6. Bölüm

Umut merakına yanıt vermemi bekliyordu bende doğrusunu söylemek gerekirse çekinmiştim çünkü daha bu gün tanışmıştım onlarla ve şimdide onların evindeydim çok garip hissediyodum. Umut çekindiğimi anlamış olucaktı ki sessizliği o bozdu;

''Ayşen bak ne olursa olsun bana , berke, aliye hiç çekinmeden herşeyi anlata bilirsin. Bak bende farkındayım çok garip bi gün olduğundan bu gün ilk defa tanıştığın insanların evinde buldun kendini evet ama bak benden yani bizden her hangi bir konuda çekinmeden anlata bilirsin yapa bileceğimiz bir şey varsa elimizden geleni yaparız . Dimi lan ? Öyle mal mal bakçağınıza kıza güven sağlasanıza '' dedi. Bende bu son dediğine gülmüş bulundum bir anda sonra Ali söze atladı ve ;

''Umut haklı Ayşen bize inanmayıp güvenmemen şuanda normal ama şunu bilki sen bize bu seni bu hala kim getirdiğini anlatmadan bak belki ben susa bilirim sesizce sana destek veririm yanında olduğumu hissedersin ama şurda ki mal susmaz başının etini yer benden söylemesi anlat kurtul bak anlatınca sende rahatlayacaksın belliki tek başına bu yaşadıklarının üstesinden gelmekte zorlanıyosun bırak birlik olup üstesinden gelelim ne dersin?''dedi bende hem güldüm hemde teşekkür edip anlatacaktım ki Berk ordan bağırarak konuşmaya başladı;

''Ali ayıp oluyo ama abi ya ben okadar çok konuşmam ki''

''Berk oğlum gerçekten onamı takıldın mal dedim sana ona takılmasın buna mı takıldın gerçekten''

''Yok abi ona neden takılayım ben ya hepimiz cümleten malız zaten ne deyim eyvallah neyse konuya gelirsen ilk olarak Ayşen sana Ayşen demek yerine Ayşo desem olurmu?''

''Olur berko olur ''dedim gülerek oda;
''Tamam ozaman bak Ayşo bize anlat ki dışardan bi gözle bakıp sana yardımcı ola bilelim sonuçta tamam biz yemi tanışmış olabiliriz bunu söylemek için çok ta erken farkındayım hem zaten ark etmişsindir ben biraz tez canlıyım neyse ben gene konuyu sapıttım galiba . Hem ne demiş 4N 1K oyuncuları hepimiz kızımız , kızımız hepimiz için yani demem o ki senin çekinmeden rahat bir şekilde bize hemen şuanda anlatman gerekiyo derhal Ayşo küserim bak yeminle he''dedi bende birden bir kahkaha patlattım ve delimişim gibi bana bakıyolardı ve bi anda onlarda gülmeye başladılar sonra birden benim kahkaham haykırışlara boğuldu yaşadıklarım çok ağır geliyodu ve haklılardı benim bu yaşadıklarımı birine yada bu 3 kişiye anlatıp içimi dokmem gerekiyordu. Ben öyle haykırmaya başlayınca Umut korktu ve yanıma çöktu dizlerinin üstüne oturdu ve bana seslendi beni öyle görünce üzülmüştü her halinden belliydi üzüldüğü sonra hiç beklemediğim bir anda bana sarıldı beni sakinleştirmek istercesine . Kokusu çok güzeldi insanı mayıştıracak bir koku beni sakinleştirmişti. Neyse ben Umuttan ayrıldım ve konuşmaya başladım.;

