20. Bölüm

✨Merhabalar yeni bölüme hoşgeldiniz

Bu kitabın gerçek hayatla bir ilgisi yoktur

Dikkat şiddet ve küfür içerir

Oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın, emeğe saygı lütfen. 💜

🇹🇷🇹🇷🇹🇷

"Fulya
Başımı çevirip bana seslenen kadına baktım, bu geçen benimle ilgilenen hemşireydi, adı neydi kızın söylemişti,

"Merhaba, nasılsın? Yanıma gelip önümde durdu

"Ben iyiyim de sen pek iyi görünmüyorsun, migrenin mi tuttu,

"Evet, sıra gelmesini bekliyorum,

"Çok sık atak geçiriyorsun bunun normal olduğunu düşünmüyorum, sana numaramı vereyim hem iyice kaynaşmış oluruz hemde yardıma ihtiyacın olursa haberleşiriz.

"Çok iyi olur, bende seninle vakit geçirmek isterim, çok iyi bir kızdı gerçekten ilk gördüğüm andan beri sevmiştim onu.

"Fulya Kurdoğlu. Adımı duyunca içeriye girdim, sedyeye oturdum, 50 yaşlarında alımlı bakımlı bir doktor elinde ki kağıda bakıyordu, başını kaldırınca benimle göz göze geldi, bir kaç saniye sadece baktı.

"Geçmiş olsun yüzbaşı, neyiniz var?

Üzerimde hala askeri ünüformam olduğu için yüzbaşı demişti, rütbeleri herkes anlamaz tanıdığı birileri askerdi sanırım.​ ​​​​"Migrenim tuttu yine o yüzden geldim, serum taktırma'dan geçmez oldu.

Anlıyorum liva fulya hanımı yan taraftaki sedyeye yatırıp damar yolu aç, daha sonra emara götür, hastane kayıtlarını kontrol ettim dediğiniz gibi fazla sık gelmişsiniz, başka bir sıkıntı olabilir, ancak umudum olmamasından yana, bunu söylerken bana bakmıştı.

"Peki doktor hanım diyen livaya kaydı bakışlarım, adını'da hatırlamış oldum böylelikle,

"Aklıma gelmişken 3 tüp de kan al değerlerini kontrol edelim.

Liva önce damar yolu açmış sonra kan almıştı, koluma girerek beni emar odasına götüren kadına bakış atıp durdum " hastalıklı muamelesi yapılıyor bana şuanda, kendim yürüye bilirim liva önce gülmüş sonra ciddiyetle yüzüme bakmıştı.

"Kendini süper kahraman falan mı sanıyorsun sen? Şu haline bak ayakta duracak mecalin yok,

Yüzüme alay vari bir gülüş yerleştirdim, "benim bu bitik halime sakın aldanma, karşıma 5 kişi gelsin üst üste koyar tost makinesine basarım. Gözleri dehşetle büyümüş hafiften tırsmıştı anlaşılan, herkese kolay kolay alışamayan ben bu kızı sevmiştim.

Emar odasına girince üzerimde metal bulunan şeyleri çıkartmamı söylemişti, sadece ceketimi çıkartıp ,makinenin içine yattım,elime minik bir düğme tutşturan livaya göz devirmeyi de eksik etmedim, o çıkmış içeri geçmişken makine çalışmaya başlamıştı , zaten deli gibi başım zonkluyor'du birde makinenin gürültüsü beynimi dağıtmıştı.

Uzun süren eziyet sonrası liva gelimiş beni kaldırıp ceketimi uzatmıştı, bende üzerime giyip ayaklandığım da başım dönmüş olduğum yerde sendelemiştim. Liva hemen tekerlekli sandalyeye beni zorla oturtup kapının önüne çıkartmış ilerlerken kavga kıyamet bağrış çağrış birbirine girmiş insanları görünce iyice sinirlerim bozuldu.

Korkuyla tekerlekli sandalyeyi durduran kadına içimden saydırırken ayağa kalkıp kalabalığın ortasına ilerledim, herifin biri erkek doktorun yakasına yapışmış sallıyordu, havaya kaldırdığım yumruğu doktoru tutan adama çakınca adam iki seksen yere yığılmış kalabalık korkuyla geriye kaçmıştı,

"Zaten sikitiğim başım çatlıyor sizin boktan kavganızı mı dinleyeceğiz burada, derdin varsa konuş ne bağırıyor doktora saldırıyorsun , yerde yatan adamı yakasından tutup havaya kaldırdım, ayakları yere değmeyen adam kaçmaya çalışıyordu. "Senin derdin ne lan, doktorun yakasına yapışacak kadar ne derdin var köpek herif.

Adam korkuyla sorumu yanıtladı " kızımı öldürdü o benim!

Bu cümleyle zoklayan başımın ağrısı iki katına çıktı, adamı yere indirip ellerimle üzerini düzelttim, "yaşatmak için ömrünü bu mesleğe adamış bir doktor senin kızını öldürür mü? Adamın inandığı şeyler tuzla buz olmuştu "öldü benim kuzum" feryat figan ağlamaya başlamıştı,

"Hastaydı, çok yaşamaz dediler, söyle bana asker kızım ben evladımın öldüğünü nasıl sindireyim.

gözlerim dolmuş boğazım düğüm düğüm olmuştu,"Özür dilerim, diyebildim sadece, anlamadan dinlemeden vurmuştum adama.

"keşke her baba senin gibi evladını yaşatmak istese, bağzıları çöpe atıyorken bağzıları canlı canlı öldürüyor evladını, acını anlayamam çünkü senin kızına duyduğun sevgiyi kimseden görmedim, başın sağolsun, kızın eminim gittiği yerde çok mutludur onu sevdiğini bilerek gitti çünkü.

Adam feryat figan ağlayıp yere düşünce bütün kalabalık onu teselli için başına toplandı, bir kaç saniye bu acıyı izledim ciğerime bir ateş düştü, bir baba tarafından sevilmemenin acısı yüzüme çarptı.

Burnumdan süzülen sıcak sıvıyla Elimi burnuma götürdüm kanlar akmaya başlamıştı, başım da deli gibi dönüyordu olduğum yere bıraktım bedenimi etrafımı karanlık kapladı.

*Yazardan"*

Fulya yere düştüğünde onu izleyen 4 kişi vardı,

*kadın doktor, * kadın doktorun kocası tuğgeneral, *liva ,* dayaktan kurtarılan erkek doktor.

Yere düşen fulya'ya ilk koşan liva olmuştu, hasta bakıcıların yardımıyla sedyeye alınmış, damar yoluna serum takılmıştı, kadın doktor ilk müdahaleyi yapmış emar sonucuna baktığında ufak bir beyin kanaması olduğunu görerek direkt ameliyata almıştı

2 saat süren ameliyattan sonra doktor kocasının yanına gidip sıkıca sarıldı" gördün değil mi mehmet, bizim kızımız'da yaşıyor olsaydı o yüzbaşıyla aynı yaşta olacaktı.

Adam derince iç çekti " yapma artık birgül aramadığım delik kaldırmadığım taş kalmadı, yok işte kızımız, umut ettikçe daha çok üzülüyorsun,

Benim kızım yaşıyor hissediyorum ben, sen istediğin kadar inkar edebilirsin benim evladım yaşıyor,! bulacağım onu, gerekirse önüme gelen herkese DNA testi yapacağım yinede bulacağım.

Birgül dediğini gerçekten yapmış fulya'dan aldığı üçüncü tüp kanı DNA testi için yollamıştı, suçtu belki yaptığı ama o bir anney'di ve artık yüreği bu acıya daha fazla dayanamıyor'du,

Hastaneye koşturarak gelen savaş fulyasını arıyor önüne gelen herkese onu soruyordu, liva gelen savaşı durdurarak bilgi verince yüreği yanmış yoğun bakımın önüne oturmuştu " bu kadını her sefer yoğun bakım önünün'de beklemek istemiyordu artık, buluşmak için beklemek istiyordu, yada sürpriz yapmak için, ama savaş fulyayı hep hastanede buluyordu.

Bölüm sonu.