16. Bölüm

SATIR ARASI YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN KEYİFLİ OKUMALAR CANLARIM

EFTAL'İN HAYATINI ONUN AĞZINDAN OKUYCAKSINIZ CANLAR. BU BÖLÜMDE NASIL BİR HAYAT YAŞADIĞINA ŞAHİT OLACAĞIZ.

‘’ Annem benim her şeyim ,hayatımda en çok değer verdiğim insandı o benim için çok şey yaptı ‘’

‘’ peki esaret derken neden bahsediyordun ‘’

Evet bunu söylemiştim esaretten kurtulmaya çalıştığımı söylemiştim . kurtulmuştum da ama sonra buraya gelmiştim her şeyi yoluna koymuşken , önüme yeni bir hayat sunup düzeltmemi istiyorlardı .

‘’ ben zor bir hayat yaşamak zorunda kaldım , tabi ki herkes zor hayatlar yaşıyor bunu da biliyorum , kaçmak istediğim bir hayatım varken kalmam gereken durumlar yüzünden kaçamadım ‘’

‘’ peki , anlatmak ister misin meleğim ‘’

‘’ dinler misin ki ?’’

‘’ sen anlatmak iste sabaha kadar seni dinlerim , biraz da olsa kalbinin taşıdığı yük azalmış olur.’’

Bu tavrı karşısında diyecek söz bulamıyordum daha önce duyulmamış birini dinlemek istiyordu , yaralarımı sarmak beni iyileştirmek istemesi mutlu etmişti beni en azından bu durumda gülmek için bir sebebim vardı .

‘’ daha önce kimseye anlatamadığım için nasıl başlanır bilmiyorum , anlatırken ağlar mıyım onu da bilmiyorum ‘’

‘’ bana anlatırsın bu saatten sonra ben hep dinlerim seni , ayrıca ağlarsan da göz yaşlarından öperim seni ‘’

‘’ teşekkür ederim ‘’

‘’ neden ‘’

‘’ yanımda olduğun için ‘’

‘’ teşekkür etme , ben hep yanında olacağım , acıyan her yaranı ellerimle onarıp iyileştireceğim ,

Seni dinlemedikleri her anını ben dinleyeceğim. saatlerce konuş hiç susma hep konuş sesinin her tonunu ezberlemek için seni dinliyor olacağım .’’

Ağlayacaktım biraz daha konuşursa zaten ağlamam yeni durmuştu.

‘’ biraz daha böyle şeyler söylersen yine ağlayacağım ‘’

‘’ tamam sustum . benim gibi koca herkese denk gelmez bak ona göre ‘’

Bu söylediğine gülmüştüm , ama haklıydı sanırım tüm şansımı ondan yana kullanmıştım .

‘’ evet , bu sefer haklısın .’’

Bir süre denizi izledim araz hiç konuşmamıştı bana zaman tanıyordu , kendimi hazır hissettiğimde anlatmaya başlamıştım.

‘’ ben yedi yaşındaydım babam gittiğinde , kardeşimde benden iki yaş küçüktü zaten gidince pek de bir olay olmamıştı bizi hiç ailesi olarak görmemişti . Annem bir fabrikada çalışıyordu işte bende okuldan gelince kardeşimle ilgileniyordum birkaç hafta çok iyiydik , sonra babam geri geldi, hiç gitmemiş gibi eve dönmüştü hep giderdi ama sonra yine gelirdi .’’

Derin bir nefes aldım tekrardan devam etmek için, o sırada araz dikkatle dinliyordu .

‘’ sonra kardeşimi aldı sabah dışarı çıktı , akşama kadar da eve uğramadı akşam olunca eve geldi ama yanında kardeşim yoktu , annem sordu ‘’ emir nerede’’ diye cevap vermedi oturdu koltuğa annem ısrarla sordu nerede olduğunu ‘’ sattım ‘’ dedi .

Babam kardeşimi para karşılığında zengin birine sattığını söyledi , annem bunu duyunca çılgına döndü tabi babama bağırdı çağırdı ,vurdu kırdı, her yeri ama söylememişti nerede olduğunu .

