3 bölüm

"Irmak ardemir selam . 10 oldu görüşmeyeli şahin demir ben . Lojmandaki . " dedi tanımadığım bir ses. Bu 10 yık önceki Şahin di . İlk sevgilim, ilk aşkım , ilk sevdiğim di .

Bi an dona kaldım. Kac dakika kaç saniye bilmiyorum ama öylece durdum. Saniyeler sonra ağzımdan tek bir kelime döküldü . "ŞA- ŞAHİN " dedim zar zor . O beni nerden bulmuştu. Acaba gerçeği öğrenmiş miydi ?

Nasil ve nerden bulmuştu beni. Şahin konuşmaya devam etti " Merhaba demiyecek misin ırmak . Annemi kimin ne için öldürdüğünü biliyorum. Artık korkun benden . " gözlerimden bir yaş dökülmüştü. Annesi beyza abla hem cok tatlı hemde çok iyi bir anne di.

Ve ne yazık ki onun bir sucu yokken o öldürülmüştü .Annem tarafından öldürülmüştü ​​​​​​. Annem babamı kıskandığı icin kadının arabasına bir bomba koymuştu . Kadın birgün askeriyeye giderken patlamış ve kadin ölmüştü. ​​​​​​Dediğim laf artık gerçekleşiyordu. Geçmişimiz ne kadar aydınlıksa geleceğimiz de karanlıktı .

​​​​​​​​​​​​Annemin yaptığı seyler benim ayağıma dolanıyordu. Annem yüzünden olan seyler bana kalıyordu. Zar zor " Şahin lütfen kapatma buluşalım ben sana herseyi anlatıcam. Benim de bu olaydan haberim daha yeni yeni oluyor. Lütfen kapatma" dedim . Hem ağlıyor konuşmaya çalışıyordum . Sabah gösterdiğim güçlü kız devam etmeliydi . Göz yaşlarımı sildim . Çenemi ve omuzumu dikleştirdim ." Tamam ırmak askeri gazino da buluşalım konum atacağım " dedi

Keşan da 2 tane askeri gazino vardı . Biri astsubay diğeri subay gazinosuydu. Astsubay gazinosu biraz daha sakin ken diğeri parkı olan bir yerdi . O da büyük ihtimalle 1 yeri seçerdi . Daha iyi konuşabilmek için

Hemen odaya gittim . Üstümü değiştirdim. Altıma mavi bol pantolon giydim üstüme ise gri bir swit giydim. Ufak bi makyaj yaptim . Tam o esnada deniz aradı açtım. " Irmak birsey sorucaktim. Sen Şahin Demir' i tanıyor musun?" Allah'ım ben ne yaşıyorum . Yarabbim ben ne yapıcam ne diyebilirim? Uff şahin uff senin yüzünden bu bok çukuruna düştüm kurtulamıyorum . Senin de suçun yok annem yüzündendi herşey.

"Evet deniz . Eski bir arkadaşım. Onun annesi , babası ve benim babam aynı timdeler . Timdeler di . Neyse ne alaka simdi şahin " dedim üste çıkamaya çalışıyordum. En iyi bildiğim şeydi üste çıkmak . Yağ gibi çıkıveriyordum

"Hiç, bi olay varda o yüzden." dedi acaba ne olayi vardı neyse önemli de değildi . Hemen " Ben babaanneme gideceğim sonra gelince seni ararım " dedim o da kafa salladı.

İçeriye gittim "Doğu benim yarım saatlik bir isim varda arabayı versene " dedim o da sorgusuz verdi hemen beyaz spor ayakkabımı giydim ve gittim. Dediğim gibi astsubay gazinosuna gelmiştim . İçeriye geldiğimde onla göz göze geldim . Hiç değişmemiş aynıydı. Biraz boyu uzamıştı . Yanina gittim .

" Merhaba şahin ben ırmak " dedim. El ele sıkıştık. Aklımda tek bir ses vardı 'şahinlede olmaz dı' bu akım niye benim aklımdaydı . Neyse ırmak konuya odaklan .

"Merhaba ırmak . Çok değişmişsin . Saçların uzamış , makyaj yapmışsın. E ne anlatıcaksın anlat " dedi

"Sen de hiç değişmemişsin hala şeref yoksunusun . "dedim . Ben nasıl anlatıcaktım . Anlatamazdım gözlerime kapattım . Ve ses ayarımı yaptım

" Bak evet beyza abla çok iyi ve çok tatli birisiydi ama benim için hep böyle kalıcak . O öldüğünde bende senin kadar üzüldüm. Bu olayın altında annem olduğunu daha gecen ay öğrendim . Annemle çok büyük bir kavga ettik ve bana tek dediği şey benim babam ile beyza abla bi ara sevgili olup ayrılmışlar ve hala yakın olunca öyle yaptım dedi ama ben böyle olsun istemezdim " dedim . Mal mal suratıma bakmaya devam etti.

Biliyordu en sinir olduğum sey buydu. Ve inadıma böyle yapıyordu. Ve o an anladım aslında annesinin basına ne geldiğinini umursamıyordu. Hemen ayağı kalktım . "SEN BENİ DİNLEMİYORSUN DEMEK . HADİ SANA KOLAY GELSİN " diye kükredim Sonrada arkamı dönüp gittim .

