7. Bölüm

Bölüm 7: Eve Dönüş ve Yeni Bir Başlangıcın Gölgesi

Eda, kollarında Ayşe'nin minik kızıyla birlikte lüks evinin kapısından içeri girdi. İçinde tarifsiz bir karmaşa yaşıyordu. Bir yandan kaybettiği bebeğinin acısı hala tazeyken, diğer yandan bu minik can, evine getirdiği yeni bir umut gibiydi. Ancak bu umut, büyük bir yalanın ve bir annenin çaresizliğinin üzerine kurulmuştu.

Evin sessizliğini, 6 yaşındaki oğlu Cem'in neşeyle koşturarak gelmesi bozdu. "Anne geldin! Bu kim?" Cem'in meraklı gözleri, Eda'nın kollarındaki minik bebeğe takıldı.

Eda, oğlunun yanına diz çökerek gülümsedi. "Bu senin yeni kardeşin canım. O artık bizimle yaşayacak."

Cem'in gözleri hayranlıkla parladı. Yavaşça elini uzatarak bebeğin minik parmaklarını okşadı. "Ne kadar da küçük!"

Tam o sırada, evin diğer ucundan Eda'nın eşi Burak göründü. Birkaç haftadır ayrı yaşıyorlardı. Eda'nın bebeğini kaybetmesi, ilişkilerinde derin bir uçurum açmıştı. Burak, eşinin acısıyla nasıl başa çıkacağını bilememiş, çaresizlik içinde evi terk etmişti.

Burak'ın gözleri, Eda'nın kollarındaki bebeğe takıldığında, adeta büyülenmiş gibi kaldı. O minik, savunmasız varlık, Burak'ın kalbine uzun zamandır hissetmediği bir sıcaklık yaydı. Yavaşça yaklaştı, bebeğin masum yüzünü hayranlıkla izledi.

"O... o bizim bebeğimiz mi?" diye sordu Burak, sesi titrek çıkıyordu.

Eda, Burak'ın gözlerindeki o tarifsiz ifadeyi görünce, içindeki umut filizlendi. Belki de bu bebek, aralarındaki buzları eritebilirdi. Yavaşça başını salladı. "Evet Burak. O artık bizimle."

Burak, dikkatlice kollarını uzatarak bebeği Eda'nın kollarından aldı. O minik ağırlık, Burak'ın kalbindeki boşluğu doldurur gibi oldu. Gözleri dolu dolu Eda'ya baktı. "Ben... çok özür dilerim Eda. Seni yalnız bıraktığım için."

Eda'nın da gözleri yaşlarla doldu. Kaybettiği bebeğinin acısı hala taze olsa da, Burak'ın bu samimi pişmanlığı ve bebeğe karşı duyduğu o ani sevgi, içinde yeni bir umut ışığı yaktı. "Ben de özür dilerim Burak. İkimiz de çok acı çektik."

O an, o minik bebek, Burak ve Eda arasındaki buzları eritmiş, aralarındaki o derin uçurumu kapatmıştı. Kaybettikleri bebeğin yerine gelen bu minik can, onlara yeniden bir araya gelme ve yeni bir başlangıç yapma fırsatı sunmuştu.

Cem, yeni kardeşinin etrafında neşeyle dönüyor, onun minik ellerini ve ayaklarını inceliyordu. Burak, kollarındaki bebeğe sevgiyle bakarken, Eda'nın gözlerinde yeniden umut parıltıları belirmeye başlamıştı.

Ancak bu yeni başlangıcın üzerinde, Ayşe'nin fedakarlığı ve Eda'nın büyük sırrı hala bir gölge gibi duruyordu. Bu mutluluk ne kadar sürecekti? Gerçekler bir gün ortaya çıktığında, her şey nasıl değişecekti?