Ben hiçbir şey yapamadım anlayamıyordum neler olduğunu , annem polise gideceğini hepsini şikayet edeceğini emir’i bulacağını söyledi , babam polisi duyunca tabi rahat durmadı annemi kilere kilitledi , engel olmaya çalıştım ama yapamadım bana vurdu ,

Araz’ın ağzından art arda küfürler çıkmıştı .

tabi çocuğum canım yandığı için oturup ağlamaya başladım , ağladığım için daha çok kızmıştı .

Odaya yatmaya gitti sonra bende annemin kapısının önüne gittim içeri giremedim ama onunla konuştum.

‘’ anneciğim iyi misin ‘’ diye sordum , çok ağlıyordu .

‘’ iyiyim bebeğim , korkma tamam mı ‘’

‘’ emir nerede ‘’ diye sorunca bir süre cevap vermemişti .

‘’ bebeğim beni iyi dinle tamam mı , sana bir kağıt vereceğim , dikkatlice kimseye özelliklede babana yakalanmadan dışarıdan birine gösterip polisi aramasını söyleyeceksin , tamam mı kızım ‘’

Annemin kapının altından uzattığı kağıdı aldım tıpkı dediği gibi babama yakalanmadan evden çıktım ama sokakta kimse yoktu , korkuyordum köpek sesleri çoktu hızlı hızlı yürüdüm sonra babam peşimden bağırınca koşmaya başladım . Ne kadar koştum bilmiyorum arkama bakınca yola atladığımın farkına varmadım , en son gördüğüm hızla gelen arabaydı .

Gözlerimi açınca hastanedeydim , her yerim acıyordu annemi gördüm sonra koltukta uyuyordu .

Hareket etmeye çalıştım ama yapamadım sonra annem uyandı doktorları çağırdı , konuşmayı denedim ama olmadı ilaçlardan olduğunu sanıyordum bir ay hastane odasından çıkamadım .

Annem konuşuyordu karşımda duyuyordum onu fakat cevap veremiyordum . Ayaklarımı kullanamıyordum yürüyemiyordum , çok ağladığımı hatırlıyorum hareket edemediğim için .’’

Araz kollarının arasına alıp sıkıca bedenimi sardı , sanki o an hissetmediğim bedenim onu hisseder umuduyla sarmıştı her yanımı . konuşmuyordu belki ama sarıp sarmalayarak beni iyileştirmeye çalışıyordu . kaldığım yerden devam ettim anlatmaya .

‘’ eve geldik sonra , annem ellerimi tutup önüme çöktü ‘’ sonra şöyle dedi

‘’ bebeğim benim , iyi olacaksın tamam mı . neden hareket edemediğini merak ettiğini biliyorum , şuan meleklerle tıp oynuyorsun güzelim , bu oyun bittiğinde tekrardan kalkıp yürüyebileceksin , konuşacaksın . oyun bitene kadar sabırlı olmalısın tamam mı güzelim ‘’

O çocuğa felç geçirdin artık böyle yaşayacaksın diyemediği için böyle demişti tabi büyüdükçe her şeyin farkına varmıştım .

‘’ peki meleğim baban ve kardeşine ne oldu ? ‘’

Araz’ın sorduğu soru kalbime ok gibi saplanmıştı , kendimi toplayıp sorusunu cevapladım .

‘’ ben kaza yapınca elimde ki not sayesinde polise haber verilmiş , annemi evden kurtarmışlar benim yanıma hastaneye gelmiş , annem babamın yaptıklarını anlatmış . tabi babam kaçmış o sırada ,

Ben hastanede komada yatarken birkaç gün içinde yakalamışlar , kardeşimin yerini bir türlü söyletememişler . oda suçunu kabul edip hapse gönderilmiş o zaman . kardeşimden de hiçbir ize rastlamadık ,polisler de bulamamıştı , sanki yer yarılmışta içine girmişti . annem yemeğimi yedirip televizyonun karşısına koyardı beni sonra da , kayıp ilanı asmak için dışarı giderdi her gün bıkmadan aradı ama bir iz bulamadı .

Sonra dedem ve anneannemin yanına taşındık , annem her gün benimle itinayla ilgilenir işe giderdi bende engelliler için eğitim verilen okula gidiyordum , tedaviler görüyordum .

