14.Bölüm

-Aylin ve Semra'nın konuşmasının üzerinden iki gün geçmişti. Aylin o konuşmadan sonra Bülentle arasına mesafe koymak istiyordu. Buluşmak istediğinde sürekli atlatıyor, telefonlarını açmıyordu.

...

|Şirket|

Ali:Lan bi otur!

Bülent:Yok abi açmıyor,yine açmıyor telefonu.

Ali:Ne yaptın oğlum sen? Ne yaptın da kızdırdın kızı yine?

Bülent:Ya vallahi hiçbir şey yapmadım kanka.

Ali:Siktir lan ordan! Yapmışsındır bir hıyarlık.

Bülent:Yapmadım diyorum kanka valla yapmadım ya.

Ali:Neden açmıyor o zaman kız telefonlarını lan?

-Bülent ceketini giyer.

Bülent:Yok abi olmayacak böyle,ben gidiyorum.

Ali:Nereye lan?

Bülent:Aylin'e abicim Aylin'e. Patlayacağım yoksa burda.

Ali:İyi git git.

-Bülent çıkarken Ali durdurur.

Ali:Kanka.

Bülent:Efendim.

Ali:İki saate gelmezsen polisi arayayım mı?

Bülent:Hadi lan ordan!

Ali:Valla iyi bi kardeşimdin,severdim seni.

Bülent:Ha ha ha çok komik.

...

-Aylin ise emniyetteydi. Dalgınlığı herkesin gözüne çarpmıştı. En sonunda Ali dayanamadı ve Aylin'in yanına geldi.

Ali:Ne oldu gene?

Aylin:...

Ali:Aylin.

Aylin:Ha,efendim?

Ali:Ne oldu kızım sana?

Aylin:Ne olmuş?

Ali:Bende sana soruyorum işte ne olmuş?

Aylin:Yok bir şey ya.

Ali:Yeme kızım beni.. Kaç gündür bi dalgınlık,bi keyifsizlik var sende. Ne oldu? O küpeli mi bir şey yaptı?

-Ali hemen ayaklanır.

Ali:Bak ne yaptı? Ne dedi? Gideyim dersini vereyim.

Aylin:Ya yok öyle bir şey. Saçmalama Ali! Bülent bir şey yapmadı.

Ali:Ne oldu o zaman kızım? Bu senin normal halin değil.

Aylin:Yok bir şey.. Yorgunluk var üstümde.

Ali:Emin misin?

Aylin:Eminim Ali.. Kaç gündür nöbetteyim ondan böyle.

Ali:İyi öyle olsun..Kahve içer misin?

Aylin:Olur, teşekkür ederim.

-Ali, kahve alırken Mesut yanına gelir.

Mesut:Konuştun mu?Neyi varmış? O küpeli züppe değil mi? Ulan Bülent!

Ali:Yok abi alakası yok onun diyor. Yorgunluktan diyor.

Mesut:Çocuk yok onun karşısında.

Ali:Abi gitme üstüne.. Zaten kaç gündür nöbette kız.

Mesut:Ben hallederim şimdi.

-Mesut, Aylin'in önüne gelir.

Aylin:Abi?

Mesut:Bu senin kaçıncı nöbetin?

Aylin:Ne? Üç gün herhalde abi.

Mesut:Niye gitmiyorsun sen eve?

Aylin:İş var abi.

Mesut:Başlatma kızım işinden. Sen daha yeni iyileşmedin mi? Hatta tam iyileşmedin bile. Hadi git eve.

Aylin:Abi yok bir dünya iş var burada, çıkamam bir yere.

Ali:Kızım kaç tane çaylak var onlar halleder. Sen eve git hadi.

-Ali ve Mesut, Aylin'i ikna etmeye çalışırken Bülent gelmişti.

Bülent:Selam herkese.

Aylin:Bülent?

Bülent:Selam tatlım. Abi,Ali selam nasılsınız?

Mesut:Senin ne işin var burda lan?

Ali:Oğlum öyle mi girilir buraya?

Bülent:Nasıl girseydim?

-Bülent, Aylin'in yanına kadar gelir. Mesut kaşlarını çatarak öylece Bülent'i izler.

