
Sabah alarmın sesiyle uyanmış işlerimi halledip kahvaltı için mutfağa geçmiştim.
Masaya peyniri koymam ile hazırladığım kahvaltıya baktım herşey tamamdı. Son olarakta ellerimi yıkayıp odama geçtim meleğim yatakta yan dönmüş elleri kafasının altında uyuyordu.
Daha fazla oyalanmayıp dolaptan bu gün giyeceğim siyah kumaş pantolonlu takımımı çıkardım ayakkabı olarakta aynı renk topuklularımı alıp hazırlanmaya geçtim. Saçım zaten kendi halinde gayet iyi duruyordu. Yüzümede hafif birşeyler yapıp yatakta uyuyan meleğime döndüm. Saat 7.30 tu meleği bu saatte kaldırsam çok huysuz olurdu. Oyüzden sessizce odadan çıkıp mutfağa geçtim. Hızlı birşekilde kahvaltımı edip masayı topladım.
Önce meleği Emine ablaya bırakmam lazımdı odaya çıkıp meleğe küçük bir çanta hazırlayıp Emine ablayada geliceğime dair mesaj atıp meleğimi yataktan aldım başını boynuma gömüp uyumaya devam ediyordu küçük hanım bu hali ne kadar öpme isteğimi arttırsada uyanmaması için sessizce evden çıktım.
Emine ablanın kapısını çalmamla açılması bir oldu beni güler yüzle karşılayan kadına ben de aynı şekilde karşılık verdim.
Kucağımdaki meleği alıp içeriye yöneldi . Kısa sürede yanıma dönmesiyle "günaydın kuzum" demesi içimi ısıtmıştı "günaydın abla, çok teşekkür ederim sen olmasan ne yapardım bilmiyorum" bu dediğime kızar gibi yapıp "ne demek kız o ben bakarım tabi meleğime teyzesi sayılırım ben onun" bizi bu kadar sahiplenmeleri içimde biyerleri ısıtıyordu. "Saol abla yinede zaten Alparslan bir tane bakıcı bulmuş onunla görüşecekti bugün" söylediğim şey Emine ablanın imalı gülmesine neden olmuştu "baksın ablam alparslanım bulur güvenilir birini merak etme sen" onun imalı konuşması beni ne kadar utandırsada belli etmeyip elimdeki çantayı uzattım "bunda meleğin eşyaları var abla bir sıkıntı olursa zaten numaram var sende ararsın ben hemen gelirim" beni kafasıyla onaylayıp "hadi git artık geç kalıcaksın işe Allah kolaylık versin" bende onu kafamla onaylayıp eve geçtim.
Odamdan çantamı alıp evden çıktım saat 8 olmuştu ilk gün olduğu için pek bir işim olmadığından sıkıntı olmazdı geç gitmem ,ben kapıyı kapatırken arkamdan gelen kapı sesiyle kapıyı son kez kontrol edip arkama döndüm benim gibi siyahlara bürünmüş Alparslan'la bir an heyecanlansamda hemen kendimi toplayıp "günaydın" dedim. Benim gibi oda boydan beni süzüyordu.
En sonda gözleri gözlerimi bulduğunda "günaydın işemi?" Diye sordu bir iki adımda yanına doğru ilerleyip asansörün düğmesine bastım "evet , sende işe gidiyorsun galiba" oda beni kafasıyla onaylayıp yanıma geldi açılan asansöre binip alt katın tuşuna bastım.
Yanımdaki varlığı içimdeki heyecanı körüklesede sakinliğimi korudum.
Asansörün durmasıyla ikimizde apartmandan çıkıp yan yana olan arabalarımıza ilerledik arabamın kapısını açıp Alparslan'a döndüm arabasının yanında durmuş beni izlemesini beklemiyordum "kolay gelsin" sessizliği bozup onun cevap vermesini beklemeden arabaya bindim.
Benim park yerinden çıkmamla oda arkamdan çıkmıştı.
Hızlı geçen yol ile arabayı hastanenin garajına park edip hastaneye girdim. Danışmandan başhekimin odasını öğrenip 5. Kata çıkmak için asansöre ilerledim. Çoğu kişinin bana baktığını biliyordum ama buna çok takılmayın açık olan asansöre bindim.
Başhekim ile görüşüp sekreterin yönlendirmesiyle odama geldim başhekim bugün sadece yerleşip alışmamı söylemişti.
Odam beyaz ağırlıklı ferah bir odaydı odaya eşyalarımı yerleştirip askıdaki beyaz önlüğümü giyip hastaneyi dolaşmak için odadan çıktım.
Sekreterden öğrendiğim kafeteryaya ilerlerken koluma çarpan kişiyle sendeledim "ayyy çok özür dilerim iyimisiniz" yanımda bana çarpan esmer kadına dönüp "önemli değil" diyip tebessüm ettim "aaa yeni gelen doktor siz olmalısınız ben Buket acilde doktorum" yüzündeki kocaman ve samimi gülümsemesiyle bana uzatığı eline aynı şekilde karşılık verip "evet yeni doktorum bende Esin" bir anda koluma girip beni ilerletmesiyle şaşırsamda onu bozmamıştım.
