6. Bölüm
Selamlar yeni bir bölüme merhaba diyelim. Keyifli okumalar aşkolar umarım yeni bölümü beğenirsiniz şuan sizlere önceden yazdığım bölümleri atıyorum ama en kısa zamanda yeni bölümler yazacağım takipte kalın lütfen çok güzel olacak hissediyorum 🤭💙
Vize sınavları gelip çatmıştı. Yaylaya çıktığımız günden beri sınavlara hazırlanıyorduk. Daha iyi calışabileyim diye bir kaç kez okulun kütüphanesinde sabahladım çalışmak için. Çok fazla da abartmadan güzelce ders çalıştım. Pazartesi ilk sınavımız başlıyor. Birazdaha evde çalıştıktan sonra hava almak için dışarı çıkmak istemiştim. Saate bakınca saat 9 u gösteriyordu. Aslında çok geç değildi çıkabilirdim ama endişeleniyorum.
Okulun kütüphanesinde sabahladığım o günler eve sabah dönerken sanki biri beni takip ediyormuş gibi hissettim. O günden sonra kendimi korumak için İnternet biber gazı elektrik şok almıştım. Ikisinde çanta boy o yüzden dışarı çıkarken asla çantamı yanımdan ayırmıyordum bir haftadır. Kendime kahve yapıp termosuma koydum, çantamı da alarak evin yakınlarında bir park görmüştüm bir kaç kez gittim sadece oraya gayet nezih bir yerdi. Kalabalık olduğu için sıkıntı çekmeyecektim.
Anahtarlarımı da alıp evden çıktım. Parka gidip müziğimi de açtıktan sonra kahvemin tadını çıkardım. Bu ay fazla harcama yapmıştım. Paramı idareli kullanmam gerek o yüzden evden yapıp götürdüm. Biraz da böyle devam edeyim. Aslında iş bulsam güzel olurdu. Babam para gönderiyordu birde bursum vardı ama şuan evde tek kaldığım için zor oluyordu. Hem biraz birikim yapmış olurum. Yapabileceğim iş başvurularına baktım.
Üç tane beğendiğim iş olmuştu. İlk ikisi ağır restorantdaydi ağır gelir diye vazgeçtim. Son seçenek olan Cafe vardı. Gayet güzel bir iş bence hemen başvuru yapmıştım. Umarım dönerler. Kahvemi bitirip eve dönmeye karar verdim. Ders çalışmam gerek. Parktan çıkıp eve doğru giderken sanki ismimi duyar gibi olmuştum. Yanlış duyduğumu düşünüp yola devam ettim.
-BADE
Bence bu sefer yanılmıyorum. Biri bana sesleniyordu. Kulaklığı çıkarıp arkama döndüğümde Erdemi gördüm. Nefes nefeseydi.
-Bade seslendim sana kaç kere duymadın.
Elimdeki kulaklıkları sallayarak gösterdim.
-Parkta biraz oturmak istedim ders çalışmaktan kafam çatladı resmen sen Napıyorsun.
- Bende işe gidiyordum. Seni görünce selam vermek istedim.
-İş yerin buraya yakın mı senin?
Anladım der gibi kafamı salladım.
-Sınavların başladı mı nasıl gidiyor çalışma
-Pazartesi başlıyor. Iyi gidiyor.
Eve geç kalmak istemiyordum. Hem onun da işi var geç kalsın da istemem.
-Daha varmış. Sen ne taraftan gidiyorsun?
-Biraz yukarıda kalıyor benim evim.
-Güzel benim iş yerimde yukarı taraflarda istersen sana eşlik edeyim tek gitme
-Aslında olabilir son zamanlarda garip şeyler oluyor sanki biri beni takip ediyor gibi yada ben öyle sanıyorum emin değilim.
- İyi o zaman birlikte gidelim. Acaba cüneyt mi beğendiği bir kızı elde etmek için herseyi yapar o pislik.
-Sanmam nerden bilecek ki evimi, ben sizinle tanışmadan önce bunu farketmistim. Birinin beni takip ettiğini düşünmek. Ama sadece 3 kere falan hissettim bu durumu.
- Anladım sen yine de dikkat et kendine olur mu ?
- Merak etme ben önlemimi aldım. Yanımdan ayırmıyorum biber gazını
- Güzel güzel akıllı kız seni.
Eve yaklaşmıştık aslında burdan sonrasını kendim de gidebilirdim.
- Erdem burdan sonrasını ben kendim gidebilirim. Teşekkür ederim bana eşlik ettiğin için.
-Biliyor musun Bade seni kardeşime benzettim. Yaptığın mimiklerin tıpatıp aynı. Oda senin gibi mimikleri ile konuşurdu. Fazla konuşmayı sevmezdi. Bu yüzden seni kardeşimin yerine koydum. Bir derdin bir sıkıntın olursa çekinmeden söyle bana olur mu? Elimden geldiği kadarıyla sana destek olurum.
