Geçmiş’in izleri

Sabah yine erken saatte kalkıp hazırlanıp bu sefer iş yerine gitmek için hazırlandım , daha vaktim vardı dün arabayı şirketin orda bırakmak zorunda kalmıştım nasıl gideceğim şimdi deme me kalmadan korna sesi ile karışık Furkan'ın , Nur uyanmadın mı hala sesleri kulağımı tırmalıyordu sabah sabah bu ne enerji be Furkan .

üzerime uzun bir hırka alıp Furkan'a kapıyı açmak için koridorda koşmaya başladım yoksa bu çatlak bütün mahalleyi ayağa kadırıcaktı kapıyı açıp elimle sakin ol işareti ile Furkan'ı susturmaya daha doğrusu durdurmaya çalıştım .

N:Furkan içeri geç yoksa terliği fırlatıcam şimdi kafana bak , iyi nişancıyımdır haberin olsun.

F: Bilmem mi , beni az yenmedin atış talimlerinde.

N: Çok çalış seninde olsun canım .

Hadi içeri gir kahvaltı yapıcam açım açç!

F: İyi tamam kız geldim , valla senin radar teyzeler camlarda maşallah yedi yirmi dört mesaideler.

Yemin ederim benden fazla çalışıyorlar.

N: Furkan ya delimisin hadi çay koyucam otur bişeyler yiyelim çıkalım sonra .

Kahvaltı masasına bir servis daha açıp Furkanın karşısına oturdum , kahvaltıyı acele etmeden güzelce yaptıktan sonra masayı toplamaya kalktığımda furkan uyarırcasına elime vurup burası bende gülüm sen üstünü ceketini falan giy hadi diyip masayı hızlıca toplamaya başladı , bende ayakkabılarımı silip odaya geçtim üzerime dünden hazırladığım kıyafetlerimi giyinip, makyaj ve saçımı yapıpı koridora hızlıca çıktım .

Furkan dış kapıya yaslanmış beni bekliyordu , yüzünce şapşal bir gülümseme ile kapıyı açıp buyurun hanımefendi diyerek evden çıkış yaptık.

Apartmanın kapısına indiğimizde bütün apartman camlarda bizi izliyordu , 3. Katta oturan Sultan teyze ,Nur kızım hayırlı işlerin olsun güzel kızım bu delikanlı kim? diyerek yüzüme gülümseyerek göz kırptı.

- Sultan teyzem Furkan, benim iş arkadaşım polis kendiside benim gibi.

Sultan teyze: Maşallah aslan gibi çocuk bekar mı bu aslan parçası?

Furkan: Bekarım teyzecim.

Furkana dönüp , Furkan biraz daha burada durursak hem bekar hemde işsiz bir delikanlı olucaksın .

F: Aman Nur ne olucak geç kalmadık ki yetişiriz korkma ben yetiştiririm bizi hemen.

N: Devre tahtalı köye gitmeye niyetim yok , yavaş süreceksin değil mi.

F: O iş bende korkma .

N: Bu yüzden korkuyorum zaten .

F: Bu aralar sen bana neden taktın ya .

beceriksiz değilim küçük hanım .

N:Küçük derken .

F: Valla geç kalacağız ( Arabanın kapısını açıp buyurun küçük hanım diyerek sırıttıyor)

N: Furkan bana bir daha küçük hanım dersen sana devre demeye devam ederim haberin olsun .

F: Tamam gülüm sakin .

İş yerine yaklaştığımızda işyerinin garajına yaklaşmadan arabadan inip kendi arabamın anına gidip sanki yeni gelmişim gibi arabanın kapını açıp tekrar kapattım .

kimsenin görmediğine emin olduktan sonra arabayı kilitleyip Furkan ile beraber şirkete girdim.

İşim artık kolay gelmeye başlamıştı şirketde ki işlerimi hızlıca halledip, Azadın gelip gelmediğine bakmak için odasına gittim , oda da Hazan ile beraber kahve içiyorlardı koridorun diğer ucunda Furkan elinde iki poşet odaya doğru geliyordu , yüzüme bakıp hadi sen odana küçük hanım diyerek odaya girdi.

