6. Bölüm

“Yok ben size yük…” dediğimde sözümü keserek “Selen sen bize yük olmasın canım. Ben seni bu halde bırakamam” dediğin yalnızca başımla tamam der gibi bir hareket yaptım. Gülce de katır inadı vardı anam ne yapabilirdim. Kafaya bir şey koydu mu yapar ya da yaptırırdı.

Hastanenin önünde taksi beklerken siyah bir araba gelip durdu. Gülce şaşkın bir şekilde bana bakarak “Selen sana bu araba tanıdık gelmiyor mu?” dediğinde arabaya biraz daha dikkatli baktım. Bir iki dakika sonra Gülce’ e dönerek

“Kanka bu senin abinin arabası değil mi?” dedim heyecanla. Gülce şaşkınca o arabaya doğru yürümeye başlayınca peşinden yürüdüm.

O sırada arabadan inen adama bakakaldık. “a-abi” dedi Gülce şaşkın ve titreyen nefesiyle inen adama baktı.

“Selam güzellikler hadi eve gidiyoruz” diyen Murat abiye baktım. “Senin burada ne işin var abi” dediğinde Murat sırıtarak bana baktıktan sonra tekrar Gülce’ e bakarak

“Sen benim diğer kardeşimin hastanelik olduğunu neden haber vermedin önce onu cevapla sonra ben sana gerekli açıklamayı yaparım” dediğinde sesinde hafif bir sitem vardı.

“Abi senin bu şehre geldiğini bilmiyordum ki neden haber vereyim ki!” diye bağırdı.

Murat “annemle konuşmuşsun annem başınıza bir büyüğün durması için bana haber verdi bende öz kardeşimi ve manevi kardeşime bakmaya geldim sizi yalnız bırakamazdım” diyerek ikimize bakıp iç çekti. “Hadi gidelim bakacağımız bir hastamız var” dedi sırıtarak.

Aylin “tamam hadi gidelim Aylin sende gel bizle” dedi Gülce Aylin’e bakarak fakat Aylin hayır anlamında kafasını sallayınca “siz gidin dinlenin olmasa be yarın Elif ve Nehir ile size geliriz” dedi. “Peki tamam ama yarın hepiniz geliyorsunuz tamam mı?” dediğinde Aylin sırıtarak bana baktı “tamam siz iyi bir dinlenin yarın nasıl olsa Pazar geliriz muhtemelen” dedi. Aylin bize küçük bir tebessüm ederek minibüs durağına doru ilerledi.

Bizde arabaya doğru geçtik. Murat abi “ben acıktım ne yesek ki?” diye sordu arabaya biner binmez. Gülce abisinin yan koltuğuna geçerken “abi sendede ne boğaz var he” diyerek beni güldürmeye başarmıştı.

“Ne yesek demiştim sanırım ama bilemiyorum yani” dedi arabayı sürmeye başladı Murat abi. Gülce gülüp “tamam pizza yiyelim mi?” diyerek bana döndü. “bana fark etmez olur” dediğimde Murat gülerek “tamam evde yiyelim giderken mi alalım eve mi söylesek?” diyerek yeni bir soru yöneltti. “Gülce yüzünü hayır anlamında sallarken “bence eve söyleyelim çünkü alıp gidersek eve pizza kalmaz bence” dediğinde Murat’ta ima edici bakış yaptı “sözün bana sanırım” dedi sırıtarak. Arkada sadece kıkırdayarak onları izliyordum Gülce arkaya bakarak “sen de çok eğleniyorsun heral de kız” dedi çok güzel bir şekilde gülerken. Evet anlamında başımı salladım ve başımı cama yasladım.

Moralim güzel olmasına rağmen hala aklım ailemdeydi. Beni neden bırakmışlardı. Ben hala toparlanmaya çalışıyordum. Fakat bunu tek başıma yapamıyordum. Keşke Murat abiyle bu şekilde tanışmasaydık. Yani ben ailem beni terk ettikten sonra 4 yıldır görmediğim arkadaşımın abisiyle sırf ailem beni terk etti diye karşılayamazdım. Sanırım beni bu durumu alışmam en azından idrak etmem bay bir süre alacakmış gibiydim. Neyse ki arkadaşlarım yanımdaydı. Bu durumda arkadaşlarımdan başka sadece ailem olduğunu fark ettim. Beni ailemden başka kimsem yoktu fakat artık onlarda yoksa benim arkadaşlarımdan başka kimsem yoktu.

❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹

Bölüm bu kadardı yorum yapıp oylamayı unutmayın lutfenn