Arabaya bindiğimde radyo da geçen sarki şahin in en sevdiği şarkıydı .

Bir bilsen ne hallerdeyim

Öldüm de gömülmelerdeyim

Depremsiz başıma yıkıldı evim

Bak taksi kapıda bekliyor

Kilitlendi ayağım gitmiyor

Radyo yu değiştirmedim. Yol boyunca o şarkıyı dinledim. O beni keske 10 sonra bulmasaydı. Bütün anılarımızı hatırlıyordum. Ben 9 , o 10 yasındaydık. Daha küçüğüz diye her boku yemiştik . Ben dayak yerken o da annesine yalvarıyordu beni de döv diye. Acaba o beni hatırlıyor muydu . Aslında ben onu hiç unutmamiştım sadece düsünmüyordum .

Keske tam deniz ' e âşık olduğumda tekrar karşıma cıkmasaydın. Neyse benim tek bir şeyden emin olmam lazımdı o da denize olan aşkım.

Bu düsüncelerimin arasında eve geldiğimi farkettim. Arabadan indim . Eve doğru yürürken deniz 'in arabasını gördüm o da bizim evdeydi . Asansörde kendime teki düzen verdim. Yanımdaki maskarayi sürdüm . Rujumu yeniledim. Kapıyı açtığımda büsra bana dogru koştu. Hemen onu kucağıma aldım. Her zaman ki gibi heryerinden öpmüş tüm . Oda beni öpüştü. Odaya gidip çantamı bıraktım . Sonra içeriye gittim. "Selam gençlik naber. Hoşgeldin deniz " dedim gülerek . Kesinlikle az önce ağlamıştım.

Kesinlikle az önce küçüklüğünü aşkı ile buluşup. Ondan sonra ağlamıştım. "Hoşbuldum. İyi sen " dedi deniz . Suan deniz' e dönmeliydim .

Hemen yanlarına oturdum. Ne konuştuklarını bile bilmiyordum . Onlar birsey ler konuşuyor ben ise kendi aleminde şahin ' in bunca yıl sonra neden geldiğini anlamaya çalışıyordum. Sadece deniz' in dediğini anladım " Gümüşhaneliyim bende . Irmak sen nerelisin ? " dedi . Ne deniz gümüşhaneli miydi . Orası Karadeniz bölgesi değil miydi ?

"Manisalı 'yım bende " dedim . Kapı çaldı . Kapının önünde şahin vardı. O gelmemelidi . "Şahin senin ne işin var " dedim . Gerçektende ne isi vardı . "Ben bu yan eve yeni taşındım da tuzunuz var mı ? "

O yan eve mi taşınmıştı. Benim basım gerçekten de çok büyük bir beladaydı . Hemen içeriye yöneldim . " Sinem tuz var mı? " dedim .

"Kim gelmiş . Var şu tarafta" dedi hemen sol tarafa yöneldiğim de " Şahin gelmiş . Şahin var dı ya lojmanda . Şahin demir " dedim . O da benim gibi şaşırmıştı . Gidip eve davet etmez inşallah. Tam o esnada "Şahin mi geldi eve gelsin " dedi o da dünden meraklı eve geldi.

                                    ~

Akşam olmuştu . Herkes gitmişti. Sinem içeride dizi izliyordu . Ben ise odamda yatağıma yatmış hayatı sorguluyordum . Telefonum çaldı. Babam arıyordu hemen açtım

" Alo ırmak kızım 10 saniye konuşabiliriz. Biliyorum annenle kavga etmişsiniz ben suan görevdeyim o yüzden çok vaktim yok nasılsın . "

"İyiyim baba . Baba kendine dikkat et ." dedim gene gözlerim dolmuştu . Hemen sağlayabilirdim . "Sende kendine dikkat et sizi seviyor-" ve bir ses, bir patlama sesi .

Ne olmuştu orda bilmiyorum ama babama birşey olacağı içime doğmuştu. "BABA" diye çığlık atmıştım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum . Babamı sevmiyorum sanıyordum ama suan anlamıştım babamı sevdiğimi .

Dillerinden bir daha "BABA " çığlığı döküldü. Babama ne olmuştu. O ses neydi peki .

                                  ~

DENİZ ' İN ANLATIMI İLE

Evin içinden çığlıklar dökülüyordu . Kim bağırıyor bilmiyordum ama sinem'in evinin içinden sesler geliyordu.

En son ki çığlık "BABA " çığlığıdı . Kim bağırıyordu. Işık ırmağın odasından geliyordu .

Hemen ırmağı aradım . Onun telefonunu sinem açtı . " Deniz suan hiç sırası değil. Hatta gelebilirsen ırmağı hastaneye götürelim . " dedi . Ağlayan ırmak tı. Hemen " Zaten sizin evin ordan geçiyordum. Kapıyı aç " dedim .

Eve bi gittiğimde ırmak nefes almadan ağlıyordu. Hemen onu kucağıma aldım. Acaba babasına mi birsey olmuştu . Sinem de peşimizden gelirken " Sinem sen evde kal . Büsra tek kalmasın . İstersen Doğukan a söyleyim o gelsin " dedim

​​​​​​O baş işareti ile bana anlatmıştı. Arabaya geldiğimiz de hemen sürmeye başladım . Camlar sonuna kadar açıktı. Irmak sanki boğuluyor gibiydi. Nefes alamıyor gibiydi . İçinden birseyler diyordu . Ama babasina birsey olduysa yapanlar canı ile ödicekti.