Annem her gece masal okurdu bana , bir sürü kitap alır saatlerce bana bıkmadan okurdu ,

Birkaç yıl gördüğüm tedaviler sayesinde ellerimi kullanmaya başlamıştım , sonra lise zamanım gelmişti artık doktor on beş yaşımdan sonra ameliyat olacağımı söylemişti , harika bir fizik tedavi ile eski sağlıma kavuşacaktım. Ameliyat oldum, iki buçuk yıl fizik ve ilaç tedavisi gördüm iyileştim yavaş yavaş.

Okulumu bitirdim üniversite kazandım psikoloji okudum işte , okul bitince annemin yanına döndüm dedem bana klinik açmayı teklif etti .

Dedem zengin biriydi annem gizlice evlenince görüşmeyi kesmişler , benim kaza olayından sonra tekrar barıştılar .

Birkaç ay hiç iş falan bakmadım hayatın tadını çıkarmak istiyordum sürekli gezdik tozduk ailecek vakit geçirdik .

Sonra bir numara aradı annemi

Babamın cezaevinde kalp krizi geçirip vefat ettiğini söylediler , annem gitmedi cenazesine bende gitmedim tabi. O hayatımızdan sonsuza kadar böyle çıkmıştı işte

Bir kere bile bana baba gibi davranmamıştı saçımı okşamadı , sevmedi beni hiç hep kızardı çok sinirlendiğinde vururdu bende saatlerce ağlardım , neden beni sevmiyor diye

O uyuyunca yanına giderdim çocuk aklı tabi hata yaptığımı düşünüp özür dilerdim ondan öperdim yanaklarını , zaten bir tek uyurken yaklaşabiliyordum yanına , öyle öpebiliyordum onu

Babam beni sevmezken ben onu çok seviyordum , sonra olan olaylardan sonra bir daha eskisi gibi olamadım ona karşı öyle biri hayatımda hiç yokmuş gibi davrandım.’’

Derin bir nefes verdim birine anlatmanın verdiği rahatlık kalbimi hafifletmişti , araz göz yaşlarımdan öpene kadar ağladığımı fark etmemiştim , önce öptü sonra elleriyle sildi tek tek .

‘’ son kez ağlayışın meleğim bir daha ağlamana izin vermeyeceğim ‘’

‘’ dinlediğin için sağol , ağlamama izin verdiğin içinde’’ , sözümü kesmişti birden

‘’ asıl sen sağol savaştığın için , güçlü olup pes etmediğin için , bana geldiğin için asıl ben sana teşekkür ederim . hayatımda olduğun her gün için sağol meleğim ‘’

Sarıldı tüm kemiklerimi kırarcasına sarıldı , bende ona sarıldım söylediği sözler için daha çok ağlamıştım.

‘’ meleğim şu andan itibaren sana susmayı yasaklıyorum anlaştık mı ?’’

‘’ neden , hep çok konuşuyorum diye sinirleniyordun ‘’

‘’ artık kızmıyorum hep konuş meleğim hiç susma , konuşamayıp susmak zorunda kaldığın her an için konuş olur mu , beni sesinden hiç mahrum etme ‘’

Araz söylediği cümle ile gözünden yaşlar düşmüştü , hemen silse de artık çok geçti ağlamıştı . benim acıma benimle birlikte ağlamıştı ,

‘’ ağlıyor musun sen ‘’

‘’ aramızda küçük hanım unut bunu hemen ‘’

‘’ unuttum bile ne oldu ki ‘’

Hava kararınca yıldızların ışıltısı her yeri kaplamıştı araz arabadan aldığı örtüyü yere sermiş bizde üzerine uzanmış gökyüzünü izliyorduk .

saatlerce ağlayıp içimi dökmüştüm içime attığım her şeye bugün topluca ağlamıştım tüm acılarıma , gözyaşlarıma şahit olan bir adam vardı yanımda , kimseye derdini anlatamamış bir kadının saatlerce konuşmasını dinleyip kanayan yaralarını sarmıştı , araz ilk kez başkalarının acısına ağlamıştı .

MERHABA CANLARIM , NASILSINIZ ?

BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ ?

BU BÖLÜMDE BİRAZCIK ACILARDAN BAHSETTİK O YÜZDEN EFTAL’İN HAYATINI ONUN AĞZINDAN OKUMUŞ OLDUNUZ .

BÖLÜMÜ YAZARKEN KENDİMİ KÖTÜ HİSSETTİĞİM YERLERDE OLDU ELBETTE , O YÜZDEN SÖYLEYECEK PEK BİR ŞEY YOK .

YORUM VE OY UNUTMAYIN CANLAR YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ .

SATIR ARASI YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN KEYİFLİ OKUMALAR CANLARIM

‘’ Annem benim her şeyim , yani annem olarak bildiğim kişi hayatımda en çok değer verdiğim insandı o benim için çok şey yaptı ‘’

‘’ peki esaret derken neden bahsediyordun ‘’

Evet bunu söylemiştim esaretten kurtulmaya çalıştığımı söylemiştim . kurtulmuştum da ama sonra buraya gelmiştim her şeyi yoluna koymuşken , önüme yeni bir hayat sunup düzeltmemi istiyorlardı .

‘’ ben zor bir hayat yaşamak zorunda kaldım , tabi ki herkes zor hayatlar yaşıyor bunu da biliyorum , kaçmak istediğim bir hayatım varken kalmam gereken durumlar yüzünden kaçamadım ‘’

‘’ peki , anlatmak ister misin meleğim ‘’

‘’ dinler misin ki ?’’

‘’ sen anlatmak iste sabaha kadar seni dinlerim , biraz da olsa kalbinin taşıdığı yük azalmış olur.’’

Bu tavrı karşısında diyecek söz bulamıyordum daha önce duyulmamış birini dinlemek istiyordu , yaralarımı sarmak beni iyileştirmek istemesi mutlu etmişti beni en azından bu durumda gülmek için bir sebebim vardı .

‘’ daha önce kimseye anlatamadığım için nasıl başlanır bilmiyorum , anlatırken ağlar mıyım onu da bilmiyorum ‘’

‘’ bana anlatırsın bu saatten sonra ben hep dinlerim seni , ayrıca ağlarsan da göz yaşlarından öperim seni ‘’

‘’ teşekkür ederim ‘’

‘’ neden ‘’

‘’ yanımda olduğun için ‘’

‘’ teşekkür etme , ben hep yanında olacağım , acıyan her yaranı ellerimle onarıp iyileştireceğim ,

Seni dinlemedikleri her anını ben dinleyeceğim. saatlerce konuş hiç susma hep konuş sesinin her tonunu ezberlemek için seni dinliyor olacağım .’’

Ağlayacaktım biraz daha konuşursa zaten ağlamam yeni durmuştu.

‘’ biraz daha böyle şeyler söylersen yine ağlayacağım ‘’

‘’ tamam sustum . benim gibi koca herkese denk gelmez bak ona göre ‘’

Bu söylediğine gülmüştüm , ama haklıydı sanırım tüm şansımı ondan yana kullanmıştım .

‘’ evet , bu sefer haklısın .’’

Bir süre denizi izledim araz hiç konuşmamıştı bana zaman tanıyordu , kendimi hazır hissettiğimde anlatmaya başlamıştım.

‘’ ben yedi yaşındaydım babam gittiğinde , kardeşimde benden iki yaş küçüktü zaten gidince pek de bir olay olmamıştı bizi hiç ailesi olarak görmemişti . Annem bir fabrikada çalışıyordu işte bende okuldan gelince kardeşimle ilgileniyordum birkaç hafta çok iyiydik , sonra babam geri geldi, hiç gitmemiş gibi eve dönmüştü hep giderdi ama sonra yine gelirdi .’’

Derin bir nefes aldım tekrardan devam etmek için, o sırada araz dikkatle dinliyordu .

‘’ sonra kardeşimi aldı sabah dışarı çıktı , akşama kadar da eve uğramadı akşam olunca eve geldi ama yanında kardeşim yoktu , annem sordu ‘’ emir nerede’’ diye cevap vermedi oturdu koltuğa annem ısrarla sordu nerede olduğunu ‘’ sattım ‘’ dedi .

Babam kardeşimi para karşılığında zengin birine sattığını söyledi , annem bunu duyunca çılgına döndü tabi babama bağırdı çağırdı ,vurdu kırdı, her yeri ama söylememişti nerede olduğunu .

Ben hiçbir şey yapamadım anlayamıyordum neler olduğunu , annem polise gideceğini hepsini şikayet edeceğini emir’i bulacağını söyledi , babam polisi duyunca tabi rahat durmadı annemi kilere kilitledi , engel olmaya çalıştım ama yapamadım bana vurdu ,

Araz’ın ağzından art arda küfürler çıkmıştı .

tabi çocuğum canım yandığı için oturup ağlamaya başladım , ağladığım için daha çok kızmıştı .

