15- Yolculuk

15- Yolculuk

"Tim izinlisiniz bugün." dedi Oğuz odaya gelince. Onlar hazırlanmaya başladılar. Bizde üzerimizi değiştirdik. Tam Oğuz'un odasına doğru gidiyorduk ki Oğuz durdu. "Telefonumu unutmuşum. Sen geç odaya geliyorum." dedi ve arkasını dönüp tekrar odaya gitti.

Ben odaya varana kadar bana yetişmişti tabi benim üç adımım onun bir adımıydı. Birlikte odaya geçtik. Sıra ile dosyalara bakmaya başladık. Ben babamın Oğuz Mehmet amcanın dosyalarına bakıyordu.

2 saat sonra

Yaklaşık iki saat geçmişti ve ben bana lazım olan dosyayı bulmuş Oğuz'a yardım ediyordum. Aynı zamanda kahvemi yudumluyordum. Biraz sonra Oğuz'un aradığı dosyayı da bulmuştuk. Fakat albaydan izin alamamıştık.

Dosyayı yürürlüğe sokmamız için dosya sahibinin ölümünden en az bir ay geçmesi gerekliymiş. Ben albayın yanından çıktıktan sonra Oğuz biraz daha kaldı ve çıktık.

Eve geçince Buğlem'in hazırladığı yemeği yedik. Televizyondan dizi izlemeye karar vermiştik. Buğlem'i kıramamıştım. Ama çok yorgundum. Kafamı koltuğun kenarına yaslayıp diziyi izlemeye başladım. Ama uyku beni kendine çekiyordu engel olamadım.

...

"Uyudu mu sence ?" dedi Buğlem. "Uyuyor görmüyor musun Buğlem ?" dedi Oğuz kardeşini alaya alarak. "Uyandıralım mı ?" dedi bu sefer Buğlem. "Yok çok yoruldu bugün." deyip kucakladı Oğuz.

Umay'ın odasına doğru yürüyüp Umay'ı yatağına yatırdı. Umay ise hafif kıpırdanıp yatağında rahat pozisyonu bularak uyumaya devam etti. Oğuz'a yine gizli gizli izlemek düşmüştü.

...

Sabah uyandığımda saat o kadar da erken değildi. Biraz geç kalmıştım. Hızlıca kalktım. Oğuz'un odasına baktım yoktu. Beni almadan askeriyeye gitmiş olamazdı herhalde. Yoksa öyle mi yapmıştı ? Unutmuştu beni. İnanmıyorum.

"Uyanmışsın." dedi arkamdan Oğuz'un sesi. Hızlıca arkamı döndüm. "Seni unutmadım. Unutmam da zaten. Ekmek almaya gittim sadece." dedi. Sesli düşünmüştüm yine Allah kahretsin. "Ee geç kaldık askeriyeye." dedim.

"İzinliyiz." dedi. "Hepimiz mi ?" dedim. Kafasını salladı. "Hazırlan. Seni bir yere götüreceğim." dedi. "Nereye ?" dedim. "Soru sorma." dedi. "Nereye ?" diye tekrarladım. "Sürpriz." diyerek masaya oturdu. "Merak ettim ama." dedim. Cevap vermedi.

...

Arabadaydık. Ve Oğuz hiç bir şey söylememişti. Meraktan geberecektim. Park gibi bir yerde durduk. Arabadan indi Oğuz. Bende peşinden ilerlemeye başladım. Tim arabalarını çekmiş yanında duruyordu. Aylin ile Gizem'de vardı. Hepsi ayrı araba ile dikiliyordu. Akın yoktu ama.

"Rize'ye gidiyoruz." dedi Oğuz. "Gerçekten mi mi ?" dedim. Akın benim arabam ile geldi. Şaşkınlıkla ona döndüm. "Herkes ayrı araba ile gidince senin arabayı da getirelim dedik." dedi Oğuz bu sefer.

