13. Bölüm

- kozmos ne yapmamız gerekiyorsa yapacağız eftal ölmeyecek anladın mı beni

- ölmemeli evlat eftal çok önemli ne olursa olsun yaşamalı

- neden önemli

- eftal Aurora’yı yok edecek kişi bu ülkede ki kötülükleri engelleyebilecek olan o

- daha anlaşılır anlat şunu

- kraliçeyi biliyorsun , onun tahttan eninde sonunda inmesi gerekiyor sonsuza kadar kalamaz

- şu kimsenin göremediği kraliçe , kim neden kimse göremiyor

- o yeminli evlat

- ne yemini

- kayıp olan kızına kavuşana kadar tahtan bir kere bile halkına seslenmeyeceğine ve kimsenin onu görmesine izin vermeyeceğine yemin etti

- peki kızına ne oldu

- ebedi düşmanı olan Aurora aldı , o kızın sayesinde yok olacağını biliyordu onu engellemek için yaptı

- kraliçe daha güçlü değil mi yok edebilir onu

- yapar , ama kızının canı tehlikede o yüzden Aurora’ ya dokunmuyor

- bunların eftal’le ne ilgisi var

- eftal kraliçenin kayıp kızı

- nasıl , kozmosun söylediği şeyle birlikte ne diyeceğimi bilemiyordum eftal buranın kraliçesi ve ben onunla yani geleceğin kraliçesiyle evliyim

- Aurora o yüzden onu öldürmeye çalıştı başaramayınca da geri gönderdi iyi de öldürmek isteseydi oraya göndermezdi

- eftal orada görünmüyor evlat ruhu orada, ruhu bedeninden ayrı kalırsa kısa sürede ölür bunu bildiği için gönderdi

- ne yapacaksak hemen yapalım zamanımız olmayabilir bile , kraliçeden yardım isteyelim sonuçta onun kızı kesinlikle yardım eder

-kraliçe yardım edemez yapabilseydi yapardı

- neden edemiyor buranın hükümdarı değil mi hepimizin sahip olduğu gücün fazlası onda

- kraliçenin güçlerini eftal’e verme fırsatı hiç olmadı gezegenler aynı hizaya geldiğinde yapması gerekiyor ve yüzüğü de bulmalıyız o yüzden hiçbir yardımı olmayacak

- amına koyayım nasıl bir şeyin içine düştük , ne yapmamız gerekiyorsa yapalım

- sakin ol önce , düşünmeden hareket edemeyiz , yüzüme baksana sen aşık oldun değil mi evlat

- bunun adı aşk mı bilmiyorum , ama ona zarar gelme düşüncesi berbat bir şey

yanımda olmasını sürekli konuşmasını , gülüşünü ona ait olan ne varsa görmek istiyorum ve bunun adı aşksa evet aşığım ARAZ ÇELİK TAŞKIRAN , KARISI EFTAL TAŞKIRANA AŞIK

söylediğim şeyi fark edince gerçekten değiştiğimi hissediyordum konuşurken bile iki üç cümleyi geçmeyen sözcüklerim vardı , konu eftal olunca kelimelerim bitmek bilmiyordu .

kozmos bir yolunu bulunca beni arayacağını söyleyip eve gitmemi istemişti , evde ne yapacağımı bile bilmiyorum ama eve gitmekten başka çarem yoktu eftal eve gelirse evde olmalıydım çünkü.

Eve geldiğimde ilk kez evim yapayalnız hissettiriyordu

ışığı yakınca yerde olan çiçekleri gördüm yerden alıp bulduğum vazoya özenle yerleştirdim verme fırsatım bile olmamıştı o gelene kadar solmaması için elimden geleni yapacaktım ayrıca evinde dekorasyonunu değiştirecektim eftal’e göre çok karanlık duruyordu her yer . daha canlı renklerle değiştirmeye karar verdim hayatıma , kalbime , ruhuma renkleri getiren kadınıma dünyada ki tüm güzellikleri sunacaktım.

EFTAL TAŞKIRAN

Gözlerimi açtığımda yine evdeydim hiçbir şey yapmak istemiyordum sadece geri gitmek istiyordum ben.

Aklıma kitap gelince hızla ona baktım kapağı açınca etrafa parlak bir ışık yayıldı o kadar parlaktı ki gözlerim yanıyordu zorda olsa ne olduğunu anlamak için kafamı kaldırdım .

- eftal benim kızım kozmos

- kozmos ben buraya nasıl geldim , geri nasıl döneceğim yardım et bana

- sakin ol önce bu portalı kitap sayesinde açabildim , panel açmayı denedim ama birileri engellemiş başaramadım iyi dinle beni

- tamam, araz iyimi ,

ne yapmam lazım söyle

- iyi kızım oda seni bekliyor , dinle şimdi

Yarın güneş doğmadan bir saat önce elinde ki kitapla birlikte kumyaka uçurumunun olduğu yere gideceksin , güneş ilk ışıklarını yansıttığı zaman kitabı açacaksın ben yapman gerekenleri sana söyleyeceğim , sakın evden çıkma o zamana kadar, unutma tamamı kızım şimdi gitmek zorundayım lütfen kendine çok dikkat et hoşça kal

- teşekkür ederim

Görüntü ortadan kaybolmuştu ama mutluydum çünkü geri dönebilecektim keyfim yerine gelmişti mutfağa gidip karnımı doyurduktan sonra biraz kitap okudum , film izledim yapılabilecek her şeyi yapmıştım ama zaman asla ilerlemiyordu zorda olsa uyumaya çalıştım alarm kurmuştum kesinlikle geç kalamazdım .