"rahatsız olmazsın umarım ben seni çok sevdim çok tatlı birine benziyorsun" bu haline gülüp "rahatsız olmadım sıcak kanlı insanları severim ayrıca teşekkür ederim iltifatın için" "gel hadi seni bizim ekiple tanıştırayım hepsi çok iyilerdir eminim onlarıda seversin" buketin söylediklerini kafamla onaylayıp kol kola kafeteryaya ilerlemeye başladık.
Fazlasıyla kalabalık olan kafeteryayla buketin yönlendirmesiyle dört kişinin oturduğu masaya ilerledik.
"Bakın size kimi getirdim yeni doktorumuz Esin" herkesin bana bakmasıyla bir an utansamda çok takmayıp "merhaba" diyip boş sandalyelere oturduk buket sessizliğe dayanamayıp konuşmaya başladı.
"şimdi esincim bu arkadaşımız Ferdi yanındakine Leyla ferdinin nişanlısı ikside çocuk doktoru" diyip sağımdaki kişileri gösterdi Ferdi sarışın 1.80 lerinde olduğu belli düzgün birine benziyordu yanındaki kadında ferdi gibi sarışın daha minyon biriydi ikiside yüzlerindeki sıcak gülümsemeyle bana bakıyordu "tanıştığımıza memnun oldum" diyince
Buket konuşmaya devam etti "Leyla'nın yanımdaki Kerem kadın doğum uzmanı kendisi son olarakta Murat ben gibi oda acilde" buketin konuşmasıyla ikiside kafasıyla selam vermişti kerem Murat'a göre daha sıcak birine benziyordu Murat kereme göre daha uzun boylu ve soğuk duruyordu çünkü ,daha fazla incelemeyi bırakıp "tanıştığımıza memnun oldum" dedim.
Kısa bir sessizlikten sonra masada genel sohbet dönmeye başlamıştı hepsi iyi insanlara benziyordu.
Saatin ilerlemesiyle herkes işinin başına dönmüş bende odama ilerlemiştim. Bir kaç imzalanması gereken dosya vardı onlara bakarken telefonumun çalmasıyla arayana baktım gördüğüm isim bir an heycanlanmamı sağlasada sakin olup telefonu açtım "efendim" karşıdan gelen derin nefes sesiyle yerimde dikleştim "Esin bakıcı için aramıştım ben seni ama müsaitmiydin" sesindeki sertlik biraz yumşasada hâlâ oldukça sertti
"müsaitim Alparslan seni dinliyorum"
"bakıcı tamam yarın sabah saat yedide gelicek sana uyarmı" sonunda rahatlamıştım
"benim için uygun teşekkür ederim tekrardan"
"önemli değil kapatıyorum ozaman görüşürüz"
"görüşürüz" diyip aramayı sonlandırdım.
Bir kaç saat süren rapor sonrası mesaimin bitmesiyle eşyalarımı toplayıp hastaneden çıkıp otaparka ilerledim. Kısa sürede mahalleye girmem ile arabayı park ettim çantamı ve telefonumu alıp arabadan inerken saatin 7 olmasıyla trafikte çok zaman geçirdiğimi anlamam zor olmamıştı. Yan tarafta ki gördüğüm arabayla alparslanın geldiğini anlamıştım.
Daha fazla oyalanmayın apartmana girdim. Asansörde Emine abla gilin kata basıp önce meleğimi almayı düşünürken telefondaki gördüğüm mesajla meleğin alparslanın evinde olduğunu anlamam kısa sürmüştü kendi katıma gelip alparslanın zilini çaldım. İçeriden gelen meleğin kahkahaları dışında duyduğum ayak sesiyle içimdeki heyecan artmaya başladı.
Kapıyı açan Alparslan'la bir an duraksasamda "iyi akşamlar melek galiba burdaymış onu almaya gelmiştim" arkadan paytak adımlarla koşa koşa gelen melek bir anda sendeleyip düşecekken Alparslan iki adımda yanına gidip kucağına almıştı.
İçimi kaplayan korkuyla derin bir nefes alıp gülen kızıma döndüm oda beni yeni farketmiş olmalı ki bir anda çığlık attı "annniiiiii" ona doğru ilerleyip uzattığı kollarının arasına girdim tabi onun bana sarılmasıyla Alparslan'a da yaklaşmış oldum içimdeki heycan daha da artarken saçımda hissettiğim haraketlilikle bir anda yerimde kalakaldım Alparslan benim saçımımı kokluyordu bana mı öyle geldi. Gerçekten saçımı kokluyor.
Daha fazla böyle durmayıp kendimi geri çektim biri görebilirdi sonuçta "annecim hadi gidelim gel" meleğe yönelik söylediğim şey ile melek kollarını alparslanın boynuna daha sıkı sarmıştı.
Tam meleğe yönelecekken "akşam yemeği hazırlamıştım bende sende yorgun görünüyorsun gel beraber yiyelim" diyen Alparslan'la biran şaşırsamda kendimi toplayıp tam reddedicekken melek alparslanın kucağından debelenerek inip içeriye koşmuştu Alparslan gülerek bana dönüp "galiba küçük hanım kararı kendisi verdi" onu kafamla onaylayıp "ben bi üzerimi değiştirip gelsem sorun olurmu"
"bende sofrayı hazırlayayım ozamana kadar" onu kafamla onaylayıp eve yöneldim benim eve girmem ile oda kapıyı kapatmıştı.
Bölüm bitti ✅
Nasıl gidiyor sizce 🧐
Yorumları ve oyları unutmayalım lütfen 🙏
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |