3.Bölüm

Hepinize merhabalar öncelikle

Kitapla ilgili yorumlarınızı bekliyorum.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın lütfen

İyi okumalar

^^Gün gelir devran döner yaşantıkların seni bulur^^

Rüya Soylu Anlatımıyla

Beynim donmuş gibiydi.Ne yani abim kız mı kaçırmıştı.Hem de Mardin'den

What?

Yalandır ya yapmamıştır öyle birşey...

Abim bana küçükken hep sevdiği kız Yasmin'den bahsederdi.Ne yani aşık olduğu kız Mardinli miydi?

Geçmiş
Yazarın Anlatımıyla

''Abi sevgilin var mı?''dedi kız neşeyle abisinin vericeği cevabı merak ediyordu.Kız sanki büyümüşte küçülmüş gibiydi.

''Var, abiciğim''dedi abisi kızın saçını okşayarak kızın saçını okşaması kıza huzur veriyordu.

''Güzel mi peki, ne kadar seviyorsun onu''dedi kız konuyu bağlamaya çalışıyordı yabboz parçaları gibi birleştirmeye çalışıyordu.

''Güzel demek az kalır bir kere.O benim için dünyalar güzeli çok seviyorum ama bizden olmaz abiciğim''abisinin sonlara doğru sesi kısılmıştı.

''Neden abi sizden olmaz''abisinin gözünden bir damla yaş düşüp kızın saçına düşmüştü.Küçücük kız bunu fark edip ayağa kalktı.Abisinin göz yaşını sildi.Abisi kıza nasıl diyeceğini bilmiyordu.Arada 'kan davası' var mı diyecekti.Nasıl derdi çok küçüktü kardeşi

''Abiciğim bak şimdi iki aile düşün bu iki aileler kavgalı tamam mı?Benim sevdiğim kızın ailesi ile biz kavgalıyız ama çok büyük kavgalıyız''demişti.Basitleyerek anlatmaya çalışıyordu abisi

''Belki olursunuz istersiniz kızı barışırsınız''kız ümit ediyordu.

''Belki olmazsa seninle kaçırırız kaçarız buralardan''demişti abisi gülerek

Eğer kızı kaçırırsa asla Rüya'yı yanına almazdı eğer alırsa onunda başının yanacağını biliyordu.

''Valla bende sana yardım ederim hem ben hala olmak istiyorum''abisi kızı gıdıklamaya başlamıştı.

''Duymadım sayıyorum''kız gülerken cevap veremiyordu.

''Peki adı ne''demişti kız merakla

''Yasmin''genç adamın sözünde özlem vardı.

O zamanlar yaşadığı en güzel anlardı.

Mutluydu kız...

Şimdiki Zaman

Abimle olan anılar gözümde canlanmaya başlamıştı.

Bahsettiği kız Yasmin'di.

Bana bahsettiği Yasmin

Toparlanıp uçağa bindik.Babam önceden ayarlamıştı uçağı annem ağlıyor ben peki?Ağlamıyordum ama ruh halim çökmüş gibiydi.

İnsanlara yıkılmazmışım gibi görünmeye çalışırken ben yıkılıyordum.

Bu hayatta ben çok yıkılmıştım.

Sadece dışa yansıtmıyordum.Her akşam herkes yattıktan sonra ağlardım.Sabah kalktığımda ise gözüm şişerdi.Buna alışmıştım.

Efe bana dönüp''Rüya''demişti üzgünce

''Efendim''dedim Efe'ye dönerek

''Berdel olursa kabul etme olur mu?''sessiz kaldım.

İkizimi tehlikeye atmaktansa ben kalırım bu oyunun ortasında

''Ben evlenicem tamam mı sen kabul etme''demişti.

Daha konuşmamıştık.

Efe yapamazdı.

Başka bir kızla hele sevmediği biriyle evlenmeyi kabul bile etmezdi.

Beni korumak istedi.

Olmazdı..

Ben düşüncelere dalmışken gözlerim kapandı kendimi uykuya teslim ettim.

...

Kalktığımda arabadan inniyorlardı.Ben en son uçaktaydım.

Efe tam beni kucağına alıcakken gözlerimi açtım.

''Günaydın''dedi Efe bana

''Günaydın''aynı şekilde karşılık verdim.

Tam o sırada evde ki seslere gitmeye başladık.

Evin kapısından içeri girecekken abimi gördüm.

Yakışıklılığından bir gram eksiltmemişti.Bana kaşlarını çatmış bakıyordu.Abimin hızlıca yanına gidip sarılacağım esnada abim bir adım geri çekildi.Gözlerim doldu.

