5. Bölüm

Babamı karşımda görmeyi hiç beklemiyodum. Çünkü kendisi pek bana bayılmaz hep bu hayatta bi işi beceremediğimi düşünen bi insandı kendisi e bu saatte ayakta olması beni çok şaşırtmıştı hiç beklemiyodum ... Bana çok sinirli bir şekilde çatık olan kaşlarıyla bakıyodu ve şunu dedi;

''Bu saatte ne işin var sokaklarda o çocukla birlikte başımıza or*spumu olucaksın sen?'' dedi bi anda o çocuk dediği Umuttu galiba eve geçerken gördü bizi yada gene takip etti söylediği şeyle bi an afalladım ve beni kolumdan tutup içeri fırlatma edasıyla çekti bende;

''Naptığını sanıyosun sen ? babalığın şimdimi aklına geldi he kızının bu saatte sokaklarda olmasının tek sebebi sensin kızını görüp sinirlenme diye kızın kendinisini dışarlara attı diye or*spu olmuyo olmayacakta bunu tek sebebi sen ve piskolojik olan sorunların ken gelip bana ne işin var bu saatte dışarda o çocukla diye hesap sormaya hakkın yok he yok ben sadece kızımın kimle görüştüğünü normal bir baba olarak soruyorum onun iyiliği için diyorsan eğer söyleyim baba o çocuk okuldan arkadaşım sadece pakın iki sokak arkasında oturuyormuş karşılaştık sohpet ettik ve bana yardım ettiği için bende ona teşekkür etmek adına bi hediye aldım sadece merakını giderebildimmi? Ah pordon senin beni merak ettiğin yok çünkü senin gözünde kardeş katiliyim ben dimi senin için bunu ifade ediyorum ben keşke benim babam olmasaydın keşke kardeşim o lanet arabanın altında kalmasaydı onu yerine ben kalsaydım keşke SENDEN NEFRET EDİYORUM BABA VE BANA HESAP SORUCAK BİR KONUMDA DEĞİLSİN YA BİR KERE YA BİR KERE NASILSIN DİYİP SAÇIMI OKŞAMADIN BİR KERE BANA ŞEFKAT GÖSTERMEDİN YA BANA KARDEŞİM ÖLDÜĞÜNDEN BERİ YA BEN DEFNEYİ ÖLDÜRMEDİM YA ÖLDÜRMEDİM AMA SEN BUNU HİÇ BİR ZAMAN ANLAMAYACAKSIN HİÇ BİR ZAMAN . YA SIRF BENİ ÖRMEZDEN GELMENİ KALDIRAMADIĞIMDAN EVDEN GİDİYORUM SEN GELMEDEN BU DA SUÇ OLDU BUNLARIN HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN AMA SEN BUNU ANLAMAMAKTA ISRARCISIN BANA BİR DAHA HESAP SORARSAN BU EVDE ANNEM VAR DEMEM ÇEKER GİDERİM BİR KERE DAHA KIZINI KAYBEDERSİN DUYDUNMU!''diye bağırdım babama ağlayarak , çok bunalmış ve sıkılmıştım bu durumdan benim süçüm olmamasına rağmen beni suçluyordu adam akıllı kardeşiminin ölümüne üzülemedim çünkü bu adam benim piskoojimi bozdu . Kendimde değildim deli gibi davranıyordum ve annem beni sakinleştirmeye çalışıyordu ve bi yandan hiç bir yere gitmeyeceksin buna izin vermeyiz değilmi samet diyordu babama . Babamsa ;

''Ne hali varsa görsün benim Ayşen diye bir kızım yok artık hiç olmadıda zaten hem gördüklerimden sonra hem işittiklerimden sonra hemde kardeşinin ölümüne sebep olan birini ben evimde örmek bile istemem gidiceksen git küçük or*spu bundan sonra senin Samet Toprak diye bir baban yok ve bundan sonra Ayla Toprak diye bir annende olmayacak bu kapıdan çıktığında ne hali varsa gör cehennemin dibine kadar yolun var''dedi bana bende hızla yukarı çıkıp eşyelarımı toplamaya başladım. Nereye gideceğim hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu . Galiba bu gece parkta sabahlayacaktım. En değer verdiğim eşyalarım dahi bütün eşyelarımı bavuluma koydum ve eden çıkarken bütün kredi kartlarımı babamın yüzüne attım ve ;

''Artık bir değil iki kızın birden öldü beni öldü bil bundan sonra senin parana dahi ihtiyacım yok benim''dedim ve evden hızlı adımlarımla çıktım parka gittim ve bi banka oturup dolan gözlerimdeki tuttuğum yaşları akıtmaya başladım. Benim ne suçum vardı ya ben ne yaptımda benden bu kadar nefret ediyo o benim babam ya bende onun kızıyım neden ya neden diye hüngür hüngür ağlıyordum bir yandan , karşımda birinin dikidiğini gördüm kafamı kaldırdığımda bu Berkti Umutun arkadaşı beni öğle görünce hemen eğildi yanıma ve bana şunu dedi;

''Ne oldu sana ayşen bu halin ne kim üzdü seni konuşsana kızım susma kız konuşsana yok bu böyle olmayacak ben Umutla Aliyi çağırayım senin konuşacağın yok belli''dedi taramalıya bağladı ben onu durdurmak istedim ama beni dinlemedi e çoktan Umut ve Aliyi aramıştı onalar gelene kadarda Berk bana su almıştı ve yanımda oturmuştu bense hala göz yaşlarıma engel olamıyordum öz babam bana OR*SPU muamelesi çekti resmen ya ...

Bir süre sonra Umut un koşturarak Ali ile birlikte gelmişlerdi ve Umut beni öyle ağlarken ve bavulla görünce şaşırdığını fark ettim gözleri o kahverengi közleri kocaman olmuş endişeyle bana bakarak konuştu;

''Ayşen ne oldu sana bu halin ne bavulun neden yanında '' dedi bende daha şiddetli bir şekilde ağlamaya başladım ve hiç beklemediğim bir anda Umut yanıma geldi ve bana sarıldı bende tepki veremedim ama azda olsa rahatlamıştım ... Sonra umut birden bire konuşmaya başladı ;

''Beyler bu böyle olmayacak Ayşen çok kötü bizim ortak eve götürelim onu biraz dinlensin kendine gelsin'' dedi ve hızlıca kaamı kaldırdım ve ;

''Ben sizin evinize gelmem ne işim var orda '' dedim oda bana kaşları çatık bir şekilde bana baktı ve ;

''Seni bu halde parkta kız başına tek bırakacağımı düşünüyorsan yanılıyorsun küçük hanım hadi bakalım yürü itiraz kabul etmiyorum Berk sende Ayşenin bavulunu al Ayşen yürüyecek gibi değil bana tutunarak yürüsün sende küçük hanım kendine geldiğinde bana herşeyi anlata bilirsin ve istediğin kadar kala bilirsin yok ben kalamam edemem diyeceksen baştan söyleiyim hiç o nefesini boşuna yorma ''dedi bende kalacak bi yerim olmadığından tamam geliyorum anlamında başımı salladım ve Umutların ortak evine geçtik kahve alan yaptılar ve salonda oturduk kendime az çok gelmiştim ve bana meraklı gözlerle bakmaya başladılar bende...

Bu günlük bu kadardı yarın akşam yeni bölüde yanınızda olucam arkadaşlar desteğinizi bekliyorum canlarım sizi çok seviyorummmmm