13.bölüm

"Gerceğe dön..."

–Nereye gidiyorsun?

–Gitme.

–Beni burda tek başıma mı bırakacaksın?

–Beni sevdiğini söylemiştin.

–Sana inanmıştım.

–"Seni asla bırakmayacağım" dedin.

–Kendin dedin.

–Niye yaptın bunu?

–Eline ne geçti?

–Neden neden!

+İnanmasaydın Nehir.

+Ben sana bunları söyledim.

+Sende hemen inandın.

+Bu benim hatam değil.

+İnanmasaydın.

+Hem seni ailen bile sevmiyor.

+Benim seni gerçekten sevdiğime inandın mı?

–Sus konuşma suss!

*Nehir kızım buraya gel.

*Biz seni hep sevdik.

*Yoksa bize inanmıyor musun?

–Hayır yalan söylüyorsunuz!

–Siz beni hiç sevmediniz!

–Niye yalan söylüyorsunuz?

–Niye bana bunu yapıyorsunuz?

–Neredeyim ben niye burası bu kadar karanlık.

–Nereye gidiyorsunuz?

–Bişey söylesenize!

*Haklıydın biz seni hiç bir zaman sevmedik.

*Sen sadece bir hataydın.

*Seni hiçbir zaman istemedik.

*Keşke hiç doğmasaydın.

–Ne?

–Anne?

–Ben hata mıydım?

–Ama neden?

–Neden böyle söyledin?

–Anne dur bişey söyle

–Annee!

Nehir hatırlıyor musun?

Küçükken saklambaç oynarken hep sana saydırırlardı sende her seferinde kabul eder ve saymaya başlardın 20'ye kadar sayardın.

Her seferinde de aynı şeye inanırdın.

Sen 20'ye kadar saymayı bitirip "arkadaş" diye adlandırdığın kişileri arardın.

Hiç bir zaman gerçek arkadaş olamamışlardı ve sende her seferinde her dediklerine inanırdın.

Saklambaçdı bu ama aslında hiçbir zaman oynamadım çünkü :

Her seferinde saymam için arkamı dönüp saymayı bitirip herkesi aramaya başladığımda nedense hiç kimseyi bulamazdım.

Her seferinde de aynı şey olurdu.

"Ve sen buna rağmen hep kendini kandırmışdın."

Onlar ise hep aynı şeyi yaparlardı sırf eğlenmek için hep beni orda tek başıma bırakıp giderlerdi.

Bende belki bu sefer gerçekten oynamaya karar vermişlerdir diye arardım ama hiç bir zaman öyle olmadı.

Evet Nehir şimdi gözlerini kapa 20'ye kadar say ve her şeyin bir yalan olduğuna inan.

1

2

3

.

.

.

19

20

Şimdi gözlerini aç.

Değişen bişey yok demi?

"Beni niye sevmediniz?..."