
Günler çok çabuk geçmiş bir hafta olan tatilimiz bitmişti.Yağız Egem askeriyeye geçerken bende hastaneye görevimin başına dönmüştüm.Soyunma odasında üzerimi değiştirirken içeriye giren Sevdayla gözgöze geldik.Yüzündeki mutluluk ışıltıları aradaki mesafeden bile belli ediyordu kendini , korkularını yenmiş abimin evlilik teklifini kabul etmişti.Şimdi ise isteme telaşındaydı ne kadar ona yardımcı olmak istesem de kibar bir dille reddetmiş benim yeni evli olduğumu eşimle vakit geçirmem gerektiğini söylemişti.Aslına bakılırsa bende aynı düşünceleri taşıyordum bu yüzden fazla ısrar etmedim.
"Oooo Sevda hanım yüzünüzde güller açıyor bu ışıltının sebebini öğrenebilir miyiz efendim? "
"Ayy Ayperi ben mutlu olmayayım da kim olsun babam sorun çıkarmadan kabul etti.Herşey yolunda öyle mutluyum ki bu huzurun, mutluluğun bozulmasıından korkuyorum.Yine araya birşeyler girip ertelenmesinden korkuyorum."
Sevdanın bu hali kalbimi sızlatmıştı.Onda kendimi görmüştüm biran , sürekli çıkan olaylardan sonra herşeyden korkmuş yıpranmıştım.Oda benim gibi hissediyordu.Yanına ilerleyip sıkıca sarıldım ayrıldıktan sonra elini ellerimin arasına alıp teselli vermek istercesine sıktım.
"Sana korkma endişe etme diyemem aynı hisleri bende yaşadım biliyorum ne kadar berbat hissettiğini , ama şunu söyleyebilirim.Abime , sevdiğin adama güven o ne olursa olsun seni topluyor dağılmana yıkılmana izin vermiyor ve en önemlisi senin için o kadar güzelliklerle geliyor ki neye üzüldüğünü unutuyorsun.Ve sevgili müstakbel yengecim görümcen olarak yanındayım herhangi bir pürüzde anında olaya dahil olur sorun sana ulaşmadan hallederim merak etme."
Sevda dolmuş gözlerine rağmen kocaman bir gülümsemeyle baktı bana içinin biraz da olsa rahatladığından emin olmuştum.
"Sen bu dünyadaki en tatlı görümcesin hem Akının hemde benim kız kardeşim oldun.İyi ki yanımıza geldin Ayperi iyi ki bizimlesin senin sayende bir çok korkularımın üstesinden gelebildim verdiğin cesaret ve güven sayesinde Akına daha çok bağlanıyor güveniyorum.Yağız Egeyle aranızdaki sevgi ve saygı bağını gördükçe Akınla bizi düşünüyorum ikimizi eş olarak hayal ettiğimde akılma kötü anlar gelmiyor artık siz geliyorsunuz aşkın sevginin herşeyin üstesinden gelebileceğini bana bize gösterdiniz."
Yağız Egeyle hikayemiz mutlu bir şekilde başlamamıştı.Ben yaralı olarak geldiğim bu şehirde hayata tutunmaya çalışırken tanışmıştık biz o benim acılarımı görmüş ben onun acılarını görmüştüm.Birbirimize şifa olamak için çıktığımız bu yolda birbirimize sırılsıklam aşık olmuştuk.Sevdalanmıştık onca zorluğa rağmen pes etmemiş evlenmiştik.Heşeye rağmen yuvamızı kurmayı başarmıştık.Tek kişi geldiğim bu şehirde kocaman aile edinmiştim kendime güzel dostlar kardeşler edinmiştim.Sevdaya kocaman gülümsedim.
"Siz de benim iyikimsiniz sizin sayenizde aile nedir onu öğrendim ben bu şehre ilk ayak bastığımda kalp kırıkları ile doluydu kalbim, büyük bir savaştan çıkıp gelmiştim yanınıza herkes bana baktığında soy adımı görürken siz adımı gördünüz asıl beni gördünüz.Sizin de bana kattıklarınız oldu biz birbirimize iyi geldik.Hadi birazdan başhemşire başımızda biter o gelmeden çıkalım."
