AİLE SIRRI

Babam o olaydan sonra kapıyı çarpıp gitti ve iki hafta sonra geri döndü. Ben bu konu hakkında kiminle konuşmam gerektiğini düşünürken aklıma halam geldi; aslında Şifa'ya da sorabilirdim ama o babam söz konusu olduğunda hassas olduğu için ve karmaşadan hoşlanmadığından, kızabileceğim ayrıntıları atlayabilirdi ve ben benden 24 yıl boyunca saklanan büyük aile sırrımızla ilgili her ayrıntıyı öğrenmek istiyordum. Acaba Hangimiz ona benziyor? Ya da bizden küçükse hagimize benzedi? Babam annemi aldatmış olamaz değil mi? Bu sorular eğer bir an önce halama sormazsam kafayı yememe sebep olabilirdi. Koşarak odamdan çıkıp merdivenlerden aşağıya arabama binmek üzere indiğim sırada Şifa'nın bana seslendiğini duydum.

"Abla nereye gidiyorsun?" eğer ona açıklama yapacak olsaydım beni durdurmaya çalışacaktı o yüzden
"Halama gidiyorum." demeyi tercih ettim. Halama neden gittiğimi söylemedim. Belki daha sonra anlatırım fakat şimdi değil.

Yaklaşık yarım saat sonra halamın evine geldiğimde sorduğum soruları ilk başta cevaplamadı, ben onu bir daha kendisiyle görüşmemekle tehdid edince korkup her şeyi anlattı.
"Bu kesinlikle annenden önce olmuş bitmiş bir şey Derin." en azından korktuğum şey olmamış ama ne demek olmuş bitmiş. Ortada bir çocuk var,gerçi artık çocuk olmadığı kesin.
"Ne demek olmuş bitmiş, hala ortada kardeşimiz var siz bunu bizden nasıl saklarsınız! "
"Bunu yapmaması gerektiğini babana defalarca kez söyledim Derin ama beni dinlemedi." samimi bir şekilde kurduğu bu cümleden sonra halama inandım ve ona karşı yumuşadım.
"Babam bunu bizden neden sakladı peki."
halam biraz mahcup olmuş bir ifadeyle "Aslında da sadece senden sakladı."

"Nasıl? Ama Şifa bunu yeni duymuş gibi davrandı." dedim şaşırarak
"Onun da bildiğini anlamaman içindir belki de."
"İyi de neden kimse benim kardeşimle ilgili bir şey bilmemi istemiyor?" dedim bıkkınlıkla

"Çünkü abin Fransa’da canım. Oraya gidip bir daha dönmemenden korkuyorlar."

"Bu kadar saçma bir şey olamaz. Evet mezun olduğumda,ki mezun olmama saatler kaldı; Fransa’da çalışmayı düşünüyorum,ama o kardeşimse siz de ailemsiniz. Neden Geri dönmeyeyim?bu arada ben hala kardeşimin cinsiyetini bilmiyorum. O kadar bağırdım bi durup sormadım ya.
"Sahi benim neyim oluyo o şimdi?" halam önce anlamadı fakat iki saniye sonra "abin ."diyerek yanıtladı beni ve biraz duraksadıktan sonra "Bilmiyorum korktuk işte."diyerek ilk sorumu cevapladı.
"Hala eğer yerini biliyorsan n'olur söyle. Kaybettiğim bunca zamanı telafi etmem için bir şans ver bana." dedim bir unut. Eğer beni,bizi merak dahi etmemişse en azından hesabını sorabilmeliydim. Benden saklamış olabilirler ama o yıllarca babamı görmeden yaşamış, insan hiç mi merak etmez babam nerde,napıyor diye.
"Tamam ama bana söz vermeni istiyorum;bundan babanın da annenin de haberi olmasın."
"Söz veriyorum bundan kimsenin haberi olmayacak;Şifa'ya bile söylemiycem."

Adresi aldığımda sanki bu dünyadaki en değerli şeyi tutuyormuş gibi hissettim,ödülmüş gibi. Acaba beni görünce napıcak, nasıl tepki verecek?

En önemlisi ben ona nasıl davranmalıyım? Daha önce hiç kimseye içten bir şekilde abi demedim ki.