7. Bölüm Yeniden Mutlu Olabilecek miyim ?

Yeniden mutlu olabilecek miyim ?

" Gitmeden önce düşün ; çünkü döndüğünde bulduğunda , giderken bıraktığın asla aynı olmayacak . "

Emily'den

Karanlık ... Çoğu insan gibi ben de karanlıktan korkarım . Peki ya hayat seni karanlığa bırakırsa ? Pişmanlık , üzgünlük , öfke , ... 16 yaşımda bu duyguları en acı şekilde yaşadım . Herkes lise hayatının ilk yıllarını gülerek ve eğlenerek anlatır . Biz yani ben , Toprak , Kuzey ve Ecrin lise hayatının ilk yıllarını asla anmayız . Yaşadıklarımızı unutmaya çalışır ve olanları asla anmayız . Ama dördümüz de yaşadıklarımızı anlatmak zorunda kalacağımız bir gün geleceğini biliyorduk ve biz o korkunç anıları karanlık bir odaya kilitledik . Ama dördümüz de o karanlık odanın kapılarını bu kadar yakın bir zamanda açacağımızı bilmiyorduk ...

~~~~~~~~~~~~~~~~

Gözlerimi yavaşça açtığıda ilk gördüğüm şey beyaz bir tavan oldu . İlk önce nerede olduğumu bilemedim ama sonra hastanede olduğumu fark ettim . Ama hastanede ne işim var ? Sonra olanları hatırladım. Aras bana bağırdıktan sonra koşarak odama gittim . Sonra panik atak geçirdim . En son hatırladığım şey Bulut abimin kapımı kırıp Sinanla beraber odama girmesiydi . Ondan sonrası ise karanlık . Ben olanları düşünürken bir anda içeriye Sinan girdi . Uyanmış olduğumu görmesiyle koşarak vana sarılması bir oldu . Sinan'ın arkasından tüm aile girdi .

Sinan ; Abla uyanmışsın !

Emily ; Ev- Dur bi saniye sen bana az önce ne dedin ?

Sinan ; Ş-şey a-abla dedim ama sana öyle seslenmemden rahatsız oluyorsan sana abla demem .

Emily ; Hayır hayır sadece biraz şaşırdım . Hem istediğin gibi seslenebilirsin .

Sinan ; Eveeeet çok teşekkür edirem abla .

Sinan bunu demesiyle bana daha sıkı sarıldı . Belki belki yeniden mutlu olacaktım . O anda tekrar gülümsemeye karar verdim . Gülümsemek için dudaklarım yavaşça yana kıvrılmaya başladı . Ama abilerimi gördüğümde oluşmak üzere olan gülümsemem soldu . Bulut abim dışında tüm abilerim ve ikizim bana öfke ve nefretle bakıyordu .

Arda öfkeli ; Bakıyorumda uyanmışsın küçük hanım .

Emily ; E-

Aras ; Sakın bir şey demeye kalkma yaptıklarını biliyoruz .

Emily ; Ne ?!

Ne saçmalıyo bu çocuk .

Egemen ; Hepimiz senin bilerek kendine panik atak geçirtitiğini biliyoruz .

Rüzgar ; Ve ilacını bilerek içmediğini .

Emily ; Ne ? Ben öyle bir şey yapma-

Deniz bağırdı ; Yaptığın her şeyi biliyoruz inkar etme .

Yakup ; Yeter kardeşinizle böyle konuşmayın .

Arda ; O benim kardeşim değil .

Arda bunu dediği anda kalbimde bir acı hissettim. Birisi kalbime hançer saplamış gibi .

Deniz ; Benim böyle bir kardeşim yok !

Rüzgar ; Benim yalancı bir kardeşim yok !

Egemen ; Benim bunun gibi piç bir kardeşim yok !

Aras ; Benim de böyle kötü , cadı , piç , orospu yalancı lanet olası bir ikizim yok !

Aras'ın bunu demesiyle kalbimdeki acı dayanılmaz hale geldi . Artık nefes alamıyordum . Yavaşça nefes almaya çalıştım ama nafile . Bulut abim dışında tüm abilerim ve ikizim odadan çıktılar . Ben ise ağlayacaktım .

Sinan ; Abla sen onlara takma ben sana inanıyorum .

Emily ; Teşekkür ederim ablasının gülü .

Bunu dedikten bir kaç saniye sonra içeriye bir doktor girdi .

Asaf ; Merhaba benim adım Asaf ben hem sizin doktorunuzum hem de aile arkadaşınızım .

Emily ; Ben de Emily . Sizinle Tanıştığıma memnun oldum .

Asaf ; Evef Emily test sonuçların gayet iyi görünüyor ama beslenmene dikkat etmelisin . Onun dışında taburcu işlemlerinizi hallettim şimdi çıkabilirsiniz . Ha birde Bulut bir dakika gelebilir misin ?

Bulut ; Olur .

Bulut abimin odadan çıkmasıyla lavoboya yöneldim ve kıyafetlerimi değiştirdim . Abilerim ve ikizimin dedikleri şeyler aklıma gelince sorduğum sorunun cevabını kendim verdim . Hayır . Yeniden mutlu olamayacaktım .

Bulut'tan

Asafın beni çağırmasıyla arkasından odadan çıktım ve arkamdam kapıyı kapattım .

Asaf ; Bulut bak sen pisikiyatrsin uzatmak istemiyorum hemen konuya gireceğim . Daha önce kardeşin Emily garip davrandı mı ?

Bulut ; Evet . Yani tanıdığımdan beri gülümsediğini hiç görmedim . Ne ben ne de ailem .

Asaf ; Bak bunu söylemek gerçekten zor ama kardeşin şiddet görmüş olabilir .

Bulut şaşkın ; Ne ? Nasıl olur ?

Asaf ; Tedavi sırasında kardeşinin vicudunda kemer , yanık , bıçak izi ve benzeri izlere rastladık . Yani şiddet görmüş olabilir .

Asafın dediğiyle kalbim ağrımaya başladı. Ne yani benim kardeşim şiddet mi gördü ? Acaba Emily 17 yıl boyunca nasıl yaşadı?

