

~ "Sen benim herşeyimsin."

Ayy yerim seni çocuk!

Nehir yavaş ye sende bakıyorum da vuruldun öf ama napayım yani galiba ben yabancıyı tanımadan ona çok pis vuruldum bide tanırsam ne olurdu acaba umarım en kısa sürede onunla tanışırım.

Bişey diyeceğim sen şimdi bu çocuğa aşık falan olmuyorsun demi. Hani daha tanımıyorsun ya galiba etkilendim ama neyse.

Yatağa doğru ilerledim ve uzandım iyi hissediyordum bir kaç saat uyusam yorgunluğumda giderdi.