FİNAL

Selamlarrr uzun zamandır hastayımmm ve yeni kırgum üzerine çalışıyorum....Gururun kurgusuyla!

Sizleri çok seviyorum ve mermaidin son bölümüyle başbaşa bırakıyorum....

*******

İLAHİ BAKIŞ AÇISI

​​​1 YIL SONRA....

Bir aşk bir umut insanın hayatını ne kadar değiştirebilirdiki!

Felçli ve kimsesiz bir adamı ayağa kaldırıp aile sahibi yapabilirdi...

Bu zamana kadar başarıyla gelmiş ama kendi başına kalmış bir kadını aile sahibi yapabilir sevilmeyi öğretebilirdi...

Elfida ve Atilla evlendikleri günden itibaren aşk ve huzur dolu bir evliliğe sahipti....Ve hayallerini birer birer gerçekleştiriyorlardı...

Bu ara tatlı bir telaş vardı ikisindede

​​​​​​Bozkurt ailesine en küçük üye dahil olacaktı...

Elfida hamileydi...doğuma az kalmıştı küçük kızları yoldaydı!

Atilla başta çok mutluydu ama hala endişeleri devam ediyordu baba olmaktan değil kızının sevmeyeceği bir baba olmaktan korkuyordu...

Elfida onun endişe ve paranoyalarını dindirirken Mert ve Melek te yardımcı olmaya çalışıyordu...

Ama sıkıntı şuyduki ikisindede aynı dert vardı!

Melekte bir oğlan çocuğuna hamileydi!

Rüyalardan çıkma bir evrendelerdi sankitek istedikleri mutlu son değildi

Mutlu sonsuzdu...bu mutluluğun bir sonu olmamalıydı....

Herkes kendince bir bedel ödemişti bu mutluluk hakeldimiş bşr mutluluktu...

Herkes mutlu ve huzurluydu tabii Turgay torunlarını görmek için seferber olmuşken isimlerini öğrenince dahada duygulandı...

Elfida ve Atilla bebeklerinin adını Nadide koymuşlardı...

Aynı onun gibii güzel ve narin olacağını düşünüyorlardı...

Mert ve Melek ise oğulların adını Miraç koymak istiyorlardı...Meleğin babasının adıydı...

İsimler koyulur,kutlamalar yapılırken bu mutlu aile tablosunun en kıyısında kalan isim Gururdu...

O mutluydu ama diğerleri adına...kendisi yine yalnız kalmıştı herkesi bir ailesi oluşunca öncelikleri değişiyordu tabii...

Ailesizlerde ordan oraya savruluyordu...

Gururun laneti yalnız mutluluktu....

Yinede sineye çekmiş önüne bakmaya çalışıyordu ama artık sinesi acıyordu...gururun artık gerçekleri saklamaya gücü kalmamıştı...

Onun kafasını toplaması için gerekn bir görevdi...ve o görev tez geldi...

Yurt dışında bir görevdi...Fransada...

Görevin içeriğini her zamanki gibi görevi kabul ederse öğrenecekti

Kimsenin gününü veda konuşmasıyla mahvetmek istemedi...sessizce hazırlandı ve herkese kafasından veda etti..

Sadece " Ben kaçtım beyler! Bir kaç ay yokum! Bensizlik zor olmalı çabuk alışın!" Dedi şakayla karışık ve evden çıktı....

Evdekiler biraz şokla gururun her zamamki hali dediler ve devam ettiler...

Gururun içinde kötü bir his bardı...geri dönemeyecek gibiydi..

​​​​ama kim bilirdi? Belki aynı kişi olarak dönmeyecekti...

***********

VEEEE O ŞANLI BÖLÜM BİTTİ.

MERMAİD kurgusu gerçekten içime dokunan kurgularımdan biriydi...okuyan,yorum yapan çok teşekkür ederim bu bir deniz kızıyla kaptanın hikayesiydi...

Bu kitapta tanıdığımız Gurur Karakayanın başına gelecekleri heyecanla bekliyorum!

Kurguyu sakın kaçırmayın! Sizi çoook öpüyorummm Başka bir kurguda görüşmek üzere!

💓❤️‍🔥