Bülent:Aylincim müsaitsen birazcık dışarıda konuşabilir miyiz?

Aylin:İşim gücüm var Bülent. Hem ben sana habersiz gelme demiyor muyum?

Bülent:Aradım açmadın bende geldim.

Mesut:Ne yaptın lan küpeli?

Aylin:Abi!

Bülent:Valla bir şey yapmadım abi. Aylincim konuşabilir miyiz?

Aylin:İşim var diyorum Bülent!

Mesut:İşi var kızın hadi uza!

Ali:Abi bırak konuşsunlar. Aylin hadi güzelim sende.

Aylin:...

Bülent:Birkaç dakika sadece.

-Aylin masasından kalkıp ceketini giyer. Bülent, Aylin'in elinden tutmak isterken Mesut'un bakışlarından ürker ve geri çekilir.

Bülent:Ee görüşürüz abi.

Ali:Hadi kardeşim hadi...

-Aylin ve Bülent ofisten ayrılırken Mesut ters ters bakar.

Mesut:Ben buna hala gıcık oluyorum. Çok gevşek ya küpeli züppe.

Ali:Aylin'in sevgilisi diye sevemedin abi sen. Abilik damarı.

Mesut:Olabilir...

...

-Aylin ve Bülent hiç konuşmadan emniyetin dışına kadar gelir.

Aylin:Bi dur artık.

Bülent:Tamam duralım.

-Aylin kollarını birbirine bağlar.

Aylin:Evet, konuşalım dedin.

Bülent:Konuşalım dedim ama sen konuş diye dedim.

Aylin:Ben ne alaka?

Bülent:Sana soruyorum bende Aylin. Ne alaka yani? Ne oluyor iki gündür?

Aylin:Bir şey olmuyor Bülent. İş güç çalışıyorum daha önce de dedim sana.

Bülent:Aylin sen ne kadar yoğun da olsan bana böyle davranmazdın. Başka bir şey olduğu bariz belli.

-Aylin sağa sola bakınıp ortamın uygun olmadığını farkeder.

Aylin:Şöyle şu tarafa geçelim.

-Ağaçların altında bir banka otururlar.

Bülent:Evet dinliyorum seni.

Aylin:Ya dedim sana bir şey olduğu yok. Çok yoğun geçiyor günler sadece. Kaç gündür nöbetteyim zaten.

Bülent:Aylin yalan söylediğini gözlerinden anlayabiliyorum.. Bana karşı neden mesafelisin? Neden açmıyorsun telefonlarımı?

Aylin:Bir sebebi yok.

Bülent:Yapma Aylin Allah aşkına.. Ben bilmeden bir eşeklik bir hata mı yaptım sana karşı?(sakince) Bir yanlışım mı oldu güzelim?

Aylin:Hayır seninle hiçbir alakası yok.

Bülent:Neden o zaman Aylin? Buluşmak dahi istemiyorsun benimle. Yoksa beni..

Aylin:Sakın devamını getirip saçmalama.. Bu aralar çok yorgunum sadece. Üst üste olanlar ağır geliyor belkide.

-Bülent biraz düşünür.

Bülent:Annem değil mi?

Aylin:Ne?

Bülent:Annem bir şey yaptı. Konuştu mu seninle? Ne dedi de üzdü seni bu kadar?

Aylin:Saçmalama Bülent. Annenle alakası yok.

Bülent:Aylin ben annemi çok iyi tanıyorum.. Ne kadar az zaman olsa da seni de çok iyi tanıdım anlıyorum.. Annem üzmüş seni.

-Aylin başını öne eğer.

Aylin:Haklıdır belki de sevgilim.. Yani seninle ben çok farklıyız zaten. Hayatlarımız, zevklerimiz bile çok farklı.

-Bülent, Aylin'in çenesinden tutup başını kaldırır ve yüz yüze gelir.

Bülent:Birbirimizi farklı olsak da sevmiyor muyuz biz Aylin? Sadece hayat şekillerimiz farklı yoksa öyle alelade bir uçurum mu var aramızda? Ben seni böyle bile isteye sevdim güzelim.. Hepte seveceğim. Sende öyle değil misin bana karşı? Benim bütün zevzekliklerime, çapkın oluşuma ve patavatsız oluşuma rağmen sevmedin mi beni?

