7. Bölüm

Kısa bir duşun ardından saçlarımı kurutup üzerime de beyaz tişört ve gri eşofmanımı giyip aynada son kez kendime baktım hazır olduğumu anlayınca daha fazla oyalanmayıp telefonumu ve anahtarımı alıp yan evin kapısını çaldım.

İçimdeki bastırmaya çalıştığım heyecanla ne kadar bayılacak gibi hissetsemde kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Açılan kapıyla karşıma baktığımda alparslanı görmek bir anlık sakinleşen kalbimi hızlandırmıştı. "Gel herşey hazır" diyen Alparslan'da beni boydan süzmesini bitirip ensesini kaşırken kenara çekilmesiyle içeriye girip ayakkabılarımı çıkardım. Meleğin sesine doğru ilerlerken kendimi salonda buldum. Küçük hanım kendi halinde oynuyordu.

Benim geldiğimi fark etmesiyle "anniii" diyip kucağıma atlaması bir oldu. Kısa sürede olsa meleği çok özlemiştim ben meleğin boynunu öperken o da gülüyordu gıdıklanmıştı küçük hanım

Bizim bu halimize gülerek bakan Alparslan'la bir an utanmıştım resmen adamı unutmuştum ya

Alparslan'da utandığımı fark etmiş olmalıki konuyu değiştirdi "hadi gelin sofra hazır" mutfağa ilerlemesiyle bizde arkasından mutfağa geçtik.

Gördüğüm masayla şaşkınlığımı saklayamadım alparsalan yüzümde nasıl bir ifade gördüyse artık gülmeye başladı " gülmesene şaşırdım sadece bu arada yemekler harika görünüyor" diyip masaya geçip oturdum.

Alparslan'da yüzündeki tebessümle yerine geçip yemek servisine başladı. "Yemekleri gerçekten sen mi yaptın" sorduğum soruyla yemeği bırakıp bana döndü "niye bu kadar şaşırdın anlamadım yalnız yaşıyorum sonuçta başka kim yapacak" diyip kucağımda yemeğiyle uğraşan meleğe döndü "küçük hanım annenize inandıramıyoruz kendimizi" diyip kucağımdaki meleğe kollarını uzattı maşallah kızım da dünden hevesli hemen beni bırakıp alparslanın kucağına gitti.

"Melek hanım bu aralar beni hep satıyorsunuz alınıyorum ama " benim şakayla söylediğim şeyi melek hiç takmamış Alparslan'da bu halimize kahkaha atmıştı.

Gülmek kesinlikle Alparslan'a çok yakışıyordu.

“Nasılsın, alışabildinmi mahalleye” Alparslan’ın sorusuyla ona bakmayı bırakıp önüme döndüm. Allahtan meleğe yemek yedirdiği için görmemişti bu halimi daha fazla beklemeyip konuştum

“alıştım gibi Emine abla ve Aysun teyze saolsun hafta sonu mahalleliyle bizi tanıştırmak için yemek ayarlamışlar”

Alparslan’a baktığımda zaten bunu bildiğini fark etmiştim ki söyledikleriylede emin oldum “evet haberim var öğlen Aysun teyze haber verdi” yemek yerken başka birşey konuşmamış sessiz ve huzurlu yemeğimizi yemiştik herşeyi Alparslan’ın yapmasıyla sofrayı ben toplamış melekle iksinide içeriye yollamıştım.

Kısa süre de bulaşıkları halledip önceden demlediğim çaylarıda servis edip içeriye geçtim. Yerde oyun oynayan ikili hallerinden memnun bir şekilde otururken bende koltuğa oturup kenardaki sehpanın üzerine tepsiyi bıraktım.

“Alparslan çayın soğumadan iç istersen” melekteki bakışları önce bana sonrada tepsideki çaylara dönmesiyle gözlerinde ki parıldama dikkatimden kaçmadı çayı seviyordu galiba

Yerinden kalkıp yanıma biraz mesafe koyarak oturdu. Sehpadaki çayı ona uzatıp kendi bardağımı elime aldım.

“Alparslan bakıcıyı nasıl buldun” sorduğum soruyla Alparslan’a dönmemle onun zaten bana baktığını farketmiştim bu beni utandırsada belli etmedim

“bizim ekipten birinin kardeşi çoçuk gelişim mezunu güvenilir biri merak etme önceden bakıcılık yapmışlığıda var “ söyledikleri içimi rahatlatmıştı

”umarım melekle anlaşabilirler” şuanlık en büyük sıkıntılardan biri buydu melek herkesle anlaşabilen bir çocuk değildi sonuçta. “merak etme eminim anlaşırlar.” Çayımdan biraz daha içip “umarım” dedim.

“İlk günün nasıldı hastahanede” sorusuyla bir anda heyecanlanmıştım uzun zamandır çalışsamda hayalimdeki mesleği yapmak herzaman beni heyecanlandırır.

Bu halimi fark eden Alparslan bana gülerek bakınıyordu “çok güzeldi ilk gün zaten hasta bakmadım doktor arkadaşlarla falan tanıştım” beni kafasıyla onaylayıp meleğe döndü küçük hanım uyuklama başlamıştı.

Bardağı sehpanın üstüne bırakıp ayaklandım “biz gidelim artık küçük hanımın uykusu gelmiş anlaşılan”

Alparslan’da benimle ayaklanıp meleği kucakladı ben de ortadaki eşyalarını toplayıp kapıya yöneldim.

Dışarı çıkıp önce kendi dairemin kapısını açtım meleğin eşyalarını koyarken arkamdaki adım sesleriyle Alparslan’ın geldiğini anlamam da zor olmadı benim önden ilerlememle meleği odama yatırdık meleğin odası daha hazır değildi o yüzden hâlâ benimle yatıyordu.