Benim şaşırmam bitmeden arabalara bindik ve peş peşe yola çıktık. Ayaz ve Aylin aynı arabadaydı. Ayla abla ve Hakan abi de aynı arabadaydı. Alparslan ve Asena'da aynı arabadaydı. Sonradan Buğlem'de gelmişti. Oda abisiyle aynı arabadaydı. Geri kalanlar tekti. evet Oğuz bana söz vermişti ama bu kadar hızlı gerçekleştirmesini beklemiyordum.

İlk gün ki o gıcık adam gitmişti resmen. Yerine bambaşka biri gelmişti. Yaklaşık iki saat sonra telefonuma bildirim gelmişti. Telefonum arabama bağlı olduğu için arabanın ekranından WhatsApp'a girdim.

ÖLÜMLÜ DÜNYA SIKMAYIN CANINIZI

Aylin: Biz niye ayrı arabalarda gidiyoruz canımız sıkıldı ya

Gizem: Evet keşke beraber gitseydik (ses kaydı)

Alparslan: Görüntülü konuşalım

Alparslan kişisinden gelen grup araması

Aynı yere gidiyorduk ama ayrı arabalardayız diye görüntülü konuşuyorduk. Aramayı kabul ettim.

Telefondan Akın'ın sesi gelmeye başladı. "Mola mı versek komutanım." dedi. "İleride dinlenme tesisi var duralım orada." diye cevap verdi Oğuz. "Oteli ayarladın mı Aras." dedi Gökalp. "Baktım abi de uygun yer yok. İnince tekrar bakarım." dedi Aras. Bu abi demesi Gökalp'in büyük olduğundan değildi sanırım.

"Ne oteli lan bize gidiyoruz ya." dedi bu sefer Oğuz. "Kalabalığız ya o yüzden." dedi Alparslan. "Saçma sapan konuşmayın." dedi Oğuz bu sefer. Arabaları ilerideki dinlenme tesisinin bahçesine çektik.

"Buradan yiyecek bir şeyler alalım arkada çardak var açık alanda yeriz yemeğimizi." dedi Oğuz. Bizde onayladık. Marketi doldurmamak için bir kaç kişi gitti markete.

"Aylin sen Asena ile yer değiştir istersen sana bir şey anlatacağım." dedi Alparslan. Aylin kafasını kaldırıp Gizem'e baktı. Gizem gözü ile onay verince kabul etti çok hoş bir hareketti bence. Arkadaşı seviyor diye izin almıştı.

Markete gidenler geldi ve yemek yemeye başladık. Sohbet çok iyiydi. Ben o sıkıcı hayatımdan nasıl böyle bir yere düşmüştüm anlamıyordum.

Yemeğimizi yedikten sonra tekrardan yola çıktık. Yine görüntülü konuşma yapıyorduk. Aylin, Alparslan ikilisi ve Ayaz Asena ikilisi görüntülü konuşmamıza katılmamıştı.

Aylin-Alparslan

"Aylin ben birini seviyorum." dedi Alparslan. Aylin beklemiyordu bunu şaşırmıştı. Ama belli etmeden cevap verdi. "Banane bundan." dedi Aylin.

"Tersleme hemen ya." dedi Alparslan. "Gizem'i seviyorum ben." diye ekledi. "Tamam banane işte ben ne yapacağım." dedi Aylin.

"Konuşsan olmaz mı ?" dedi Alparslan. "Konuşurum Alparslan ama bir söz vermen lazım." dedi Aylin. "Ne sözü ?" dedi Alparslan.

"Bak Gizem benim ilk arkadaşım onu gerçekten çok seviyorum. Üzülmesini de istemiyorum. Şu çapkınlık işini bırak." dedi Aylin. Alparslan kafasıyla onayladı. "Ama ilk önce bu söze uyduğunu görmem lazım." dedi Aylin.