Aylin:O nasıl laf Bülent? Ben kendimden çok seviyorum seni ama işte..

Bülent:Aması falan yok Aylin.. Sen annemin saçma sapan laflarına aldırış edip sakın üzme o güzel yüzünü,o güzel kalbini.. Bak kendimi yedim bitirdim ben seni üzdüm diye ya.

-Aylin gülümser.

Bülent:Şöyle gül biraz ya. Ben bütün dünya üstüme gelse de vazgeçmem senden bunu asla unutma.

-Aylin, Bülent'i kendine çekip sımsıkı sarılır.

Aylin:Seni çok seviyorum şapşal herif, çok seviyorum.

Bülent:Bende seni güzel kız...

-Aylin kaşlarını çatarak bakar.

Bülent:Ne oldu?

Aylin:Sen böyle güzel ve uzun laflar etmeyi nerden öğrendin? Ezbere mi geldin?

Bülent:İçimdeki şairi ortaya çıkarana sormak lazım.

Aylin:Kimmiş o?

Bülent:Böyle tam karşımda duruyor. Belinde silahı asi ama tatlı bir hatun.

Aylin:Şapşal herif.. Hadi git artık.

Bülent:(gevşek bir ses tonuyla) Akşama ne yapıyoruz?

Aylin:Almaya gelince konuşuruz.

Bülent:Okeey, tatlım... Yalnız bir kez öpsem.

Aylin:Hayır Bülent git,bir gören olacak.

Bülent:Bir küçük öpücük ya.

-Aylin'in eli silahına gider.

Aylin:Gitmezsen seni vurmak zorunda kalacağım Bülent.

-Bülent ellerini kalbine koyar.

Bülent:Ben zaten sen tarafından kalbimden vuruldum tatlım. Daha kurşun işlemez bana.

Aylin:İyice coştun sen ya.

Bülent:(sessizce/imalı) Yalnız üniforma sana çok yakışıyor. Akşam bana da böyle gelsene.

-Aylin'in eli silahına gider, Bülent ellerini havaya kaldırır.

Bülent:Peki komiserim,gidiyorum.

...

-Bülent emniyetten ayrıldıktan sonra annesinin kaldığı otele gelmişti. Arayıp geldiğini söyledikten sonra lobiye geçmiş bekliyordu.

Semra:Bülentcim.. Hoşgeldin tatlım.

Bülent:Hoşbuldum anne hoşbuldum..

Semra:Odaya çıksaydık Taner abin de orada.

Bülent:Yok gerek yok. Ben seninle konuşmaya geldim, gideceğim hemen işlerim var.

Semra:Seni dinliyorum tatlım.

Bülent:Benim hayatıma karışmaktan ne zaman vazgeçeceksin tam olarak anne?

Semra:Nasıl?

Bülent:Neden benimle ilgili kararlar almaya çalışıyorsun anne? Neden bitmiyor bu huyların? Ben kendi hayatımı yaşıyorum ve senin benim hayatıma karışma hakkın yok. Ben kiminle birlikteyim kiminle yaşıyorum kimi istiyorum sen buna karışamazsın.

Semra:Aylin? O mu konuştu seninle? Şikayet mi etti beni?

-Bülent sinirle ayağa kalkar.

Bülent:Bana kimse şikayet etmedi seni anne.. Ne kadar üstüne gitsem de bir şey demedi Aylin ama ben biliyorum seni.. Gidip konuştun kızla sizden olmaz, siz ayrı dünyaların insanısınız diye.

Semra:Ama öyle değil mi oğlum?

Bülent:Öyle ya da değil anne. Olan tek şey benim Aylin'i, Aylin'in de beni çok sevdiği.. Biz birbirimizi çok seviyoruz gerisi umrumda değil benim.

Semra:O kız beynini yıkamış senin Bülent. Sen bu değilsin.. Ben seni tanıdım tanıyalı kimseye konmaz gönlün oğlum.

Bülent:Ha gurur duyuyosun o halimle yani öyle mi? Aylin benim aklımı başıma getirdi anne.. Ben kendime Aylinle geldim Aylinle! Sanki hayatımda çok yerin varmış gibi gelip sevdiğim kıza karışma hakkını kimse vermiyor sana. Ben Aylin için dünyayı karşıma alırım seni görmem bile bunu böyle bil. Bir daha da Aylin'e yaklaşma bile.

