7.bölüm

Düşüncelerime bı ara verip telefonumu açtım ve mesajlara girdim.

📱 053*** : Sahilde tek basina oturmuş ne düşünüyorsun?

Hızlıca etrafıma bakındım fakat ortalıkda hiç kimse gözükmüyordu.

Hemen mesaj attım.

📲 Nehir : Sen beni mi izliyorsun?

Kızım bu nasıl soru izlemeden nerden bilsin burada tek başıma oturduğumu.

📱053*** : Evet

📱053*** : Hemde evden çıktığından beri.

Ne bide beni mi takip etmiş hay seni pislik şey!

📲 Nehir :Sen sapık mısın?

📲 Nehir : Beni niye takip edip üstüne üstlük bide izliyorsun !

📱053*** : Sinirlenince çok tatlı oluyorsun biliyor musun ?

Ne bu şimdi bı iltifat mı ?

Ve ne sinirlenmesi hiç olur mu öyle şey?

Kızım ne saçmalıyorsun!

Şu anda ikimizde biliyoruz sinirlendiğini.

Ama tabi yine sen bilirsin.

Düşüncelerim bilene bana karşı ya bu nasıl bir iş sen her şeye burnunu sokma kafamı karıştırıyorsun dedim.

Kendi kendime ve mesaj attım.

📲 Nehir : Başlatma tatlılığına!

Kızım niye öyle dedin biraz yavaş mi olsan?

Asıl o yavaş olsun!

Galiba ben gerçekden delirmeye başladım kendi kendime konuşup bide kendime laf ediyorum Allah'ım sen yardım et.

📲 Nehir : Beni izlemeyi bırak.

📲 Nehir : Ve bana yazma.

Nehir çevrimdışı.

Görüldü.

Telefonu kapatıp çantaya attım ve ayağa kalkıp üstümdeki tozları silkeledim hala beni izliyormudur ki öyle dememeliydim of kızım ya!

Öyle dersen çocuk napsın da yani halla halla!

Eve gidip kendimi yatağa atıp ayrıntılı bir şekilde düşünüp karar vermem lazım böyle olmuyo.Çok da ayrıntılı düşünme.

Eve doğru yürümeye başladım.

Beş dakika sonra eve gelmiştim.

Sabah ki yapılan kavga bitmiş olmalıydı çünkü ev sakindi.

Ayakkabılarımı çıkarıp odama doğru ilerledim odama kendimi attım ve çantamı masaya koyup kendimi yatağa bıraktım.

"Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum" dedim.

Kendi kendime.

Ama gerçekden bilmiyorum.

Çok yoruldum.