27. Bölüm

✨merhabalar hoşgeldiniz

emeğe saygı için beğenmeyi yorum yapmayı unutmayın lütfen

iyi okumalar diliyorum

❄️❄️❄️ Medya fulya

Akşam tim'le beraber yemeğe gidecek olan savaş karargahta işlerini halledip evinin yolunu tuttu.

Apartmana girip kendi katına çıkarak anahtarıyla kapıyı açıp içeri girdi,

İçeri girdiğinde bacaklarına sarılan ela ile neye uğradığını şaşıran savaş minik elanın elinden tutarak salona girip ailesine "hoşgeldiniz" dedi, anne babası ablası neyse de komşu kızı serpil neden gelmişti savaş anlam veremedi.

"Neden Habersiz geldiniz?

"Seni görmeye geldik oğlum, geç otur şöyle sana diyeceklerim var.

Savaş annesinin ne diyeceğini merak ederek koltuğun boş tarafına oturdu, meraklı bakışlarıyla ablasına kaş göz yapsa da ablası halinden oldukça mutsuz, asılmış yüzüyle boş boş bakıyordu, ne kadar sinirli olduğu halinden belliydi.

Savaş iyice gerilmişti, ailesi hiçbir zaman habersiz gelmemişti, ve şimdi yanlarında yabancı bir kızla gelmiş olmalarından hoşlanmamıştı.

" Evet seni dinliyorum anne,

" Savaş yaşın geldi artık, biz dün akşam gidip serpil kızımızı sana istedik,

Savaş sinirle kaşlarını çatmış, dişlerini kırarcasına sıkmıştı, beyninden vurulmuşa dönen savaş annesine en dik bakışlarını attı

" Ne demek gidip istedik kime sordunuz? Nasıl bensiz istediyseniz gidip bu işi bozun, ben serpili istemiyorum, kişisel algılama" Diyerek serpili'de uyarıda bulundu.

Serpil duyduğu şeylerle üzülmüştü, serpil'de savaş bu evliliği istiyor zannediyordu. Ailesinin yalnız istemeye geldiğini görünce de savaşın göreve gittiğini sanmıştı. gerçek serpilin bir yüzüne tokat gibi indi.

Yinede serpil çocukluk aşkı olan savaştan vazgeçmeyi düşünmüyordu,bu evliliğin olması için ne gerekiyorsa yapacaktı .

Savaşın babası sessizliğini bozdu " sen bize asker olacağını söyledin, saygı duyduk karışmadık, istediğin okula gittin, istediğin gibi yaşadın ama buraya kadar, bundan sonra bizim dediğimiz olacak serpil kızımla evleneceksin.

Savaş içindeki öfkeyi dizginlemeye çalışsa da yapamıyordu, " ben artık çocuk değilim 30 küsür yaşında kazık kadar adamım,

Ben sevdiğim kadınla evleneceğim, sizde tek kelime söylemeyeceksiniz, serpil'de hayatı boyunca onu sevmeyen bir adamı bekleyecek değil ya, kendini seven birini bulsun. Onu sevmeyen bir adam için koca bir ömrü feda etmez bence etmemeli.

Serpil derince yutkundu, savaş istese canını vermeye razı iken, savaş başka birini sevdiğini söylemişti, serpilin kalbi acımış gözlerinden yaşlar süzülmüştü.

"Seviyorum dediğin kadın senin evinde seni dövdü, silahını çıkartıp sana kurşun sıktı, ben öyle kızı gelinim diye almam, oğlumu sokakta bulmadım , bu nasıl sevgi aklını kaçırdın herhalde.!

"Konu herkes için kapandı, ben sevdiğim kadınla evleneceğim, kimsenin de karışmaya hakkı yok, ömrümü anne babam istedi diye sevmediğim, beğenmediğim, istemediğim bir kadına adayacak değilim. Eminim ki serpil'de bu kadar gurursuz değildir.