Semra:Ama Bülent..

Bülent:Bak anne hayatımda varlığın yokluğun belli değil. Sen seneler önce çektin gittin hayatını kurdun ardına bakmadın ben var mıyım yok muyum diye. Şimdi de bana karışma olur mu. Benim kendi kararlarımı almama izin ver.. Bi nefes ver anne.... Çünkü Aylin üzülürse dünya üzülür bunu da unutma.

-Bülent gözlüğünü masadan alır ve otelden ayrılır.

...

-Bülent şirkete geldiğinde Aliler toplantıdaydı. Bülent kapıyı çalıp müsaade isteyerek içeriye girdi.

Bülent:Pardon, kusura bakmayın geç kaldım.

Yeşim:Buyrun Bülent Bey sizi bekliyorduk bizde.

Bülent:Çok önemli bir yere gitmem gerekti, çok geç kalmadım umarım.

Müşteri:Yok yeni başladık ama sizi arıyordu gözlerimiz.

-Bülent tebessüm eder.

Müşteri:Malum sizin fikirleriniz de çok önemli bizim için.

Bülent:Teşekkür ederim.. Ali Bey buradayken ben geride olmayı tercih ederim.

Ali:Estağfurullah..

Müşteri:Sizin fikirleriniz ile de yola çıkmışlığımız çok unutmayın.. Ayrıca bir yönetmen olarak da çok önemli bizim için.

Bülent:Teşekkür ederim.

-Toplantı devam ederken Ali sessizce Bülent'e döner.

Ali:Ne oldu lan? Hallettin mi?

Bülent:Hallettim kanka hallettim.

-Toplantı sonrası Ali ve Bülent odaya geçer ve Bülent olanları anlatır.

Bülent:Abi ben ne yapacağım annemle? Asla vazgeçmiyor hayatıma karışmaktan.

Ali:Annen oğlum neticede seni düşünüyor o da.

Bülent:Düşünmesin abi düşünmesin ya.. Benim hayatımı yerle bir edip yine çekip gidecekse düşünmesin beni.. Ona kim sevdiğim kadına karışma hakkı veriyor ki? Ya ona ne Aylin'den?

Ali:Çok atar gider yapmasaydın lan.

Bülent:Umrunda olmaz kanka onun.. Sende biliyorsun annemi. Ya beni bir kez aradı mı? Beş on senede bir böyle geliyor ortalığı karıştırıp gidiyor. Şimdi de çekip gidecek işte.

Ali:Ne diyeyim kanka.. Aylinle ne yaptınız? Düzeldi mi aranız?

Bülent:Aşk olsun kanka. Sen kardeşini tanımadın mı?

Ali:Çok güzel kanka.

-Ali birden ayaklanır o esnada Mehmetcan içeri girer.

Mehmetcan:Ben geldiim. Selam Bülent amca.

Bülent:Memo hoşgeldin aslanım.

Ali:Kanka madem hatunla arayı düzelttin keyfin yerinde bizim oğlan birkaç saat sende.

-Bülent şaşırıp ayağa kalkar.

Bülent:Ne? Ne demek bende lan? Olmaz öyle şey?

Ali:Kanka Sinemle tanışma yıldönümü bizim biliyon mu. Karımı yemeğe çıkartcam.

Bülent:Banane lan senin yemeğinden. Oğlunu da al git.

Ali:Olmaz kanka. Hem çok özledi oğlan amcasını. Dimi ajan?

Mehmetcan:Bowlinge de gider miyiz?

Bülent:Dur bı oğlum ya. Ali olmaz benim Aylinle planım var. Kanka arayı yeni düzelttim kızla zaten.

Ali:İyi işte kanka oğlanı da alın antrenman olur size.

Bülent:Ne antrenmanı lan?

Ali:İleride çocuk yapınca zor olmaz kanka.

Bülent:Hadi lan ordan! Herkes kendi çocuğuna baksın. Oğlum Aylin'in yüzüne bakamam.

Mehmetcan:Vaay,Aylin komiserle mi buluşacağız? Hadi gidelim hadi Bülent amca.

