BÖLÜM 4

Hope, 2023

‘’Seni seviyorum’’ diye mırıldandım kulağına doğru ve dudaklarına minik bir öpücük kondurdum. Kollarımın altında yatıyordu. Teninin sıcaklığı tüm vücudumu sarmıştı ve bu duyguyu çok seviyordum. Tıpkı onu sevdiğim gibi.

‘’Ben de seni seviyorum.’’

Öpüşüme karşılık verdi ve elleri saçlarımda dolandı. Geri çekildiğinde vücudumdaki kan akış hızı iyice artmıştı.

‘’Bugün okulda çok yoruldum.’’

Sırtüstü yatıp, onu kollarımın arasına aldım. Sonsuza kadar böyle kalabilirdim ve sesim dahi çıkmazdı.

‘’Merak etme, az kaldı. Yakında bu çileden kurtulacaksın.’’

‘’Ve sonra asıl çile başlayacak.’’

‘’İş hayatı o kadar da kötü değil ay ışığım.’’

Ay ışığım kelimesini duyunca kollarımın altında yumuşacık oldu. Ona böyle seslenmeyi çok seviyordum. İsminin anlamını öğrendiğim günden beri ona böyle diyordum. Çünkü ay, en karanlık gecede ışığıyla her yeri aydınlatırdı ve Diana benim için öyleydi. Ben en karanlık sokaktayken, bana ışık olmuş ve yolumu aydınlatmıştı.

‘’Hem sen işine çok aşık birisin. Daha güzellerini başaracağına eminim.’’

‘’Mezuniyete kadar jürileri etkileyecek bir senaryo yazamazsam hiçbir şeyi başaramam sevgilim. Çünkü mezun bile olamam.’’

Başının üstünü usulca öptüm. Şampuan kokusu hala duruyordu ve kendine has özel kokusuyla karışmıştı. Bu koku başımı döndürüyordu.

‘’Başaracaksın ay ışığım. Harika bir senaryo yazacaksın ve herkes senaryonun peşinden koşacak.’’

Kollarımın altında kıkırdadı ve bana daha da sokuldu.

‘’Hep bunu yapacaksın öyle değil mi?’’

‘’Neyi yapacağım?’’

‘’Hep bana umut olacaksın ve hep beni seveceksin.’’

Dirseklerimin üzerinde, yatakta doğruldum ve doğrudan gözlerinin içine baktım. Bir tutam saçı gözlerinin önüne düşmüştü ve nazikçe onu oradan alıp, kulağının arkasına taradım. Onu öyle seviyordum ki.

‘’Evet, benim güzel ay ışığım. Sana hep umut olacağım ve seni hep seveceğim.’’

Ardından kocaman bir gülümsemenin yüzüne yayıldığını izledim ve dudaklarını dudaklarıma bastırışını hissettim. Ona karşılık verdiğimde sanki onu ilk kez öpüyor gibiydim. Aynı heyecanla, aynı şehvetle.

Elleri sırtımda gezinmeye başladığı an içimdeki heyecan daha da arttı ve onu tamamen kendime çektim. Sonsuza kadar dibimde yaşasın istiyordum.

Çıplak tenlerimiz birbirine değdiğinde tekrar fısıldadım.

‘’Seni seviyorum.’’

‘’Ben de seni seviyorum.’’

Biliyordum. Biz birbirimiz için yaratılmıştık ve ben onu nerede olsa bulurdum.