22. Bölüm

21.BÖLÜM

Eylül
eylbahar

SATIR ARASI YORUM YAPMAYI VE BÖLÜMÜ BEĞENMEYİ UNUTMAYIN KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM 🌟

Gözlerimi açtığımda içerde koltukta yatıyordum. Karşımda korkmuş bir şekilde bana bakan kızı görünce çığlık atmaya başladım.

"AYAĞĞĞĞZZZZZ" Hemen odaya giren Ayaz'a doğru koşup sarıldım. "Bu benim üzerime atladı şimdi de evde. Eve biri girmiş sen nerdesin nasıl haberin yok?" sinirle ona hem vurup hemde sarılıyordum. Ne yapcağımı şaşırmıştım. Üstüme atlamıştı.

"Ben özür dilerim" kıza dönüp şaka mı yapıyor acaba diye baktım. Şaka yapsın bence çünkü ya ben onu yada ben öldürmeden burdan çıkış yok gibi duruyor. "Sakın ol o benim arkadaşım. Geldiğimi söyleyince sürpriz yapmak istemiş ama harbi süpriz oldu. Karımın üstüne atlayıp bayıltmak kaçıncı seviye Alina tam olarak?" kıza imalı bir şekilde sormuştu.

Bir dakika ne KARIM mı? Ne dedi o bana. Benden daha şaşkın biri varsa oda kızdı. "Karın mı? " kız cümleyi zor kurmuştu. "Evlendin mi?" galiba şimdide o bayılacaktı. Acaba sevgilisi filan mıydı? Eski karım dese bende bayılırım bir daha.

"Evet karım sana mesaj attım görmedin mi? Karım ve kızım ile geleceğim diye" Kızı mı? Hamile miyim?

"Ben hamile miyim?" Ayaz bana öylr bir baktı ki. Herkes far görmüş tavşan gibi bakıyordu etrafa. "İkinciyi mi istiyorsun anlamadım ama Güneş kızımız var ya bebeğim"

Ayy bebeğim diyince içim bir hoş oldu. Hala hiç bok anlamadım ama galiba bu kızın gerçekleri bilmemesi gerekiyordu bir nedenden. "Ben galiba kafamı sert vurdum" Ayaz kafasını sallayıp ona ayak uydurduğum için güldü.

"Ben gideyim o zaman. Sizde hayırlı olsun." kız hiç bir şey demeden kendisi çıkıp gitti. "Neden öyle bir şey dedin ki kıza" Ayaz kendini koltuğa atıp kollarını açtı. Bu gel demekti. Yanına geçip otordum. Oda hemen kollarının arasına alıp başımı göğsüne koydu. Bende itiraz etmedim.

"Bak şimdi bu kız benim ortağımın kızı. Ve biraz bana aşık." kafamı kaldırıp bir anda sinirle baktım. Kıskandım mı neden böyle bir tepki verdim bilmiyorum ama bu onu mutlu etmiş gibiydi. Yanağıma bir öpcük kondurup geri başımı göğüsüne koydu. "Azcık aşık ama bebeğim."

Omzuna vurduğumda gür bir kahkaha çıkmıştı ağzından. Yolda konuşup anlaşmıştık. Birbirimize bir şans vercektik. Olmazsa kimse zorlamadan olay bitecek ve kendi yolumuza bakacaktık. Arkadaş kalmak koşulu ile diye eklemişti Ayaz sonuna.

"Bende bana yaklaşmasın diye böyle dedim. Güneşi üstüme almam gerek. Sanada oturma izni gerek. Burda kalamayız yeni ev gerek. Baya işim var" diyip büyük bir off çekti.

Aras defalarca aramıştı ikimizide. Tehtitler küfürler neler neler yazmıştı. En son yazdığı mesaj çok tuhaf hissettirmişti.

*Ayaza sor bakalım iki yıl önce nerdeymiş? Tabi duymaya cesaretin varsa.*

Ve benim cesaretim olmadığı için sormamıştım. Buda son mesaj olmuştu zaten.