Savaş sinirle odasına girdi, üzerini çıkartıp ebeveyn banyosuna girerek duşunu aldı, yatağın üzerinde ki kıyafetlerini giyip saçını kurutarak şekil verdi eşyalarını alıp evden çıkarken aile fertleri duysun diye bağırdı," geri döndüğümde evimde kimseyi görmek istemiyorum," kapıyı çarpıp çıkan savaş koşarak merdivenlerden çıktı,sevdiğini özlemişti

Kapıyı çalıp sabırsızlıkla bekledi, sevdiği kadın kapıyı açınca yüzünde ki bütün sinir kaybolmuş yerine güzel bir gülümseyiş gelmişti.

"Hazırsan çıkalım mı güzelim, fulya hemen eşyalarını alıp kapıyı kilitledi, topuklu ayakkabıları tıkır tıkır sesler çıkarıyordu,

Dışarı çıkan ikiliyi hasetle izleyen bir çift göz vardı, savaşın yanında ki kadının fiziği, dalgalı uzun kahve saçları çok güzeldi. Kendi de çirkin sayılmazdı ama kız çok güzeldi.

Fulya arabaya biner binmez telefonu çalmıştı eline alıp arayan yabancı numarayı cevapladı.

" Efendim

" Fulyam meleğim ben Birgül, nasılsın kızım?

" İyiyim teşekkür ederim siz nasılsınız?

" İyiyim meleğim sesini duymuşken nasıl kötü olabilirim ki. Ama seni çok özledim meleğim, sana kavuşmuşum uzak olmak beni çok üzüyor.

Fulya sesi hüzünle çıkan kadına üzülmüştü, o üzülsün istemiyordu , "müsait olursan akşam gelirim ."

Bir gülün sesi neşeyle çıktı, " gel annem sana hep müsaitim ben .

"Tamam, kolay gelsin.

Fulya telefonu kapatmıştı kapatmasına ama içinde ki ateş fulya'yı yok etmeden o ailesini dağıtanı bulup yakmalıydı. Restorana gelip tim'in bulunduğu masaya oturdular,

Herkes hoşgeldiniz falan derken fulya belli etmese de keyifsiz di,

Savaşın derdiyse başkaydı, o kızı inşallah götürürlerdi de savaş bu dertten kurtulurdu,

"Pusat: Abi karargaha bir hemşire geldi, maşallah kız varya sütün gibi, galiba aşık oldum,

" Fatih : senin aşık olmadığın zaman mı var kardeşim, uçan kuşa eriyorsun.

Herkes bu dediğine gülmüştü, cidden çapkındı, ileride ki eşine acıyordu fulya.

" Selin : senin minik nasıl abi, göreve gitmekten çocuğu göremedik büyümüştür .

"İlyas : büyümez mi büyüdü kereta.

Sohbetler edilmiş herkes afiyetle karnını doyurmuş, şarkılar söylenmişti, fulya ve savaş sessizliğini koruyordu, tim dağılıp evlerine döndüklerinde fulya savaşın bırakma ısrarlarına rağmen taksiye binip ailesinin evinin yolunu tutmuştu,

Araç asfalt yoldan çıkmış toprak yola girince arka cama isabet eden kurşunla fulya neye uğradığını şaşırdı, taksici aşırı derecede paniklemiş ve korkmuştu

"Sakin ol abi destek isteyeceğim". Dese de şoför aşırı paniklemişti

Fulya hemen albayla iletişime geçmişti ama onlar gelinceye kadar umarım birşeyler olmazdı" fulya babasını da arayıp haber vermişti, kimse gelmese bile babasından umudu vardı, belki de bu geceyi babasının davranışları belirleyecek, fulya babasını bağrına basacaktı.

Savaş eve geldiğinde herkes hala evindeydi savaş ailesiyle kavga edip kapıyı çarpıp çıktıktan sonra karargaha doğru yola çıktı.

Bölüm sonu