Selamlarrrr uzun süredir yoktummm üzgünümmm
İyi okumalarrrr cankuşlarımmmm
Acı dinmiyordu...bu yara kapanmak bilmiyor oluk oluk kanıyordu...1
Ayrılığın yarasıydı bu..ihanetin yarası..
Atilla inanmak istemiyordu buna hala kabullenemiyordu Elfidanın onu terk ettiğini..
Ona sevgi göstermiş tek insanında yalancı olduğunu düşünmek istemiyordu..
Hem gözleri öyle bir bakıyordu ki..gözler yalan söyleyemezdi..Elfida o kadar içten ve samimi bakamazdı..
Şimdi ise odasında oturmuş camdan bakıyordu...Tek istediği yürümek ve başta kendini toplamaktı..
Elfidayı hala gurur ve Turgay araştırıyordu...Melek hala komadaydı...mert ise hastanede başında bekliyordu...
Saat gece on ikiye gelirken aklına geldi Atillanın..
Hep Elfida yatağına götürdü..üstünü örterdi...
Şimdi ise bir başınaydı...gurur' a dese net yine o iğrenç şakalarından yapacak gece gece sinirini bozacaktı..
Turgay baba ya dese adam yaşlı başlı adamdı..Mert desen meleğin başından ölse ayrılmazdı...
Atilla yine kalmıştı bir başına...başını geriye yasladı...öylece nekleyerek uyuya kaldı...kimseye yük olmayacaktı artık...istemiyordu...Atilla Bozkurt ayrılık acısını intikam ateşine dökecekti..1
Başım dönüyordu...yemek yememiştim..bu nemli odada kaldıkça adeta ciğerlerim soluyordu...bileklerimdeki zincirler acıtıyordu...
En büyük acı yüreğimde yanıyordu...
Atilla ya yazılan o mektupta kim bilir neler yazmıştı Dennis denen adi!
Peki ya melek? Ne olmuştu benim arkadaşıma?...ölmüş müydü kalmış mıydı...Atilla..bana çok mu kızgındı?yoksa kırgın mıydı..1
Bilmiyordum...hiçbir şey bilmiyordum..
Saat başı biri geliyor gurur ve turgay baba hakkında sorular soruyordu
Cevap vermeyince ya tokat ya yumrukla dayak atıyorlardı... Ben burada öleceğimi hissediyordum...tek dileğim Atillaya,meleğe,Turgay babaya,gurura ve Mert e zarar gelmemesi idi...
Ben sonuçta feda edilendim...onlar iyi olsa bana yeterdi..
Atilla delirdiğini hissediyordu....melek uyanmamıştı...Mert evde meleğe söz verdiği gibi pembe bir tişörtle dolaşıyordu her yerde...
Gurur gecesini gündüzüne katsada Dennis ve Ziyadan bir haber yoktu...
Atilla günleri saatleri sayıyordu...hergün 8 saatten fazla fizyoterapi dersleri alıyordu...takmıştı kafaya...yürüyecekti...yük olmayacaktı..
Atilla kollarını oynatabiliyordu artık...ne işe yarardı ki..Elfidanın saçlarını okşayamadıktan onun beline sarılamadıktan sonra...1
Elfida ise işkencelerden ötürü zayıflamış ve halsiz düşmüştü...ona rağmen çıtını çıkarmıyor hiçbir bilgi vermiyordu...
Zordu... bugün tam 2 ay olmuştu...Atilla Bozkurt un bedeni gittikçe güçlenirken ruhu her gün zayıflıyordu..
İyi haber melek uyanmıştı...2 aşık kavuşmuşta olsa sevinçleri yarımdı...Melek te inanmıyordu Elfidanın kaçacağına...Hem Melek görmüştü Elfida ne olursa olsun sevdiği insanı bırakmazdı...Gurur geceleri uyumuyor Ziya ile Dennis hakkında bir açık yakalamaya çalışıyordu...Atilla mektubu her gün okuyor ve her mısrasını mıh gibi aklında tutuyordu...Ona kızamıyordu...Aşkı öyle büyük bir yer kaplıyordu ki yüreğinde..kine bir zerre kadar yer yoktu..