"Haklısın sen bugün hangi polikiniktesin ? "
"Ameliyathane de olacağım.Şeyma hocayla zamanım geçecek."
"Desene bugün seni yorucu bir mesai bekliyor ben rahatım yaa bugün serviste çalışacağım."
"Olsun bu tempoyu bile özledim."
"Mesai sonrası görüşelim görümcem.Hadi sana kolay gelsin."
"Sana da kolay gelsin yengecim."
Sevdayı odada bırakıp odadan çıktım.Ameliyathanenin bulunduğu kata çıktım.İşimin başına geçtim.
Yağız Ege
Arabadan inip karargaha girerken yüzümde huzurlu bir gülümseme vardı.Yanımdan geçen askerler selam vermek için durduklarında yüzlerindeki şaşkın ifade yüzümü daha çok güldürüyordu.İlk defa bu hallerimle karşılaşıyorlardı.Genelde ifadesiz sert duruşumla onları geren bir komutan olduğum için bu hallerim ona tuhaf geliyordu.
Sahi sadece onlara değil bana da tuhaf geliyordu.Ailem olmuştu uzun zaman sonra yuva sıcaklığını hissetmiştim.Yuvanın ne demek olduğunu okyanus gözlü kızın kollarında anlamıştım.O kollarımdayken kokusu genzimi dolarken kalbim huzurla doluyordu.Babamın anneme hissettiği aşkı eşimde buluyordum.
Karım canım yanlızlığıma kimse olan kalbimin sahibi öyle seviyorum ki onu sözlere kelimeye dökmeye kelam yetmez.Odama geçtiğimde emrindeki er içeriye girdi.Selam verdikten sonra elindeki dosyaları masaya bıraktı.Bu işin Akın abinin başının altından çıktığını bildiğim için gözlerimi devirmemek için zor tuttum kendimi.
"Tamam aslanım sen görevinin başına dön gerisini ben hallederim."
"Komutanım , Akın komutanım bütün dosyaları akşama kadar halletmemiz gerektiğini söyledi.Bugün hepsini bitirip masasına bırakacakmışsınız."
Aklınca intikam alıyordu Akın abi dosyalardan nefret etsem bile şuan seve seve ilgilenebilirdim.Sakince masama geçip oturdum.Önümdeki yığınla dosyalara aldırmadan hala benden emir bekleyen erime çıkmasını söyledim.O odadan çıkar çıkmaz dosyaları açıp ilgilenmeye başladım.
****
Son dosya bittiğinde bende bitmiştim.Dağ tepe gezmek terörist gebertmek zoruma gitmiyordu da şu dosyalarla uğraşmak sinirimi bozuyordu.Saatime baktığımda mesainin bitmesine az kalmıştı.Kapıdaki eri çağırıp dosyaları Akın komutanına götürmesini söyledim.O dosyaları alıp odadan çıktığında bende üzerime günlük kıyafetlerimi giyip odadan çıktım.
Karımın da mesai saati bitmek üzereydi.Arabayı çalıştırdıktan sonra radyoyu açtım.Umay Marşı arabada yankılanırken keyifle eşlik ederek arabamı hastaneye sürdüm.Hastaneye geldiğimde sakin bir yere arabayı park ettim.Radyoyu kapatıp arabadan indim.
Arabaya yaslanıp Ayçiçeğimi beklemeye başladım.Sonunda kapıdan çıktığında telefonumu cebimden çıkartıp aradım.Telefonunu çantasından çıkartıp eline aldığında ekranda gördüğü isimle yüzünde oluşan gülümseme beni de gülümsetirken sonunda telefonunu açtı.
"Kocam ? "
"Kocan yesin seni karşıya doğru bak bakalım karıcım."
Ayperi sözlerimden sonra bakışlarını benim bulunduğum tarafa dikerken gülümseyip el salladı.Telefonunu kapatıp yanıma doğru yürürken ben bana gelişini izliyordum.Sonunda yanıma geldiğinde kollarımı beline doladım.O da aynı şekilde karşılık verdi.
"Hoş geldin kocacım."
"Hoş buldum güzelim nasıl geçti günün yüzünden yorgun olduğu anlaşılıyor."
"Yorgundum kollarının arasında bütün yorgunluğum dağıldı gitti.Tüm yorgunluğumu aldın Egem."
"Aynı şeyler benim içinde geçerli güzel karım.Kollarımda olman kokunu solumak bütün yorgunluğumu alıp götürdü."
Birbirimizden ayrılmadan önce saçlarından öptüm.Birbirimizden ayrıldığımda önümüzden geçen iki kadının bakışlarının üzerimizde olması kaşlarımı çatmama sebep oldu.
"Ayyy inanamıyorum bu kız hemşire Kağanla evlenecekti.İki kişiyi aynı anda idare etmiş adam da gurursuz galiba böyle biriyle ilişkiye devam ettiğine göre."
"Ay aman boşver sorsan ahlak bekçiliği yaparlar bunlar yüzünden milletin ahlaki bozuluyor."
Bakışlarım Ayçiçeğime döndüğünde dolu gözleri kalbimi sızlatmıştı.Sinirle öne doğru atıldım.Tam konuşacağım sırada Ayçiçeğim kolumu tuttu.
"Sorun değil Egem kimsenin ne dediği ile ilgilenmiyorum.Herkes nasıl düşünüyorsa öyle düşünmeye devam edebilir.Ben sürekli insanlara açıklama yapmaktan bıktım.Yapsam da anlayacaklarını sanmıyorum.Hadi evimize gidelim."
"Gidelim güzelim bütün sıkıntılarımızı dışarıda bıraktığımız yuvamıza gidelim."
Eve gidene kadar ne Ayperimden ne de benden ses çıkmıştı.Çok sessiz bir yolculuk geçirmiştik.Ne kadar takmadım dese de taktığının farkındaydım.Eve girdiğimizde duşa girmek istediğini söyleyip direk odamıza çekildi.
Ben kirpiği düşse canım yanarken canımın canını bu kadar kolay yakmalarına sinir oluyordum.Bizimkileri arayıp yemeğe davet ettim.Yemek hazırlığına girmiştim.Kısa sürede pirinç pilavı, köfte patates , salata ve buzluğa attığımız mantıyı çıkartıp hazırladıktan sonra mutfaktan çıktım.Odamıza girdiğimde Ayperiyi üzerinde günlük pijama takımı kurutmadığı için ıslak olan saçlarıyla camdan dışarıyı izlerken buldum.
Yanına gidip arkasından sarıldım.Boynuna derin bir öpücük bırakıp hafifçe çekilip konuştum.Nefesim boynuna vuruyordu.
"Saçlarını kurutmamışsın Ayçiçeğim hasta olacaksın.Benim kurutmamı ister misin ? "
"İsterim ama biraz böyle duralım olur mu ? "
"Duralım güzelim sen ne kadar istersen o kadar süre duralım.Ayperim , peri kızım ne kadar takmadım desen de bu durumu kafana taktığını biliyorum.Ama biz ne yaparsak yapalım insanlar illa ki bir kusur bir eleştiri yapacak.Hayatımızı belki bir daha hiç görmeyeceğimiz insanlar için hüzün içinde geçirmeyelim.Ben seninle her günümü doya doya yaşamak istiyorum.Başımı yastığa koyduğumda içimde sana dair bir pişmanlık olsun istemiyorum.Seninde içinde pişmanlık kalsın istemiyorum.