~~~~~~~~~~~~~~

Emily'den

Bir kaç saat önce eve gelmiş şuan odamda çalışma masamda oturmuş resim çiziyordum . Eve ilk geldiğimde koşarak odama girmiş ve kendimi yatağa attıp hıçkırarak ağlamıştım . Sonra ağlamanın hiç bir faydası olmadığına kara vermiş ve oturup resim çizmeye başlamıştım .Bir kaç saatir resim çizdiğim için hem yorulmuş hem de kafamı dağıtmıştım . Birisi kapıma tıklattığında gel dedim . İçeriye yüzünde neşeli bir gülümseyle Sinan girdi .

Sinan neşeli ; Ne yapıyorsun ablacığım ?

Emily ; Resim çiziyorum ablasının gülü .

Sinan ; Ne çiziyorsun bakabilir miyim ?

Emily ; Tabiki gel bak .

( Emily üsteki duran fotoğrafı çizdi )

Çizmiş olduğum resmi Sinanna gösterdim .

Sinan ; Oha abla bu ne ? Bunu gerçekten sen mi çizdin ?

Emily ; Evet beğendin mi ?

Sinan ; Beğenmez olur muyum ? Abla niye bize böyle bir yeteneğin olduğunu söylemedin ?

Emily ; O kadarda yetenekli değilim .

Sinan ; Öyle deme abla sen çok yeteneklisin .

Emily ; Tamam sen nasıl istersen ablasının gülü . Bu arada sen niye gelmiştin Sinan ?

Sinan ; Şeyyy ablacığım bugün y-yanında yatabilir miyim ?

Emily ; Tabiki olur ablam .

Sinan ; Oleeeeey o zaman hemen giyinip geliyorum .

Sinan koşarak odadan çıktı . Ben de kalkıp pijamamı giydim ve Sinan'da gelince beraber yatağa uzandık .

Sinan ; Abla sana bir şey sorabilir miyim ?

Emily ; Tabi Sinan ne var ?

Sinan ; Abilerim hatalarını anladıklarında onları affedecek misin ?

Emily ; Bilmem . Ya affetmem ya da çektirerek affederim .

Sinan ; Anladım ve bilki ben her zaman senin yanındayım . Şey abla senden bir şey isteyebilir miyim ?

Emily ; Ne istersen .

Sinan ; Bana istediğim bir resimi çizer misin abla ?

Emily ; Olur ablacığım .

Çok yorgun olduğum için gözlerim istemsizce kapanmaya başladı . Son duyduğum şey ise Sinan'nın sesiydi .

Sinan ; İyi geceler abla .