6. Bölüm

6. BÖLÜM

KEYİFLİ OKUMALAR

Aybüke'den

Başıma ne kadar kötü şey gelirse gelsin hep her şeyin iyi tarafından bakmaya çalıştım , bugüne kadar başıma gelen her kötü şeydi bana ders oldu dedim, bir şekilde önüme bakmaya çalıştım.

Ne olduysa şu son bir haftada olmaya başladı başıma gelen olayların ardı arkası kesilmeden , kendimi bir anda bir aile yemeğinin ortasında buluverdim .

Ne yapacağımı , ne düşüneceğim , ne hissedeceğimi hala bir türlü kestiremiyorum.

Bugün sabah DNA testi sonuçları açıklanmış onların kızı olduğum ortaya çıkmıştı.

Ben henüz bunu bile kabulnemişken komiserin İsrarı ile onları akşam yemeğine gitmeye karar verdim, aslında bana kalsa evlerine gitmek istemezdim ancak Miray'ın özel durumu nedeniyle dışarıya çıkmadığını öğrendim bu yüzden mecburen onlarla tanışmak için onların evine yemeğe getirmek zorundaydım.

Bu durum beni çok korkutuyor ama buna rağmen onları bir şans vermeye karar verdim çünkü ne olursa olsun onlar da çocuklarını kaybetmiş insanlar, elbette ki onların ne yaşadın ne hissettiğini anlayamam ancak empati kurmaya çalışıyorum , onlar bana bir adım gelirse ben de onlara giderim.

Ancak oraya gittiğim zaman nasıl bir muamele ile karşılaşacağım bilmediğim için oldukça tedirginim.

Hiç benlik olmamasına rağmen üzerime siyah bit kot pantolon beyaz gömlek üzerine siyah süveter giydim daha doğrusu Yağmur'un ısrarıyla ona göre İlk izlenim önemliymiş aile tanışmasına ne gelir bilmediğimiz için internetten biraz araştırma yapmış sağ olsun o konuda benden daha heyecanlıydı.

Aslında onun bir ailesi vardı daha önceden onlar da çok az yaşamış olmasına rağmen onları hep anımsıyor hep hatırlıyor , Ben ise beni istemeyen insanları sevmediğim için hiçbir zaman onları anlamış merak etmemiştim.
Şimdi ise komiser ile beraber onların evine doğru yola çıkmıştık aslında tek başıma gidebileceğimi söylememe rağmen gelip zorla beni evden almıştı.
Arabaya bindikten sonra ikimiz de sessizleşmiştik ben zaten çok konuşmazdım o da sürekli bana bakmasına rağmen hiç konuşmamıştı bu sessizliğe daha fazla dayanamadığım ben konuşmaya başladım .

"Daha ne kadar yolumuz kaldı ? " Dedim , hayat felsefem herkesten herşeyi beklemek olduğu içindi belki de bu içimdeki huzursuzluk.

"On dakikalık bir yolumuz kaldı sıkıldın mı?" Diye soruma soruyla karşılık verdi bir sohbet başlatmak istiyordu anlaşılan.

"Yoo , sıkılmadım sadece orada ne kadar kalacağını bilmiyorum geri dönüşü hesaplamaya çalışıyorum, yarın sabah önemli bir dersim var o yüzden erken kalkmak zorundayım" diye sorusunu cevapladım . Madem o sohbet başlatmak istiyordu bende ona ayak uydururum.

"Hangi bölümü okuyorsun?" Diye sorunca şaşırdım.

"Beni araştırmadın mı ? " Diye gayet olağan bir cevap verdi.

"Hiç araştırmadan tanımadığım bir insanı şu an evine götürdüğünün farkında mısın?" Dedim bende.

"Farkındayım ama sen şunun farkında değilsin herhalde sen benim kardeşimsin , senden habersiz böyle bir şey yapmak istemedim bilmeden seni kırmak istemiyorum ." Diyince daha çok şaşırdım beni bu kadar erken benimsemesine.

" Tıp " sadece okuduğum bölümü söyledim.

"Anlamadım?" Dedi .

"Sen hangi bölümü okuyorsun diye sordun ya tıp okuyorum" dedim .

Göz ucuyla bana bakıp "Sen ciddi misin?" dedi.

"Evet bu yıl dördüncü sınıfım" dedim.

Şaşkınlığı bir kenara bırakıp "Eve yaklaştık" dedi.

O öyle deyince tedirginliğim daha çok arttı avuç içlerim terlemeye başladı ona göstermeden o işlemi yavaşça pantolonla silmeye başladım ben de yavaş yavaş iki katlı bir evin önünde durunca ilk o indi arabadan bende hemen peşinden.
Peşinden giderken yandan askılı çantamı sapını iki elimden sıkmaya başladım , buraya gelene kadar hala hiçbir aile üyesiyle görüşmemiştim nereden bilmiyorum ama onlarla karşılaşmaktan korkuyorum.

Komiser elini kaldırıp Zile basmadan kapı bir anda açıldı kapıyı açan kadının gözleri ilk önce komiseri ardından beni buldu hızlı bir şekilde gelip hemen sarıldı ne olduğunu dahi anlamadan kala kaldı.

"Kızım bebeğim annem hoş geldin " bir eli belimde bir eli saçlarımda iken sıkı sıkı sarılıp bunları söylemişti bana biri bana ilk defa kızım demişti Ben bunca zamanları hiç kimseden kızı olmamıştım bundan sonra olabilecek miydim.