Kapıya gelmemizle Alparslan bana dönüp “ iyi geceler” dedi.

“iyi geceler teşekkür ederim bu akşam ve yemekler için”

“önemli değil birşey lazım olursa haber ver” onu kafamla onaylayıp kapıyı kapattım.

Odama gidip pijamalarımı giyip meleğin yanına yattım özlemiştim küçüğümü saçlarını koklayı öpmemle hissetmiş gibi bana dahada yaklaşıp boynuma kafası koyup uyumaya devam etti günün yorgunluğuna dayanamayıp bende kısa sürede uyudum.

*********

Duyduğum alarm sesiyle yataktan kalktım meleğe baktığımda uyumaya devam ediyordu sessizce lavaboya gidip işlerimi hallettim.

Mutfakta kendime kahvaltı hazırlayıp odama çıktım hızlıca hazırlanıp odaya geri döndüğümde makyaj masamın üstünde çalan telefonumla oraya yöneldim arayanı görünce bekletmeden açıp mutfağa ilerledim “efendim Alparslan”

“günaydın Esin Büşra geldi de melek uyuyordur diye kapıyı çalmadık “

“Geliyorum” telefonu kapatıp kapıya yöneldim.

Kapıyı açmamla Alparslan’ı görmem bir oldu zaten vücudu o kadar yapılıydı ki kapıyı nerdeyse ful kapatıyordu daldığımı fark edip silkelendim arkasındaki kadını yeni fark ediyordum. Daha fazla böyle durmayıp konuştum.

“günaydın buyrun bende kahvaltı yapacaktım isterseniz mutfakta konuşalım ” beni kafasıyla onaylamasıyla mutfağa yönlendim onlarda arkamdan geliyordu. Allahtan yemek yapmayı çok seviyordum da tek olsamda her zaman özenle hazırlardım sofrayı onlarada servis açıp masaya geçtim.

Karşımdaki kadın minyon ve tatlı birine benziyordu sessizliği bozmak adına “ Esin ben meleğin annesiyim” diyip elimi uzattım. Samimi bir tebessümle karşılık verip “büşra bende tanıştığımıza memnun oldum”

“bende memnun oldum. Alparslan bahsetmiştir doktorum bu yüzden de meleğe bakabilecek birini arıyorum sabah 8 de çıkıyorum akşamda mesaim normalde 4 gibi biter ama nöbet zamanlarıda kalabilirsen sevinirim eğer çalışma şartları senin içinde uygunsa anlaşabiliriz” Büşra konuşmamın başından beri dinleyip benim susmamla konuştu

“benim için uygundur Esin hanım nöbet zamanlarıda gelirim evimiz zaten buraya yakın” onu kafamla onaylayıp “senin içinde sakıncası yoksa hanım demene gerek yok Büşra’ cım ister Esin de istersen de abla sana kalmış evde de rahat olabilirsin”

”tamam Esin ha- yani Esin” ona gülümseyip kahvaltımıza devam ettik Alparslan konuşma boyunca dinleyip kahvaltı etmişti odamdan gelen seslerle meleğin uyandığını anlayıp ayaklandım.

Küçük hanım uyanmış yatakta kendi halinde oynuyordu beni görmesiyle “anniii” diye çığırması bir oldu yatağa yaklaşmamla emekleyerek yatağın ucuna gelirken düşmeden onu yakaladım.

“Hayırdır hanımefendi nereye” bir yandan konuşup bir yandan da öpücüklere boğuyordum miniğimi onu öperken bir yandan da mutfağa doğru ilerledik sesleri duyan Alparslan ile Büşranın dikkati bize dönmüştü.

Mutfağa girmemizle meleğin kahkahaları bir anda kesilip çığlık attı nedenini ilk başta anlamasam da Alparslan’a uzattığı kollarıyla anlamıştım neden çığlık attığını kızım galiba Alparslan’a aşık oldumuştu ne zaman onu görse yerinde duramayıp ona gitmeye çalışıyordu tabi bu durumdan şikayetçi kimse de yoktu.

Alparslan da kızımın ona gitme çabalarına daha fazla dayanamamış olucak ki meleği kucağına almıştı.

Büşraya dönüp “büşracım meleğimizlede tanış ben yemesi yememesi gereken herşeyi kağıda yazıp dolaba yapıştırdım. Bu aralar yürümeye çalışıyor oyüzden çok hareketli lütfen dikkatli ol benim çıkmam lazım bir sıkıntı olursa da beni ararsın”.

Kahvaltıda konuşma sırasında numaralarımızı almıştık sonuçta kızımı sormak için araya bilirdim dimi canım.

“Tabi esincim ben dikkat ederim merak etme sen” onu onaylayıp tekrar odama çıktım çantamıda alıp tekrardan mutfağa yöneldim

Alparslan kucağında melekle oynarken büşrada elindeki kâğıdı okuyordu (dolaba yapıştırdığı) daha fazla oyalanmayıp meleğime yaklaştım “annecim” beni duyan melek kollarını bana uzattı kucağıma alıp kokusunu içime çekip öpücüklerimi sıraladım.

“Ben işe gidiyorum meleğim Büşra ablayı üzmek yok tamamı” son kez daha öpüp yanıma gelen büşraya meleği verdim.

Alparslan da ayaklanıp meleğin saçından öpüp konuştu “Büşra bi sıkıntı olursa benim numaram da var sende ararsın”

“tamam abi birşey olursa haber veririm” onu kafamızla onaylayıp evden çıktık.

Bölüm bitti ✅

yorum ve oyları unutmayalım lütfenn🙏

☺️yeni bölümde görüşürüzzzzz ☺️