Odaya yatmaya gitti sonra bende annemin kapısının önüne gittim içeri giremedim ama onunla konuştum.

‘’ anneciğim iyi misin ‘’ diye sordum , çok ağlıyordu .

‘’ iyiyim bebeğim , korkma tamam mı ‘’

‘’ emir nerede ‘’ diye sorunca bir süre cevap vermemişti .

‘’ bebeğim beni iyi dinle tamam mı , sana bir kağıt vereceğim , dikkatlice kimseye özelliklede babana yakalanmadan dışarıdan birine gösterip polisi aramasını söyleyeceksin , tamam mı kızım ‘’

Annemin kapının altından uzattığı kağıdı aldım tıpkı dediği gibi babama yakalanmadan evden çıktım ama sokakta kimse yoktu , korkuyordum köpek sesleri çoktu hızlı hızlı yürüdüm sonra babam peşimden bağırınca koşmaya başladım . Ne kadar koştum bilmiyorum arkama bakınca yola atladığımın farkına varmadım , en son gördüğüm hızla gelen arabaydı .

Gözlerimi açınca hastanedeydim , her yerim acıyordu annemi gördüm sonra koltukta uyuyordu .

Hareket etmeye çalıştım ama yapamadım sonra annem uyandı doktorları çağırdı , konuşmayı denedim ama olmadı ilaçlardan olduğunu sanıyordum bir ay hastane odasından çıkamadım .

Annem konuşuyordu karşımda duyuyordum onu fakat cevap veremiyordum . Ayaklarımı kullanamıyordum yürüyemiyordum , çok ağladığımı hatırlıyorum hareket edemediğim için .’’

Araz kollarının arasına alıp sıkıca bedenimi sardı , sanki o an hissetmediğim bedenim onu hisseder umuduyla sarmıştı her yanımı . konuşmuyordu belki ama sarıp sarmalayarak beni iyileştirmeye çalışıyordu . kaldığım yerden devam ettim anlatmaya .

‘’ eve geldik sonra , annem ellerimi tutup önüme çöktü ‘’ sonra şöyle dedi

‘’ bebeğim benim , iyi olacaksın tamam mı . neden hareket edemediğini merak ettiğini biliyorum , şuan meleklerle tıp oynuyorsun güzelim , bu oyun bittiğinde tekrardan kalkıp yürüyebileceksin , konuşacaksın . oyun bitene kadar sabırlı olmalısın tamam mı güzelim ‘’

O çocuğa felç geçirdin artık böyle yaşayacaksın diyemediği için böyle demişti tabi büyüdükçe her şeyin farkına varmıştım .

‘’ peki meleğim baban ve kardeşine ne oldu ? ‘’

Araz’ın sorduğu soru kalbime ok gibi saplanmıştı , kendimi toplayıp sorusunu cevapladım .

‘’ ben kaza yapınca elimde ki not sayesinde polise haber verilmiş , annemi evden kurtarmışlar benim yanıma hastaneye gelmiş , annem babamın yaptıklarını anlatmış . tabi babam kaçmış o sırada ,

Ben hastanede komada yatarken birkaç gün içinde yakalamışlar , kardeşimin yerini bir türlü söyletememişler . oda suçunu kabul edip hapse gönderilmiş o zaman . kardeşimden de hiçbir ize rastlamadık ,polisler de bulamamıştı , sanki yer yarılmışta içine girmişti . annem yemeğimi yedirip televizyonun karşısına koyardı beni sonra da , kayıp ilanı asmak için dışarı giderdi her gün bıkmadan aradı ama bir iz bulamadı .

Sonra dedem ve anneannemin yanına taşındık , annem her gün benimle itinayla ilgilenir işe giderdi bende engelliler için eğitim verilen okula gidiyordum , tedaviler görüyordum .

Annem her gece masal okurdu bana , bir sürü kitap alır saatlerce bana bıkmadan okurdu ,

Birkaç yıl gördüğüm tedaviler sayesinde ellerimi kullanmaya başlamıştım , sonra lise zamanım gelmişti artık doktor on beş yaşımdan sonra ameliyat olacağımı söylemişti , harika bir fizik tedavi ile eski sağlıma kavuşacaktım. Ameliyat oldum, iki buçuk yıl fizik ve ilaç tedavisi gördüm iyileştim yavaş yavaş.