O an radyodan bir haber sunuyorlardı.

Suriye'deki patlama.

​​​​​​Özel harekatlar olan Hakan Ardemir Suriye'deki patlamadan dolayı hastaneye kaldırıldı. Durumu suan kritik. Öğrenilene göre bütün kemikleri kırılmış ve iç kanamadan şüpheleniyorlardi.

Hemen kanalı değiştirdim . Irmak daha cok ağladı . "Bırak iniyim deniz. Babam yoksa yaşamamin anlamı yok. Lütfen indir beni araba çarpsın " dedi . Direksiyonu sağ sola yapti . En son el frenini cektim

"Irmak kendine gel. İç kanama bilinmiyor. Eğer ic kanama yoksa fizik tedavi alir. Sen yaşamalısın. Büşra var . Ben varım. Sen yaşayacaksın. Kendine gel artık . " diye bağırdım . Hastaneye geldik . Irmağa sakinleştirici vurdular .

Hemen babasını araştırdım. Evet babasi özel kuvvetler askeriymiş. Ve iç kanamasi varmış. Haberler gösteriyordu. Bu patlamanın pusu olduğu düsünülüyordu . Hastaneye edirne valiliği, jandarma , emniyet sorumlusu vali yardımcısı geldi.

Irmağın olduğu bölüme doğru yürüdüler .Bende onları takip ettim. Bi hemşireye ırmağı sordular.

Evet o an aklima geldi. Irmak 'ın babasi şehit olmuştu. Irmak buna hazir değildi. Babasi şehit olamazdı.

                                 ~ 

​​​​​Irmağın anlatımı ile

"Irmak Ardemir siz misiniz " dedi bir tane hemşire

"Buyrun benim "dedim . Hemen elindeki dosya ya baktı

"Irmak hanım sizden kan alabilir miyiz bir hastamız kan kaybetmişte"

"Tabi alabilirsiniz . Ama hastanın adını söyleseniz"

"Tabi söyleyelim . Hüseyin . Hüseyin demir"

Bu neydi şimdi . Hüseyin amca kan mı kaybetmişti . Ne olmuştu hüseyin amcaya. Şahin niye yoktu . Babamla aynı görevdeler miydi . Doğru ya onlar aynı timdelerdi . Ya babama birşey olduysa . İçimden bi ses babam şehit oldu diyordu. İçimdeki sesi siktir et dedi kalbim . Babama böyle birşeyi konduramıyordum . Hemen kan verme yerine gittim

Kan vermiştim . Eve gitmek istiyordum . Çok uykum vardı . 3 gündür uyumuyordum doğru dürüst uyumuyordum . Gözlerim kapandı kapanacaktı . "De- Deniz " dedim zor bir şekilde. Konuşmaya bile halim yoktu .Arabanın arka koltuğunda uyuyabilir miydim acaba. Çok ama çok uykum vardı.

"Şöyle ırmağım " dedi . Ne diyecektim ben denize . Ne diyebilirdim . Eve gitmek istiyordum . Uyumak istiyordum. Her an bayıla bilirdim. " Eve gidelim ve kimse soru sormasın" dedim. Hastaneden hemen çıktık. "Irmak sen arkaya uzan " dedi. Zaten öyle yapicaktim.

Arkaya uzandım. Gözlerimi kapattım ve...

                                    ~

​​​​​Babam vardı. Gülüyorduk. Beyza teyze de vardı. Babam ve beyza teyze cok mutluydu sanki babam annemle degil de beyza teyze ile evliydi. Hiçbir şey eskisi gibi değildi. Babam cok mutluydu. Bir parktaydık . Annemin beni babam gelene kadar tek bıraktığı bir parktı. Sabah tan aksama kadar ac ve susuz bıraktığı parktı.

"Hadi ırmak sen oyna . Bizim gibi olma. Sen oyna " diyordu beyza teyze. "Bizim yanımıza gelme. Biraz gençliğini yaşa bizim gibi olma degil mi hakan" dedi . Hakan kısmını bastırarak söylemişti.

Ne demek istiyordu anlamıyordum "Kızın şahin , emir ve ali Rıza dan uzak dur . Onlar sana zarar verir " dedi . Ve sonra gittiler ben tek kaldımm. Tek başıma. Kimse yoktu . "Baba gitme . Beyza teyze gitmeyin. Lütfen beni bırakmayın"

Daha da kayboldular . Tek tek dedikleri yankılanıyordu kulaklarımda. Babam ve beyza teyzenin mutluluğu. En çok istediğim sey mahşere kalmıştı. Ve bu mutluluk beni de pesinden sürükleyecekti. Bu şehir onlara bir aşk banada bir mutluluk borçluydu .

                                ~

"Irmak ardemir selam . 10 oldu görüşmeyeli şahin demir ben . Lojmandaki . " dedi tanımadığım bir ses. Bu 10 yık önceki Şahin di . İlk sevgilim, ilk aşkım , ilk sevdiğim di .

Bi an dona kaldım. Kac dakika kaç saniye bilmiyorum ama öylece durdum. Saniyeler sonra ağzımdan tek bir kelime döküldü . "ŞA- ŞAHİN " dedim zar zor . O beni nerden bulmuştu. Acaba gerçeği öğrenmiş miydi ?