"Abartma Aylin söz verdik ya. Sözümü tutmayan bir şerefsiz değilim." dedi Alparslan. Bunun üzerine Aylin bir kahkaha attı. "Tamam tamam bu son dediğim şakaydı." diye ekledi. Ve grup aramasını kabul ettiler. Fakat Asena ve Ayaz ikilisi yoktu.

...

Hep beraber bir evin bahçesine çektik araçlarımızı. Oğuz anahtarı Alparslan'a fırlattı kapıyı açsın diye. Yerleştikten sonra salonda oturmaya başladık. Konunun nerden açıldığını bilmiyorum ama Aylin görümce olmak istemediğini anlatıyordu.

"Ay abi aşık oldum deme hiç çekemem görümcelik falan." dedi Aylin. "Oldum bile abisi." dedi Ayaz cevap olarak. Sanırım Aylin abisinin tamam sen aşık olma diyorsan olmam falan demesini bekliyordu. Şuan ki bakışlarından onu anlıyordum.

"Hazır laf açılmışken söyleyeyim." dedi Ayaz. Ne söyleyecekti merak etmiştim. "Biz Asena ile sevgiliyiz Alparslan." diye ekledi. Alparslan'a inme inmişti sanırım. Ama Aylin çok mutluydu. "Tamam tamam çekilirmiş görümcelik." diye seviniyordu.

"Ne dediğinin farkında mısın lan sen ?" diye ayağa kalktı Alparslan. "Farkındayım. Hatta ciddi düşünüyoruz." dedi Ayaz. "Ayaz sus nolur." dedi Asena. Sıkıntı çıkmasını istemiyordu sanırım. "Rüyanda görürsün sen ciddiyi." dedi Alparslan yerine geri oturdu. Sakinleşmeye çalışıyordu. "Abi kızmadın mı ?" diye sordu Asena.

"Seninle taşşak geçiyoruz abi demeni bekliyorum Asena." dedi Alparslan. Ortam müsait olsa haykıra haykıra gülerdim. Ama müsait değildi. Asena yavaşça Ayaz'ın yanına gitti. Ellerini birbirlerine kenetlediler. Alparslan ise gözlerini sımsıkı kapattı. Sanki görmek istemiyormuş gibi. "Görmek, duymak, bilmek istemesen de abi biz birbirimizi seviyoruz." dedi Asena.

Hiç birimiz ağzımızı açamıyorduk. Alparslan delirmek üzereydi. "Çok hem de." diyerek Asena'nın cümlesine ekleme yaptı Ayaz. Alparslan'ı daha da delirtmek ister gibi. "Bana bak lan-" diyerek üzerine yürüyordu ki. "Seviyorlar birbirlerini kavuşsunlar işte." dedi Aras. Gözleri uzaklara daldı. "Kavuşamayanlar da var." diye devam etti.

Alparslan'ın sırada ki hedefi Aras'tı. "AÇIL LAN ARTIK SENDE KIZA." diyerek Aras'ın yakasına yapıştı. Şuan her şey sinirine gidiyordu.

Gökalp "Tamam dur la bir." diyerek Alparslan'ı Aras'tan uzaklaştırdı. "Amına koyayım kıza açılmıyor yok imkansız yok kavuşamıyoruz. AÇILSANA LAN." diyerek tekrardan Aras'a yükseldi.

"LAN KONUMUZ BU MU ?" diye Gökalp'de Alparslan'a yükseldi. "YETER LAN OTURUN OTURDUĞUNUZ YERDE." diye bu sefer Hakan hepsine yükseldi. Hilal ile göz göze geldik. Oda kendini gülmemek için zor tutuyordu. Kahkaha ata ata gülünecek olaydı.

"Bak Alparslan Aras'ın açılıp açılmaması bizi bağlamaz." dedi Oğuz. "Ayaz ile arandaki meseleye bir şey diyemem kardeşin sonuçta." dedi. "Seviyorlarmış komutanım karışmasa da olur bence." dedi Akın. Bakışları Buğlem'le denk düştü...