Ayrılık acısıydı bu her yiğidin harcın değildi çekmek...Atilla ve Elfida birbirlerinden habersizlerdi...ama aynı şeyleri yapıyorlardı...gün sayıyor, Atilla Elfida için Elfida Atilla için güçlü kalıyordu...Her ikiside vicdan azabı ile yanıp kavruluyordu...Atillayı en iyi anlayan gururdu...Bilirdi aşk acısını bu yüzden çabası çoktu aşıkken kavuşamamak insanı yavaş yavaş öldürürdü....
Atilla emeklerinin karşılığını alabilmişti...yavaş ve tutunarak ta olsa yürümeye başlamıştı...Gurur Dennis Kalaşnikov un bir açığını sonunda yakalamıştı...Dennis tamda bugün bir yolculuğa çıkacağını basına bildirmişti...Rusya dan ayrılacağını söylemişti...Türkiye ye yolculuğa çıkarken hava limanında basın mensupları bir kare yakalamıştı...Dennis in yanında son derece cılız her yeri morluk ve kesiklerle dolu...yüzünü gözlerini kapatmayacak şekilde gizlemeye çalışan bir kadın vardı...Bu kadın Elfida kırcalıydı...3 ayda resmen bitmişti...şiddet gördüğü apaçıktı..Gururun tahmin ettiği gibiydi...
Elfida kaçırılmıştı...gitmemişti
Hemen yerinden fırladı ve herkesin oturduğu salona daldı
"GÖZÜMÜZ AYDIN MİLLET SAYIN DOKTORUMUZU BULDUK"1
Herkes bir şokla sevinç nidaları atarken Atilla sustu...gözlerinden gelen yaş kalbindeki hasretin yansımasıydı...Fakat bu sevinç nidaları uzun sürmedi...Elfidanın son halinin fotoğrafı herkesi derinden yaraladı..Atilla içindeki öfkeyi bastıramadı ve gür bir sesle 3 ay sonra ilk kez konuştu
"HAZIRLANIN BU GECEKİ OPERASYONUN ADI MERMAİD"
Berbat bir haldeydim...bir zindanda hayatım çürüyüp gidecekti...Açlıktan ve susuzluktan başım dönüyordu...Her gün farklı bir psikopatlığını bana kanıtlıyordu Dennis...çoğunlukla acıdan bayılıyordum...Ama bayılınca dünyanın en mutlu kadını oluveriyordum...O geliyordu çünkü Atilla...gelip soruyordu, sarılıp öpüyordu...hayal de olsa o bana geliyordu...saçlarımı okşuyor beni hep seveceğini söylüyordu...fakat yüzüme çarpan soğuk bir su veya bir elektro şok cihazı onu benden alıyor cehennemime geri getiriyordu..
Sabah mıydı gece mi...bilmiyordum ama o psikopat yine gelmişti...elinde yine sigarası vardı...bana bakıp iğrenç bir şekilde gülümsedi ve
"Günaydın doktorcuk...Bugün şanslı günündesin seni gezmeye çıkartıyorum"
Elindeki sigarayı yaktı... ve o korktuğum an yine yaşandı...Sigarayı köprücük kemiğimde söndürdü...Acıyla inlerken sigarayı tekrar yaktı...tekrar ve tekrar sigara kül olana kadar beni yaktı acı dolu iniltilerim hoşuna gidiyordu... sonra o yalakalarından birkaç tanesi gelip ellerimi ve ayaklarımı çözdü...
"Şunu giydirin yüzünü gözünü kapatın havalimanında kim olduğunu anlayamasınlar"
Yaverleri beni götürdü ve birkaç parça bişi verip odaya kilitlediler...Hemen giyinip çıktım...temiz havayı özgürlüğü özlemiştim...
ama özgürlük benim için temiz hava değil Mavi gözlü bir adamdı...
AY SELAMLARR çok çok özür dilerim sizden çok uzun zamandır bölüm atamıyordum..Ama ablanız hedeflerinin peşine fazla düştü kskkshırh ama bundan sonra bölümlerin aralığını kısaltacağımm zaten az çok anlamışsınızdır finale yaklaştıkkk sizleri öpüyoreee
Okur Yorumları | Yorum Ekle |
13.08k Okunma |
1.29k Oy |
0 Takip |
27 Bölümlü Kitap |