Nasil ve nerden bulmuştu beni. Şahin konuşmaya devam etti " Merhaba demiyecek misin ırmak . Annemi kimin ne için öldürdüğünü biliyorum. Artık korkun benden . " gözlerimden bir yaş dökülmüştü. Annesi beyza abla hem cok tatlı hemde çok iyi bir anne di.

Ve ne yazık ki onun bir sucu yokken o öldürülmüştü .Annem tarafından öldürülmüştü ​​​​​​. Annem babamı kıskandığı icin kadının arabasına bir bomba koymuştu . Kadın birgün askeriyeye giderken patlamış ve kadin ölmüştü. ​​​​​​Dediğim laf artık gerçekleşiyordu. Geçmişimiz ne kadar aydınlıksa geleceğimiz de karanlıktı .

​​​​​​​​​​​​Annemin yaptığı seyler benim ayağıma dolanıyordu. Annem yüzünden olan seyler bana kalıyordu. Zar zor " Şahin lütfen kapatma buluşalım ben sana herseyi anlatıcam. Benim de bu olaydan haberim daha yeni yeni oluyor. Lütfen kapatma" dedim . Hem ağlıyor konuşmaya çalışıyordum . Sabah gösterdiğim güçlü kız devam etmeliydi . Göz yaşlarımı sildim . Çenemi ve omuzumu dikleştirdim ." Tamam ırmak askeri gazino da buluşalım konum atacağım " dedi

Keşan da 2 tane askeri gazino vardı . Biri astsubay diğeri subay gazinosuydu. Astsubay gazinosu biraz daha sakin ken diğeri parkı olan bir yerdi . O da büyük ihtimalle 1 yeri seçerdi . Daha iyi konuşabilmek için

Hemen odaya gittim . Üstümü değiştirdim. Altıma mavi bol pantolon giydim üstüme ise gri bir swit giydim. Ufak bi makyaj yaptim . Tam o esnada deniz aradı açtım. " Irmak birsey sorucaktim. Sen Şahin Demir' i tanıyor musun?" Allah'ım ben ne yaşıyorum . Yarabbim ben ne yapıcam ne diyebilirim? Uff şahin uff senin yüzünden bu bok çukuruna düştüm kurtulamıyorum . Senin de suçun yok annem yüzündendi herşey.

"Evet deniz . Eski bir arkadaşım. Onun annesi , babası ve benim babam aynı timdeler . Timdeler di . Neyse ne alaka simdi şahin " dedim üste çıkamaya çalışıyordum. En iyi bildiğim şeydi üste çıkmak . Yağ gibi çıkıveriyordum

"Hiç, bi olay varda o yüzden." dedi acaba ne olayi vardı neyse önemli de değildi . Hemen " Ben babaanneme gideceğim sonra gelince seni ararım " dedim o da kafa salladı.

İçeriye gittim "Doğu benim yarım saatlik bir isim varda arabayı versene " dedim o da sorgusuz verdi hemen beyaz spor ayakkabımı giydim ve gittim. Dediğim gibi astsubay gazinosuna gelmiştim . İçeriye geldiğimde onla göz göze geldim . Hiç değişmemiş aynıydı. Biraz boyu uzamıştı . Yanina gittim .

" Merhaba şahin ben ırmak " dedim. El ele sıkıştık. Aklımda tek bir ses vardı 'şahinlede olmaz dı' bu akım niye benim aklımdaydı . Neyse ırmak konuya odaklan .

"Merhaba ırmak . Çok değişmişsin . Saçların uzamış , makyaj yapmışsın. E ne anlatıcaksın anlat " dedi

"Sen de hiç değişmemişsin hala şeref yoksunusun . "dedim . Ben nasıl anlatıcaktım . Anlatamazdım gözlerime kapattım . Ve ses ayarımı yaptım

" Bak evet beyza abla çok iyi ve çok tatli birisiydi ama benim için hep böyle kalıcak . O öldüğünde bende senin kadar üzüldüm. Bu olayın altında annem olduğunu daha gecen ay öğrendim . Annemle çok büyük bir kavga ettik ve bana tek dediği şey benim babam ile beyza abla bi ara sevgili olup ayrılmışlar ve hala yakın olunca öyle yaptım dedi ama ben böyle olsun istemezdim " dedim . Mal mal suratıma bakmaya devam etti.

Biliyordu en sinir olduğum sey buydu. Ve inadıma böyle yapıyordu. Ve o an anladım aslında annesinin basına ne geldiğinini umursamıyordu. Hemen ayağı kalktım . "SEN BENİ DİNLEMİYORSUN DEMEK . HADİ SANA KOLAY GELSİN " diye kükredim Sonrada arkamı dönüp gittim .

Arabaya bindiğimde radyo da geçen sarki şahin in en sevdiği şarkıydı .

Bir bilsen ne hallerdeyim

Öldüm de gömülmelerdeyim

Depremsiz başıma yıkıldı evim

Bak taksi kapıda bekliyor

Kilitlendi ayağım gitmiyor

Radyo yu değiştirmedim. Yol boyunca o şarkıyı dinledim. O beni keske 10 sonra bulmasaydı. Bütün anılarımızı hatırlıyordum. Ben 9 , o 10 yasındaydık. Daha küçüğüz diye her boku yemiştik . Ben dayak yerken o da annesine yalvarıyordu beni de döv diye. Acaba o beni hatırlıyor muydu . Aslında ben onu hiç unutmamiştım sadece düsünmüyordum .