Azad ,Furkan’a talimatlar verip Hazan ile bir şeyler konuşmaya başladı.

Furkan : Senin beyefendi seni Lojistik hatlarının olduğu yere götürmemi istedi, mail olarak atılan şeylere uymanı istediler.
Hadi çıkalım fazla gecikmede.

Nur: Ben ne yapacagım lojistik merkezinde .

Furkan : Ne bileyim ben ,iktisatçı sensin .

Ha birde bunu verdiler içinde cihaz gibi bir şey var .

Nur: Ahh tamam ya takip sistemi için gönderiyor beni oraya onlar takip sistemini kurarken bende ,Azad’a bilgi vereceğim anladığım kadarı ile .

Furkan ile beraber şirket otoparkına kadar birbirimiz ile inatlaşarak hızlı hızlı yürürdük.

Furkan arabanın kapısını buyurun hanım efendi diyerek açtı , şapşal şapşal gülümseyerek binmeme yardımcı oldu .

kapımı kapatıp şöför koltuğuna oturdu.

Nur: Yavaş git bak valla arabadan atlarım hee.

Furkan: Tamam kızım ya ne korkuyorsun hızdan .

Nur: Furkan ben ailemi kazada kaybettim korkuyorum arabalardan.

Furkan: Özür dilerim Nur,

Nur: Furkan sen hiç ailenle ilgi bir şey anlatmadın . Yani çok az şey biliyorum.

Seni bir yerde bulduklarını biliyorum .

Furkan: Neyi anlatayım ki hatırladığım tek şey ahşap bir evde yanan bir soba Annemin hikayelerini dinliyordum.
Benim ile beraber biri daha vardı daha doğrusu genç bir kız vardı ama o kimdi hiç bir şey hatırlamıyorum , hatırladığım tek şey daha doğrusu şoktan benim hafızam belirli bir yeri silinmiş doktorlar öyle söylüyor .

o kişi ablam mı yoksa ailemden birimi hiç bilmiyorum , yangından çıktıktan sonra beni yetimhaneye gönderdiler kimse sahip çıkmadı o yangından sonra bütün hayatım değişti , devlet yurdunda da seni tanıdım bana kardeş oldun arkadaş oldun yoldaş oldun.

Nur: Aileni aramaktan vazgeçme en azından birisi var bulabileceğin.

Furkan: Çok aradım ama bulamadım.

Nur: Eflin müdür yardım edebilir, Emniyet müdürü sonuçta.

Furkan: Doğru söyledin , Eflin müdür yardım eder.

Haftaya söylerim en azından yol gösterir.

Lojistik hatlarını olduğu bölgeye geldiğimizde bizi karşılamaya gelen bir kaç kişi dışında kimse yoktu etrafta bitmiş hat güzergahlarını rotasını oluşturup , oluşturduğum rotanın fotoğrafını çekip telefonu cebime koydum.

ürün envanterleri kontrolünü sistem üzerinden sağlayıp, ürünlerin sağlamlığını bizzat kontrol edip tedarik işleminin hızlıca başlamasını sağladım.

İşimin kontrolünü sağlayıp geri bildirim mesajı attıktan sonra ,Azad dan gelen bir mesaj olduğunu fark ettim .

soğuk nevale’den bir mesaj:

Eve gelmen gerek hemen , acil

Yaralıyım yardımına ihtiyacım var , Hazan görmeden halletmeliyiz.

N: Vuruldunuz mu ?
nasıl yardım edeceğim

soğuk nevale: Hayır vurulmadım elimi kestim dikiş atıldı ama elim sargıda tek başıma işlerimi halledemem.

lütfen gelebilirmisin.

N: Hemen geliyorum .

Şanoğlu evi

Azad şanoğlu ,gel bakalım Nur senden anlayamadığım bişeyler var kendimi sana fena kaptırdım ama halimden memnun muyum bilmiyorum.