3. Bölüm

ARYA 'DAN:

Yanına yaklaşıp gülümseyerek merhaba dedim. Gayet ciddi ve tok bir sesle merhaba dedi.Onun bu sert hali hem karizmatik geliyordu. Hem de biraz tırsıyordum. Nasılsın diyebildim tiz çıkan sesimle. Elhamdülillah iyiyim Arya sen nasılsın dedi. Ben de idare eder diyerek yüzüne hafif bir bakış attım. Hal hatır faslı bitti. Başka bir konu bulmaya çalışıyordum içimden. Ona bu kadar yakın olup bir okadar da uzak olmak evet evet bu his çok garip. Ben seni yanındayken bile özlüyorum Miran diyemedim. Allah'ım nasıl bir aşktı bu. Aşk denen şey böyle bir şey miydi? Miran bana bakarak bir şey mi söyleyeceksin bakışı attı. Hafif öksürerek boğazımı temizleyerek evde sıkıldım da nefes almak için buraya attım kendimi dedim. Anladım der gibi kafasını salladı.

Arya sen benden mi hoşlanıyorsun? sorduğu soruyu duymamla yüzüne alık alık baka kaldım kaç saniye o şekil kaldım bilemiyorum. Kendime gelmemle bir an yanaklarım alev almaya başladı. Ne !!! sesim biraz kısık çıkmıştı ne saçmalıyorsun sen dedim sesimi biraz yükselterek. Hem sen nerden çıkardın bunu? Bak dedi Miran eğer öyle bir şey varsa ben seni arkadaş bir kardeş olarak görüyorum. Senin üzülmeni istemem. Yanlış şeyler düşünerek kendini de beni de zor bir duruma sokarsın.

Duyduklarım karşısında sinirlenerek böyle bir şey olsa bile ki ihtimali bile düşünülemez. Bin tane kalbim olsa birini bile sana vermem. Başka insan mı kalmadı.

YAZARDAN:

Arya arkasını döner dönmez hali hazırda dolmuş olan gözlerinden yaşlar sicim gibi akmaya başlamıştı. Hızlı adımlarla sahili terk etti. Ne demişti o öyle ben seni bir arkadaş bir kardeş gibi görüyorum. Ne kardeşi yaa ben seni böyle deli gibi sevip özlerken nasıl bunları söyleyebiliyordu. Nerden öğrenmişti onu sevdiğini. Nasıl anladı kafayı yiyecekti.

MİRAN 'DAN:

Az önce ne olmuştu öyle? Yine tutamadım şu çenemi kızı da üzdük diye geçirdim içimden. Bana karşı böyle bir şey hissetmiyorsa neden bu kadar fevri davrandığını düşünmeden edemedim. Bi dakika ya ne demişti o bana ?

Bin tane kalbim olsa birini bile sana vermem demişti.Öyle bir ihtimal zaten yok falan da dedi. Ne sanıyor bu kız kendini. Ben sevilmeyecek adam mıyım? Gayet yakışıklı namazında niyazında boylu poslu bir adamdım. Kurban olsun o bana. Hem başka kız mı yoktu bana. Bir an kendime geldiğimde anladım ki kızın laflarını hazmedemediğimden egoist tarafım devreye girmişti. Böyle şeylere vakit harcayacak biri değildim ama içimde de hala hazmedemediğim lafların siniri damarlarımda kol geziyordu resmen. Kızın üstüne çok mu gittim diye düşünüp vicdan yapacakken egoist tarafım yine beni ele geçirerek küçük hanım unutur bunları diyerek vicdanımı rahatlattım. Çok ta üzülmüş gibi duruyordu. Yüz sureti aklıma geldiğinde içim sızladı. Diğer kızlara göre daha naifbir duruşu vardı. Üzmüş olsam da yanlış düşüncelere mahal veremezdim yarın okul da var. Yüzüne bakamam da en iyisi hiç bir şey olmamış gibi davranmak. Sen kimi kandırıyorsun diyen iç sesime aldırmamaya çalıştım.

Ertesi gün Arya'dan:

Bugün okula gitmek istemediğimden erken kalkmama gerek yoktu. Ama yine de alarmın çalacağı saatte uyanmıştım. Sahi ne uyuması? Bütün gece dönüp durmuştum. Dün olanları düşünüp gece boyunca ağlamıştım. Miran neden bu kadar imkansızdı? Neden bu kadar duvarları yüksekti?

Ah be adam ben seni seher vaktinde doğmaya hazırlanan güneş gibi , yağmurda ıslanan toprak gibi sevdim.

Rüyamda seni görüp uyandığımda tekrar uykuya yatarak seni görmenin derdindeyken senin bunları söylemen....

İmkansız olduğunu bilmeme rağmen hayatımdaki yerin varlığındandır bu inadım.

Seni sensiz yaşamak olsa da kaderim, ben seni yaşamak istedim.

Şimdi gök yüzünde seni arıyorum. Olur da bir gün selam vermek istersen.

Bil ki kalbimin en hususi yerinde varlığını taşıyorum.

Her şeyi bir kenara bırakarak anneme ne yalan söyleyeceğim diye düşünmeye başladım. Acaba nasıl bir şey söylersem beni rahat bırakırdı? Bugün biraz rahatsızım derim başka yalan aklıma gelmedi hiç de devamsızlığım yok bir günden de bir şey olmaz derim anneme.Yalan dan kim ölmüş ki zaten dedim kendime.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

MİRAN' DAN:

Arya bugün okula gelmemişti. Her gün okula gelen kız bugün gelmemişti. Çok mu üstüne gittim diye vicdan azabı çekmeye başladım. Arkadaşı Sena kesin biliyordur diyerek sırasının yanına gittim. Sena ona baktığımı hissetmiş olacak ki efendim Miran bir şey mi söyleyeceksin diye sordu.Şey ben, sen pek bizimle muhatap olmazdın hayırdır dedi Sena. Hiiiiç ben Arya 'yı soracaktım da dikkatimi çekti de her gün gelirdi bugün gelmedi de ondan. Hiç bir şeyden haberi olmayan Sena ben de onu arayacaktım. Tam arkamı döndüm bir iki adım attım. Bir saniye aklımdan çıkmış sabah annesi beni aradı rahatsızlanmış bu hafta gelmeyecekmiş galiba. Söyledikleriyle kafamı sallayıp yerime geçtim.

Kız benim yüzümden okula da gelmez olmuştu. Acaba gerçekten hasta mıydı? Ama daha dün iyiydi. Çok kırmış olmalıydım sanırım. Bir özrü borç bilmiştim kendime artık. Arya 'dan özür dilemeliydim ama nasıl? Öyle kuru kuru bir özür dileyemezdim. Beni de yanına yaklaştırmaz konuşmama bile müsaade etmezdi.