Okulumu bitirdim üniversite kazandım psikoloji okudum işte , okul bitince annemin yanına döndüm dedem bana klinik açmayı teklif etti .

Dedem zengin biriydi annem gizlice evlenince görüşmeyi kesmişler , benim kaza olayından sonra tekrar barıştılar .

Birkaç ay hiç iş falan bakmadım hayatın tadını çıkarmak istiyordum sürekli gezdik tozduk ailecek vakit geçirdik .

Sonra bir numara aradı annemi

Babamın cezaevinde kalp krizi geçirip vefat ettiğini söylediler , annem gitmedi cenazesine bende gitmedim tabi. O hayatımızdan sonsuza kadar böyle çıkmıştı işte

Bir kere bile bana baba gibi davranmamıştı saçımı okşamadı , sevmedi beni hiç hep kızardı çok sinirlendiğinde vururdu bende saatlerce ağlardım , neden beni sevmiyor diye

O uyuyunca yanına giderdim çocuk aklı tabi hata yaptığımı düşünüp özür dilerdim ondan öperdim yanaklarını , zaten bir tek uyurken yaklaşabiliyordum yanına , öyle öpebiliyordum onu

Babam beni sevmezken ben onu çok seviyordum , sonra olan olaylardan sonra bir daha eskisi gibi olamadım ona karşı öyle biri hayatımda hiç yokmuş gibi davrandım.’’

Derin bir nefes verdim birine anlatmanın verdiği rahatlık kalbimi hafifletmişti , araz göz yaşlarımdan öpene kadar ağladığımı fark etmemiştim , önce öptü sonra elleriyle sildi tek tek .

‘’ son kez ağlayışın meleğim bir daha ağlamana izin vermeyeceğim ‘’

‘’ dinlediğin için sağol , ağlamama izin verdiğin içinde’’ , sözümü kesmişti birden

‘’ asıl sen sağol savaştığın için , güçlü olup pes etmediğin için , bana geldiğin için asıl ben sana teşekkür ederim . hayatımda olduğun her gün için sağol meleğim ‘’

Sarıldı tüm kemiklerimi kırarcasına sarıldı , bende ona sarıldım söylediği sözler için daha çok ağlamıştım.

‘’ meleğim şu andan itibaren sana susmayı yasaklıyorum anlaştık mı ?’’

‘’ neden , hep çok konuşuyorum diye sinirleniyordun ‘’

‘’ artık kızmıyorum hep konuş meleğim hiç susma , konuşamayıp susmak zorunda kaldığın her an için konuş olur mu , beni sesinden hiç mahrum etme ‘’

Araz söylediği cümle ile gözünden yaşlar düşmüştü , hemen silse de artık çok geçti ağlamıştı . benim acıma benimle birlikte ağlamıştı ,

‘’ ağlıyor musun sen ‘’

‘’ aramızda küçük hanım unut bunu hemen ‘’

‘’ unuttum bile ne oldu ki ‘’

Hava kararınca yıldızların ışıltısı her yeri kaplamıştı araz arabadan aldığı örtüyü yere sermiş bizde üzerine uzanmış gökyüzünü izliyorduk .

saatlerce ağlayıp içimi dökmüştüm içime attığım her şeye bugün topluca ağlamıştım tüm acılarıma , gözyaşlarıma şahit olan bir adam vardı yanımda , kimseye derdini anlatamamış bir kadının saatlerce konuşmasını dinleyip kanayan yaralarını sarmıştı , araz ilk kez başkalarının acısına ağlamıştı .

MERHABA CANLARIM , NASILSINIZ ?

BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ ?

BU BÖLÜMDE BİRAZCIK ACILARDAN BAHSETTİK O YÜZDEN EFTAL’İN HAYATINI ONUN AĞZINDAN OKUMUŞ OLDUNUZ .

BÖLÜMÜ YAZARKEN KENDİMİ KÖTÜ HİSSETTİĞİM YERLERDE OLDU ELBETTE , O YÜZDEN SÖYLEYECEK PEK BİR ŞEY YOK .

YORUM VE OY UNUTMAYIN CANLAR YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ .