10.Bölüm

Şaşırmış ve korkmuş bir şekilde yaşlı adama bakıyordum. Adamı incelediğimde dedem oldunu anladım.

Çünkü Akif Bey'e çok benziyordu. Akif Bey'in biraz daha yaşlı haliydi.

Adam bana bakıyor ben de ona bakıyordum. Onun gözlerindeki özlemi,sevgiyi görmüştüm.

Dedemin olduğunu öğrendiğim içinde mutluydum.

"Dedem hatırladın mı beni?" Diyerek yanıma gelmeye başlamıştı.Aslında gülesim gelmişti. Çünkü aklıma 'görkem beni hatırladın' lafı gelmişti.

"Baba napıyorsun sen ya korkuttun kızımı" Akif bey telaşlı ve korkmuş bir şekilde salona girmişti. Onun peşinden ise abi tayfası girmişti.

"Önemli değil Akif bey" diyerek Esra hanıma biraz daha yanaştım. Esra hanım da elini omzuma koyarak sorun yok dercesine bakmıştı.

"Benim torunum evine gelmiş benim haberim daha yeni oluyor bune demek!" Sinrili ve hiddetli bir şekilde Akif Bey'e ve abi tayfasina döndü.

"Dede biz söyli-" Emre'nin konuşmasına izin vermemişti çünkü suratına yastık fırlatmıştı. Evet yanlış duymadınız koskoca adam yatık fırlatmıştı.

Görüntü komik olduğu için kahkahamı tutamadım ve güldüm. Bakışlar bana dönmüş olsada ben gülmemi durduramıyordum.

O kadar komik bir şey değildi ama gülmemi durduramıyordum. Benimle beraber herkes tebessüm edip gülmüşlerdi.

Sonunda gülmemi durdurmuş utanarak beni izleyen insanlara bakıyordum.

Utanmıştım

Yer kum olsa deve kuşu misali kafamı sokacaktım. O derece utanıyordum.

Boğazımı temizleyip konuşmaya başladım. Çünkü herkes bana bakıyordu. Sanırım neye güldüğümü merak ediyorlardı.

"Özür dilerim şey benim şey gülesim geldi de size gülmedim gerçekten" son dediklerimi dedem olduğunu iddia ettiği adama dönerek söylemiştim.

O da Aras gibi katil olabilirdi sonuçta

Dedem olan adam gülerek yanıma doğru gelmeye başladı. "Dedecim ne güzel gülüyorsun sen öyle biraz daha gülsene. Eğer bu sıpaya yastık attım diye güldüysen ben bunlara hep atarım"

Yanıma gelmek istiyor fakat gelemiyordu. Biraz gelip durmuştu.

Sanırım nasıl yaklaşıcağını bilmiyordu.

"Hoş geldin baba. En iyisi salona geçip konuşalım". Esra hanımın söylediği şeyi herkes onaylamış. Şimdi salonda oturuyorduk.

Bir yanımda Akif bey diğer yanımda Esra hanım oturuyordu. Dede bey ise bana sırıtarak bakıyordu. Sanki tek kız torunu benmişim gibi.

"Başla artık eşşek sıpası torunumla tanıştır artık beni". Sabırsız ve heyecanlıydı belli ama göstermiyordu.

"Kızım biz aslında daha önce söylemek istiyorduk ama bugüne kısmetmiş. Babam yani. Deden Devran Yıldırım. Sen hazır olmadığın için söylemek istemedik ama babam duramamış" diyerek konuşmasını bitirdi.

Devran Yıldırım

Yani dedem

Benim dedem

Yani benim

"Tabi tanışmak ister baba sülaledeki tek kız torun" bunu söyleyen kişi Mert'ti.

Ağzımdan çıkan tek kelime "Ne!!" Olmuştu.

Selammmmmmmmm💗🥰🤩😘💃🌸🧚😍🥳😘