Keske tam deniz ' e âşık olduğumda tekrar karşıma cıkmasaydın. Neyse benim tek bir şeyden emin olmam lazımdı o da denize olan aşkım.

Bu düsüncelerimin arasında eve geldiğimi farkettim. Arabadan indim . Eve doğru yürürken deniz 'in arabasını gördüm o da bizim evdeydi . Asansörde kendime teki düzen verdim. Yanımdaki maskarayi sürdüm . Rujumu yeniledim. Kapıyı açtığımda büsra bana dogru koştu. Hemen onu kucağıma aldım. Her zaman ki gibi heryerinden öpmüş tüm . Oda beni öpüştü. Odaya gidip çantamı bıraktım . Sonra içeriye gittim. "Selam gençlik naber. Hoşgeldin deniz " dedim gülerek . Kesinlikle az önce ağlamıştım.

Kesinlikle az önce küçüklüğünü aşkı ile buluşup. Ondan sonra ağlamıştım. "Hoşbuldum. İyi sen " dedi deniz . Suan deniz' e dönmeliydim .

Hemen yanlarına oturdum. Ne konuştuklarını bile bilmiyordum . Onlar birsey ler konuşuyor ben ise kendi aleminde şahin ' in bunca yıl sonra neden geldiğini anlamaya çalışıyordum. Sadece deniz' in dediğini anladım " Gümüşhaneliyim bende . Irmak sen nerelisin ? " dedi . Ne deniz gümüşhaneli miydi . Orası Karadeniz bölgesi değil miydi ?

"Manisalı 'yım bende " dedim . Kapı çaldı . Kapının önünde şahin vardı. O gelmemelidi . "Şahin senin ne işin var " dedim . Gerçektende ne isi vardı . "Ben bu yan eve yeni taşındım da tuzunuz var mı ? "

O yan eve mi taşınmıştı. Benim basım gerçekten de çok büyük bir beladaydı . Hemen içeriye yöneldim . " Sinem tuz var mı? " dedim .

"Kim gelmiş . Var şu tarafta" dedi hemen sol tarafa yöneldiğim de " Şahin gelmiş . Şahin var dı ya lojmanda . Şahin demir " dedim . O da benim gibi şaşırmıştı . Gidip eve davet etmez inşallah. Tam o esnada "Şahin mi geldi eve gelsin " dedi o da dünden meraklı eve geldi.

                                    ~

Akşam olmuştu . Herkes gitmişti. Sinem içeride dizi izliyordu . Ben ise odamda yatağıma yatmış hayatı sorguluyordum . Telefonum çaldı. Babam arıyordu hemen açtım

" Alo ırmak kızım 10 saniye konuşabiliriz. Biliyorum annenle kavga etmişsiniz ben suan görevdeyim o yüzden çok vaktim yok nasılsın . "

"İyiyim baba . Baba kendine dikkat et ." dedim gene gözlerim dolmuştu . Hemen sağlayabilirdim . "Sende kendine dikkat et sizi seviyor-" ve bir ses, bir patlama sesi .

Ne olmuştu orda bilmiyorum ama babama birşey olacağı içime doğmuştu. "BABA" diye çığlık atmıştım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum . Babamı sevmiyorum sanıyordum ama suan anlamıştım babamı sevdiğimi .

Dillerinden bir daha "BABA " çığlığı döküldü. Babama ne olmuştu. O ses neydi peki .

                                  ~

DENİZ ' İN ANLATIMI İLE

Evin içinden çığlıklar dökülüyordu . Kim bağırıyor bilmiyordum ama sinem'in evinin içinden sesler geliyordu.

En son ki çığlık "BABA " çığlığıdı . Kim bağırıyordu. Işık ırmağın odasından geliyordu .

Hemen ırmağı aradım . Onun telefonunu sinem açtı . " Deniz suan hiç sırası değil. Hatta gelebilirsen ırmağı hastaneye götürelim . " dedi . Ağlayan ırmak tı. Hemen " Zaten sizin evin ordan geçiyordum. Kapıyı aç " dedim .

Eve bi gittiğimde ırmak nefes almadan ağlıyordu. Hemen onu kucağıma aldım. Acaba babasına mi birsey olmuştu . Sinem de peşimizden gelirken " Sinem sen evde kal . Büsra tek kalmasın . İstersen Doğukan a söyleyim o gelsin " dedim

​​​​​​O baş işareti ile bana anlatmıştı. Arabaya geldiğimiz de hemen sürmeye başladım . Camlar sonuna kadar açıktı. Irmak sanki boğuluyor gibiydi. Nefes alamıyor gibiydi . İçinden birseyler diyordu . Ama babasina birsey olduysa yapanlar canı ile ödicekti.

O an radyodan bir haber sunuyorlardı.

Suriye'deki patlama.

​​​​​​Özel harekatlar olan Hakan Ardemir Suriye'deki patlamadan dolayı hastaneye kaldırıldı. Durumu suan kritik. Öğrenilene göre bütün kemikleri kırılmış ve iç kanamadan şüpheleniyorlardi.

