Geçmişten Bir An

" Geçmişteki mutluluğu anımsamak kadar büyük bir acı yoktur"

Emily'den

Bazen kendimi sorguluyorum. Tüm bunları yaşayacak ne yaptım? Bunları hak edecek ne yaptım? Eski ailem her zaman bana bir hata olduğumu söylerdi. Asla doğmaması gereken bir hata. Bu sözler her zaman beni çok acıtmıştı. Ama gerçekler her zaman acıdır. Ve bu doğruydu. Ben asla doğmaması gereken bir hataydım. Yıllar önce ölmüş olması gereken bir hata.

( 6 yıl önce )

Çiçeklerin arasında sessizce yürürken etrafımdaki insanları dinliyormuş gibi yapıyordum. Neden bu kadar çok konuşuyorlardı ki?! Biraz sessiz olsalar ne olurdu? Sessizce yürümeye devam ederken uzaktan bir ses duydum. Ailem bile demeye varamadığım insanlar ise gülüp konuşuyorlardı. Birkaç dakika gidip baksam sorun olacağını sanmıyorum. Zaten onların beni önemsediği yok ki. Hızlı adımlarla sesin geldiği yöne gittim. Oraya vardığımda bunu görmeyi asla beklemiyordum. Bir adam bir kadına saldırıyordu. Onu kolundan tutmuş binaya doğru çekmeye çalışıyordu. Kadın ise kurtulmak için de biliniyordu ama adam iriydi ve güçlü olduğu her halinden belliydi . Hızlı öne doğru atıldım ve adamı serçe ittim. Kadın adamın tutuşundan kurtulduğu anda korkarak koşmaya başladı. " NE CÜRETLE BİR KADINI ZORLARSIN BE?! " Kükrediğimde adam düştüğü yerden kalktı ve bana baktı. Burnu kanıyordu. " Adi herif. " Bunu dedikten sonra arkama döndüm ve yürümeye başladım. Daha sadece birkaç adım atmışken bir anda bir el kolumu kavradı ve beni sertçe arkaya doğru çekti. Adam kolumu çok sıkıyordu. Kolumdaki yaralar yüzünden kolum morarmış ve çok kötü ağrıyordu. adama ters bir bakış attım. " Ne yapıyorsun ?!

"O kadının gitmesine sebep olduğuna göre onun yerine almaya hazırsındır . " Adam pis bir şekilde sırıtarak bana baktı. İğrenç. " İğrençsin. Bırak beni adi herif! " " Ah, neden öyle diyorsun güzelim . Merak etme seninle çok eğleneceğiz. " " BIRAK BENİ!" Adam bir anda beni serçe duvara çarptı ve üstüme çullandı. Onu gitmeye çalıştığımda bileklerimi tuttu ve başımın üstünde sabitledi. Korku ve tiksinti beni ele geçirmişti. " BIRAK BENİ." " Ama neden güzelim? Bu kadar hırçın ve itaatsiz olursan seni daha çok acıtırım. Şimdi sus ve hareket etmeyi kes. " Debelenmeye başladım. Ona tekme attım ama o beni bırakmadı. Korkuyla gözlerim dolmuştu. " BIRAK BENİ!" " Sus ve hareket etmeyi kes!" " SANA BIRAK BENİ DEDİM!" Adam bir anda sinirle kıyafetimi yırttı. Gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Adam dilini boynumda gezdirdi. İğrençti. Onu itmeye çalıştım. Ama nafile... Tam umudum tamamen yıkılacakken bir anda birisi adamı serçe itti. Adam yere düştüğünde onu iten kişi üstüne çıktı ve onu yumruklamaya başladı. Adam sonunda kanlar içinde bayılana kadar da durmadı. Korkuyla beni kurtaran kişiye baktığımda ilk gördüğüm şey okyanusu andıran derin mavi gözleri oldu. O masmavi gözler endişeyle bana bakıyordu. " İyi misin?" İnce ve güzel bir sesi vardı karşımdaki kızın. Hızla üstündeki siyah ceketi çıkardı ve benim üstüme koydu. " Hareket edebilir misin?" Zar zor başımla onayladığımda beni nazik hareketlerle ayağa kaldırdı. Üstümdeki cekete sıkıca sarıldım. Beni kurtaran kıza baktım. Çok güzeldi. Güçlü bir duruşu vardı. Olmak istediğim kişiydi. Güçlü... Ona baktığımı fark ettiğinde bana gülümsedi. " Ruby. " " Ne?" Kaşlarımı çatarak ona baktım. "Adım Ruby. " Ne demem gerektiğini bilmiyordum. Daha doğrusu düşünemiyorum. " Adını söylemeyecek misin" Ruby denen kızın sorduğu soruyla daldığım düşüncelerden sıyrıldım. " Emily. Adım Emily. " Ruby kaşlarını çattı. " Emily mi? Sen Türk değil misin ?" İç çektim. " Türküm ama kuzenim bana Emily adını koymuş." " neden " Kız beni nazikçe hareket ettirirken sordu. " Çünkü aşık olduğu kızın adı Emily'miş. " " Ne kadar saçma. " Gözlerini devirmesi ile hafifçe sırıttım. " aynı fikirdeyim." Kız beni bir arabaya soktu. Arka koltuğa oturduğunda o da yanıma oturdu. Tedirgin bir şekilde arabayı inceledim. Çok pahalı olduğu belliydi. Ayrıca oldukça rahat ve lükstü. " Merak etme. Bu abimin arabası. " Hafifçe rahatladım. Kız başını omzuma yasladı. " Sen de benim gibi yalnız görünüyorsun Emily. En iyi arkadaşlar olmaya ne dersin? Seni ilk bakıştan sevdim." O an aklımda bu kızın biraz deli olduğu geçiyordu.

O son cümlesinin gerçekleşeceğine o an asla ihtimal vermemiştim.