39. Bölüm

MERHABA YENİ BÖLÜME HOŞGELDİNİZ

BU KİTABIN GERÇEK HAYATLA BİR İLGİSİ YOKTUR

DİKKAT ŞİDDET VE KÜFÜR İÇERİR

🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

"Kızımı nereden tanıyorsun baran yüzbaşı?

"Bizim karargahta komutanım

Mehmet'in kaşları şaşkınlıkla havalandı,bundan haberi nasıl olmazdı, bozuntuya vermeden barana döndürdü tekrar bakışlarını.

"Geçin hadi yemek hazır

"Komutanım ben gideyim babam bekler beni de .

"Ben ararım Süleymanı, merak etme devrem bana bişey demez, Mehmet önden baran ve fulya arkalarından yürüyerek eve girdi, fulyayı gören bir gül kızına sıkı sıkı sarıldı sonra parmağını gördü, gözlerine sis çöktü.

"Parmağına ne oldu annem?

"Önemli bişey değil, ufak birşey.

"Kırıldı mı çatlak mı ne?

"Merak etme Birgül teyze ben baktım, dediği gibi ufak birşey de değil, acılarını hafife alıyor her zaman ki gibi, kırık var ama hızlı iyleşir.

Fulya şaşkındı,adam bülbül gibi şakıyordu, fulya bile henüz bukadar samimi olamamıştı ailesiyle.

az daha zorlasa baranla akraba çıkacak diye korkmaya başlamıştı. " Baranı nezamandır tanıyorsunuz?

"Gel meleğim, babasının prensesi, sana en başından anlatayım " baran şaşkındı, herkese kan kusturan adamın kızına yaklaşımı hayret vericiydi,çok ilgili davranacağını tahmin etmişti ama bu kadarını beklemiyordu,bunu başkasına anlatsa kesinlikle kimse inanamaz'dı.

Fulya koltukta babasının yanına oturdu,başını babasının göğsüne yasladı, günlerdir hissettiği yalnızlık hissi kayboldu içinde, baran haklıydı sevilmek istiyorudu, ama öyle bir kırılmıştı ki kime güvenecekti bu saatten sonra.

unutmak istiyordu,acılarının üzerini her zaman yaptığı gibi kapatmak istiyordu, tekrar edilmeyen hataları olmamış sayar'dı, yine öyle yapacaktı , olmamış gibi davranacaktı, aklındaki düşünceleri babasının sesi böldü.

" baranın babası Süleyman benim timim'deydi eskiden, benden sonra en rütbeli askerdi,en yakın arkadaşımdır, yıllardır sürekli görüşürüz, baranın doğumundan itibaren her anına şahitlik ettik, fulya barana imayla baktı, bütün yaramazlıklarını dinleyip gülmek istiyordu.

Süleyman'ın bizimle ilgili bilmediği hiçbir şey yoktur, benim ve ailemle ilgili herşeyi bilen tek dostum.

"Yıllarca omuz omuza savaştık, ben vuruldum o taşıdı,o vuruldu ben taşıdım,

"Güzel bir dostlukmuş, barana baktı fulya, "babam olduğunu bilidiğin için mi şaşırmadın?

"Evet ben ilk şoku babam anlatınca atlattım aslında, Mehmet komutanımla berber babam yıllarca seni bulmaya çalıştı, bakmadıkları yer kalmamıştı, seni bulan annen oldu,

"siz bulamadınız diye üzüldünüz mü komutanım?

Mehmet barana dik dik baktı, " ne üzüleceğim ulan, kızım gelmiş sonunda ölsem de gam yemem artık

"Öyle deme baba, üzülüyorum.

Mehmet kızını iyice sardı, başına öpücükler bıraktı " hatamın telafisini sana Pamuk şeker ısmarlayarak edeyim ozaman.

Fulya neşeyle oturduğu yerden doğruldu, " ne zaman alacaksın,? Diye sordu babasına, gözlerinin içi parlamıştı adeta.

Baran günlerdir ağlayan, üzgün halini görünce bu halinin çok tatlı olduğunu düşündü, neşeyle parlayan orman gözleri içini bir hoş etmişti, keşke dedi Baran keşke çocukluğum fulya'la geçseydi.

" Hadi bakalım sofraya geçin, herkes yerinden kalkıp masaya geçti, fulya ve baran yan yana oturmuşlar'dı.