''En başından anlatıyorum o zaman. Ben daha 8 yaşındaydım kardeşim Defnede daha 6 yaşına yeni basmıştı. Biz bi gün Defneyle birlikte parka gitmek istemiştik annemle babam tek başımıza gitmememizi istediler bende artık büyüdüğümü ve kardeşimi tek başıma dışarı çıkara bileceğimi söyledim hemde zaten park 1 sokak arkadaydı. Neyse ben bir şekilde annemleri ikna ettim ve Defneyle birlikte parka doğru ilerlerken Defne bi anda elimi bırakrı ve koşarak karşıdan karşıya geçmek için yola atladı tam o sırada...(anlatırken bi yanda tuttuğum göz yaşları akmaya başladı) Defneye araba çarptı gözümün önünde kardeşim havada takla attı...Hastaneye gittiğimizde babam ve annem gelmeden önce Defneyi yoğun bakıma almışlardı. Bende camdan küçük kardeşime bakarken bi anda annemin çığlığını duydum 'DEFNEM KIZIM NE OLDU SANA ' diye hem ağlayıp hem bağırarak camın önüne geldi arkasından babam geldi ve beni...(umut kaşlarını çattı bi anda anlamıştı babamdan dolayı evi terk ettiğimi galiba) Beni kolumdan tutup bi anda yere fırlattı ve bana 'KARDEŞİN SENİN YÜZÜNDEN ŞUANDA HAYATTA KALMAYA ÇALIŞIYO AYŞEN ESERİNLE MUTLUMUSUN HE SENİN YÜZÜNDEN BİRİCİĞİM KUZUM YAVRUM ÖLE BİLİR HEPSİ SENİN SUÇUK KEŞKE HİÇ DOĞMASAYDIN' diye bağırdı bana neye uğradığımı şaşırdım ve o sırada yoğun bakıma doktorlar koşturmaya başladı bişey olduğunu anladım ama cama yaklaşamadım babam gene bişey yapar diye korktum bi köşeden izledim ben kardeşimin ölümünü doktorlar çıktığında annemle babama Defnenin öldüğünü söylediler . Buz kesmiştim yerimden kıpırdayamadım resmen o günden sonra eskisi gibi bi hayatım hiç bir zaman olmadı babam her işten eve geldiğinde sürekli Defnenin ölümünden beni suçlardı bela okurdu hep liseye başlayana kadar bende babamla hem fikirdim ben eğer o ün ısrar etmeseydim Defne ölmiyecekti ama ben ısrar etmiştim ve gözlerimin önünde kardeşimin ölümüne şahit olmuştum. Liseye başlayınca yavaş yavaş düşüncelerim değişmeye başlamıştı benim suçum evet hala yok demiyorum ama benim suçum olduğu kadar annemin ve babamın da suçu vardı. Neyse işte bu akşam da olan şey bardağı taşıran son damla olmuştu benim için . Ben liseye başladığımdan beri babam eve gelmeden 5 dk önce evden çıkar babam uyuyana kadar eve gitmezdim çünkü biliyorum kavga edecez ve gene beni suçlayacak. Bu akşam gene ben parka gittim ordada zaten senle karşılaştık biliyorsun . Eve gidince zile bastım kapıyı annem açar diye beklerken bi anda karşıma babam dikildi ve öyle şeyler söyledi ki 'bu saatte kız başına ne işin var dı parkta o çucukla '' dedi beni takip etmiş . Sonrasında dediği şeyle delirdim ( ne dedi der gibi sinirle suratıma bakıyorlardı hepsi söylemesemmi diye düşünmedim değil ama artık çok geçti) bana 'başımıza or*spumu olucaksın sen' dedi kafayı yedim en son şey dedim işte annemi bile umursamadan çeker giderim bu evden dedim annemde hiç bir yere gitmiyorsun dimi samet dedi babamda' ne hali varsa görsün cehennemin dibine kadar yoluvar kardeş katili' dedi bende apar topar eşyelerımı topladım ve kredi kartlarının hepsini babamın suratına fırlatıp ' bi kızın ölmüştü zaten diyerinide öldü bil bundan sonra asıl benim senin gibi bir babam yok' dedim ve evden çıkıp parka geldim sonrası malum.'' Ben ağlamaya devam ederken Umut bi anda başımı kaldırdı ve ;
''Sakın ağlama o şerefsiz adam yüzünden ne kadar mükemmel bir kızının olduğunun farkında değil tamammı ayrıca bu olayda en masum olan kişi sensin Ayşen sen ve Defne baban gerçekten körün teki sana nasıl böyle davranır nasıl kendi öz kızına o kelimeyi kullana bilir aklım almıyo''dedi ve bana sarıldı çünkü o konuşurken ben gene ağlamaya başlamıştım tutamamıştım kendimi . Ve bi anda Umutun göğüsünde uyuya kaldım yorgun düşmüştüm...

YENİ BÖLÜM YARIN GELİYO GENÇLERRRR

BÖLÜMLER NASIL BU ARADA