Bülent:Memo benim sevgilime yürüme kırarım bacaklarını.

Ali:Ajan Bülent amcan sana emanet hadi aslanım.

-Ali hızlıca şirketten ayrılır.

Mehmetcan:Ee ne zaman gidiyoruz?

Bülent:Daha var,otur resim falan çiz sen hadi.

Mehmetcan:Resim ne ya? Bilgisayarı açar mısın oyun oynarım biraz.

Bülent:İyi gel bakalım..Ulan Ali ulan Ali.. Bi çocuk bakıcısı olmadığım kalmıştı.

Mehmetcan:Ben çocuk muyum aşk olsun ya.

Bülent:Memo hadi aslanım.

...

-Mesai çıkışında Bülent ve Mehmetcan emniyetin önünde Aylin'i bekliyordu.

Mehmetcan:Ee nerde kaldı Aylin?

Bülent:Aylin ne lan? O senin yengen,ablan.

Mehmetcan:Yani o güzelliğe de abla demek gelmiyor içimden Bülent amca.

Bülent:Memo seni keserim! Ne dedim lan sana ben?

Mehmetcan:Tamam ya senin sevgilin... Vayyy bütün polisler bu kadar güzel mi ya?

Bülent:Dibin düştü bakıyorum da.

Mehmetcan:Çok güzeller ama senin ki ayrı tabi.

Bülent:Hay Allah'ım ya..

-O esnada Aylin gelir.

Aylin:Selam!

-Tam Bülent'i öperken Mehmetcan'ı farkeder.

Aylin:Aa, Mehmetcan naber?

Mehmetcan:İyi valla Aylin ABLA, uğraşıp duruyoruz. Senden naber?

Aylin:İyi tatlım benden de. (Bülent'e döner) Hayırdır?

Bülent:Ali Bey bize kitledi çocuğu, kusura bakma.

Mehmetcan:Bu akşam birlikteyiz.

Aylin:Olsun canım eğleniriz işte.

Bülent:Ya ya çok eğleniriz.

Aylin:Bülent!

Bülent:(sessizce) Öpücüğüm kaldı.

Aylin:Çocuğun yanında olmaz.

-Mehmetcan gözlerini kapatır.

Mehmetcan:Öp hadi öp ben gözlerimi kapadım.

Bülent:Bak sıpaya ya.

Aylin:Hadi gidelim.

...

-Bülent,Aylin ve Mehmetcan alışveriş merkezine gelip önce yemek yer sonra da bowling oynarlar. Mehmetcan sürekli Aylinle sohbet ederken Bülent kıskanır.

Bülent:Bu ne arkadaş!? Küçücük çocuk sevgilimi benden aldı.

Mehmetcan:Bak bak böyle atarsan tam ortadan vurursun.

Aylin:Vaay, biliyorsun sen işini.

Bülent:Tatlım, Aylin bir şey söyleyebilir miyim?

Aylin:Bir dakika Bülent.

Bülent:Off!

Mehmetcan:Burdan sonra da kahve falan mı içsek? Olur mu Bülent amca?

Bülent:Memo oyununu oyna aslanım.

-Aylin, Bülent'in yanına gelir.

Aylin:Ne oluyor Bülent?

Bülent:Sen git Memoyla oyna ya.

Aylin:Küçücük çocuğu kıskanamazsın.

Bülent:Çocuk yürüyor sana.

Aylin:Abartma sevgilim, küçücük çocuk işte.

Bülent:Ne zaman alacak babası bunu?

Aylin:Sen çocuk sevmiyor musun?

Bülent:Yoo severim ama seninle vakit geçirmek varken çocuk bakmayı sevmedim.

-Aylin, Bülent'e yaklaşır.

Aylin:(imalı) Gece başbaşayız ama.. Hem üniformalı gel dedin, üstümü bile değiştirmedim senin için.

-Bülent gözlerinden alev çıkarcasına bakış atar Aylin'e.

Bülent:Bak şimdi...Mehmetcan hadi aslanım babanlar gelmiştir eve bırakalım seni.

Mehmetcan:Bitmez onların işi daha. Hem kahve içmeye gideceğiz.

Bülent:Off!