''Abi''sesimdeki ses tonu hüzünlüydü.

''Ben senin abin değilim bana abi deme''oldukça sert çıkan sesiyle gözümden bir damla yaş düşmüştü.Efe yanımıza gelip ''Abi, niye Rüya'ya böyle davranıyorsun''demişti Efe

Nedeni basitti?

Onları terk etmemdi nedeni..

''Neden mi bizi kaç yıl terk etti.Annemle babam hastalandılar yataklara düştüler.Siz bunu unutmuş olabilirsiniz ama ben unutmadım''herkes bize bakıyordu.Utanıyor muydum?

Asla

''Nedenim vardı?''kısık çıkan sesimle başım önüme eğildi.

''Lütfen daha fazla konuşma batıyorsun konuştukça''abimin sert çıkan sesiyle göz yaşlarım dökülmeye başlamıştı.

Üzgündüm..

''Evet ağalarda geldiğine göre kararı belirlemek için hadi içeriye geçelim''saçları beyzalamış bir dede söylemişti bunu ağalar içeriye geçerken ben ağlıyordum.

''Kızım''dedi annem yanıma gelerek başımı kaldırıp anneme baktım.

''Her ne olursa olsun ağlama abin seni affedicektir.Seni gördüğünde gözleri parladı bunu sen fark etmemiş olabilirsin ama ben 32 yıllık anneyim.Ben çocuklarımın gözlerinden anlarım ne hissettiklerini abin ise seni görünce gözleri parladı.''annemin konuşması her ne kadar da bana moral versede ben üzgündüm.

''Anne abimi ben çok seviyorum ben isteyerek sizi bırakmadım ki mecbur kaldım.Anlatmıştım sana''

''Sen o adamı isteyerek öldürmedin kızım buradan kaçaman en mantıklısıydı.Yoksa yakalanma ihtimalin vardı''anneme yaşadığım olayı anlatınca annem ilk şok olmuştu.

Sonra anlayışla karşılamıştı.

''Abim beni ne zaman affeder''

''Onu ben bilemem ama çok yakındır affetmesi''

Bu yakınlık 1 gün mü, 1 ay mı , 1 yıl mı?

Ne zamandı?

''Anne bana Güneş kızın hikayesini anlatır mısın?''annemin dizine yatmıştım.Annem saçlarımı seviyor ben ise gözlerimi kapatmıştım.

''Bir gün Güneş adında bir kız varmış.Bu kız çok güzelmiş böyle bir bakan bir daha bakarmış bu kıza.Kız ise güzelliğinin farkında değilmiş.'Ben çok çirkinim' diyormuş Güneş kız.Bu kız büyümüş büyürken de güzelliğinden bir gram bile eksiltmemiş.Bu kız bir gün yolda giderken bir çocuğa çarpmış.Bu çocuk ise ağa çocuğuymuş.Ardından bu kıza bakan ağa bu kıza aşık olmuş.Güneş'in mavi gözleri, sarı saçları ile mükemmelliğini koruyormuş.Ardından kıza 'Adınız ne' diye sormuş kız adama bakarak 'Güneş'demiş bu saatten sonra adam Güneş'in peşini bırakmamış ''

Annem derin bir nefes aldı.

''Ardından bu çocukla bizim kızımız evlenmişler.Ama bu kız nedeni bilinmez bir hastalığa rastlamış.Bu hastalıktan kurtuluşu yokmuş.Bunu kocasına söyleyememiş.Kocasının üzülmesini istemezdi.Ardından kız bir anda hamile olduğunu öğrenmişti.7 aylık bebeğine hamileyken Güneş hayatını kaybetmiş.Bebekle beraber Dünya'dan göçüp gitmişler''

''Anne peki sonra adama ne olmuş''merakımla annemi dinlemeye başladım.

''Adam perişan bir haldeymiş ne yapıcağını bilemiyormuş.En sonunda adam dayanamayıp intahara kalkışmış.Bu iki gencin hikayesi de mutsuz sonla bitmiş''

Bu hikaye bana tanıdık geliyordu.

Bir anda ağaların sesini duyunca ayağa kalkmaya başladık.Oda da bulunan diğer hanım ağalar da kalkıp gelicek cevabı beklediler.

''Verilen huküm şu şekildedir Rüya Soylu ile Barlas Karadağ ile evleniceklerdir.Yani berdel olucaktır''

Bölümün sonuna geldik

Nasılsınız

Kitap hakkında düşünceleriniz neler

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere