15. Bölüm

PİŞT SEVGİLİ OKUYUCULAR SATIR ARASI YORUM ATMAYI UNUTMAYIN ! OY VERMEYİDE

ÖYLE SESSİZCE OKUYUP KAÇMAK YOK ANLAŞTIK MI ? KEYİFLİ OKUMALAR CANLAR .

ALYA: eftal çok özledim seni ,

Sıkıca sarıldık bir birimize ayza’da dahil olmuştu kucaklaşmamıza

AYZA: yeter bu kadar salın beni ,

evine hoş geldin eftal

EFTAL: hoş buldum kızlar bende sizi çok özledim .

Arkadan bize bakan biri dikkatimi çekmişti yüzünün yarısı salça içinde kalmış sırıtarak bize bakıyordu , araz durumu anlamış olacak ki yanıma geldi

ARAZ: cem gelsene buraya , lan ağzını temizleseydin bari

CEM: ne yapim yemek yerken denk geldi , yengem hoş geldin

EFTAL: hoş buldum da kimsiniz acaba

CEM: ben cem araz’ın arkadaşıyım tanışma fırsatımız pek olmamıştı o yüzden merhaba

EFTAL: memnun oldum bende eftal , araz’a bakıp güldüm arazın tam tersi olan bir arkadaşı vardı eminim çok iyi şeyler bekliyordu bizi , arkamda çiçeği hatırlayınca hızla geriye dönüp yanıma gelmesini işaret ettim .

Evet bu yanımda gördüğünüz kız çiçek hayatımı kurtaran kişi ve buraya gelmeme de yardım eden o

ARAZ: ben ARAZ ÇELİK TAŞKIRAN ,eftal’in kocasıyım hoş geldin çiçek ,

karımı kurtarıp bana getirdiğin için teşekkür ederim .

ÇİÇEK : rica ederim kim olsa aynı şeyi yapardı

ALYA: bende alya memnun oldum ayrıca çok teşekkür ederiz yaptıkların için , ismin gibisin gerçekten her yanın çiçek

AYZA: bende ayza memnun oldum teşekkür ederiz yardımların için

ÇİÇEK: memnun oldum rica ederim , evet çiçekleri çok severim de

CEM: bende cem memnun oldum çiçek hanım

EFTAL: içeri girelim hadi olanları içeride konuşuruz

Kızlar içecek ve atıştırmalıklar hazırlayıp oturmuşlardı evin değiştiğini fark ettiğimde ne diyeceğimi bilmiyordum hayalimde ki evden daha güzeldi etrafta ki çiçeklere baktım hepsi benim sevdiklerimdi incelemeye devam ederken araz’la göz göze geldim gülümsemişti , bende ona karşılık verdim artık bakışlarını çekmiyordu üzerimden evi beğendimi anlayınca daha da gülmüştü .

ALYA: ee anlatsana eftal nasıl kurtuldun

EFTAL: en son suya düştüğümü hatırlıyordum , gözlerimi açınca çiçeği gördüm günlerce uyumuşum işte nasıl kurtulduğumu anlattı toparlanmama yardım etti sonra da buradayız .

ALYA: çiçek sen anlatır mısın ama hiçbir detayı atlama lütfen

ÇİÇEĞİN ANLATIMIYLA

Her zaman ki gibi erkenden kalkmış tüm işlerimi halletmiştim üzerime en sevdiğim çiçekli elbise mi giyip hava almak için dışarı çıktım biraz ilerledikten sonra yol boyu açan bitkiler dikkatimi çekince göl tarafına doğru yürüdüm orada oyalanırken suda bir hareketlenme gördüm dikkatli bakınca insan olduğunu anlayıp yardıma koştum biraz uğraştıktan sonra kıyıya çektim nefes alıyordu ama çok su yutmuştu. Bir şekilde eve kadar götürdüm üzerini falan değiştirdim daha rahat nefes alması için bitkisel karışımlar kullandım birkaç gün hep uyudu ateşi de çok yüksekti. yavaş yavaş kendine gelince de olanlardan bahsetti zaten sonra zamansızlar yabancı birilerinin olduğu gerekçesiyle eve geldiler kapıyı açmadım tabi , hazırlanıp evden kaçtık eftal’i almaları hiç iyi olmazdı sonuçta araz beyden bahsedince de buraya getirdim .

ARAZ: sağol bu yaptığını hiç unutmayacağım karım şu an yanımdaysa sana borçluyum

ÇİÇEK: olur mu hiç iyi olması benim için yeterli , her şey için bende teşekkür ederim artık gideyim ben

EFTAL: olmaz zamansızlar anlamıştır çoktan bir şeyler döndüğünü tehlikeli

ÇİÇEK: bir şey olmaz ceza ile yırtarım

EFTAL: hayır çiçek sana hayatımı borçluyum , buna izin veremem

ÇİÇEK: eve gitmem bir süre bir tanıdığım vardı onu arayıp oraya giderim

ALYA: teşekkürler tekrardan ,ailen nerede onlarla kalsan daha güvenli olurdu

ÇİÇEK: ailem yok , yalnız yaşıyorum

ARAZ: burada kal bir süre ortalık yatışır zamanla

ÇİÇEK: olmaz rahatsızlık vermek istemem

ARAZ: bir şey verdiğin yok canın daha önemli ellerine geçersen kurtuluşun olmaz

EFTAL: evet kal burada işte lütfen, hem sana çok şey borçluyum

ÇİÇEK: birkaç gün sonra giderim o zaman rahatsızlık vermek istemem sonuçta, ayrıca çok teşekkür ederim kabul ettiğiniz için

ARAZ: yemek hazırlayayım ben yemek yiyelim acıktım , kızlar sizde şu atıştırmalıkları toplayıp masayı kurun ,küçük hanım sizde bana yardım eder misiniz?

EFTAL: tabi ki ederim önden buyurun ,

Biz mutfağa giderken alya’da çiçeği soru yağmuruna tutuyordu ayza her zaman ki gibi olaylardan bağımsız telefonuyla ilgileniyordu cem denen adam elinden alınacakmış gibi masada ne varsa yemeye çalışıyordu.

Araz’la güzelce yemekleri hazırlayıp masaya oturduk , buraya geldiğim ilk gün nefret ediyordum buradan ama şimdi öyle değildi gözlerimi açmak istediğim görmek istediğim insanlar buradaydı ve hepsi yanımdaydı bundan güzel bir mutluluk hayal edemiyordum.

ARAZ: eftal neden yemiyorsun , bir yerin mi ağrıyor yoksa

EFTAL: hayır sadece geri gelebildiğim için çok mutluyum sizleri tekrar görmenin heyecanını üzerimden atmaya çalışıyorum.

Araz söylediğim şeye tepki vermemiş uzun uzun yüzüme bakmıştı konuşmasına da gerek yoktu gözleri ile anlatıyordu her şeyi .

ALYA: cem abi o benim ya ver şunu

CEM: yeseydin o zaman hem artık midemde ,

ALYA: boğazında kalır umarım da yiyemezsin

ARAZ: kavga etmeden yiyin şu yemeği

CEM: sen onu cadıya söyle , manolya şu tabağı uzatsana

AYZA: öyle biri evde yok

CEM: kız versene sana diyorum , çiçekçi kız hu hangi alemlere aktın

ÇİÇEK: manolya değil çiçek adım

CEM: manolya da bir çiçek değil mi sonuçta

ÇİÇEK: evet bir çiçek ama adım o değil aç ayı bey

CEM: NE AYI bana bak çiçekçi kız beni delirtme uzat şu tabağı

ÇİÇEK: delir bana ne , ayrıca kalk kendin al aç ayı

CEM: neyse ki misafirsin yoksa görürdün aç ayıyı

ÇİÇEK: ne o misafir olmasam ne olacak hiçbir şey yapamazsın

CEM : neyse çiçekçi kız yemek yiyorum ağzımı meşgul etme.

Cem hem yemek yiyip hem de çiçeğe laf yetiştiriyordu yıldızlarının pek barıştığını söyleyemezdim .

Çiçek elinden gelse cem’i kesip yemek diye önümüze koyardı kesin , fakat cem’in pek umurunda olduğu söylenemezdi biz yemekleri yiyip koltuğa geçmiştik ama masadan kalkmayan bir kişi vardı , kendimden daha aç birini gördüğüm için mutlu olmuştum ben onun yanında o kadar çok yemiyordum gerçi .

Başkası böyle yese kapılardan sığmazdı ama cem’in gayet fit ve orantılı vücut hatları vardı

CEM: yenge öyle dikkatle neye bakıyorsun ?

EFTAL: hiç gözüm takıldı bir an , o kadar yedin hazımsızlık olmasın sonra

CEM: sen meraklanma yengecim bir şey olmaz bana , saygılarımla kraliçem

EFTAL: kraliçe derken

CEM: kraliçe değil misin başka nasıl hitap edebilirim ki başka

ARAZ: oğlum sen sussana biraz

EFTAL: neden bahsediyorsun , ayrıca neden susması gerek

ARAZ: biz seninle yukarıda konuşalım

EFTAL: bence de konuşalım

İçimde garip bir his vardı , araz’ın bakışları da farklıydı acaba yine beni hangi olaylar bekliyordu , odaya girince etrafa baktım canlı renkler vardı, anlamıştım benim için değiştirdiğini konu aklıma gelince araz’a döndüm .

‘’ evet seni dinliyorum ‘’

‘’ otur şöyle , şimdi sen aniden kaybolunca kozmosa gittim , geri dönmen için uğraşırken senin önemli olduğundan bahsetmişti bende sordum nedenini ‘’

‘’ evet neymiş o neden ‘’

‘’ sen DÜŞLER ÜLKESİ’NİN kraliçesinin kızıymışsın , geleceğin kraliçesi sensin öyle dedi ‘’

Söylediği kelimeler beynimde yankılanarak bana geri geliyordu ne diyeceğimi bilmiyordum , öylece kaldım konuşamıyordum sanki .

‘’ eftal bir şeyler söyle iyi misin ‘’

konuşmayı denedim ama yapamadım kalbim sıkışıyordu artık kaldıramıyordum olanları zor da olsa konuşmaya çalıştım .

‘’ nne ne demek kızıyım , şaka falan her halde bunlar ‘’

‘’ maalesef doğru ‘’

‘’ ne demek doğru ya, ne demek doğru , kozmosa götür beni ‘’

‘’ önce sakinleş yarın gideriz ‘’

‘’ hemen gidicez yoksa ben kendim giderim ‘’

‘’ tamam üzerine bir şeyler al ‘’

Araz arkamdan gelirken bende arabanın olduğu yöne doğru yürüyordum. Arabaya bindik ve yola koyulduk .

Aklım da hala annemin başka biri olduğu gerçeği dönüyordu yalan mıydı her şey tüm hayatım sahte miydi ? duyacaklarımdan çok korkuyordum ama duymalıydım söylenen yalanları gerçeğimi bulmalıydım . eve gelmiştik arabadan inip derin bir nefes aldım ve yürümeye başladım , kozmos kapıdan hızla gelip sarılmıştı , karşılık verecek kadar iyi hissetmiyordum zaten içeri davet edince oturdum içimden soracağım sorulara karar vermeye çalışıyordum .

KOZMOS: nasılsın kızım ?

EFTAL: iyi olmaya çalışıyorum , ama konumuz bu değil

KOZMOS: ne oldu anlat bakalım

EFTAL: annem kim ?

Sorduğum soruyla kalakalmıştı tepki vermeden öylece bakıyordu. Araz’a baktı her şeyi bildiği anlaşılıyordu bu tepkisinden .

EFTAL: cevap bekliyorum yalansız anlatın lütfen , sakin olmaya çalışıyordum bir yandan duyacaklarıma hazırlıyordum kendimi

KOZMOS: Kızım şimdi şöyle ki direkt söyleyeceğim . kraliçenin yıllar önce kaybolan kızısın ebedi düşmanı Aurora seni ondan alıp bulamayacağı bir yere götürdü ondan sonra bir daha izine rastlamadık.

EFTAL: doğru demek , ondan mı beni öldürmeye çalışıyordu?

KOZMOS: evet kızım ,sen Aurora nın yaptığı büyülerin etkisinden kurtulunca ait olduğun yere yani DÜŞLER ÜLKESİ’NE geri geldin .

Göz yaşlarımı tutuyordum ama ne kadar başarılı olduğumdan emin değildim ne yapacağımı bilmiyordum ,

‘’ hayatım bir yalan mıydı şimdi?’’ göz yaşlarım akarken sorabildiğim soruya öylece baktılar

KOZMOS: çok üzgünüm kızım daha erken bulamadığımız için çok özür dilerim

‘’ özür mü , bana akıp giden yılları geri verecek mi o özür söylesene ,neden öyle bakıyorsun cevap ver’’

KOZMOS: veremem elbette ama elimden bu kadarı geliyor

Daha fazla içimde tutmayıp avazım çıktığı kadar bağırmak istiyordum. yapılan her şeye karşı hesap sormalıydım kendim için yapmalıydım.

‘’ neden peki neden yardım etmediniz , ben yıllarca ailem olarak bildiğim insanların yanındayken neden bulamadınız beni , kraliçeymiş işte bulabilirdi değil mi ‘’ ağlamama engel olamaya çalışıyordum ama nafile artık kontrolüm dışında akıyorlardı göz yaşlarım.

KOZMOS : denedi kızım ama o büyü engel olduğu için hiçbir işe yaramadı

‘’ kim , nerede o kraliçe ‘’

Buna cevap vermemişti

KOZMOS : DÜŞLER ÜLKESİ’ni kurtarmalısın kızım aurora’dan geri almalısın sahip olduklarını.

