18. Bölüm

Eve gelince arabadan indim azizde rüyayı arabadan çıkarıp arkamdan gelmeye başladı aziz rüyanın odasına çıkıp yatağına yatırdı bende odamıza çıkmıştım 2 dakika ardından gelmişti odada bir sağ bir sola dönüyordu kendini tuttuğu baya belliydi

''Azi-'' demeden lafımı kesmişti

''Sus avjin ben konuşucam bak sakin kalmaya çalışıyorum ama olmuyor lan gittiğiniz yer bir bar hadi rüya böyle bir sikik düşünceye kapıldı ya sen avjin gittiğiniz yerde birsürü orospu çocuğu var ya gelmeseydik ya size bişey yapsalardı beni çok hayal kırıklığına uğrattın rüyayla yarın görüşcem zaten ulan ben seni kırmamak mutlu etmek için elimden geleni yaparken meğer benim karım arkamdan iş çevirip yalan söylüyormuş sana bişey demiyorum beni bekleme bu gece gelmiycem'' aziz bişey demeden gitmişti yatağa oturup ağlamaya başlamıştım

Aramız düzeliyorken yeniden bozulmuştu ben ona yalan söylemiştim güvenini kırmıştım aziz ne yapsa ne dese haklıydı.

Kaç saattir ağlıyorum bilmiyorum ama yorgunluktan gözüme uyku çökmüştü artık üstümü değiştirmeden yatağın içine girip gözlerimi kapatmıştım

Sabah gözlerimi müthiş bir baş ağrısı ile açmıştım yan tarafım boştu aziz gelmemişti kim bilir şuan nerde ne yapıyordu azize güvenim sonsuzdu o beni kırıcak hiç bişey yapmazdı inşallah...

Yataktan kalkıp banyoya girip elimi yüzümü yıkadım ve siyah uzun bir elbise giydim odadan çıkıp

Merdivenlerden aşağıya indim ses yoktu demekki kimse kalkmamıştı mutfağa girecekken salonda koltukta uyuyan azizi gördüm...

Demekki bütün gece burda uyumuştu uyurken bile yüzünde üzüntü hayal kırıklığı vardı sanki tekrar gözlerim dolmuştu gözlerini açıp bana baktı ama hiç bişey demeden kalkıp yukarıya çıktı yemin ederim hüngür hüngür ağlıycam şimdi

Mutfakta kahvaltı hazırlarken evde çalışan kadınlarda yardım ediyordu pişi yaparken yanıma rüya gelmişti

''Yenge eve nasıl geldik hiç bişey hatırlamıyorum'' nasıl söyliycem şimdi ona abisi ile arası limoniyken şimdi daha kötü olmuştu

''Aziz abin getirdi rüya'' dedim gözlerini kocaman açtı ''Ne'' dedi kafamı salladım ''Yenge şaka yapma eğer abim getirdiyse ben bittim demektir'' gözleri dolmuştu

sofra tamamen kurulmuştu herkes sofraya gelmişti azizde yanıma oturmuştu herkes ortadaki gerginliğin farkında olduğu için konuşmuyordu berzan baba ayağa kalktı

''Hanım kalk biz gidelim onlar aralarında çözsün mesele her neyse zelal sende kalk'' rüya kafasını yere eğmiş kimseye bakmıyordu cihan abi ve aziz rüyaya sinirli bakıyorlardı delal anne ve zelal hanım lar gitmişti masada sadece biz gençler kalmıştık

''Evet rüya seni dinliyorum'' azizin sesinde sert bir ifade vardı rüya dolu gözleri ile azize baktı

''Yurt dışındakı arakadaşlarım gelmişti benide çağırdılar kıyamadım gitmek istedim mekanın böyle bir yer olduğunu tahmin edemedim''

''Ulan öyle arkadaşlarmı ediniyorsun sen edindiğin arkadaşlarından biri yengeme biride karıma yürüyodu lan rüya gözümden düştün artık seninde evinden bir farkın kalmadı gözümde'' rüyanın gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı ''Özür dilerim affet abi bidaha olmaz''

Aziz elini sertçe masaya vurunca ben dahil herkes sıçramıştı korku ile azize baktım

''Ulan neyini affedicem senin sen beni çiğneyip arkamdan iş çevirerek bir yere gittin gittiğin yerde piç dolu o mekana nasıl gidersin rüya senin aklın fikrin yokmu sikerim ben öyle arkadaşları oda yetmemiş içmişsin bide karşıma geçmiş abi affet diyorsun affetmiyorum rüya'' aziz resmen bağırıyordu

Rüyanın göz yaşları hızlanmaya başlamıştı benimde gözümden yaş akıyordu nare de aynı şekilde ağlıyordu resmen rüya azize baktı

''Evin olsa affederdin değilmi abi'' azizin kaşları yukarı kalkmıştı ''Ne'' dedi aziz

''Benim yaptığımı evin yapsaydı onu hemen affedip aynı hayatınıza dönerdiniz çünkü sen sadece evine değer verip onu sevdin ben kim dimki bi kere bile yanıma gelip iyimisin diye sordunmu abi evin ne isterse anında aldın yaptın istediği herşeyi ama ben sen yanına gelemedim abi cihan abim sevdi beni evinede banada eşit sevgi verdi ama ben eksik kaldım ben hep eksiktim hiç tamamlanmadım evin karşıma geçip aziz abim beni daha çok seviyor seni sevmiyor derken saatlerce ağladım ama sen beni hiç duymadın evin ağlasa hemen dışarı çıkarıp gezdirir mutlu ederdin ama ben hep tek başıma ağlardım ben senin sevgini bekledim abi hep dedimki aziz abim birgün benide evin gibi sevecek dedim ama olmadı ben kendimi sana sevdiremedim o yüzden yurt dışında okumak istedim zaten eğer seni görmeye devam edersem hep mutsuz olucaktım acı çekecektim senin benim üzerimde hakkın yok abi bana karışamazsın bana cihan abim karışabilir o benim hem abim hem babam oldu 2 abim var ama benim bir kahramanım var oda cihan abim'' evin hiç birşey demeden masadan kalkmıştı

Yavaş ve yorgun adımlarla merdivene yürüyordu omuzları çökmüş sessizce iç çekiyordu merdivenden çıkıp gitmişti ben nare ağlıyorduk okadar zor şeyler yaşamışki bu kadar yaşaması bile resmen mucizeydi azize baktım gözleri dolmuştu elini anlına kapatıp görmemizi engelliyordu ama ben o gün azizin ağladağına şahit oldum ben o gün azizin bir damla göz yaşının yere ses çıkararak düştüğünü gördüm ve tam o an

Dışarda gürültülü bir ses ile şimşek çakmıştı...

AYYYY bölüm nasıldıı fena bir bölümdü değilmi bende yazarken baya zorlandıım.

Yeni bölüm 15 oy ve 25 yoruma gelicekk yeni bölümde görüşürüzz🤍🎈