16. Bölüm

16. BÖLÜM

​​​​​​Hello baby'ler .

Keyifli okumalar .

Miray

Geçmiş ile gelecek arasında bizim göremediğimiz bir çizgi vardır ,nereye gidersek gidelip geçmişiz de bizim peşimizde gelir geleceğimizi şekillendirir derdi hep annem yeni yeni anlamaya başladığım bu cümleler kalbimi sızlatır olmuştu.

Simay ikizim diğer yarım onu bulduktan sonra herşeyin daha iyi olacağını hep daha mutlu olacağımzı düşünürdüm ancak gerçekler öyle değildi .

Elbette onu bulduğumuz ve şuan yanımızda olduğu için mutluydum ama o değildi sanırım. Aslında eskisi gibiydi sessiz sakin ama bu sessizliği bazen insanı ürperten cinstendi neden böyleydi ne yaşamıştı da bu hale gelmişti hiç birimiz hiç bir şey bilmiyorduk geçmişiyle ilgili bize anlattığı tek şey Ankara da bir yetiştirme yurdunda büyüdüğü Ünversiteyi kazanınca da İstanbul'a geldiğiydi.

Bugün eğer Hakan abinin nişanlısı Sevda abla buraya gelmemiş olsa onun geçmişine dair hiç bir şey öğrenemeyeceğimiz dank etti kafama.

Biz ona bir şeyler sormazsak bizimle neredeyse hiç iletişim kurmuyor oluşu da gözümden kaçmayan bir diğer şeydi aynı şekilde Sevda abla ile konuşurken de sürekli soru cevap şeklinde konuşmuşlardı .

Az önce bahsi geçen konudan rahatsız olan ikizim anlık bir patla ile ağzından ilk defa bir şey kaçırmış hemen ardından da bu konudan rahatsız olup her zaman ki gibi kaçmayı seçmişti .

Onun dışarıya çıkışının ardından Sevda abla kardeşi adına özürler dilemiş hemen ardından Simay'ın peşinden bahçeye çıkmıştı bende merak ettim en azından onları duyabileceğim bir konuma kadar peşinden gitmiştim .

Simay yine çocukken salıncak kurup oyun oynadığımız ağacın altında oturmuş sigra içiyordu birlikte geçirdiğimiz şu bir kaç hafta da onu gözlemlediğim kadarıyla sadece sabahları ve kafasına bir sey takıldığında sigara içiyordu .

Demek ki yine kafasına bir şeyler takılmıştı yine onun hakkında öğrendiğim diğer detaylar ise çok az yemek yediği ve çok az uyuduğuydu kendi odasında uyuyamayıp sürekli yanıma geliyordu ama benimle birlikte rahat edemiyordu bunun farkındayım ama kendini daha rahat hissetmesi için şimdi hiç bir şey söylemmeyi tercih ettim .

"Aybüke'm" diyen Sevda ablanın sesini duyunca onlara dikkat kesildim , o da Simay'ın yanına oturmuş onun gibi sırtını ağaca vermişti.

"Ben özür dilerim Sevda abla birden bir şeyler hatırlayınca kendime engel olamadım yoksa biliyorsun beni herkesin içinde öyle terbiyesizlik yapacak insan değilimdir." Diye hemen kendini açıklamaya başladı yanlış anlaşılmaktan bu kadar mı korkuyordu .

"Sevgi aslında iyi biri sadece beni seninle paylaşmak istemiyordu yoksa o lafları edecek bir değil sen de biliyorsun" sevda abla da kardeşini açıklamaya başlamıştı, Simay sanki bütün bunları ezberlemiş ya da zaten biliyormuş gibi sadece başını sallayıp elindeki sigarayı içmeye devam etti.

" Onların yanında soramadım ama gerçek nasılsın?" Diye sevda abla konuyu değiştirdi.

"Bilmiyorum" bu kelime öylesine söylenmiş bir kelime değildi...