Söylediği şeyler iyice kontrolümü kaybetmeme sebep olmuştu ayağa kalkıp bağırmaya başladım

‘’ derdin ülke mi şu an , benim hayatım sikilmiş her şeyim alt üst olmuş. yıllarca ailem bildiğim insanlar beni bir anda unutmuş, bilmediğim bir evrene gelmişim canımı bile koruyamıyorken derdin bu ülke mi,

Beni kim kurtaracak içimde ki yangından kim, ‘’

ARAZ: eftal gel otur bir sakinleş

‘’ sakinleşeyim öyle mi , masada duran vazoyu alıp karşıda asılı duran aynaya fırlattım ayna paramparça şekilde yere düştü ,

sehpa vurduğum tekmeyle birlikte yere devrildi üzerinde ki bardaklar ve kitaplar yerle buluştuğunda araz sakinleşmemi söylese de yapmayacaktım bu sefer sakin olmayacaktım . arkadan gelip kollarıyla sımsıkı sardı bedenimi sarıldığında daha çok ağlamaya başlamıştım artık hiç durmuyorlardı yaşlarım .

‘’ ben ne yapacağım?

, yalanmış duydun mu her şey yalanmış koskocaman bir yalan . Yıllarca başka birine anne demişim babam bile olamayan bir adamdan sevgi medet umdum , beni sevsin istedim ama yapmadı çünkü onun kızı değilmişim. ondan dayak yediğimde bile beni sevsin istiyordum. Bir kere olsun sarılsın açtığı yaraları o sarsın diye gözlerine bakıyordum .’’

‘’ geçecek bir tanem hepsi geçecek söz veriyorum ‘’

‘’ geçmezse ,benim esaretim hiç bitmedi ben bitirmeye çalıştıkça daha çok esir oldum meğer bir hiç içinmiş ait olmadığım bir yerde boşuna savaşmışım.’’

‘’ geçmezse eğer ,geçmediği her an yanında olurum .Saçlarını öpüp sakinleştiririm ben seni iyileştiririm .Lütfen ağlama göz yaşlarına bile dayanamıyorum ‘’

‘’ akmasına engel olamıyorum , ben yoruldum sabretmekten yoruldum hiç bilmediğim bir yere geldim kaç kere ölümden döndüm ama inanıyordum düzeleceğine , korkuyordum tek başıma savaşırken korkuyordum ‘’

‘’ korkma ben yanındayım , hadi gel gidelim , kozmos daha sonra konuşalım bugünlük yeter ‘’

Araz kalkmama yardım etti ağlamaktan başka bir şey yapamadığım için kucaklayıp yürümeye başladı .

Geri bakıp kozmosu görünce ,

‘’ bu sefer yapmayacağım , kurtarmayacağım ülkeyi falan sadece kendimi düşüneceğim, hayatımı aldınız benden. Hak etmediğim bir hayatı yaşamama izin verdiniz kabul etmiyorum hiçbir şeyi ‘’

Kozmos söylediğim şeyleri sadece dinlemekle yetinmişti.Bende araz’ın boynuna sarılıp ağlamaya devam ettim arabaya binip hızla sürdü , akan yolu izliyordum sadece aklımdan hiçbir şey geçmiyordu ilk kez.

Araba durunca araz’a baktım . inip kapımı açtı elini uzatıp inmemi sağladı , etrafa baktım geldiğimiz deniz kıyısına getirmişti beni , yürümeme izin vermeyip tekrardan kucağına aldı .

Peçeteyi uzatınca aldım denizin üzerinden esen serin rüzgar göz yaşlarıma vurup yüzümün üşümesine sebep oluyordu , rahatsız olmuyordum aksine iyi geliyordu.

Ortamda ki sessizliği araz bozmuştu .

‘’iyi misin ‘’

‘’değilim ‘’

‘’ ne yapmamı istersin peki ‘’

‘’ hiçbir şey sadece burada duralım işte ‘’

‘’duralım , anlatmak ister misin ?’’

Sorduğu soruyla ona bakıyordum ilk kez birisi acımı paylaşmamı istiyordu benden, ilk kez dinlemek istiyordu, geçmediği her an yanımda olacağını söylemişti. Varlığı kalbimin huzur dolmasını sağlıyordu. Bana bakmaya devam ederken sarıldım bir süre sonra onunda kolları belimi sarmıştı çoktan ,ağlamaktan şişen gözlerimi kapatıp kokusunu içime çektim bir süre sarılıp kokusuyla sakinleşecektim .

MERHABA CANLAR NASILSINIZ BAKALIM ?

BU BÖLÜMDE ARTIK İPİN UCU KAÇIYOR EFTAL ÖĞRENDİĞİ GERÇEKLERLE NE YAPACAK

VE ÖĞRENMEYE DEVAM ETTİĞİNDE NE TEPKİLER VERECEK .

ÇİÇEK VE CEM KARAKTERLERİNİ NASIL BULDUNUZ ?

YORUM VE OY VERMEYİ UNUTMAYIN !

YENİ BÖLÜMDE EFTAL’İN YAŞADIĞI DAHA DOĞRUSU YAŞAMAYA MECBUR BIRAKILDIĞI HAYATA ŞAHİT OLACAĞIZ , YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE…