ÖZLEM

Kayra bana çok benziyordu, Onu her gördüğümde kendi gençliğimi, Ölen kızımı görüyordum ama en çok ona bakınca gençliğimi gördüm. Sanki benim kızım gibiydi anlamsız bir şekilde bağlanmıştım ona normalde asla hızlı alışamayan ben 1 günlük tanıdığım kişiye hemen alışmıştım. Ben anne olmayı becerememiş bi anneydim iki evladım olmuştu Ama ben sadece birine sahip çıkabilmiştim. Eşim Mehmet 1 aydır görmemiştim onu o dilde ben Fethiye deydim. 2 çocuğum var ama ben birine annelik yapabildim demiştim ya işte kayrayı kaybetiğim elimden alınan kızım gibiydi o olmasa bile bu durumu düşünmek istemiyordum kan alsam şüpelenirdi onuda kuşkuya düşürmek istemiyordum o yüzden şaç teli lazımdı

Büyük ihtimalle babasının odasındaydı odadan çıkıp yatan hasta bölümüne doğru ilerlerken bi yandanda yanıma gelen hemşireletin elindeki dosyalara bakıyordum 10 dakalık yol olmuştu45 dakika tam odanın önüne gelmiştim tam kapıyı açarken arkamdan "hocam" diye gelen ses ile durmak zorunda kaldım arkamı döndüğümde sevil hemşire bana doğru geliyordu.

"Efendim sevil birşey mi var"

" bi kaç kişi geldi sizinle görüşmek için odanızda bekliyorlar"

"tamam teşekkürler" örnek alma işi yarına kalmıştı odama doğru yönelim. Az kaldı hisediyordum sonunda kızıma kavuşacaktım o benim kızımdı kokusunu doya doya içime çekemediğim evine odasına götürülmeden kaçırılan kızım herkes öldü diyordu ben de dahil ama içten içe kabullenmiyordu ölse hisdderdim demi anmesiydim ben onun o benden bi barça can taşıyordu bende ondan bunları düşünürken odanın önüne gelmiştim kapıyı açtığımda

Bütün endamıyla dikilmiş Mehmet ve kendi oğlum gibi gördüğüm Poyraz ve Turan vardı. Mehmetin emrinde ki yıkım timinin 2 yüzbaşısıydı onlar yıkım timinin daha 8 aslan 1 tanede asenası vardı. Aslanlardan biri yüzbaşı Alp kayaydı benim oğlumdu aynı babası gibi inatçı, mızmız, titiz, söz dinlemezin tekiydi acaba o niye gelmemişti

" neden geldiniz" evet benim ilk sorduğm şey buydu biz normalde yıldan yıla birbirimizi canlı kanlı görebilirdik tek bi durum vardı

"şehit imiz var"

Ne denebilirdiki "vatan sağ olsun" demekten başka

Bi eve daha alev düşmüştü bi anne daha yıkılmıştı bi baba daha evlat acısı çekiyordu belki kardeşi vardı kardeşinin abisi ile olan hayalleri gitmişti, belki karısı vardı mutluluk için attığı adım ona üzüntü getirmişti ama en çok ta gurur belki çocuğuda vardı kansızlar yüzüne babasız büyümek zorunda kalan bi çocuk ama eminimki hepsi gurur duyuyordu hepsi aynı anda "Vatan sağ olsun" der diye düşümdüm içimden

Bazen tı için ettiğim yeminden nefret ediyordum ırk din... Ayrıt etmezsizin dediğmiz için soysuzları da tedavi etmek zorundatık.

Sesizliği poyraz böldü

"zeynep teyze"

"Efendim poyraz"

" özel bir şey söyleyeceğim bir dakika dışarı gelebilir misin Komutanım İzninizle tabii"

" evlat bunu bana sormana gerek yok" diyerek izin verdiğini belli etti mehmet

dışarıya çıktığımızda Poyraz bana Ben poyraz'a bakıyordum " Ne oldu evladım söylesene endişelendiriyorsun beni" hafif tişörtünü kaldırdı ve bana bu gün kü son şoku yaşatmış bulundu yaralanmıştı anladığım kadarıylada hiç kimse bilmiyordu baçendende yaraya bakmamı istiyordu

"takip et beni poyraz!!!!"

"içerde mehmete anlatıyorsun her şeyi anladın mı

​​​​​​" Hayır " ya havle

​​​​​​" beni çıldırtma"

"öğrenirse ceza yerim daha kötü olur" bi tık haklıydı sakladığı için güzel ceza alırdı söylese

Poyraz la odaya geçtikten 30 dakika sonra gitmişlerdi kalmıştım kürtçü dükanında tek başıma

🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸 Mehmet'in idil'e döneli 2 gün olmuştu ben ise saç telini Zor da olsa almıştım kendi saç telimi de koyup gönderdim. Sonuçlar şu anda odamda olmalıydı. Ben de son hastamı kontrol edip odama doğru ilerledim. Tahmin ettiğim gibi sonuçlar masanın üzerindeydi kalp atışlarım istemsizce hızlandı yavaşça masanın üzerine ilerleyip DNA testinin olduğu zarfı elime aldım. Benim kayıp kızım mıydı? Deyil miydi? Zarfı yavaşça açtım ve...

​​​

​​​

Hata olabilir konturol edemedim..

Sağlıcakla kalın

MUTLU YILLAR dilerim herkese

​