Hemen kanalı değiştirdim . Irmak daha cok ağladı . "Bırak iniyim deniz. Babam yoksa yaşamamin anlamı yok. Lütfen indir beni araba çarpsın " dedi . Direksiyonu sağ sola yapti . En son el frenini cektim

"Irmak kendine gel. İç kanama bilinmiyor. Eğer ic kanama yoksa fizik tedavi alir. Sen yaşamalısın. Büşra var . Ben varım. Sen yaşayacaksın. Kendine gel artık . " diye bağırdım . Hastaneye geldik . Irmağa sakinleştirici vurdular .

Hemen babasını araştırdım. Evet babasi özel kuvvetler askeriymiş. Ve iç kanamasi varmış. Haberler gösteriyordu. Bu patlamanın pusu olduğu düsünülüyordu . Hastaneye edirne valiliği, jandarma , emniyet sorumlusu vali yardımcısı geldi.

Irmağın olduğu bölüme doğru yürüdüler .Bende onları takip ettim. Bi hemşireye ırmağı sordular.

Evet o an aklima geldi. Irmak 'ın babasi şehit olmuştu. Irmak buna hazir değildi. Babasi şehit olamazdı.

                                 ~ 

​​​​​Irmağın anlatımı ile

"Irmak Ardemir siz misiniz " dedi bir tane hemşire

"Buyrun benim "dedim . Hemen elindeki dosya ya baktı

"Irmak hanım sizden kan alabilir miyiz bir hastamız kan kaybetmişte"

"Tabi alabilirsiniz . Ama hastanın adını söyleseniz"

"Tabi söyleyelim . Hüseyin . Hüseyin demir"

Bu neydi şimdi . Hüseyin amca kan mı kaybetmişti . Ne olmuştu hüseyin amcaya. Şahin niye yoktu . Babamla aynı görevdeler miydi . Doğru ya onlar aynı timdelerdi . Ya babama birşey olduysa . İçimden bi ses babam şehit oldu diyordu. İçimdeki sesi siktir et dedi kalbim . Babama böyle birşeyi konduramıyordum . Hemen kan verme yerine gittim

Kan vermiştim . Eve gitmek istiyordum . Çok uykum vardı . 3 gündür uyumuyordum doğru dürüst uyumuyordum . Gözlerim kapandı kapanacaktı . "De- Deniz " dedim zor bir şekilde. Konuşmaya bile halim yoktu .Arabanın arka koltuğunda uyuyabilir miydim acaba. Çok ama çok uykum vardı.

"Şöyle ırmağım " dedi . Ne diyecektim ben denize . Ne diyebilirdim . Eve gitmek istiyordum . Uyumak istiyordum. Her an bayıla bilirdim. " Eve gidelim ve kimse soru sormasın" dedim. Hastaneden hemen çıktık. "Irmak sen arkaya uzan " dedi. Zaten öyle yapicaktim.

Arkaya uzandım. Gözlerimi kapattım ve...

                                    ~

Babasina doğru koşuyordu ırmak . Babası 1 aydır yoktu. Bi görevdeydi ve bu bir hafta cokta iyi geçmemişti. "Baba hani erken gelicektin" dedi ırmak . Ama bilmiyor du babası öledebilirdi.

" Geldim iste ırmak . Sarılma pislendim ." dedi . Ve ırmak' ı kucağına almadi . Irmak 'ın yüzü düştü. Arkadan gelen beyza ablasını gördü. Ama bu sefer kosmadı. Çünkü o da babası gibi pis olduğunu iddia edebilir ve bundan korkuyordu .

"Bana niye gelmedin küçük kiz . Gel bakalım sarılalım bi özledim seni " dedi beyza ablasi . Hemen beyza ablasina kostu ve sarıldı. Kapıdan çıkar şahini gördü. "HAKAN ABİ , ANNE GELDİNİZ . BABAM NERDEEE" diye bağırdı. Ardından o da koştu.

Hakan onu aldı kucağına "Aslan parçası. Baban bir iki dosya imzalayıp gelicek" dedi. Bana kirliyim diye sarılmayan babam şahine sarılıyordu. Bana niye sarılmamisti. Küsmüş muydu bana.

" IRMAK NERDESİN." diye bağırdı annem. Beyza ablanin kucağından indim . Çünkü annem kızardı. Ama annem herseye kızıyordu. Kızmadığı birsey yoktu.

​​​​​​"Aaa hakan gelmis. Beyza da gelmiş"dedi annem . Beyza gelmis derken yüzünü kırıştırdı. Annem neden beyza ablaya böyle davranıyordu. Aslında babamın geldiğini de çok mutlu olmamıştı.

"Hadi eve gidelim" dedi beyza abla. Bana dönerek "Irmak biliyorum babanı özledin ama bize gelmek ister misin çok özledim seni" dedi . Hemen gitmek istiyordum ama annem izin vermezdi . Hem beyza abla yorulmustur. "Bir saat sonra geliyim ben olur mu beyza abla " dedim . O da beni öptü ve olur dermistesine kafa salladı

Eve geldiğimizde çok acıktığımı hissettim. İki gündür birşey yemiyordum. Çok acıkmıştım ama anneme birsey diyemezdim en son dediğimde hem dayak yiyip hem hakaret istemiştim . Gene ayni seyleri yasamak istemiyordum . Hemen odama gittim. Kitap okumaya çalıştım ama beynim açlık uyarısı veriyordu. Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım ama olmuyordu . Çok acıkmıştım. Bir aydır doğru dürüst yiyemiyordum. İki gündür hiç yemiyordum. Acıkmıştım . Ama açlığımı kimseye diyemiyordum . En son iki gün önceki gün yemeğinde yemiştimm. Annemin yanına gidemiyordum. Annem hamile olduğu için bütün herşeyi yapıyorum .