"Haklısın Egem sadece mutlu olmaya alışık olamayan vücudum en ufak bir pürüzün bütün büyüyü bozacağı düşünüyor sana söz veriyorum bir daha böyle saçma sebepler yüzünden kendimi de seni de üzmeyeceğim.Saçlarımı kurutur musun kocam ? "
"Hay hay karıcım.Sen Yatağa otur bende kurutma makinesini alıp geliyorum."
Ayperi yatağa otururken bende saç kurutma makinesini alıp yanına gittim.Ellerim saçlarının arasında dolaşırken sevgiyle kuruttum.Ardından saçlarını taradım.
"Saçların açık kalsa olur mu güzelim.Saçlarının omuzlarından aşağıya dökülmesini seviyorum."
"Olur Egem hem saç diplerimde havalanır biraz , sen duş mu alacaksın."
"Evet yemekler hazır , masayı hazırlar mısın karıcım misafirlerimiz var."
"Kim geliyor ? "
"Bizimkileri çağırdım."
"Çok iyi yapmışsın Egem.Ayyy evimizde ilk kez misafir ağırlayacağız çok heyecanlandım.Ben bizimkiler gelmeden masayı hazırlayayım."
Dudaklarıma hızlı bir buse kondurup hızlıca odayı terk etti.Arkasında aşık aşık bakan bir koca bırakmıştı.2 dakika aşık aşık kapıyı izledikten sonra hareketlenip hızlıca duşa girdim.İşlerimi halledip çabucak duştan çıktım.Üzerimi giyinip içeriye geçtim.Ayçiçeğim masayı hazırlamıştı.Yanına gidecekken çalan kapıyla kapıya yöneldim.Ayperi de yanıma geldiğinde kapıyı açtım.Gelen Akın abi ve Sevdaydı.El ele gelmişlerdi.Onlar ayakkabılarını çıkartırken bizde misafir terliklerini uzattık.Hoşgeldin faslından sonra birlikte salona geçtik.Sevda ve Ayperi kendi arasında muhabbete dalarken Akın abinin de gözleri beni buldu.
"Beni beklemeden çıkmışsın Yağız Ege ? "
"Evraklarda bir sorun mu çıktı abi ? "
"Yok bir sorun yoktu.Normalde bu kadar erken teslim etmezdin.Akşama getir desem de yarın akşamı bulurdu."
"Evime karımla birlikte geçmek istedim. Eve gitmemek için geri adım atan ayaklarım Ayçiçeğimle evlendikten sonra eve gelmek için dakikalar sayıyor."
"Tamam tamam daha fazla anlatma Sevdamı alıp nikah dairesine koşacağım az kaldı."
"İnşallah zamanı geldiğinde o da olur abi Allah sizi ayırmasın."
"Amin kardeşim."
Çalan zille ayağa kalktım.Ayperi de benimle birlikte ayağa kalktığında birlikte kapıyı açtık.Tim hep beraber gelmişlerdi.Selamlaştıktan sonra içeriye geçtiler.Acıktığımız için masaya geçtik.Hoş sohbetler eşliğinde yemekler yenilip çaylar içildi.
Evin dört duvardan fazlası olduğunu hissettiğim anlardan bir tanesiydi.Dostluğun kardeşliğin ne büyük nimet olduğunu yaşadığımız bu kısacık hayatta çok iyi kavramıştık.Masada bir yer boştu.Yusuf abinin yerini ayırmıştık.Her zaman bizimle olduğunu hissettiğimiz için onunla yaşadığımız anıları anlatıp ona özlemimizi yaad ettik.
Bölüm sonu...
Bölümü nasıl buldunuz? Okuyucularımdan bu bölüm hakkında bir yorum alabilir miyim ? Yazmaya ara verdiğim için bölüm hakkında aklımda soru işareti var.
Eğer gördüğünüz bir hata varsa söyleyebilirsiniz.Elimden geldiğinde düzeltirim.Kendinize iyi bakın bir sonraki bölümde görüşmek üzere.
🤗🤗💙💙🤗🤗
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |

| 43.56k Okunma |
2.45k Oy |
0 Takip |
60 Bölümlü Kitap |