Baran Mehmet tuğgenerale çaktırmadan fulya'ya yaklaştırdı başını, " canın acıyor mu?

"Ağrı kesicinin etkisi geçti sanırım, biraz acıyor.

Baran fulya'nın eline dokundu, parmakları sargının üzerinde hafifçe gezindi, dokunuşu canını acıtmasın istiyordu, içinden dualar okudu, fulya şaşkın şaşkın barana çevirdi gözlerini, alev alev yanan elaları insanı içine çekiyordu,baranın bakışlarında bu zamana kadar görmediği yaşamadığı bir şeyler vardı, tuhaf bir yangın vardı gözlerin de insanı içine çekip etkisi altına alıyordu.

"İyi geldimi, fulya gözlerini kırpıştırdı, o an aklından tek birşey geçti, bu adam birini sevecek olsa, kırmadan yormadan üzmeden severdi, çok güzel severdi. Umarım dedi fulya içinden, umarım çok iyi biriyle eş olur, nasibi onun gibi çok güzel seven biri olur .

"Teşekkür ederim baran, çok iyi geldi.

"Aranızda ne konuşuyorsunuz siz?

"Kızımdan uzaklaş lan hayta!

"Komutanım çok kıskanç olduğunuz için Birgül teyzeye üzülüyordum, şimdi fulya'ya daha çok üzüldüm, mehmet baranın ensesine sert olmayan bir şaplak vurdu.

" Sanane kıskanırım kıskanmam,kız benim kızım ulan!

"Şimdilik komutanım,

" O ne demek oğlum bak senin ağzından hayra alamet birşey çıkmayacak gibi ,

"Kocaman kız olmuş komutanım, biraz daha evlenmezse kimse almaz .

"Ulan babası kılıklı, almasınlar ben kızımla yaşarım, sana mı dert oldu .

"Siz yaşarsınız orasını anladım, ama fulya yaşamaz gibi geldi, sonuçta sevilmek varken, evlat sevgisini tatmak varken niye sizinle yaşasın ki.

Mehmet öfkesini dizginlemeye çalıştı, bir velet babasına ancak bukadar çekebilirdi.

"Babana mı güveniyorsun oğlum sen? Öyle güvenme boşuna, eğitim de kan kustururum sana.

Baranın yüzünde alay vari bir gülümseme oluştu," ben babama güvenseydim yüzbaşı olmak yerine parasını yemeyi seçerdim komutanım, ayrıca istediğiniz eğitimi yaptırabilirsiniz, bozkurtlar korkmaz.

Fulya baranın cesaretine hayran kalmıştı, babasının neyi yapıp yapmayacağını , neye kızıp kızmayacağını bilmediği için baran gibi cesaret gösteremiyor'du fulya.

"Yemeğinizi yiyin hadi, ayrıca baran haklı, kızımın mutluluğu herşeyden önemli.

" Bütün iştahımı kaçırdınız yemin ederim, ulan ben ne diye eve davet ettiysem seni,

" İtiraf edin komutanım beni, seviyorsunuz.

" Ne sevmesi lan, babanı da sevmem zaten.

Baranın şuh kahkahası odaya yayıldı,mehmet iyice sinir olmuştu, sevmese bir kaşık suda boğacaktı ama kızının yokluğunda baranı basmıştı bağrına, acısını baranla azaltmaya çalışmıştı,ama hiç bir zaman o özlem dinmemişti içnde.

Yemeklerini yemiş masadan kalkmışlar'dı, baran ve babası aşağı spor salonuna inmişti, fulya'nın tahminine göre görev hakkında konuşuyorlardı.

"Anne ben taşınama"dım, burada yaşasam bir süre.

"Odan hazır meleğim , eşyalarını da alırız bahçede ardiye var şimdilik önemli olanlar orada durur. Zaten gitmeni istemiyorum biliyorsu.

" Biliyorum annecim.

Anne kız konuşurken babasının telefonu çalmıştı,fulya ayağa kalkıp aşağıya babasının yanına indi, içerde sohbet ediyorlardı, sohbetlerini bölen şey telefonun melodisiydi.

Babası telefonunu alıp çıkınca baran ve fulya yalnız kalmıştı" ben artık gideyim

" Kahve yapsaydım, iyi gelirdi

"40 yıllık hatırın güzel olur, başka sefere söz elinden bir kahve içerim.

Bölüm sonu