Ayaz odaya elinde iki bardak ile girdi. Güneş geldiğimizden beri uyuyordu. Bardakları masaya koyup yanıma oturdu. "Seni çok seviyorum Aylin" bir an kalbim duracak gibi hissettim. Koltuğun başlığına kafasıbı yaslamış bir çocuk gibi bakıyordu. Yüzünde çok masum bir gülümseme vardı.

Bende onun gibi yapıp yakına geçtim. "Biliyorum" dedim sadece. "Bu bile beni mutlu ediyor seni sevdiğimi bilmen hisettimen" hiç bir şey demedim. Oda başka bir şey demedi zaten.

İki odalı küçük bir evdi. Ha birde küçük bir sorun vardı. İki odanın biri kiler gibi blr yerdi. Tek yatak odası vardı ve şu an yatağın tam ortasında yan yatan Güneş vardı.

"Ayaz ben salonda yatayım sen burda yat" Ayaz kaşlarını çattı. "Olmaz öyle siz burda yatın ben salonda yatarım. Biz baya kavga etmeye başlamıştık.

"Ben uyucam susun" gözlerini ovuşturarak bir elinde yastık bir elinde battaniye odadan çıkan Güneşe baka kaldık öylece. Gözleri kapalı yürüyordu nerdeyse. Bir anda gülme krizine girdim. Baya oturduk yere gülüyorduk.

Ayaz Güneşi yatağa götürmek için kucağına aldığında ben kapatım benim oldu diye bağırıp uyumuştu. Galiba koltuk çok iyi bir yer biz o yüzden tartışıyoruz sanmıştı.

"Şişme yatağın var mı? Ayaz düşündü bir süre. "Bilmiyorum bakmam lazım. Elinde iki yatak ile geldi. "Burda birlikte uyuyalım"

"Salak mıyız biz içerde birlikte uyuyalım o zaman" dediğimde gözlerini devirdi. "İyi çok akıllı hanım git içeri uyu ben burdayım bu gece."

Evet içerde boş yatak varken salonun ortasında birlikte uyuyorduk. Cidden ne değişik bir adamdı. Sabır taşı zor dayanırdı.

Ayaza baktığımda çoktan uyumuş gibiydi. "Ayaz" bir tepki yoktu. "Ayazzz" hala bir ses yoktu. O an uyuduğunuda bildiğim için kafamı boynuna doğru yaklaştırdım. Öpmek istiyordum şu an ama uyanırsa diye korkuyordum.

Ufak bir öpücük kondurdum boynuna. Bu adam uyuşturucu gibiydi doyulmuyordu. Bir iki tane daha öpcük kondurup gözlerimi kapattım.

"Öpücükler bitti mi? Ben daha doymamıştım biraz daha" yer hemen yarıl lütfen. Kafamı kaldırıp baktığımda hala gözleri kapalıydı. Yavaşça gözlerini açıp yüzümü avuçlarının içine aldı. "Benden korkmayı bıraktın" galiba evet bırakmıştım. Kafa salladım sadece. Bir anda dudakları dudaklarıma kapanınca neye uğradığımı şaşırdım.

Tek bildiğim şey bu mükemmel bir duyguydu. Daha önce öpüştüm ama bu bambaşka bir duyguydu. Dudaklarını çekince boşluğa düştüm. Onu daha fazla öpmek istiyordum. Kollarının arasına alıp saçlarımı okşamaya başladı. Zaten yorucu ve korkutucu bir gündü. Bende kendimi ona bırakıp uyumuştum.

ARKADAŞLAR BEĞENİP DESTEK OLMAYACAKSANIZ HİÇ OKUMAYIN DAHA İYİ O KADAR EMEK VERİYORUM LÜTFEN BİR BEĞENİ BİR YORUM O KADAR ZOR DEĞİL🩷🌟

Bölüm : 07.12.2024 00:33 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...