2.bölüm karan miranın devamı

Selam kızlar biliyorsunuz final yapmıştık ama içimde çok kaldı bende dedim ki oğlundan devam etsin umarım beğenirsiniz ve yorumlarınız çok önemli

🎀🎀

Balkonda oturmuş sigaramı içerken içeriden telefon sesi geldi sandalyeden kalkıp içeriye girdim Selim arıyordu hay amınakoyayım benim mutlu sakin Bi günüm olamaz mı telefonu açınca selimin soluk soluğa kaldığını fark etim

"Abi bu Emrah iti gene parayı getirmedi sabahtan beri mekan mekan geziyorum bulamadım" Derin bi nefes aldım yoksa ağzım fena bozulacaktı "Bana bak Selim bul o iti anasının amına da girmiş olsa çıkar bul onu" telefonu yüzüne kapatım

Bari kalkıp şirkete hazırlanayım sevim bana hala yardımcı bulamadı bu işleri yapmak zor geliyor tabi rahatlığa alışınca neyse üstüme spor bir takım giydim banyoda işlerimi halledip evden çıktım Emrah zaten kapıda bekliyordu .

sayeden devamm

Zorda olsa yataktan kalktım bugün baya işim vardı kalkıp iş aramalıydım sevime çok yük oldum kız benim yarı kira paramıda ödedi çok mahçuptum aslında sevimin çalıştığı şirkete patron kişisel yardımcı arıyordu ama sevime sorduğum zaman Benim o işi kaldıra bileceğimi düşünmüyor yani o yardımcı dalının altında daha farklı şeyler varmış

Bence ben hepsini kabul ederim tabi Bi sınırı var ama yani bu yaşıma kadar ailem bana baktı oku dediler cahilliğim yüzünden bıraktım bati kendi ayaklarımın üzerinde durayım o yüzden ilk gidip o patronla konuşacağım sonra olmasa artık kasiyerlik yaparım demi demesi ne kadar güzel lisede arkada dörtlü çevirip hocaların gözüne batmayıp sınıfı geçseydim bunlar yaşanmazdı

Zaten ondan sonra hevesim kalmadı yataktan kalkıp banyoya girdim işimi halledip çıktım dolabın önüne gelince giyecek bişey aradım eşofmanla gitsem bişey olmaz aslında ya kafamdaki saçma düşünceleri atım üstümü seçip giyindim (medyada canlar)

Saçlarımı dalgalı yaptım hafif bir makyaj yapıp evden çıktım iki kuruş param kalmıştı onuda taksiyle harcamak istemiyorum ama bu saatlerde dolmuş tıklım tıklım olur bugün şansıma güveniyorum son iki kuruşuda taksiye vericem evin önüne Bi tane çağırdım aradan 10 dk geçmişti sonunda gelmişti.

Sonunda şirketin önüne gelmiştim yol boyu ne nasıl konuşacağımı planladım taksiye parayı verip içeri girdim ilk girdiğimde Bi kadınla karşılaştım "merhaba ne için geldiniz" kadına gülümseyip cevap verdim "ben iş görüşmesi için geldim" Bana gülümsedi "sizi sevim hanımın katına yönlendirelim" kafamı saladım Bi adam geldi bana en üst kat soldan dedi Asansöre bindim

Sonunda en üste geldim solmuydu sağmıydı Allah şu b12 belasını versin bence sağ daha uğurlu geldi gözüme yürüme başladım git git bitmiyor bune amınakoyayım sırat köprüsü daha kısadır Sonunda Kapının önüne vardım gel sesi geldi ama erkek sesiydi ikisini falan bakıyorlar herhalde içeri derin bir nefes alarak girdim hiç kafamı kaldırmadan yürüdüm

Kafamı kaldırınca karşılaştığım kişiyle şoka geçtim patronun kendisiyle karşı karşıyaydım hay içimdeki hissede sesede tüküreyim kollarını göğsünde birleştirip bana baktı "benim odamda benim katımda ne işin var ve sen kimsin" böyle birden sorunca ne diyeceğimi şaşırdım "şey ben kişisel asistan için onun için başvurmak için ben gelmiştim de" Derin bir nefes aldı "birincisi çok için kullanıyorsun ikincisi asistanlık kurallarını bilimiyorsun bilsen kabul etmesin üçüncüsü benim liseli ergen kızlarla işim yok"

Sinirim tepeme çıkmıştı bu liseli ergen kız tabiri neydi acaba "birincisi liseli ergen kız değilim 24 yaşındayım ve sende bir zamanlar liseli bir ergendin ikincisi ben herşarta hazırım üçüncüsü canım istediği için kullanırım" Bana bakıp kafa saladı çekmeceden bir kağıtı aldı ve önüme atı "oku bakalım küçük kız kabul edebilecekmisin" Kağıdı sinirle elime aldım ve okumaya başladım ama bu normal asistanlık değildi ki

Resmen iki yol boyunca nişanlısı olmamı istiyor burda onunla yaşamamı ve kimseyle bu bilgileri paylaşmamamı ve buna benzer bir çok made kafamı kaldırıp ona baktım bana sahte bir gülümseme gönderdi "ee küçük kız kaldıra bilirmisin bu kuraları".