Çok samimi konuşuyordu. Bir abi edasıyla. Kardeşinden dı'lı geçmiş zaman kullanıyordu acaba bir şey mi oldu. Onu anlatırken gözleri dolmuştu, sesi titriyordu. Sorsam mı bilemedim. Ama bilmek istiyorum. İçimdeki merak beni yerdi yoksa.
- Kardeşine bir şey mi oldu? Onu anlatırken sesin titriyordu. Tabi yeni tanıdığın birine anlatmak istemezs..
- Intihar etti. Dedi sözümü bitirmeden.
Sorduğuna pişman olmuştum. Çocuğun yarasını deşmiştim.
-Allah rahmet eylesin patavatsızlık yaptıysam ben özür bilerim.
-Önemli değil Bade bilemezdin.
Onun bu haline üzülmüştüm. Gözlerim doldu benimde onun gibi. Erdeme yaklaşıp sarıldım. Oda kollarının arasına almıştı beni.
-Bu saatten sonra kardeşimsin.
&
Erdemle sarıldıktan tam 2 hafta geçmişti. O gün birbirimize numaralarımızı vermiştik. Başvurduğum işe kabul edilememiştim. Bu bir tık canımı sıkmıştı. Aklıma erdemin dediği söz geldi " yardıma ihtiyacın olduğu zaman ara " demişti bende Erdemi aramıştım. Bana iş bulabilir mi diye sormuştum. Biraz araştırıp döneceğini söyledi. Bugün de son vize Sınavımıza girecektik. Sınavdan sonra Erdemin çalıştığı yere gidip kafa dağıtacaktık. Vizelerden sonra 1 hafta tatil oluyor memleketimize gidelim diye. Ben eve gidip gitmemekte kararsızdım.
Okula gitmeden otobüste son kez tekrar yaptım. Son sınava fazlasıyla hazırım. Okula vardığımda hemen Zeynebi aradım nerde olduğunu öğrenmek için. Sınıfın kapısında bekliyordu beni. Hızlı hızlı giderek sınıfın kapsöna geldim.
-Ne zaman geldin sen ya okula çok beklemedin ya ?
-Yok yok Badesu merak etme fazla beklemedim.
- İyi bari , çantamdan kuruyemiş çıkarıp ağzımıza bir iki tane attık. Şifa olsun.
Sınıfa girip orta kısımlara oturduk. Bir kaç dakika sonra sınıf dolmuştu, hoca da gelmişti.
&
Sınavdan sonra hemen eve gittim. Zeynebe eve gelmesini söyledim ama kabuk etmedi elbisesi yanında değildi. Duşa girip giyecek kıyafet baktım dolaptan. Siyah bir elbisede karar kıldım. Sırt dekoltesi olan bir elbiseydi. Bu elbise ablamın bana hediyesiydi. Gözlerimi çıkartacak bir makyaj yaptıktan sonra çantamı da hazırladım. İhtiyacım olacak herşeyi koydum. Özellikle de biber gazını. Hazırlandıktan sonra zeynebe çıkacağımı yazdım. Aynı şekilde Erdeme de yazdım. Erden bana konum attı. Benim evime 15 dk uzaklıktaydı. Evden dışarı çıkıp konumu açtım. Biraz ilerledikten sonra bu yol bana o akşamı hatırlatmıştı. Ve yolun o akşam gittiğim Cafe bara çıkıyordu. Erdem orda mi çalışıyordu yani.
Erdem ben yaklaştım beni girişte karşılar mısın içeri tek girmek istemiyorum.
Diye yazıp gönderdim. Hemen cevap geldi.
Bana bacı demesine sinir oluyordum. Ne kadar kıroca. Zeynebi aradım nerde olduğu merak ettim.
-Az kaldı Badesu 10 15 dk ya orda olurum.
Konumun gösterdiği yere geldim. O akşamki Cafe bardı. Hırkamı söken kömüşü burda bulmuştum. Hem annemin yaptığı hırkayı söküyordu hem de özür dinlememişti benden kaba herif! Düşünme bunu Bade. Cafe barın önüne geldiğimde gördüğüm şeyle dona kaldım. Erdem ve kömüş konuşuyorlardı. Onlar tanışıyorlarmıymış. Nasıl yani? Rüya değil mi bu? Koluma bir cimcik attım. Acıdı. Rüya değilmiş.
Zor adını söylemiştim. İkisi de kafasını kaldırıp bana baktılar.
-Bade
Sizce Erdem ve badenin dediği gibi kömüşümüz nerden tanışıyorlar?
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