Tam o anda babam girdi odaya . "Gel bakalım " diye beni kucağına aldı . Kulağıma birşeyler fısıldadı . Tek birşeyi vurguladı . "Kızım birdaha ben yokken sana para vericem yemek ye çünkü ben bir gün şehit olabilirim . Ve inşallah sehit olurum"dedi . Vurgulayarak. Şehit ne demek .Hayatımda ilk defa duymuyordum ama babama yakıştıramıyordum. Babamı o tabutun içinde görmek çok acı verici birşey di . Baba mı sevdiğim söylenemezdi ama yakıştıramıyordum

                                                                                                        ~

Eve gelmiştik . Hava aydınlanmak üzereydi ve bilin bakalım gene kim uyumamiştim . Sinem ve büşra birbirlerine sarılmış uyuyorlardı . Ben ise ...Sadece babam ve beyza abla evlenseydi nasil olurduk diye düşünüyordum . Ve o bir ay yemek yemediğim yemek yediğim için dayak yediğim günler geldi aklıma geldi . Bir annenin ne kadar cani olabildiği günler . Ama bunların hiçbirini Büşra ya yaptırmazdım . Yapamazdı . Denemesine bile izin yoktu . Deneyemezdi .

"Irmak . Siktir sen daha uyumadın mı" geceliğinin onunu ilikleyerek geldi. En son uyurum demiştim . Derken bile saat ikiydi . "Sen niye uyandın. Saat çok erken . Niye uyandın" dedim . Aklım babamdaydı .O sesten sonra . Aradım açmamıştı. Kaç defa aradım açmadı. Hüseyin abi ameliyati başarılı geçmişti. Yoğun bakıma alınmıştı. "Sen baska birsey düşünüyorsun anlat bakalım. Hatta kahve getiriyim" dedi ve gitti . Yine kaldım tek başıma. Cama doğru döndüm . Babama ne olabilirdi . İçimdeki sesler doğru muydu? Saat 7 ye geliyordu. Gözlerim kapandı kapanacaktı. Uykum vardı ama kabuslar sayesinde geri uyanıyordum . Ve hepsi babam ve beyza abla ile oluyordu. İkisi mutluydu. Beyza abla babamı yanina çağırıyordu.

Ne demeye çalışıyorlardı . Anlamiyordum ama beyza ablanin mezarına gitmem lazımdı . Tüm bu olanların suçlusu ben miydim? Beyza abla benim yüzümden ölmüş olabilir miydi ? Ufff anne uff. Senin yüzünden basimiza neler geliyor.

Elinde kahve ile gülümseyerek içeri girdi sinem. Çok tatlıydı. O an telefonuma bi mesaj düştü

🩶= Sen niye hala uyumadın bakalım

Yazan kisi denizimdi. O evin önünde miydi? Kaç saattir burdaydi?

Sen= Deniz sen kaç saattir burdasın

🩶= ...

Bu ne oluyordu. Kaç saattir buradaydı. Kahveyi yere bıraktım. Sinem doğukanla konusuyordu . Sabah 7 olmasina rağmen onlar niye uyanikti. Ve o an gözlerim kapandı. Uyuya kaldım .

                                  ~

(Irmak' in kabusu)

Bir kiz vardı. Saçları siyah gozleri kahverengiydi. Irmağa doğru geliyordu. Ve hakan arkadan el sallıyordu. Herkes tek tek geliyordu ve tek tek kayboluyordu. İlk bas beyza ablasi sonra babasi sonra en yakın arkadasi sinem ve geri kalan hepsi sadece kendi kaldi

Tek basina . Karanlık bi odada tek basina kaldi. Şahin , emir ve ali rıza denen denizin dedesi geldi

Ve hepsi birden "Geçmişin ne kadar aydınlıksa geleceğin o kadar karanlik olucak" dedi

"Herşeyini kaybettin ve kaybediceksin . Deniz yaninda olduğunu sanıyor ama olamayacak" dediler. Denizi getiriyorlardı . Ve ırmağın önünde kalbinden vurdular .Irmak ın çığlıkları her yeri inletmişti. Ve denizde gitmişti. Irmak tek basınaydı . Kimsesi kalmamızdı . Ölüm ve kalım arası birşeydi.

​​​Ne yaşıyordu ne ölüyordü. Herkes gitmişti ama o kalmıştı. Bedeni vardı ama ruhu yoktu. Deniz'in gidişi onu daha da kimsesiz bırakmıştı. Tek basina. Ama tek bir kisi icin yasamasi lazimdi . O da bebeği için. Ama artık oda haraket etmiyordu. Onu da kaybediyordu.