"İki hafta sonra her türlü Ankara'ya gidecektim biliyorsun zaten her yıl aynı dönemlerde kötü oluyorum nedenini zaten tahmin ediyorsundur..." Simay ilk defa kendini bu kadar açıklayarak uzun uzun konuşuyordu.

"Neyse işte her yıl bu dönemlerde hep daha çok ders çalışır ya da bir kafe de bir yer de iş bulur bu konuları düşünmemek için bir saniye boş kalmazdım ama bu yıl yine aynı döneme gelmişken onlarla tanıştım daha normal bir zamanda tanışsaydık daha farklı olabilirdi onlara sıcak yaklaşabilirdim anlıyorsun beni değil mi?" Sanki yanlış anlaşılmaktan korkar gibi bir hali vardı gerçi bu hali hep vardı ama bu sefer başkaydı birilerinin onu gerçekten anlamasına ihtiyacı var gibiydi .

"Anlıyorum zaten o olay dan sonra bir yılda zor toparlamıştın seni yıllar sonra görmeyi beklemediğim gibi bu kadar iyi görmeyi de beklemiyordum ve aslında bu durumdan daha da iyi olduğun dönemler olduğunu söylüyorsun emin ol senin adına çok sevindim ve inanıyorum ki ailen de henüz her şey çok yeni olduğu için sana vakit tanımışlardır zaten kimse senden biranda onlara alışıp hemen annem babam abim demeni beklemiyor ama bugün onlar hakkında ailem demen bile hepsini o kadar mutlu etti ki gözlerinin içi parladı hepsinin " Sevda derin bir nefes alma ihtiyacı hissetmiş olacak durup derin bir nefes aldı Simay'ın sigara tutan elindeki sigarayı alıp hemen yere bastırıp söndürdü ardından bileklerini açıp baktı gördüğü görüntü onu mutlu etmiş olacak ki mutlu oldu.

"Bileklerine çiçekler ekmeyi ihmal etmemişsin" dedi gülümseyerek.

"Ben bir can kaybettim , canımı. Ardından onun canının yandığı yerden bende canımı yaktım ama oldu beceremedim benden onun kaldığı yerden devam etmek istedim işe de onun hayatına son verdiği yerden benim de canımı yaktığım yerden başlayıp çiçekler ektim belki onu bu şekilde içimde yaşatıp mutlu ederim diye o benim ilk ailemdi her şeyim annem ablam o gidince yapayalnız kaldım bu dünya da anlıyorsun değil mi?" Simay kim kaybetmişti ki canına kiyabilecek kadar kimi sevmişti canımın yarısı canını kıymak istemeşti bu düşünce içime bir kıymık gibi battı.

"Anlıyorum sen en iyisini yaptın hem onu hem kendini yaşatarak " diyip Simay'a sarıldı Sevda abla . Duyduklarımın şokunu yaşarken hızla içeriye girdim gözlerimden istemsiz yaşlar akarken kimseye görünmeden yukarıya odama çıktım.

Odaya girer girmez kendime engel olamayarak daha çok ağlamaya başladım nasıl olurdu böyle bir şey o benim canımdı canımın diğer yarısı nasıl yapabilirdi bunu kendisine .

Ben burada yürüyemiyorum diye şımarıklık yapıp kimse beni görmesin diye evdekileri canından bezdirirken o tek başına neler yaşamıştı .

Gerçekten sorsam bana da anlatır mıydı acaba, duyacaklarımızdan korkup kendi anlatsın diye beklemek istemişti herkes ondandı kimsenin bir şey sormayışı .

Odanın kapısı tıklatılınca hemen göz yaşlarımı sildim , kapı yavaşça açılıp içeriye Simay girince sanki neden bu halde olduğumu bilirmiş gibi odaya girer girmez bana sarılmıştı.

"Özür dilerim bunları duymaman gerekirdi çok özür dilerim..."

Evet arkadaşlar bir bölümü daha bitirdim.

Çok içime sinen bir bölüm olmadı o yüzden yorumlarınızı bekliyorum nasıl olmuş.

Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum.

Ve tekrar soruyorum sizce hikaye nasıl ilerliyor.