Alarm sesiyle yataktan fırladım sonunda az kalmıştı üzerimi giyinip kitabı da alıp çıktım yarım saat sonra uçurumun oradaydım ama çok korkutucuydu sessizlik insanı adeta delirtecek kadar hakimdi etrafa oturup zamanı beklemeye başladım , korkuyordum burada olmaktan sessizliği yarıp geçen bir ses tüm dikkatimi dağıtmıştı hızla ayağa kalkıp etrafa baktım kimse görünmüyordu biraz bekledikten sonra seslendim kimse var mı diye ama yine ses yoktu ,

Kitaptan gelen ışık sesi unutmamı sağlamıştı sonunda zaman gelmişti hemen kitabı açtım beliren ışıkta kozmosu görmüştüm hemen yanında ise araz vardı onu gördüğümde kalbim atağa geçmişti çok özlediğimi o an fark ettim hemen ona koşmak istiyordum

- eftal hazır mısın kızım

- hazırım kozmos

- eftal iyi misin , dikkat et olur mu

- ben iyiyim sen iyi misin

- seni özlemek dışında iyiyim karıcım

Söylediği şeyle birlikte yanaklarımın yandığını hissetmiştim araz beni özlediğini söylüyordu hem karıcımda demişti acaba dışarıdan şu an nasıl görünüyordum başımda yanan aşk ateşi görünüyor muydu .

- bırakın şimdi hasret gidermeyi daha önemli işlerimiz var eftal kitabın 1 sayfasını aç orada araz’la karşılaştığın anı anlatan satırı bul ,

- tamam bir dakika , hızla kozmosun dediğini yaptım ,

Buldum şimdi ne yapayım

- yüzüğü çıkar satırın üzerine koy

Dediklerini adım adım yapıyordum

- içinden üç kere DÜŞLER ÜLKESİNE GERİ DÖNMEM LAZIM , AİT OLDUĞUM YERE KRALLIĞA DÖNMELİYİM diye tekrar et

- DÜŞLER ÜLKESİNE GERİ DÖNMEM LAZIM, AİT OLDUĞUM YERE KRALLIĞA DÖNMELİYİM

DÜŞLER ÜLKESİNE GERİ DÖNMEM LAZIM , AİT OLDUĞUM YERE KRALLIĞA DÖNMELİYİM

DÜŞLER ÜLKESİNE GERİ DÖNMEM LAZIM ,AİT OLDUĞUM YERE KRALLIĞA DÖNMELİYİM

- şimdi yüzüğü al ve parmağına takıp kitabın en son sayfasını açıp kitabın son satırına EFTAL TAŞKIRAN ,ARAZ ÇELİK TAŞKIRANA GERİ DÖNDÜ YAZ

Yerde beliren kalemi aldım ve dediklerini yaptıktan sonra denizin üzerine kocaman bir delik açılmıştı şok olmuş şekilde deliğe bakıyordum ,

duyduğum sesle arkama baktım o buradaydı Aurora denen kişi karşımdaydı

AURORA: geri dönmek mi

Gür kahkahası etrafa yayılırken ona bakmaya devam ediyordum

AURORA: nereye bakalım hiçbir yere gitmiyorsun

EFTAL: ne istiyorsun

AURORA: ÖLMENİ

Üzerine Bastırarak söylemişti önüme tekrar dönüp araz’a baktım sanki bana oradan yardım edebilecek mis gibi yine ona bakmıştım

AURORA: onlara bakma küçük cadı sana yardım edemezler şu an sana sesleniyorlar , sana dokunmamam için çabalıyorlar ama çok geç

Konuştukça ürperiyordum nasıl kurtulacaktım buradan yerden kitabı alıp geri adım attım öylece bakıyordu elinde beliren bıçağa baktım resmen dejavu yaşıyordum ne yapacağımı bilmiyordum ayrıca ölmek istemiyordum araz’a gitmek istiyordum etrafa bakınca güneş ışıkları denize yansıyordu Aurora denen kadın üzerime doğru gelmeye devam ediyordu .

Bastığım taşın kayması ile birlikte geri doğru kaydım ani refleksle aurora’nın pardösüsünü tutum ancak dengemi sağlayamayıp kendimle birlikte Aurora yıda aşağı çektim uçurumdan suya düşünce çırpındım ama derin olduğu için fayda etmiyordu kitaba doğru uzanıp tuttum araz gözümün önüne gelmişti ve ben ona gitmeliydim beni bekliyordu gördüğüm beyaz ışıkla birlikte iyice dibe batmıştım .

BÖLÜM HAKKINDA Kİ DÜŞÜNCELERİNİZİ BELİRTMEYİ ,YORUM VE

OY VERMEYİ UNUTMAYIN CANLAR .

NOT: ayrıca ilerleyen bölümlerde aramıza katılacak olan yeni karakterlere

de şimdiden hazırlıklı olun. dengeler hiç beklenmedik anlarda bozulur sonuçta değil mi ?

YENİ BÖLÜMDE

GÖRÜŞMEK ÜZERE KEYİFLİİ OKUMALARRR