Aylin:Sabret biraz daha sen.

-Birkaç saat sonra Bülent Mehmetcan'ı eve bırakacaktı. Aylin arka koltuğa oturmuş çocukla sohbet ediyordu.

Aylin:O zaman sen bir ara bana da gel. Bende de var bir sürü kitap. Seversin bence bazılarını.

Mehmetcan:Oluur, götürür müsün Bülent amca?

Bülent:Tabi aslanım tabi..

Mehmetcan: Peki başka marifetlerin var mı?

Aylin:Ne gibi mesela?

-Bülent ters ters arkaya bakar.

Mehmetcan:Ne bileyim tatlı falan yapar mısın?

Aylin:Oo,o konuda üstüme kimseyi tanımam.

Mehmetcan:Güzel o halde beklerim.

Bülent:Memo senin uykun yok muydu oğlum? Kapat gözlerini eve kadar hadi.

Mehmetcan:Dur bi Bülent amca ya.. Sohbet ediyoruz şöyle güzel bi hanımefendi bulunur mu her zaman.

-Aylin, Mehmetcan'ı yanağından öper.

Aylin:Ama sen çok tatlısın ya.

Mehmetcan:(sessizce) Bülent amcam kıskanıyor galiba seni.

Aylin:(sessizce) Boşver sen onu,her zaman ki hali.

Bülent:Hadi Memo geldik, koş eve.

Mehmetcan:Ne çabuk ya.

Bülent:Hadi lan! Eve çıkana kadar bekliyorum. O babana da selam söyle.

Mehmetcan:Pekii. Görüşürüz Aylin abla.

Aylin:Görüşürüz tatlım.

Bülent:Sen öne gelsene.

Aylin:Hadi hadi eve sür sen.

-Yaklaşık yarım saat sonra Bülent'in evine gelmişlerdir. Bülent önde Aylin arkada eve girer.

Bülent:Birer kadeh bir şeyler içer miyiz?

-Aylin tek hamleyle Bülent'in kolundan tutup kendine çevirir.

Aylin:Dur bakalım sen bi.

Bülent:Ne?

-Aylin, Bülent'i kendine çeker ve dudaklarına yapışır. Bülent beklercesine aldığı bu hamleye anında karşılık verir ve Aylin'i kapıya yaslar. İkisinin de elleri birbirinin saçlarında gezerken dudakları dakikalarca ayrılmaz. Nefes nefes yavaşça ayrıldıklarında alınlarını yaslarlar.

Aylin:(nefes nefese)Seni çok özledim.

-Bülent, Aylin'in kravatını çözer ve üniformasının düğmelerini açmaya başlar.

Bülent:(nefes nefese) Günlerdir hasretim sana. Ölüyorum sensizlikte.

Aylin:Bu gece bizim işte.. O birkaç günü kapatalım seninle.

Bülent:Sabaha kadar bırakmam ama.

Aylin:Sana bırak diyen kim?

-Bülent, Aylin'den aldığı onayla bir hışımla Aylin'in üniformasını çıkarıp yere atarken Aylin'de Bülent'in üstünü çıkarır ve yerle buluşturur. Tekrar tutkulu ama bu kez daha derin öpüşürken Bülent, Aylin'i kucağına alır ve ayrılmadan yatak odasına çıkarlar. Karanlıkta hiç ayrılmadan yollarını bulurlar. Yatak odasına geldiklerinde Bülent, Aylin'i yatağa bırakır ve üstünde göz göze kalır. Odaya girer girmez üstlerindeki bütün fazlalıklardan kurtulmuşlardır.

Bülent:(saçlarıyla oynar) Seni deli gibi seviyorum.. Seni benden kimse alamaz asla unutma bunu.

Aylin:Çok seviyorum seni Bülent. Sensizlik çok zormuş...

-Bülent, Aylin'in yüzünden boynuna öpücükler bırakırken Aylin'in elleri Bülent'in sırtında gezinir.

Bülent:Sakın bir daha bırakmayı aklından bile geçirme olur mu?

Aylin:Asla... Seni çok seviyorum ben.

-Bülent tekrar Aylin'i öpmeye başladığında onlar için zevk dolu uzun bir gece olmuştu...

✳️