O bana sıkı sıkı sarılmışken onun sarılışını hala karşılık verememiştim tereddütlerim vardı hala neden olduğunu dahi bilmeden belki sevmezsem üzülmeyeyim diyeydi .

"Annem hadi yeter bu kadar biraz bizde sarılalım kardeşimize" bunu diyen kişinin sesinin geldiği yere baktığımda dört tane erkeğin kapı da bana baktığını gördüm.
İçlerinden biri yaşlıydı bu adam babaydı , diğer ikisi komiser yaşları yakın gibiydi , biri de küçüktü bende bile küçük yüzü tipi ama boyları uzundu hepsi en az 1.80 vardır diye tahmin ediyorum.

Anne bana sarılmaya devam ederken ona "annem" diyen kişinin sesini duyunca yavaşça geri çekilip iki elini yanaklarıma koyup gözleriyle yüzümün her yanına ezberlemek ister gibi baktı yüzüme gelen saçlarımı elleriyle geriye itti sanki bende bir şeyler arıyor gibiydi ama her ne arıyorsa bulamayınca onu suya düştü.

"Özür dilerim kızım, kapıda kaldınız hadi geçin içeriye" bu özrün çok farklı çok derin bir anlam içerdiğini hissettim bir anda neden benden özür dilemişti ki durup dururken.

O benden ayrılınca ne zaman tuttuğumu fark etmediğimi nefesimi bıraktım diğerleri ide sanki sarılmak istiyorlardı ancak yanımda olan komiser bir elime koyup hafifçe beni öne doğru iteleyince hepsi bir adam geliyor.

İçeriye geçip ayakkabılarımızı çıkarttıktan sonra annenin önümüze terlik koymasıyla ayakkabılarımızı çıkarıp terlikleri yedik onlar önden biz arkadan halden geçip salona girdik , salona girer girmez Baba yanıma geldi "Hoş geldin evine kızım " dedi sarılmak için bir adım öne çıktığında bir adım geri gidince ben olduğu yerde durdu .

"Hoş buldum efendim " dedim geldiğimden beri ilk defa konuşarak zaten çok konuşkan bir insan değildim ve tanımadığım insanların yanında da konuşmayı hiç sevmezdim , herkes bir yerlere geçip otururken ben komiser ile beraber kapıya en yakın yere oturdum.

"Gelir gelmez hemen sıkboğaz etmeyin kızı" dedi komiser , iyi kötü en azından onu bir haftadır tatlanıyorum. Gözlerim bu eve geldiğimden itibaren tek bir kişiyi aradı ama burada değildi , komiser bunu anlamış gibi.

"Yukarıda odanız da bekliyor seni , aşağıda herkesle birlikte değilde yalnız görmek istedi seni." Dedi .

"Anladım, peki beni yanına götürebilir misin?" Dedim .

Bu evde herkesten çok onu merak ediyorum acaba beni hissediyor mu, beni merak ediyor mu ,ya da beni bekledimi? hiçbir şey bilmiyorum sadece onu hissettiğimi düşünüyorum , onun da beni hissedip hissetmediğini merak ediyorum.

"Tamam olur, biz sofrayı hazır edinene kadar siz yukarıda konuşun tanışın " dedi komiser.

Tam yukarıya gitmek için ayağa kalktığın sırada odadakilerden itiraz sesleri yükseldi biz seni götürürüz gibisinden, Ben de seni hiçbirini tanımadığım için direkt bu ortamdan güvenli bir liman bulmak adına ayrılmak istemiştim aslında onlardan biriyle gitmektense komiser ile gitmeyi yiyeğlerdim ancak onlar da kırmak istemediğim için orada gözlerimi gösterip küçüklere olan da durdum.

"Hadi gel sen götür beni ablana"dedim yumuşak çıkarmaya çalıştım sesimle .

"Hemen geliyorum ablacığım birlikte Miray ablama gidelim" deyip diğerlerine karşı göz işaret yapmaya başladı ancak Ne demek istediğini anlamadım.

"Ablamın odası ikinci katta babam onun için evin için asansör yaptırdı istersen merdivenlerde ya da asansörle çıkalım nasıl istersen?" Sanırım herkes hep o da benimle sohbet kurmak istiyor.

"Benim için fark etmez sen nasıl istersen" dedim hevesini kırmamak için.

"Peki o zaman merdivenden çıkalım hem sana evde göstermiş olurum" dedi heyecanla.

" Olur " dedim .

İlk başta heyecan yapıp önden yürümeye başladığında onu takip ettim , daha sonrasında ne yaptığını fark edip yanımdan yürümeye başladı ve bu hali hoşuma gittiği için onu ufak bir kıkırtı kaçtır ağzından.

" Pardon" dedim.

"Ya ablaların en güzeli sen bana böyle güleceksin Ben böyle şeyler yaparım ama en başta söylediğim aramızda kalsın " diyine daha fazla güldüm bu haline .

Sanırım beni seveceklerdi...

Evet arkadaşlar burada anne baba diyerek sadece o insanları sıfatlandırmış oluyor.

Bu akşam yemeği olayına 3 bölüm olarak düşünüyorum çünkü burada tanışıyorlar ve bence önemli bir olay.

Farkındaysanız hastaneye vesaire yazmadım oraları hızlı geçtim çünkü benim için oralar çok da önemli değil.

Hikaye nasıl ilerliyor neler hoşunuza gitti neler gitmedi bir yorum olarak yazarsanız sevinirim.

Bu bölüme hangi şarkı giderdi Bir de onu öğrenebilir miyim ? ekleyelim.

Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum...