2.Bölüm
"Bütün herşey hazır mı?" diye sertçe sordum. Bu baskında en ufak bir pürüz dahi istemiyordum adamlarımdan Polat yanımdaydı. Baskınlarda genellikle silah, bomba gibi araç- gereçleri o hazırladı " tabi efendim herşey hazır" dedi anında beni onaylayarak.
Bende onu onaylarcasına başımı salladım " izniniz ile çıkayım" " çık" basacağımız yer elli kişiden oluşuyordu.
Bu benim için çok az bir sayıydı,bir haftadan beri bu adamların peşindeydik ve nihayet bir hafta sonra çatışmaya girecektik.
Odadan çıkıp asansöre bindim kırk altıncı katın düğmesine bastım o sırada asistanım kapıların durması için elini araya uzatıp kapanmalarını durdurdu." İyi günler efendim asansöre müdahale ettiğim için özür dilerim size soracak bir sorum vardı"
" Sorun değil Simay, sor " Çalışkanlarıma baskı uygulayan biri değildim. " Efendim kırk altıncı katın ayın kaçından kaçına olsun istersiniz?"
" Biliyorsun ki o kat benim için özel bi kat özenle temizlenmeli ayın on beşinden, on beşine olsun " dedim.
Dediklerimi elinde tablete not alıyordu kata geldiğimizde plastik eldivenlerimi taktım ve QR kodu okutup kattaki daireye girdim. Bu kod ben , Simay ve Polat'tan başka kimsede yoktu. Ama Simay benle içeriye girmemiş kapının önünde kalmıştı daire baştan aşağı silah, bomba gibi mühimmatlarla doluydu.
Binamda en sevdiğim katımdı vakit kaybetmemek adına en yakınımdaki silahı aldım. Daireden çıkmak için tekrar QR kodu okuttum çıkar çıkmaz Simay elimden silahı aldı çünkü baskınlara gitmeden önce silahı temizleyip herhangi bir sorun olup olmadığını kontrol ediyordu.
Ne kadar silahlar temizlenip raflara dizilsede tedbir amaçlı gözden geçiriyordu bende en ufak bir hata kabul etmiyordum söz konusu iş olunca. Arabaya binip baskını yapacağımız depoya doğru yola çıktık sabrım dayanmıyordu taşmak üzereydi " Pusat daha hızlı sür şu arabayı!"
" Peki efendim" dedi beni anında onaylayarak. " Barlas biraz sakin olur musun ?" başımı sesin geldiği yöne doğru çevirdim hemen yanımda Boray oturuyordu. " Nasıl sakin olabilirim bir haftadır bu baskını bekliyorum" Boray benim için çalışan ve arkadaştan öte kardeşimdi.
Kimseye güvenmediğim kadar ona güveniyordum en önemlisi hiç bana ihanet etmemişti, ihanetin bedeli ölümdü benim için. " Polat nerde" diye sordu konuyu değiştirerek " en son yanımdaydı sonra çıktı gitti"
Boray" bir şey olmaz ona çıkar bir yerlerden." Başımı sallayıp onu onayladım Boray benim en yakınım olduğu için ona " bey" diye hitap ediyorlardı.
Nihayet basacağımız depoya gelmiştik depo iki katlıydı. Yanıma yedek mermi alıp arabadan indim adamlarım depoya doğru sis bombası atarak gelecek olan hamleleri kısıtladılar.
Onlar uğraşırken bende içeriye girdim yavaş ve temkinli adımlarla merdivenlere doğru ilerledim. Tam merdivenleri çıkarken merdivenin altından bir adam çıktı anında onu anından vurdum tek bir sorun vardı susturucusu olmayan bir silah almıştım aceleden dolayı.
Silah sesinden birazdan hepsi buraya dolmuşacaktı bina hale inşaat halindeydi hızlı davranarak kasanın olduğunu tahmin ettiğim odaya girdim.
Bingo, bulmuştum karşımda ileride kasa duruyordu. İlerleyerek kasanın yanına ulaştım kasaya giden yol insan parçaları ve kanlarla doluydu diz çöküp sandalyenin üstünde duran kasa ile aynı hizaya geldim.
Kasayı açtığımda ise çenemin gerilmesini ve sinirlenmemi sağlayan manzara ile karşılaştım. Kasa boştu içinde sadece küçük bir not kağıdı vardı notta * Beni aradığını biliyordum ve haklıymışım. Umarım kasaya giden yola yaptığım yapboz parçalarını beğenmişsindir sevgilerle canım düşmanım*
Kasanın kapağını serçe vurarak kapattım kağıdı da parçalayarak kanların içine attım. Arkamdan adım sesleri geldiğini duydum tetiği çekip arkamı döndüm adamlar içeriye girmeye başlayınca sıkmalırana izin vermeyerek hepsini anından vurdum.
Tabi yüzümü görmüyorlardı yüzümde maske ve elimde eldivenler vardı görselerde sorun değildi zaten ölüyorlardı.
Hepsini temizledikten sonra hızla merdivenlerden inip arabaya bindim elli kişiden eser kalmamıştı.
Ben arabaya binince Pusat hemen arabayı çalıştırdı tam depodan ayrılırken bı araba gördüm yabancı geldi benim için sonra korumaların arabasıdır diye kafa takmadım sinirden hiç bir şey düşünecek halde değildim.
" Bulabildinmi birşeyler neden bu kadar sinirlisin? " diye sordu Boray. " Kasa boş çıktı" diye kükredim bi anda Boray bu tavrıma karşı bir süre sessiz kaldı" bombalayalım mı?".
" Hayır, zaten herkes öldü" nasıl olsa bir gün Suat elime düşecekti eve geldiğimizde odaya çıkıp koltuğa attım kendimi sonra kalkıp biraz viski içmeye karar verdim.
Viskiyi içip duşa girdim. Duştan çıkıp üstümden çıkardığım silahı diğer kesici aletleri çekmeceye dizmeye başladım. Ben onları dizerken kapım çaldı.
" Gir" komutunu verdik sonra kapının açıldığını ve kapandığını duydum arkamı dönüp kimin geldiğine baktım gelen Polat'tı.
"Efendim rahatsız ettiğim için özür dilerim, baskın için de üzgünüm her şeyi dikkatle hazırlamıştım"
Ellerini önünde başı eğik bir şekilde duruyordu. " Polat bir dahaki sefere emin olmadığın işlere bulaşma, sana hata istemiyorum demiştim!"
Sona doğru sesim yükselmişti şuan karşımda cevap veremiyordu, verirse daha çok sinirleneceğimi biliyordu."Cezan bir hafta boyunca hiç bir göreve gelmeyeceksin silahın elinden alınacak eğer bir göreve dahil olup gelmek istediğini veya silahını talep ettiğini duyarsam binanın kapısına seni bir hafta zincirlerim" emirime itiraaz edemezdi.
" Siz nasıl isterseniz efendim izninizle" elimle çıkmasını işaret ettim. O gidince yatağa uzandım elime telefonu alarak Boray' ı aradım.
Boray " buyur kardeşim" " Polat' ın silahını elinden alın herhangi bir göreve dahil olmayacak olursa onu binanın kapısına zincirle bir hafta kalsın orda" bir süre sessizlik oldu yine.
" Bir hafta çok değil mi?" nasıl bilmiyorum ama Boray bunu sorarken bile hemen ikna oluyordum. " Tamam iki gün kalsın" telefon konuşmasını sonlandırı iyice yatağa gömüldüm telefonu uzanıp komidinin üzerine koydum daha fazla dayanamadan kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Bölüm sonu umarım beğenmişsinizdir eğer yazımda bir hata olduysa kusura bakmayın okuldan dolayı devamlı bölüm atamıyorum bir sonraki bölümde görüşmek üzere babyslerim 💜
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