                                                                                     ~

Denizin anlatımı ile

Sinem'in evinin önündeydim. Daha doğrusu Irmak ve Sinem 'in evinin önündeydim . Sinem bizi kahvaltıya davet etmişti. Doğu ve beni davet etmişti ama doğu hala gelmemişti. Ben ise gece 3 ten belli burdaydım . Irmak yeni yeni uyuyordu . Ben hala girmeye cesaret edemiyordum ya gittiğimde ırmak gene kabus görüyorsa ve ben bu kabuslara dayanamıyordum . Olmuyordu . Yavas yavas arabanın kapısını kapattım ama beynim susmuyordu. Konusmaya devam ediyordu .Zili caldım . Saat sekizdi. Aslında 10 da gelicektim ama bi ırmaka bakmak istemiştim . Bi anda. Ani karar değişikliği ile. Saat 7 gibi yatmıştı. Saat ise 8 di . 1 saattir uyuyordu .

Sinem kapıyı açtı . O an beynim sustu . Sinem hem uykusuz hem de şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Ne olduğumu anlamamıştı. "Deniz senin ne işin var . Geç buyur " dedi . İçeriye geçtiğimde ırmak ı gördüm . Uyanmıştı .

Gözleri küçülmüş ve kırmızıydı. Terlemiş ve rengi atmişti . Büyük ihtimalle kabus görmüştü . Ama onu böyle görmek içimi yakıyordu . "Hoşgeldin deniz ." dedi ırmak

"Hoşbuldum . İyi misin . Biraz kötü görunuyorsun" dedim Bence iyi değildi. Kapı çaldı o an . Sinem hemen kapıya bakmaya yöneldiğin de ırmak daha da tedirgin oldu . Camdan baktığımda 2 asker , il valiliği, jandarma ve bi tane ambulans gördüm . İnşallah düşündüğüm sey değildir diye düşündüm . O an su sesi duydum "Irmak ardemir evde mi "dedi bir asker .

*Buyrun * ırmak gözleri dolmuş bir şekilde bakıyordu . Asker basındaki sapkayı cıkartarak herkesin ezbere bildiği o sözleri söyledi *Vatan saolsun* . Benim bile gözlerim dolmuştu. Evet babası sehit olmuştu. Düşündüğüm şey gerceklesmişti .

                                                                                                  *

"BABAAAAAAAA" diye haykırdım ve o sanıye gözleri kapandı . Yine babam vardı gözlerimin önünde .Yine bana el sallıyordu . Ve bu sefer ki cümle suydu. *Kendine dikkat et kızım . Büsrayı sakın annene verme* diyordu . Anneme vermem gerektiğini 5 defa söylemişti

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim hiç birşeyi hatırlamıyordum . Az önce babam hayal di . O an herseyi hatırladım .Aydınlanma yasadım . Evet o kötü sey başımıza gelmişti babam sehit oldu . Babam bu vatan için hayatını verdi . Hüseyin amca basımdaydı . Suan yasadığım sey , yasayacağım seyi tek o görücek ve o bilicekti . Hızlıca serum kablosunu söktüm . Ne serum ne baska bir sey sadece babamı istiyordum " Irmak kızım dur . Gel söyle baska bir yere gidelim orda ağla" dedi Hüseyin amca. Beni tanıyordu . Ve biliyordu kimsenin içinde ağlamayacağımı . Yine o çenemi kaldırıp dik durucağımı . Herkesten kacıcağımı bilirdi

Teklifini kabul ettim . Bi tane eve gelmiştik . Ev de değil askeri lojmandı .Hüseyin amca oturdu. Bende otırdum . Ve ağlamaya başladım . Sadece onun yanında ağlıyordum . Beyza abla sehit duştuğunde de böyle bir lojmana gelip hem o hem ben ağlamıştım . Bu sefer sadece ben aglayacaktım . Belki oda ağlayabilirdi ama ben kesin ağlayacaktım

"Acını az cok biliyorum ırmak kızım . Ve emin ol o yasasın diye elimden geleni yaptım ama olmadı . Kurtaramadık . Biliyorum herkes vatan saolsun diyip geçicek . Ama ben senin hep yanındayım . Benimle ağla kızım benimle gül . Sen küçükken bile benim yanımdaydın sıra sende " dedi ve bu cümle benim saatlerce ağlamama yetti. Ve orda kaç saat durduğumuzu bimiyorum ama ağlayarak uyuyakalmiştım

                                                                                                           ~

Eve gelmiştim . Hüseyin amca ile tam 3 saat oturmustuk son 2 saati de uyumustum . Herseyimi anlatmıştım o da bana anlatmıştı . Saat öğlen iki olmuştu . Odama kapanmıştım . Her kanalda babamın sehit olduğu söyleniyordu . Artık ağlayamıyordum . Göz pınarlarım kurumuştu. Hiç bir damla akmıyordu . Elime bir tane parol aldım . Bugün ki 3. paroldu . Basım çatlıyordu . Gözlerimi kapattığım an babamı göruyordüm . Yada beyza ablayı . Sanki ikisi önceden evliymiş gibi . Ama bugün Hüseyin amcaya sorduğumda en dogru cevabı ile "Onlar harika bir dosttu . Onların arkadaslığı tımede vuruyordu " demişti . Bencede öyleydi . Babam anneme aşık değildi evet ama bilemiyordum . Geçmiş ayağıma dolanıyordu.

İlgilenmiyordum . İlgilenmeyecektim . Ve o an yine kapı çalmişti . Gelen kişi Ali rıza denilen müdür du ...

​​